در این ویدیو آموزش عکاسی در شب خواهید آموخت: اگرمی خواهید شب هنگام از صحنه هایی عکس بگیرید که حرکت نمی کنند و یا تحرک خیلی کمی در آن ها وجود دارد، مثل ساختمان، کوه یا حتی دریا، و دوربین هم روی سه پایه قرار دارد، می توانید با سرعت شاتر آهسته و ایزوی پایین عکاسی کنید – یعنی شاتر را برای ۲۰ یا ۳۰ ثانیه حتی چند دقیقه باز بگذارید. ولی اگر بخواهید در نور کم بدون سه پایه و فلاش از چیزی عکس بگیرید که حرکت دارد چطور؟ مثلا بخواهید در شب قدم بزنید و از خیابان و ماشین ها عکاسی کرده و حرکت را فریز یا متوقف کنید. خب در ادامه خواهید آموخت.

ایزو (ISO) چیست؟ در عکاسی ایزو یکی از سه جزء اصلی، در کنار سرعت شاتر و دیافراگم، است که روشنایی عکس شما را کنترل می کند. ایزو بیانگر حساسیت سنسور دوربین نسبت به نور است. ایزو می تواند روی مقداری بین ۱۰۰ (برخی دوربین ها ۵۰ یا ۲۵ هم دارند) تا ۳۲۰۰ (و حتی بیشتر از آن) تنظیم شود. هرچه ایزو بالاتر باشد، حساسیت سنسور دوربین به نور هم بیشتر است. رفتن از ایزو ۱۰۰ به ۲۰۰، یا از ۲۰۰ به ۴۰۰، روشنایی تصویر شما را دو برابر می کند. اما مشکل اینجاست که هنگام تنظیم ایزو های بالا، در عکس شما نویز دیجیتال یا همان دانه دانه های تصادفی ایجاد می شود. بنابراین بهتر است تا می شود ایزو را پایین انتخاب کرد یا بهتر این است بگوییم پایین ترین ایزو را بسته به شرایط نوری موجود تنظیم کنیم. این ویدیو مفهوم ایزو در عکاسی را به خوبی به شما عزیزان آموزش می دهد.

در این آموزش، چند نکته در مورد نحوه انتخاب ایزوی مناسب یا بهترین ایزو برای عکاسی منظره به شما عزیزان ارائه خواهیم داد. این که باید همیشه از ایزو ۱۰۰ برای عکاسی استفاده کنید نادرست است، شما باید همیشه از کم ترین ایزو ممکن استفاده نمایید که لزوما ۱۰۰ نیست و می تواند ۴۰۰ یا بیشتر باشد. در ادامه با ما همراه شوید.

در نظر گرفتن ایزو به عنوان پایه و اساس مثلث نوردهی و تنها تنظیم کردن آن در زمانی که واقعا نیاز دارید، به شما کمک خواهد کرد تا عکس های خلاقانه تری ایجاد کنید. دز این آموزش یاد می گیرید که ایزو چیست و ایزو کم یا ایزو زیاد چه کاربرد هایی دارد.

شما سوژه خود را دارید، دوربین خود را دارید، و می خواهید کنترل کامل عکس خود را به دست گیرید. برای گرفتن بهترین عکس داخل دوربین ممکن باید نوردهی را درک کنید.

گاهی پس از گردش بعد از ظهر به همراه کودکانمان در پارک، یا حتی از یک جلسه عکاسی رسمی به خانه می آییم، و بعد از ریختن عکس ها روی کامپیوتر متوجه می شویم که بسیاری از آنها تیره، تار، یا خارج از فوکوس هستند. این مشکلی است که عکاسان سالها درگیر آن بوده اند. در حالیکه دوربین های جدید انواع ویژگی ها مانند ردیابی فوکوس سه بُعدی (۳D focus tracking) و تشخیص چهره بلادرنگ را ارائه می دهند تا به شما اطمینان دهند که در نهایت عکس های شارپی به دست می آورید، تنها مسئله ای که باقی می ماند این است که عکس های خارج از فوکوس هنوز هم تقریبا برای هر کسی که یک دوربین دارد، یک مشکل است. در این مطلب لنزک، ۴ رمز گرفتن عکس های واضح و شارپ را با شما عزیزان مطرح خواهیم کرد.