دینا بلنکو یک عکاس اجسام بی جان خلاق اهل روسیه است. تصاویر هنری او داستان های خیالی پشت اجسام بی جان روزمره را ثبت می کنند. در این مطلب لنزک، دینا یک آموزش فوق العاده ساده را با شما عزیزان به اشتراک می گذارد و نشان می دهد چگونه می توانید از «رویاها در یک شیشه» عکس بگیرید… تمام چیزی که نیاز دارید کمی کاغذ و خلاقیت است!

اغلب وقتی داخل اتاق هستیم، منبع نور ما تنها یک پنجره است. قرار دادن مدل پشت به آفتاب می تواند به پرتره ای تیره و پر از سایه روی صورت مدل منجر شود، مگر اینکه یک رفلکتور داشته باشیم. در ویدیو امروز لنزک، مگی هادسون این اشتباه رایج را نشان داده و نحوه صحیح نورپردازی پرتره با نور پنجره را آموزش می دهد.

یکی از اولین تکنیک هایی که به عنوان یک عکاس می آموزید، قانون یک سوم است و اینکه چگونه سوژه را در یک سمت تصویر قرار دهید – به جای اینکه صاف آن را در وسط قرار دهید – که معمولا باعث ایجاد ترکیب بندی خوش آیند تری می شود. موضوع این مطلب کوتاه لنزک نیز ایده ای مرتبط است، اینکه چگونه به سوژه ای که در موقعیت درست قرار گرفته «فضایی برای نگاه کردن» بدهیم.

آیا برای شناختن افراد به دیدن چشم ها و دهانشان نیاز دارید؟ آیا می توانیم بدون دیدن چهره شخصی، داستانی در موردش بگوییم؟ ما در عکاسی پرتره مجذوب چشم ها شده ایم، اما بدون دیدن صورت شخص هنوز می توانیم بفهمیم که او چه کسی است. در این مطلب کوتاه لنزک، در مورد عکاسی پرتره بدون ثبت چهره و قدرت چنین عکس هایی صحبت خواهیم کرد.

مایک نیوتون نویسنده کتاب هک عکاسی شروع عکاسی اش را اینگونه شرح می دهد: «وقتی عکاس تازه کاری بودم، هر موقع به عکس های دیگر عکاسان در ۵۰۰px، Flickr یا سایت های دیگر نگاه می کردم، واقعا ناامید می شدم. به تمام زندگیم سوگند، نمی توانستم درک کنم که عکس های آنها اینقدر با رنگ و عمق و شگفت انگیز باشند و عکس های من نه. اغلب در وضعیت و حالاتی مثل مال آنها عکاسی می کردم ولی نمی توانستم به کیفیت عکس های آنها دست پیدا کنم. این همای چیزی است که آن را افسانه عکاسی می نامم». در ادامه این مطلب لنزک مایک بیشتر توضیح می دهد و دلایل این تفاوت ها را بررسی می کند.