از همان زمانی که تصمیم گرفتم یادگیری عکاسی را شروع کنم، به دنبال کاتالوگ یا مجموعه ای از ایده های ترکیب بندی خوب می گشتم. وقتی آموزش عکاسی را آغاز می کنید، پس از یاد گرفتن نحوه کارکرد دوربین DSLR، خوب شدن در ترکیب بندی (composition) عکس هایتان به سرعت عکاسی شما را بهبود خواهد بخشید. من در جستجو برای یافتن بهترین کتاب آموزشی در زمینه ترکیب بندی عکس ها، با کتاب «چشم عکاس» مایکل فریمن آشنا شدم – کتابی آموزنده با موضوع ترکیب بندی که به تمام المان ها یا عناصر یک ترکیب بندی خوب برای عکاسان مبتدی پرداخته است. بعد از اتمام مطالعه این کتاب، من تمام سبک های ترکیب بندی ای که به طور مستقیم یا غیر مستقیم اشاره شده بود و فکر کردم مفیدند را استخراج کردم. ۳۰ سبک ترکیب بندی، برگرفته از یادداشت های شخصی ام، که فکر کردم می تواند برای عکاسان مبتدی دیگر نیز مفید باشند در ادامه این مطلب به اشتراک گذاشته شده است.

مانند جزر و مد آب های جهان، خلاقیت عکاسی نیز برای بسیاری از ما انقباض و انبساط پیدا می کند. گاهی اوقات یک تمرین می تواند ما را از محدوده امنی که داشتیم بیرون برده و یا باعث شود چیزی غیر معمول را امتحان کنیم. در این مطلب لنزک تمرکز ما روی تمرین های عکاسی خلاقانه ایست که چالش برانگیز بوده و در عین حال سرگرم کننده نیز باشند. هدف ماجراجویی و دیدن جهان به شکلی متفاوت از آنچه عادت دارید است، که می تواند به تقویت خلاقیت شما و بهبود عکاسی تان منجر شود. برای درگیر کردن ذهن و چشم هایتان آماده اید؟ در ادامه با ما همراه شوید.

در عکاسی پرتره اندک مواردی وجود دارند که به اندازه غبغب ها ناخواستنی باشند. برادران روسی کالدونوف (Koldunov Brothers) با یک ویدیو کوتاه پنج تکنیک ساده برای مخفی کردن یا کاهش غبغب ها آموزش داده اند که می توانند به زیبا تر کردن پرتره های شما کمک کنند. در ادامه این مطلب لنزک می توانید این ۵ روش را مطالعه کرده یا در ویدیو تماشا نمایید. ادامه مطلب

اگر در مورد قوانین مرسوم ترکیب بندی (خطوط هدایتگر، کادربندی طبیعی، و غیره) فکر کنید، چیزی که همه آنها به طور مشترک دارند این است که شما را به تجزیه جهان به المان ها تشویق می کنند – تا جهان را به عنوان مجموعه ای از اَشکال، خطوط، و فرم ها ببینید. وقتی این کار را انجام دهید، وقتی دنیا را به عنوان یک صدای فراگیر سه بُعدی که در آن همه چیز به هم پیوسته است نبینید، آن وقت سازماندهی ترکیب بندی شما (و دنبال کردن آن قوانین ترکیب بندی در صورتی که بخواهید) بسیار آسان تر است. در این آموزش لنزک آنتونی ایپز در مورد ایده اش، تجزیه صحنه به عناصر و المان های مجزا و سپس سازماندهی و مرتب کردن آن ها به شکل مطلوب، توضیح می دهد.

صرف نظر از این که شما چطور عکاسی می کنید، و این که کدام مُد عکاسی را برای استفاده ترجیح می دهید، یک مورد وجود دارد که ثابت باقی می ماند – نورسنج. به هر طریقی، یا شما یا دوربینتان باید بدانید چقدر نور در صحنه شما وجود دارد تا بتوانید دیافراگم، سرعت شاتر، و حساسیت ایزو را برای رسیدن به عکسی که می خواهید، تعیین کنید. در این آموزش لنزک با چگونگی کارکرد نورسنج دوربین، حالت ها یا مُد های نورسنجی، و تفاوت های نورسنجی تابشی در مقابل بازتابشی آشنا خواهید شد.

یک لنز با ضریب اف ۱٫۴ نسبت به لنزی با ضریب اف ۲٫۸ اجازه ورود ۴ برابر نور بیشتری را خواهد داد، چراکه گشودگی دیافراگم ۲ پله (Stop) بیشتر است. از f/1.4 تا f/2 یک پله، و از f/2 تا f/2.8 یک پله و می دانیم که هر پله کاهش ضریب اف ورود نور را دو برابر بیشتر خواهد کرد. ضریب اف ها (f-numbers)، یک سری اعداد ریاضی هستند که بیانگر اندازه گشودگی دیافراگم لنز می باشند. به خاطر سپردن یا حفظ کردن مقیاس یا درجه بندی ضرایب اف ساده نیست، اما اطلاعات مفیدی به عکاس می دهد. فیلمساز گریفین هاموند یک ترفند فوق العاده ساده آموزش داده که تنها به حفظ کردن اعداد ۱ و ۱٫۴ نیاز دارید و ضریب اف های بعدی از این دو عدد ساخته می شوند.