تراز کردن خط افق ممکن است یکی از ساده ترین قسمت های عکاسی به نظر برسد. مسلم است که اکثر عکاسان می خواهند خط افق در عکس هایشان صاف باشد، اما این حوزه ای از عکاسی نیست که توجه زیادی به آن شده باشد. چرا اینطور است؟ تراز کردن خط افق کار بسیار آسانی است – درست است؟ با این حال در عمل، به دقت بیشتری نسبت به آنچه که بسیاری از مردم فکر می کنند، نیاز دارد.

وزن بصری اصطلاحی است که در مورد المان های ترکیب بندی در یک تصویر و میزان تاثیر بصری آنها به کار برده می شود. بعضی چیزها در مقایسه با المان های دیگر در تصویر سنگین تر یا برجسته تر به نظر می رسند. به عنوان یک عکاس، وظیفه شماست که هنگام تنظیم ترکیب بندی این مسئله را درک کرده و از آن به نفع خود استفاده کنید.

در این مقاله سیمون رینگزموت در مورد این صحبت می کند که در دنیای امروز، شما دیگر نمی توانید فقط یک عکاس باشید. باید چیزی فراتر از این باشید. یعنی باید صمیمانه تر رفتار کرده، کار را سرگرم کننده کنید و تجربه مشتری از جلسه عکاسی را بهبود بخشید.

آیا می خواهید کمی درام یا اکشن به عکستان اضافه کنید اما کاملا مطمئن نیستید چطور این کار را انجام دهید؟ دیگر نگران نباشید… به عبارت ساده، پنینگ دوربین (یا آنطور که عده ای می نامند، ردیابی حرکت) تکنیکی است که در آن شما یک سوژه متحرک را دنبال می کنید، و برای ایجاد احساس سرعت یا اکشن با یک سرعت شاتر آهسته تر عکس می گیرید.

هنگامی که شما ۱۰۰۰۰ پا بالاتر از سطح دریا قرار دارید، با وجود نگرانی در مورد سرمازدگی و تلاش برای عکس گرفتن از یک کوهنورد در حال صعود، تمرکز بر کیفیت تصویرتان می تواند سخت باشد. شما باید به سرعت فکر کنید و بدانید کدام تجهیزات داخل و کدام خارج از کیفتان قرار دارد. در میان عکاسی، به راحتی ممکن است حواستان پرت شود و کنترل تصویر را از دست بدهید. شما می خواهید مشتری را راضی و خوشنود کنید و موانع را از سر راهتان کنار بزنید. اما عجله کردن و پیش رفتن با غرایز درونی به تنهایی ممکن است به این معنی باشد که شما دارید کیفیت را قربانی می کنید. عکاس ورزشی بسیار حرفه ای کوری ریچ (Corey Rich) با ثبت تصاویر فوق العاده تحت انواع شرایط حساس برای خود نام و آوازه ای به دست آورده است. کوری برای اطمینان از این که هر بار یک عکس عالی بگیرد، صرف نظر از این که کجای این جهان قرار دارد، چهار المان یک عکس خوب را به ذهن می سپارد