هنگامی که برای عکاسی منظره به جنگل یا طبیعت می رویم، بسیار پیش می آید که بخواهیم جاده ای را به تصویر بکشیم. برخی عکاسان، دوربین خود را میان جاده بر پا کرده و آن را به صورت متقارن به تصویر می کشند. اما چطور می توان ترکیب بندی را هنگام عکاسی از جاده بهبود بخشید؟ در این ویدیو خواهید آموخت.

ترکیب بندی یکی از مهم ترین مهارت هایی است که هر عکاس باید یاد بگیرد. صادقانه می گویم. شوخی نمی کنم. ترکیب بندی چیزی نیست جز تصمیم گیری در مورد این که چه چیزی را در عکس خود بگنجانید یا از آن حذف کنید، و چگونه همه چیز را برای ایجاد قوی ترین تصویر ممکن مرتب کنید.

در این مطلب ۱۰ مقاله برتر ترکیب بندی عکاسی سایت لنزک را تا آغاز سال ۹۷ به شما عزیزان معرفی خواهیم کرد. از این مقاله ها یاد می گیرید که ترکیب بندی چیست، با قوانین ترکیب بندی حرفه ای آشنا می شوید و ترکیب بندی عکس را به صورت گام به گام می آموزید. ادامه مطلب

اگر برایتان سوال است که ترکیب بندی دقیقا به چه معناست، در واقع المان هایی است که شما انتخاب می کنید تا در یک عکس جای دهید، و جایی که تصمیم می گیرید آنها را در کادر قرار دهید. در این مقاله آموزشی لنزک طی ۴ مرحله نکاتی را برای ایجاد تصاویر با ترکیب بندی چشم گیر تر با شما عزیزان مطرح خواهیم کرد. این نکات قطعا به عکاسان مبتدی کمک خواهند کرد و البته می توانند برای عکاسان حرفه ای نیز یادآوری باشند.

چرا مهم است چشم سوژه های عکاسی شما به لنز دوربین نگاه کند، یا جایی داخل کادر و یا خارج از آن؟ اهمیت آن به دلیل وزن بصری (visual weight) است. این قانون مبتنی بر ایده است که برخی از المان های درون کادر توجه بیشتری را به خود جلب می کنند. چشم ها وقتی در تصویر وجود داشته باشند از وزن بصری بالایی برخوردارند و نگاه بیننده را به خود جلب می کنند. همچنین چشم ما نگاه سوژه تصویر را دنبال می کند. پس دانستن این نکات به بهبود عکاسی شما و تقویت داستانی که قصد دارید نقل کنید اثر می گذارد. در ویدیو آموزشی امروز نکات مفیدی در مورد چشم ها خواهید آموخت که به ترکیب بندی عکاسی شما کمک می کنند.

نظریه های گشتالت (Gestalt) توسط روانشناسان آلمانی در دهه ۱۹۲۰ به رهبری ماکس ورتایمر با این باور که ذهن از گرایش های خودسازماندهی برای شکل دادن به یک «دید کلی جهانی» استفاده می کند، ایجاد شدند. این نظریه ها تلاش می کنند توضیح دهند که ما هر چیزی را که می بینیم چطور درک می کنیم و برای ایجاد یک «درک تصویری» چگونه آنها را در ذهن خود سازماندهی می کنیم. ایده اصلی این است که وقتی ما با یک صحنه آشفته از لحاظ بصری مواجه می شویم، ذهن ما آن را به الگوها و اَشکال قابل تشخیص تر ساده می کند. این نظریه ها تحت عنوان اصول گشتالت شناخته شده اند. منشأ خود کلمه گشتالت به معنی شکل دادن/ به تصویر کشیدن/ سازماندهی کردن است که به عنوان یک کل یکپارچه شده است. بنابراین، این نظریه ها اغلب به صورت «کل بزرگتر از مجموع بخش هاست» بیان می شوند، چون ذهن ما یک تصویر را در شکل کلی آن، و نه تک تک بخش های آن درک می کند. این مکانیزمی برای ذهن است که وقتی یک تصویر را می بیند دیوانه نشود.