هنگام خرید اولین مجموعه فلاش های استودیویی خود گیج شده اید که باید دنبال چه چیزی باشید؟ در این مقاله، برخی از مواردی که باید در نظر داشته باشید را به شما خواهم گفت. من نمی توانم به شما بگویم که دقیقا چه چیزی باید بخرید، چون نیازها و بودجه هر کسی متفاوت است، اما این «راهنمای خرید» یک نقطه شروع برای کمک به یک انتخاب و خرید آگاهانه تر به شما می دهد.

در این مطلب لنزک قصد داریم اسپیدلایت ها (speedlights) را با استروب های استودیویی (فلاش های استودیویی – studio strobes) مقایسه کنیم. هر دو این فلاش ها (اسپیدلایت ها و فلاش های استودیویی) کاربرد خاص خود را دارند و ما در این مطلب کوتاه علاوه بر تعریف هر یک از آن ها، به مزایا و معایبشان اشاره خواهیم کرد.

مجموعه چک لیست های پیش از عکاسی لنزک، امروز به بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی با فلاش استودیویی اختصاص دارد. در ادامه این مطلب با ما همراه شوید.

عکاسی فقط با یک منبع نور، بهترین راه برای خلق عکس های پرتره ی هنری و تاثیرگذار است. این نوع عکاسی کامل ترین تکنیک برای عکس گرفتن از مدل هایی است که مقداری مسن تر هستند چرا که نور کم، خطوط صورت و چین و چروک های آن را کاملاً برجسته می کند. ولی این موضوع دلیل بر این نیست که شما از مدل های جوان تر برای این گونه عکاسی استفاده نکنید.

اخیراً در تماسی تلفنی از من در مورد عکسبرداری در بزرگترین سالن صخره نوردی سرپوشیده آنتاریو درخواست شد و اولین فکری که به ذهنم رسید این بود که «البته که انجامش خواهم داد!» اما دومین فکرم این بود که: «لعنتی، چه طور قرار است آن را انجام دهم؟!» آیا شما هم تاکنون احساس کرده اید که وقتی دارید یک برنامه تلویزیونی کمدی را تماشا می کنید به این فکر فرو بروید که «قسم می خورم که سیمپسون ها قبلاً این کار را کرده اند؟» این احساس همیشه وقتی می خواهم یک کار بزرگ نورپردازی انجام دهم، در من ایجاد می شود. «قسم می خورم که David Hobby قبلاً این کار را انجام داده!» بله، او این کار را در سال ۲۰۱۰ در وبلاگ Strobist (محبوب ترین وبلاگ مرجع عکاسان) در مقاله «On Assignment: Earth Treks, Pt. 1» انجام داده است.