اگر این مطلب را می خوانید احتمالا شما یک ذخیره از عکس هایی که خودتان گرفته اید دارید. اما اجازه دهید سوالی بپرسم، هیچ کدام از آنها تا به حال روشنایی روز را دیده اند؟ البته، شما احتمالا یک حساب Flickr دارید و همیشه عکس هایتان را در فیسبوک آپلود می کنید. اما تا کنون به رفتن به مرحله بعد فکر کرده اید؟
من اخیرا یک نمایشگاه عکس با گروه کوچکی از عکاسان داشتم. می خواهم شما را به میان روندی ببرم که برای آماده سازی و اجرای نمایشگاه انجام دادم – این کار به آن سختی که احتمالا فکر می کنید نیست! عکس های درون این آموزش یا عکس های خودم هستند که در نمایشگاه بودند یا عکس هایی هستند که در مدت نمایشگاه گرفته شده اند.
نمایشگاه
لغت های گالری و نمایشگاه ممکن است کمی جدی به نظر برسند و نگران کننده باشند، اما نباید این طور باشد. یک نمایشگاه، فقط یک نمایش عمومی از کارهای ماست و یک گالری، فقط مکانی است که در آن، این نمایش را برگزار می کنیم. نمایشگاه شما می تواند در یک رستوران یا یک کتابخانه برگزار شود که در شب های نمایش تبدیل به گالری شما می شوند. اینها ممکن است شبیه یک سالن خیلی شیک با دیوار های سفید در لندن نباشند اما نمایش کارهای شما به عموم در هر شرایط، برای شما به عنوان یک عکاس بسیار مفید است.
تحلیل هزینه/سود
داشتن یک نمایشگاه فایده های بسیاری دارد. نمایش آثارتان به عموم راهی عالی برای مشهور کردن اسم شما در اجتماع است. همچنین بهترین راه برای افزایش اعتماد به نفستان به عنوان یک هنرمند است. من سرسختانه بر این عقیده ام که هنر برای مصرف شدن است. عکاسی هم یک هنر است، پس سودی نمی رساند که آنرا در یک هارد دیسک محصور کنید.
خب حاشیه رفتن کافی است. نوبت، نوبت هزینه است. چیزهایی که باید برایشان هزینه کنید شامل این موارد هستند: چاپ، قاب، احتمالا هزینه مکان و هر غذا یا نوشیدنی که می خواهید فراهم کنید. به همه ی اینها قبل از شروع کار توجه کنید. غیر خلاقانه ترین و غیر رمانتیک ترین چیزی که ممکن بود در این کار به ذهنتان برسد، بله، باید بودجه فراهم کنید.
قدیمی یا جدید
اساسا دو انتخاب برای آنچه می خواهید نمایش دهید دارید. می توانید چیزی کاملا جدید خلق کنید و آنرا متناسب با نوع نمایشگاهتان درست کنید. یا می توانید کارهایتان را از آرشیو بیرون بکشید. عکاسی از چیزی جدید مزایای خود را دارد ولی برنامه ریزی بیشتری هم لازم دارد. اگر محدودیت دارید این انتخاب واقعا سخت است.
اگر حجم کار آرشیو شده ی زیادی دارید و تصمیم دارید تصاوری از آن را بیرون بکشید و مجموعه ای درست کنید، پس به این نکته توجه کنید که عکس ها چگونه گرفته شده اند. ممکن است دوربین جدید شما چاپ های ۳۰×۴۰ سانتی متر خوبی بدهد ولی آن دوربین ۱٫۳ مگاپیکسلی که در دوران تحصیل استفاده می کردید در این اندازه ی چاپ اصلا خوب نباشد.
انتخاب یک تم (Theme)
یک مجموعه تصادفی از تصاویر به اندازه گروهی از تصاویر که هم رده هستند یا در مفهوم یک تم می گنجند، تاثیر گذار نیست. یک عکس از ظرفی میوه ممکن است به خوبی اجرا شده باشد ولی قرار دادن آن در کنار مجموعه ای با موضوع میوه (یا خوردن، یا حتی چیزی نزدیک یا مشتق شده از آن مثل بخشش یا اطعام) می تواند به آن وزن بیشتری دهد.
تم من اندکی پیچیده بود. آن تلاش می کرد قیاسی از چهار فصل سال با فصل های زندگی ارائه دهد. از آنجایی که من عکس هایم را از آرشیو بیرون می کشیدم، اول تم را انتخاب کردم و متناسب با آن عکس ها را جستجو کردم. این تصویر در بخش تابستان قرار داشت.
جست و جوی مکان
هر شهری در سراسر دنیا کاملا از بقیه متفاوت است. شهر من از نظر اندازه یک شهر متوسط است با ۳۰۰،۰۰۰ نفر درون مرزهای شهر و ۲ ملیون نفر دیگر در اطراف آن. هنر به طور خوبی در آن حمایت می شود و ده ها گالری و فضاهای هنری در منطقه مرکزی شهر وجود دارد. اما کافی شاپ های محلی، کتابخانه های عمومی، خرده فروشی لوازم برقی، مراکز اجتماعی، مدارس و دانشگاه ها نیز مکان هایی عالی برای یک نمایشگاه اند. خلاقیت به خرج دهید.
از نزدیک شدن به فضاهایی که تا کنون در آنها هیچ نمایشگاهی برگزار نشده است واهمه نداشته باشید. همه ی چیزی که شما نیاز دارید چند عدد دیوار است. به فضاهای نامرسوم به عنوان یک معامله نگاه کنید. شما همه ی دوستانتان و جامعه ی حمایت کنندگان محلی تان را در شب های نمایشگاه به کسب و کار آنها می آورید. این کار مکان را در معرض دید قرار می دهد. و اگر در آن مکان چیز هایی فروش رود، به خصوص غذا و نوشیدنی، آنها می توانند پول به دست بیاورند.
به موضوع اصلی بازگردیم، شاید لازم باشد دیوار ها را تزئین کنید، چه برای یک شب چه برای سه تا چهار هفته. این منصفانه است. ما از یک فضای چند منظوره برای نمایشگاهمان استفاده کردیم که قبلا به عنوان آبجوسازی از آن استفاده می شده ولی اکنون میزبان هر نوع رویدادی است.
دسته ای بیاب و گرنه تنها پرواز کن
در مراحل ابتدایی برنامه ریزی باید تعیین کنید که می خواهید یک نمایشگاه تنها داشته باشید یا کارهایتان را همراه دیگر هنرمندان نمایش دهید. اگر بار اول شماست، معمولا آسان تر است که کارهایتان را با دیگران نمایش دهید. آیا شما عضو گروه یا کلوپ عکسبرداری هستید؟ آیا افرادی از شهر شما در وبسایت های مربوط به عکس مثل Flickr عضو هستند و عکس به اشتراک می گذارند؟
هنرمندان دیگری از شهرتان می شناسید که عکاس نباشند؟ نقاش، مجسمه ساز، نوازنده و دیگر هنرمندان نیز می توانند همراهتان شوند! در نمایشگاه ما (که آنرا max نامیدیم چرا که جذاب به نظر می رسید و یکی از دوستان توصیه کرده بود) ما ۶ عکاس بودیم. این امر پر کردن دیوار های بزرگ فضایی که در اختیار داشتیم را راحت می کرد.
چاپ
چاپ عکس می تواند بسیار پرهزینه باشد. می توانید با استفاده از سرویس های چاپ آنلاین، به خصوص اگر تخفیف داشته باشند، کمی در هزینه صرفه جویی کنید. همچنین اگر پرینتر دارید می توانید خودتان چاپشان کنید.
قبل از هزینه کردن برای چاپ توجه کنید که چه مقدار فضا برای کار دارید و چه مقدار پول می توانید هزینه کنید. به تجربه من، چاپ چند عکس کوچکتر می تواند ارزان تر از چاپ یک عکس خیلی بزرگ در بیاید. اما ممکن است شما بخواهید از سایز های مختلف داشته باشید تا به نمایشگاهتان تنوع بدهید.
قاب
قاب گرفتن عکس ها به راحتی می تواند گرانترین بخش نمایشگاهتان باشد.ارزان ترین قاب های ۲۰×۲۵ سانتی متر می تواند تا ۵ دلار هزینه داشته باشد اما ظاهرشان مشخص است چنین قیمت گرانی دارند. جز اینکه بخواهید یک نمایشگاه نامرسوم داشته باشید، برای هر قاب و زمینه نگه دارنده، برای عکس های ۲۰×۲۵ سانتی متر حداقل ۱۵ دلار پیش بینی کنید.
می دانم که بسیاری از هنرمندان از یک مغازه تجهیزات منزل سوئدی مشخص، قاب های خود را تهیه می کنند. من از یک گزینه جایگزین در ایجاد چیزی متفاوت برای نگه داشتن عکس هایم استفاده کردم (البته به منظور ارزان شدن کار). از اینکه خارج از چهارچوب فکر کنید ترس نداشته باشید. من ۲۰ عکس را به نمایش گذاشتم و برای هر قاب ۵ دلار هزینه کردم، پس باز هم ۱۰۰ دلار برای کل قاب ها هزینه شد. این هزینه مشخصا از هزینه چاپ عکس های کوچک من بیشتر بود.
آخرین نمایش
ممکن است من در این نمایشگاهم کمی دل را به دریا زده باشم، اما من جمعیتی که مخاطبم هستند را می شناسم. از اینکه نمایشگاه شما مناسب مخاطبین شماست مطمئن شوید. انتخاب های شما نشانی از جایگاه هنری شخصی شماست، پس اجازه ندهید مخاطبان شما در این باره زیاد به این سو و آن سو منحرف شوند. اگر خوب انتخاب کرده باشید، آنها نیز می پسندند.
اما از نقطه نظر نمایشگاه، به خاطر داشته باشید نمایشگاه عجیب و غریبی (مثل نمایشگاه من) احتمالا نباید بر دیواری از یک رستوران خوب به نظر برسد پس در انتخاب مکان دقت کنید. مطمئن شوید همه چیز کاملا درست و منظم است و همه شیشه های قاب ها تا حد ممکن تمیز هستند.
این تصویر نمایش من از «بهار» است.
به سراغ دنیای بیرون بروید
اکنون شما بهترین کارهایتان را برق انداخته، آماده کرده اید. حالا مخاطبان را خبر کنید. با دوستان و خانواده شروع کنید سپس سراغ تکنولوژی بروید. در بین توئیتر، فیسبوک، MySpace، Flickr و جامعه های مجازی، پنل های پیامکی و وبسایت یا وبلاگ شخصی تان نباید مشکلی با اطلاع رسانی برنامه تان به مردم داشته باشید.
اندکی هم به سراغ روش های سنتی تر بروید. با روزنامه محلی تان تماس بگیرید. اجازه دهید تعدادی از معلم های عکاسی از کارتان بدانند و از هنرجوهای خود دعوت به شرکت کنند. تعدادی پوستر در فروشگاه های دوربین محلی نیز ضرری ندارد. از انجام این بخش کار غفلت نکنید، چرا که نمایشگاه تان را جذاب تر خواهد کرد. تصویر زیر «تابستان» مجموعه من است.
نمایشگاه
شما باید به نمایشگاهتان در دو بخش فکر کنید. بخش افتتاحیه یا مهمانی که شب اول است، یا حداقل شبی نزدیک به انتهای آماده سازی شماست. پس از آن، معمولا نمایشگاه شما برای یک دوره ی زمانی باز خواهد بود تا مردم بتوانند در وقت بازدید عمومی از آن بازدید کنند. تصویر بعد تابلو «پاییز» است که به نمایش گذاشتم.
افتتاحیه
تمام تلاشتان را برای افتتاحیه بکنید. ما در افتتاحیه مان خوش شانس بودیم که یک محل نوشیدنی فروشی داشتیم. آنها سود فروش را برای هزینه برق و دستمزد فروشنده نگه داشتند. همچنین ما مطمئن شدیم موسیقی خیلی خوبی داشته باشیم و به صورت اتفاقی به خاطر محیط زیرزمینی نمایشگاه، ما یک میز پینگ پونگ برپا شده داشتیم.
به دعوت از یک نوازنده محلی برای اجرا فکر کنید. و مهمتر از هر چیز دیگری مطمئن شوید مکان هایی برای نشستن وجود دارند. بازدیدکنندگان اصلا دوست ندارند مدت زیادی سر پا بایستند اما اکثر گالری ها به طور گستاخانه ای فاقد بخشی برای نشستن هستند. تصویر زیر بخش «زمستان» من است.
مدت بازدید
مدت بازدید برای کسانی است که به افتتحایه ی شما نرسیده اند یا دعوت نبوده اند. مدت بازدید در گالری های سنتی یا موزه ها حتی تا یک ماه یا بیشتر نیز می تواند به طول بکشد. احتمالا این زمان برای اکثر افراد طولانی است. واضح است اگر مکان نمایشگاه شما برنامه ی نمایشگاه یا کار دیگری داشته باشد، آنها برای شما حداکثر مدت بازدید نمایشگاه تان را مشخص خواهند کرد.
اگر قدرت انتخاب با شماست، طول مدت بازدید، بیشتر به نوع مکانی که در آن نمایشگاه را برپا می کنید بستگی دارد. برای یک رستوران که در اغلب روزهای هفته باز است، زمان زیادی لازم ندارید. برای یک مکان هنری که فقط در آخر هفته ها باز است احتمالا مدت بیشتری بخواهید. این نکته به شما شانس بیشتری برای فروش کارهایتان می دهد.
فروش
اول می خواهم این مقدمه را بگویم که اگر نمایشگاه اول شماست (یا دوم یا حتی چندین نمایشگاه بعد از آن) نباید انتظار پول در آوردن داشته باشید. اگر به آن به عنوان یک تلاش پول ساز نگاه می کنید، ناامید خواهید شد. اما شاید بتوانید مقداری از هزینه ها را جبران کنید.
پیشنهاد اول من این است که قطعه های خود را منطقی قیمت بگذارید، اما خودتان را زیر قیمت نفروشید. اصولا طبق اندازه قیمت بگذارید. همه ی عکس های ۲۰×۲۵ سانتی متر شما اگر همه در یک نوع قاب ارائه شده اند، باید یک قیمت داشته باشند. اگر از یک شیوه یا کاغذ یا قاب خاص برای برخی کارها استفاده کرده اید می توانید آنها را کمی گران تر قیمت بگذارید. کار ها را بر اساس اینکه فکر می کنید خوب یا بد هستند قیمت نگذارید.
همچنین من نسخه های کوچکتری از کارها را چاپ کرده بودم و آنها را بدون قاب با قیمتی بسیار ارزانتر می فروختم. این به مردم این شانس را می دهد بدون هزینه کردن همه ی پول خود، چیزی به خانه ببرند. موزه ها همین کار را با فروش پوستر ها و کارت پوستال هایی از اثر های مشهور خود انجام می دهند. این یک قاعده کلی است.
دنبال کردن
یک دفتر ثبت مهمان ها در افتتحایه و اگر ممکن است در طول زمان نمایشگاه داشته باشید. اسم، آدرس ایمیل و در صورت امکان نظر بازدید کنندگان را جمع کنید. با آنها چه حالا و چه در آینده در ارتباط باشید. می توانید یک ایمیل محتوی آدرس وبلاگ یا وبسایت تان به آنها ارسال کنید یا از برنامه بعدی خود مطلعشان کنید.
اگر برای پول عکاسی می کنید، عکاسی پرتره و ازدواج را دوست دارید، یک دسته بزرگ کارت ویزیت در افتتاحیه داشته باشید. واقعا فضای بهتری برای آن پیدا نمی کنید.
اکنون شما برای یک نمایشگاه آماده شده اید، پس اگر این مقاله به شما کمک کرده، لنزک را هم از نمایشگاه خود مطلع کنید.
۳۰ بهمن ۱۳۹۹
با سلام
بسیار آموزنده زیبا
۳ دی ۱۳۹۸
عضو قدیم لنزک هستم . مقاله مختصر و مفیدی هست .تشکر از سایت لنزک
۱۹ آذر ۱۳۹۸
سلام. مقاله جالب و مفیدی بود. متشکرم
۲۰ آذر ۱۳۹۸
سلام خدمت شما
تشکر فراوان که تیم لنزک را با بازخورد خود یاری می نمایید.
۸ آذر ۱۳۹۶
ممنون واقعا مفید بود
۸ مهر ۱۳۹۶
جالب بود…من به تازگی قرار کلاس عکاسی برم…
کلا عکاسی رو دوست دارم.
خیلیی دوست دارم یک نمایشگاه عکاسی در گیلان بزنم
اما نمیدونم موفق میتونم بشم و تم عکس هام بیشتر چی باشه
۲۰ فروردین ۱۳۹۵
ممنونم اطلاعات خوبی کسب کردم .خیلی دلم میخواد یه نمایشگاه عکس موبایل از عکسایی که گرفتم بزارم ولی نمیدونستم از کجا باید شروع کنم که تا حدودی شما کمکم کردین . سپاس
۴ آذر ۱۳۹۴
درود
در خصوص خریداری دوربین عکاسی دی اس ال آر، راهنمایی می خواستم که چه برندی و با چه مشخصاتی برام مناسبه، البته خودم هنر خوندم و تجربه عکاسی با دوربین آنالوگ هم چون زنیت و همچنین دوربین دیجیتال کامپکت کَنون از سری ایکسوس رو هم دارم یعنی میشه گفت با دنیای عکاسی بیگانه نیستم، ممنون میشم راهنماییم بفرمائید
۳ بهمن ۱۳۹۶
سلام دوست عزیز
برای خرید دوربین
میزان مهارت و مقدار هزینه و ژانر کار باید مشخص بشه و بر اساس میزان انتظار از دوربین اقدام خرید نمود …انتخاب برند هم تاحدودی بستگی به موارد گفته شده داره .