من مطمئنم که هر عکاسی تلاش می کند تا از ایجاد عکس های کسل کننده اجتناب کند. اما منظور از کسل کننده چیست؟ روش های متعددی برای تعریف این کلمه وجود دارد، اما متاسفانه، بعضی اوقات به اشتباه مفهوم مینیمالیسم به عنوان مترادفی برای کلمه کسل کننده تفسیر می شود.

عکاسی مفهومی دقیقا چیست؟ عکاسی مفهومی را می توان به عنوان یک ژانر از عکاسی فاین آرت در نظر گرفت که یک ایده را نشان می دهد، و قبل از هر چیز دیگری بر روی مفهوم عکس تمرکز می کند. هر تصویری می خواهد پیامی را به بیننده منتقل کند، چه یک تفسیر اجتماعی باشد، چه یک اعتراض عاطفی، و چه یک بیانیه سیاسی، که این یا از طریق عکس های خوب گرفته شده در صحنه یا تکنیک های پس پردازش به دست می آید.

شما می توانید تنها از آنها بخواهید لبخند بزنند. «بگو سیب!» به نظر می رسد که عکاسان همیشه همین کار را می کنند. و سوژه های شما (با فرض این که نوزاد یا نوجوان نباشند) احتمالا اطاعت می کنند. اما یک تفاوت بزرگ بین لبخند مصنوعی که آنها به خاطر شما بر روی صورت خود می نشانند، و یک لبخند واقعی و بی اختیار وجود دارد – لبخندی که ظاهر می شود چون آنها واقعا خوشحال هستند، نه به خاطر این که به آنها گفته شده اینطور وانمود کنند. در این مطلب لنزک با نکاتی برای آوردن خنده بر روی لب سوژه های عکاسی و ایده هایی برای ژست دهی طبیعی به آن ها آشنا می شوید که می توانید در جلسات پرتره خود استفاده نمایید.

گنجاندن المان های شفاف در ترکیب بندی هایتان می تواند پویایی جالبی از درخشش به عکس های شما ببخشد. به خصوص اگر بتوانید آنها را از پشت نورپردازی و عکاسی کنید.

من عکاس منظره نیستم. اما وقتی خودم را در موقعیتی می بینم که با مناظر زیبا احاطه شده ام، دوست دارم بتوانم عکس خوبی بگیرم که آن صحنه را منصفانه نشان دهد. من می خواهم بتوانم چیزی بیش از یک عکس فوری ثبت کنم – من می خواهم عکسی بگیرم که به آویزان کردن آن بر روی دیوارم افتخار کنم. بنابراین در این مقاله ۸ نکته که برای گرفتن آن عکس های دیواری ارزشمند یاد گرفتم را با شما به اشتراک می گذارم.