۱۰ نکته ای که عکاسان پرتره باید بدانند

انسان ها از پرطرفدارترین سوژه های عکاسی هستند. پس در این مطلب لنزک برخی از مهمترین نکاتی که عکاسان باید در هنگام عکاسی پرتره رعایت کنند را بررسی می کنیم.

سوژه ها به شما و محیط اطرافشان واکنش نشان می دهند

اگر میخواهید پرتره ای خوب و با آرامش داشته باشید، لازم است رویکردی دوستانه و آرام نسبت به سوژه خود داشته باشید و تلاش کنید که عکاسی را به یک فرایند لذت بخش تبدیل نمایید. بسیاری از مدل های بی تجربه از اینکه سوژه عکاسی شده اند اندکی احساس استرس و ناراحتی میکنند و این وظیفه­ی شماست تا آنها را آرام کنید. لازم نیست که به یک کمدین تبدیل شوید، اما لبخند زدن کمک بسیاری به این فرایند میکند. ضمنا توضیح مراحل عکاسی به مدل بسیار موثر است.

نیازی نیست وارد جزئیات فنی کار بشوید، ولی بیان جملات مثبتی مانند «من قصد دارم از این زاویه عکاسی کنم چون زیبایی گونه هایت دوچندان می شود» یا «اگر سر خود را اندکی بچرخانی، نور باعث درخشش چشمهایت خواهد شد» بسیار کمک خواهد کرد.

ارتباط چشمی، ابزاری مهم در عکاسی پرتره

لزوما در هر عکسی نیاز نیست که مدل به داخل لنز خیره شود، اما ارتباط چشمی مستقیم می­تواند بسیار قدرتمند باشد. این حالت به ایجاد ارتباط بیننده با سوژه و در نتیجه با عکس کمک می­کند و در ضمن باعث انتقال احساسات می­شود.

به طور مشابه ارتباط چشمی میان دو نفر در عکس، نوع روابط آن دو را نشان می­دهد و نشان دهنده به تصویر کشیدن لحظه ای خاص بین دو سوژه است.

پس زمینه، انتخابی حیاتی

در عکاسی پرتره معمولا پس زمینه­ های ساده و بدون پیچیدگی توصیه می­شوند. اما این روش در پرتره های محیطی به ویژه زمانی که سوژه در محیط زندگی همیشگی خود است، مطرح نیست.

با این حال، شما می­توانید محیط اطراف را برای یافتن زاویه مناسب برای حذف قسمتی از آشفتگی های پس زمینه بررسی کنید و یا از دیافراگم های باز جهت محدود کردن عمق میدان و جدا کردن سوژه از پس­­زمینه استفاده کنید.

نکته بسیار مهم این است که همواره باید به دقت کادر تصویر را بررسی کرد و از عدم وجود اشیای ناخواسته در پس زمینه که شما را در هنگام مشاهده عکس متعجب می کنند، اطمینان حاصل کنید. تیر چراغ برق و یا درختی که از بالای سر سوژه بیرون زده است، مثال های کلاسیک این مورد هستند.

به سوژه خود فضا بدهید

در هنگام ترکیب بندی تصویر، مقداری فضا به سوژه بدهید تا به آن سمت نگاه کند. اگر فرد در یک سمت از قاب تصویر قرار دارد، می­توان سمت دیگر قاب را برای نگاه سوژه انتخاب کرد. حتی اگر نگاه سوژه به سمت دوربین است، چهره وی باید به سمت فضای خالی ذکر شده باشد. در صورتی که نگاه سوژه غیر از حالت توصیه شده باشد، چهره وی در هم فرو رفته و ناراحت به نظر می رسد.

استفاده از لنز تله کوتاه

لنزهای واید (عریض) باعث می­شوند اجسام نزدیک به دوربین، از اجسامی که فقط اندکی دورتر هستند بسیار بزرگتر به نظر برسند. این مساله باعث می­شود که این نوع لنزها در پرتره های سر و شانه کاربردی نداشته باشند. مگر اینکه سوژه شما از اینکه یک بینی بزرگ بر روی سر کوچک و گوش های بسیار کوچک داشته باشد، خوشحال و راضی باشد!

لنزهای تله نتایج به مراتب بهتری می­دهند و در نتیجه انتخاب بهتری هستند. معمولا فاصله کانونی موثر ۷۰ تا ۱۰۰ میلیمتر، ایده آل در نظر گرفته می­شود. این فاصله کانونی معادل فاصله کانونی ۴۵ تا ۶۶ میلیمتر در دوربین­ های فرمت APS-C و ۳۵ تا ۵۰ میلیمتر در فرمت میکرو سه چهارم (Micro Four Thirds format) است.

انتخاب این فاصله کانونی منجر به ایجاد یک فاصله مناسب و راحت برای یک عکس پرتره سر و شانه می­شود، به طوری که نه فاصله دوربین به قدری اندک است که سوژه احساس ناخوشایندی داشته باشد و نه به قدری زیاد است که درهنگام عکاسی فردی به صورت ناخواسته بین دوربین و سوژه قرار بگیرد.

مراقب قرمزها باشید

بسیاری از دوربین ها نتظیمات مختلفی را برای عکاسی پرتره (portrait Picture Style, Picture Control or Film Simulation mode) ارائه می­دهند. این تنظیمات در برخی موارد به خوبی عمل می­کنند ولی در بسیاری از موارد باعث افزایش اشباع رنگ قرمز می­شوند که برای برخی از سوژه ها به علت برجسته تر کردن جوش­ها و لک­های صورت، ناخوشایند است. تنظیمات طبیعی همواره انتخاب بهتری هستند.

فایل­های خام (raw) حاوی بیشینه مقدار اطلاعات هستند که بهترین کنترل را بر روی تغییرات رنگ عکس (در مرحله ویرایش) به شما می­دهند. اما اگر قصد دارید لزوما خروجی JPEG از دوربین بگیرید، بهتر است در هنگام عکاسی تنظیمات رنگی مختلف را برا روی سوژه خود امتحان کنید.

اندکی نوردهی زیادی (overexposure) هم می­تواند خروجی مناسبی تولید کند اما باید مراقب نواحی بسیار روشن باشید که نسوزند.

سوژه را مجبور به بستن چشمانش نکنید

بسیاری از افراد بر این باورند که هوای آفتابی برای عکاسی پرتره مناسب است، اما معمولا اینطور نیست. نور مستقیم خورشید باعث ایجاد روشنایی­های شدید و سایه­ های تاریک می­شود که در عکاسی پرتره خوشایند نیست و در ضمن می­تواند باعث شود سوژه چشمانش را تا نیمه ببندد.

اما این به معنی نیست که در روزهای آفتابی نمی­توان عکس­های پرتره زیبایی گرفت. یک سایه بیابید و سوژه را در آن قرار دهید. نور غیر مستقیم می­تواند بسیار مناسب باشد ولی باید از ایجاد نقاط بسیار روشن بر روی چهره سوژه اجتناب کرد.

نور فلاش به مراتب می­تواند کیفیت یک عکس پرتره را به ویژه در روزهای آفتابی افزایش دهد. هنگامی که سوژه شما در سایه قرار دارد، نور فلاش می­تواند روشنایی سوژه را جهت هماهنگی بیشتر با محیط اطراف (نواحی روشن با نور خورشید در پس زمینه) افزایش دهد و اگر سوژه شما در نور مستقیم خورشید است، می تواند با پُر کردن سایه ها منجر به عکسی جذاب تر شود.

کچ لایت ها به چشم ها جلوه می دهند

اندکی برق و درخشش در چشم­های سوژه (کچ لایت – Catchlight) می­تواند جلوه زیبایی به عکس بخشد. این نواحی روشن را به راحتی توسط فلاش پاپ آپ (فلاش بیرون جهنده روی دوربین)، فلاش­های استودیویی و رفلکتورهایی که برای بازتاب نور به کار گرفته می­شوند، می­توان ایجاد کرد.

اگر از رفلکتور استفاده می­کنید، آن را جابجا کنید تا زمانی که بازتاب نور را روی چهره­ی سوژه و درخشش را در چشمان سوژه مشاهده کنید.

اگر به دقت به یک عکس پرتره نگاه کنید، معمولا با بررسی درخشش یا همان کچ لایت ایجاد شده در چشم، می­توان شکل و مکان نورپردازی را تشخیص داد.

فلاش دوست شماست

فلاش می­تواند سایه­ ها را از بین ببرد، کچ لایت (برق چشم) ایجاد کند و کنترل مناسبی جهت تنظیم نوردهی به شما بدهد. با این حال به جهت ایجاد تصاویر بهتر و عدم ایجاد قرمزی چشم، بهتر است به جای فلاش پاپ آپ دوربین یا فلاش های نصب شده بر کفشک دوربین، از یک فلاش غیر متصل به دوربین استفاده کرد.

بسیاری از دوربین­ها قابلیت اتصال فلاش بیسیم را دارند، اما اتصال فلاش توسط کابلی که مستقیما به دوربین متصل است (PC socket) و یا از طریق آداپتور کفشک نیز امکان پذیر است.

عکس­های خود را ویرایش کنید

اندکی ویرایش می­تواند تاثیر شگرفی در عکاسی پرتره داشته باشد. اکثر سوژه­ ها خواهان این هستند که در بهترین حالت خود دیده شوند با این حال می­خواهند در عکس قابل شناسایی و طبیعی باشند (در ویرایش عکس زیاده روی نشود).

بهتر است توسط ویرایش، جوش­های غیرعادی حذف شوند، چین و چروک­ها صاف شوند، قسمت­های زبر نرم شوند و سیاهی­های زیر چشم کمی محو شوند. اما در این کار زیاده روی نکنید، چراکه ویرایش بیش از حد باعث غیرطبیعی و پلاستیکی شدن پوست صورت شود.

در حین ویرایش باید گهگاهی عکس ویرایش شده را با عکس اولیه مقایسه کنید تا تاثیر ویرایش را مشاهده نمایید.

منبع

برگرفته از: Digital Camera World