اینکه انتخاب کنید از یک زاویه پایین و مستقیم عکاسی کنید یا از بالا، از دور یا نزدیک، واید یا کلوزآپ، از پشت چیز ها سوژه را به تصویر بکشید یا تنها انعکاس آن را از سطحی بازتابنده، تعیین کننده پرسپکتیو (perspective) در عکاسی هستند و به کار گرفتن قدرت پرسپکتیو از مهارت های یک عکاس حرفه ای در هر ژانر عکاسی می باشد. پرسپکتیو مربوط به زاویه دوربین، نزدیکی عکاس به سوژه ها و آنچه در کادر می گنجاند است و نقش مهمی در تصویر نهایی دارد. در این مطلب لنزک، مجموعه ای از عکس ها با پرسپکتیو های مختلف و شماری با پرسپکتیو های خلاقانه را مشاهده خواهید نمود.

نقاشی با عکاسی، نامی است که حسام استوار برای مجموعه عکس های کلوزآپ و ماکرو، که با سبک و سیاق خاص گرفته انتخاب کرده است. در این عکس ها نور، رنگ، شکل و بافت جلوه ی خاصی به خود گرفته است و بیننده بسیار جذب عکس می شود. عکس هایی به مانند سبک امپرسیونیسم که بسیار شبیه تابلو های نقاشی می باشد، که به نظر می رسد با قلم مو های نقاشی با رنگ های متنوع و با شکل و بافتی خاص کشیده شده اند. در این عکس ها، هیچگونه ویرایشی صورت نگرفته و تمامی عکس ها در محیط طبیعی و با نور طبیعی عکاسی شده اند. در ادامه از شما عزیزان برای تماشای شماری از آثار این هنرمند با این سبک عکاسی دعوت می کنیم.

علی شکری هستم، متولد دی ماه ۱۳۶۰ از تبریز، که تجربه ی عکاسی را از سال ۱۳۸۲ در شاخه ی طبیعت آغاز کردم. حاصل تلاش بیش از یک دهه عکاسی از درختان (با فرمها و اشکال گوناگون…) کتابی نفیس با عنوان مصائب درختان (The Passion OF Trees) بود که در کشور انگلستان چاپ و منتشر گردید در ادامه این مطلب لنزک شاهد شماری از عکس های این مجموعه خواهید بود.

در این مطلب لنزک، شاهد آثاری از کتاب تصاویر «مصائب درختان» آقای علی شکری خواهید بود که به زیبایی درخت ها را سوژه عکاسی خود قرار داده اند.

من عاشق عکاسی سورئال و مفهومی، و سلف پرتره هستم. من همیشه به دنبال مکان های جالب، عمدتا در اطراف زادگاهم Novy Rychnov می گردم، تا دیدگاه پیچیده ام را از طریق عکاسی نشان دهم. آخرین مجموعه من با نام «خاطره رنگارنگ»، یک پروژه نهایی در مدرسه بود، که در آن از ما خواسته شد یک مجموعه عکاسی را با تمرکز اصلی بر رنگ تکمیل کنیم. این مطلب، داستان نحوه ایجاد آن مجموعه است.

مهدی پاسگر: «مدت ٩ سال هست که مجموعه ای را در زمینه «فرم» در طبیعت بکر مناطق مختلف ایران عکاسی کردم با عنوان «چهره های پنهان». تا به حال سه نمایشگاه انفرادی در گالری بهزاد و خانه عکاسان و گالری اندیشه با این عنوان و موضوع داشتم. موضوع این آثار فرم و به بیانی ساده به تصویر کشیدن شکل هایی هست که در طبیعت وجود دارد ولی دیدن آن ها نیاز به نگاهی عمیق و دقیق دارد که با جدا سازی سوژه که معمولا بخشی از یک درخت یا صخره یا سنگ و چوب و استلاکمیت و استلاکتیت موجود در غارهاست، بیننده در آن قاب مورد نظر تصویری از صورت انسان یا یک حیوان و یا حتی موجوداتی تخیلی را می بیند.»