در ماه اکتبر، جویی ال از طرف سازمان مردم نهاد آکسفام (Oxfam) به شهر قیاره در عراق سفر کرد. وی برای انجام این پروژه عکاسی سه پیشنهاد کار تجاری را رد کرد زیرا معتقد است که کارهایی از این دست که باعث ایجاد تغییر در مردم می شوند، دلیل اصلی علاقه مند شدن وی به عکاسی اند. این مقاله تصویری (photo essay) که برای ایجاد آگاهی در رابطه با این تراژدی انسانی و محیط زیستی در نشریه ها و سایت این سازمان مردم نهاد به چاپ رسید، و در شبکه های تلویزیونی مختلف نمایش داده شد، توجه های زیادی را به خود جلب کرده است. جویی برای جلب توجه بیشتر مردم و رسانه ها پیشنهاد ترکیب تصویر برداری هوایی و عکاسی پرتره را برای ثبت این روایت تصویری مطرح می کند که از عکاسی خبری (photojournalism) سنتی و معمول متفاوت است. در ادامه این مطلب لنزک، زیر مجموعه عکاسی خبری یا فتوژورنالیسم، از شما عزیزان برای مطالعه مصاحبه پتاپیکسل با جویی ال و تماشای شماری از عکس های این داستان تصویری از چاه های نفتی بمباران شده عراق دعوت می کنیم.

داستان ها از فرهنگ انسانی جدایی ناپذیرند و داستان سرایی ماندگار است. در عکاسی، داستان سرایی تصویری اغلب یک «مقاله تصویری – photo essay» یا «داستان تصویری – photo story» نامیده می شود. این راهی برای عکاس است تا یک داستان را با مجموعه ای از عکس ها روایت کند – که ممکن است گنجاندن تمام داستان در قالب تک عکس ممکن نباشد. چیزی که عده کمی از مردم متوجه می شوند این است که بین عکاسی و داستان سرایی تصویری از طریق عکاسی تفاوت وجود دارد. در این مطلب لنزک به ۶ نکته برای داستان سرایی با عکس ها خواهیم پرداخت.

در مطلب پیشین لنزک «درک مقدمات فتوژورنالیسم » در مورد فتوژورنالیسم یا عکاسی خبری صحبت کردیم. ابتدا فتوژورنالیسم را تعریف کردیم و سپس به بررسی این شغل پرداختیم. در این حرفه عکاسان بسیار خوبی وجود دارند که تعدادی از آن ها را به شما عزیزان معرفی کردیم. به طور خلاصه عکاسی خبری روایت داستان از طریق عکس است. در ادامه این مطلب لنزک تعدادی عکس در شاخه فتوژورنالیسم را برای شما عزیزان آماده کرده ایم.