در مطلب پیشین لنزک به عناصر مهم طراحی پرداختیم که یکی از این المان های مهم رنگ بود. آموختیم که باید چشم های خود را برای دیدن رنگ ها تمرین دهیم و به پیام رنگ ها بیشتر توجه کنیم. امروز به معرفی مجموعه ای از یک هنرمند می پردازیم که از رنگ ها به شکل خلاقانه ای در کار های خود استفاده کرده است.

سارا کوئینر (Sara Cwynar) یک هنرمند و طراح است که قبلا مقیم ونکور بود ولی الان مقیم نیویورک است و در آنجا کار می کند. او از اشیاء عکاسی می کند، و تمرکز کارش بر روی مجموعه ها و نظم های بصری از چیز هایی است که حتی ممکن است به عنوان اشیاء بی استفاده قلمداد شوند. او از وسایل تمیزکاری، غذا ها، کتاب ها، گیاهان، بطری های نوشیدنی خالی، کیسه های خرید، فنجان های قهوه، جمجمه ی حیوانات، بیگودی ها، گل های مصنوعی، دستکش های چرمی و حتی قاشق های پلاستیکی عکاسی می کند.

ژل رنگی یا فیلتر رنگی، که به آن ژل نورپردازی نیز گفته می شود، ماده ای رنگی و نیمه شفاف است که در تئاتر، سینما و عکاسی برای اضافه کردن رنگ به نور و تصحیح رنگ استفاده می شوند. معمولا زیاد نمی بینیم که عکاسان از ژل در فضای باز در نور طبیعی استفاده کنند، اما چرا؟ من فکر می کنم یکی از دلایل اصلی این که عکس های گرفته شده با ژل رنگی در نور طبیعی را زیاد نمی بینیم این است که نور به قدرت و کنترل زیادی نیاز دارد تا ژل در نور روز قابل مشاهده باشد. در این آموزش نکات و مراحل استفاده از ژل های رنگی در عکاسی پرتره فضای باز طی روز را با شما به اشتراک می گذارم.

با نصب یک فیلتر پلاریزه روی لنز دوربین، می توانید یک آسمان آبی تیره و به زیبایی اشباع شده در هنگام ثبت عکس به دست آورید. با این حال، اگر از یک لنز واید استفاده می کنید – بسته به جهت دوربین نسبت به خورشید – ممکن است با مشکلاتی مواجه شوید… اما تمام مشکلات راه حل دارند. در این آموزش یاد می گیرید که چطور با استفاده از ماسک های محدوده رنگ (color range masks) لایت روم یا Adobe Camera Raw در فتوشاپ رنگ آبی آسمان در عکس های خود را تقویت کنید.

چطور به سادگی یک پس زمینه رنگی یا رنگارنگ برای پرتره مان ایجاد کنیم؟ یا به صورت مدل در عکاسی پرتره رنگ های مختلف اضافه کنیم؟ با جادوی نور لامپ های ال ای دی رنگی. منبع نور های LED رنگی (RGB) یک تکنولوژی نسبتا جدید، و ابزار نورپردازی شگفت انگیزی هستند که عکاسان باید از مزایای آن ها بهره مند شوند. قبل از وجود این تکنولوژی، ما مجبور بودیم به اضافه کردن ژل یا همان طلق های رنگی به فلاش هایمان متوسل شویم تا به تصاویرمان کمی رنگ بدهیم. این کار خوب بود و هنوز هم هست، اما توانایی تغییر رنگ و اشباع نورهایتان با زدن یک سوئیچ یا چرخاندن یک دکمه فوق العاده مفید است. در ادامه این مقاله لنزک، من سه روش مختلفی که عکاسان می توانند از این چراغ ها در عکاسی پرتره خود استفاده کنند را مطرح کرده ام.

اول، بیایید فرض کنیم که شما با یک دوربین دیجیتال عکس می گیرید و در پس پردازش می توان حالت رنگی یا تک رنگ را انتخاب کرد. تصمیم انتخاب رنگی یا سیاه و سفید در صورتی که با یک دوربین فیلم خور عکس بگیرید داستان دیگری است، و به چارچوب ذهنی متفاوتی نیاز دارد، چون معمولا این تصمیم قبل از این که خانه را ترک کنید گرفته می شود. در عکاسی خیابانی کدام می تواند انتخاب بهتری باشد، عکس های رنگی یا سیاه و سفید؟ با اینکه این قطعا یک ترجیح شخصی است اما این مقاله شما را با برخی از استدلال ها راهنمایی می کند. این مطلب پیرامون عکاسی خیابانی نوشته شده، اما می تواند در انتخاب بین عکاسی سیاه و سفید یا رنگی در سایر شاخه های عکاسی نیز الهام بخش باشد.

یک صحنه تک رنگ را تجسم کنید. احتمالا سیاه و سفید بود درسته؟ آیا عکاسی تک رنگ فقط به سیاه و سفید خلاصه می شود؟ یا مثلا یک عکس با تغییرات مختلف رنگ سبز مثل تصویر بالا نیز تک رنگ به حساب می آید؟ اگرچه سیاه و سفید واضح ترین نوع عکاسی تک رنگ (Monochromatic photography) است، اما تک رنگ استفاده از هر رنگ واحد در سراسر یک تصویر می باشد. بله عکس بالا هم تک رنگ است. این نوع تصاویر ارتباطات احساسی ایجاد کرده و با کاستن تعداد رنگ های تصویر به یک رنگ از حواس پرتی های بصری کاسته و صحنه شما را ساده می کنند. تک رنگ هم در دنیای طبیعی وجود دارد و هم می تواند با پس پردازش به دست آید. این یک رویکرد مینیمالیستی با پتانسیل ایجاد تصاویر قوی است. در این آموزش عکاسی به مزیت و چگونگی ایجاد عکس های تک رنگ یا مونوکروم می پردازیم.