سه تکنیک نورپردازی خیلی ساده که پرتره های خانوادگی شما را متحول خواهند کرد

نورپردازی پرتره بخشی از عکاسی است که حتی عکاسانی که اعتماد به نفس بالایی دارند نیز با آن دست و پنجه نرم می کنند، ولی استفاده از این برای دستیابی به پرتره های خانوادگی حرفه ای بسیار ساده تر از چیزی است که ابتدا تصور می شود. مانند بیشتر بخش های عکاسی، نورپردازی را هم می توان قدم به قدم یاد گرفت.

در این آموزش قصد داریم نورپردازی را قسمت به قسمت توضیح دهیم و نشان دهیم که هر نوری چه تأثیری روی نتیجه نهایی خواهد گذاشت، و اینکه چگونه وسایل نورپردازی را در استودیوی خانگی خود قرار دهید.

ابتدا سبک تک نور را نشان می دهیم، و سپس به توضیح نور پر کننده (Fill Light) می پردازیم و استفاده آن در نرم کردن سایه ها، و در انتها نوری که بر روی پس زمینه می اندازیم را بررسی می کنیم.

این ۳ روش خیلی ساده برای نورپردازی عکسهای پرتره خانگی بسیار خوب جواب می دهند. همچنین باعث می شوند برای گرفتن عکس حرفه ای در پولتان صرفه جویی کنید.

تکنیک های نورپردازی پرتره خانوادگی

تک نور

برای شروع مطابق شکل زیر فلاش را در سمت راست جایی که عکاسی می کنیم، قرار می دهیم. برای کم کردن از شدت نور وارد بر سوژه از یک چتر رو به روی فلاش استفاده می کنیم.

در حالت Manual دوربین، مقدار f را ۴ تنظیم می کنیم که عمق میدان نسبتاً کمی داشته باشیم، و سرعت شاتر را ۱/۲۰۰ ثانیه می گذاریم تا لرزشی در عکس ثبت نشود و نور فلاش به درستی در عکس ثبت گردد. و در نهایت قدرت فلاش را طوری تنظیم می کنیم که نور مناسبی داشته باشیم.

در ابتدا با سوژه خود Henry شروع می کنیم، او را روی صندلی می نشانیم تا حرکتی نداشته باشد. و پدر او بتواند تعدادی عکس از او بگیرد تا متوجه سادگی نورپردازی بشود.

در تعدادی از عکسهای با حرکت کردن Henry قسمتی از پشت صندلی نمایان شد، و در تعداد دیگری از عکس ها به خاطر حرکت سوژه و خارج شدن از مسیر نور باعث سایه شدن صورت سوژه شد، ولی جدا از این مشکلات استفاده از یک فلاش می تواند مناسب باشد.

با استفاده از یک نور توانستیم عکس خوبی بگیریم، اما هنوز سایه هایی در اطراف صورت سوژه وجود دارد و پس زمینه بیش از حد تاریک است.

سفید بودن کامل اتاق می تواند به این امر کمک کند، و با بازتاب نور از دیوار سفید به سوژه سایه ها را ملایم تر کند. برای ملایم کردن نور و از بین بردن بیشتر سایه ها می توانیم از رفلکتور استفاده کنیم اما برای این امر به شخص دیگری احتیاج داریم، بنابراین بهتر است که به سراغ نور پر کننده برویم و یک نور به نورهای خود اضافه کنیم.

نور پر کننده – Fill light

Henry خیلی به عنوان مدل خوب انجام وظیفه کرده ولی از چهره اش پیداست که خسته شده است، پس تا ما نور پر کننده را نصب و آماده می کنیم به او استراحت می دهیم. نور دوم را برای از بین بردن سایه های ایجاد شده توسط نور اول استفاده می کنیم. برای این کار یک سافت باکس (Softbox) بر روی یکی از فلاش هایمان می بندیم و آن را بالای منطقه عکاسیمان قرار می دهیم.

این نور باید با نصف قدرت نور اول تنظیم شده باشد. فلاش اول را نور اصلی و این فلاش را نور پر کننده می نامند. نور اصلی تقریباً دو برار نور پر کننده قدرت خواهد داشت.

این سبک از نورپردازی فضای بیشتری را پوشش می دهد، که برای عکاسی از کودکان مناسب تر است چرا که بچه ها نمی توانند برای مدتی در یکجا بایستند. با اضافه کردن نور پر کننده تصمیم گرفتیم صندلی را حذف کرده و به Henry اجازه دهیم تا اندکی تحرک داشته باشد، این به ما اجازه می دهد که بتوانیم کادر متنوع تری ببندیم. از Close Up گرفته تا عکسهای تمام قد (Full Shot) که جلوتر مشاهده خواهید کرد.

این شرایط کمی سختی بیشتری دارد، چرا که باید کادر بندی کنیم، فوکوس کنیم، و در نهایت بهترین ژست را از سوژه شکار کنیم. ولی ما با همه این مسائل آشنایی کامل داریم و چندین عکس حرفه ای از Henry گرفتیم، و Henry هم ژست های حرفه ای برای ما گرفت.

در این عکسها ژست سوژه بسیار جلوه بهتری به عکس داده است، ولی بهتر بود پس زمینه نور بیشتری داشت.

نورپردازی پس زمینه

حالا که توانستیم با قرار دادن ۲ فلاش به نتیجه مطلوبی برسیم، باید نگاهی به پس زمینه بیاندازیم. برای روشن کردن پس زمینه نوری را با ارتفاع پایین و قدرت کم به پس زمینه سفیدی که از آن استفاده می کنیم می تابانیم. بر خلاف ۲ فلاش دیگر بر سر این فلاش هیچ ملایم کننده نصب نمی کنیم، پس حتی در پایین ترین قدرت آن هم نوری بیشتر از دو فلاش دیگر خواهیم داشت.

بعد از گرفتن چند عکس تصمیم گرفتیم نور اصلی و نور مکمل را کمی قوی تر کنیم تا تعادلی بین نور پس زمینه و این ۲ نور برقرار شود. که به دنبال آن مجبور شدیم مقدار f را به ۷٫۱ افزایش دهیم تا این مقدار نور اضافه شده را جبران کنیم.

در این عکس عمق میدان، زیاد برایمان مهم نیست. چراکه با روشنایی زیاد پس زمینه کاملاً سفید نگرانی از پرت شدن حواس بیننده نخواهیم داشت که بخواهیم با عمق میدان کم آن را محو کنیم.

باز هم به Henry اجازه دادیم تا بیشتر حرکت کند چون مشکلی از لحاظ نوری نداشتیم و این باعث شد تا Henry راحت تر ژست بگیرد و در نهایت عکسهای بهتری داشته باشیم.

وقتی به نتیجه خوبی از نورهایمان رسیدیم، تصمیم گرفتیم برای آخرین تغییر یک Snoot (در ادامه توضیح داده شده) بر سر فلاش پس زمینه ببندیم تا نور متمرکز تری داشته باشیم. که متوجه شدیم خیلی سخت است که Henry دقیقاً در جایی قرار بگیرد که نور پس زمینه پشت آن قرار بگیرد، بنابراین تصمیم گرفتیم به همین عکسهایی که گرفتیم بسنده کنیم و به Henry هم استراحت بدهیم.

استفاده از ابزار جانبی فلاش

این شماره را نمی توان به عنوان تکنیک نورپردازی مطرح کرد، اما دانستن (و داشتن) آن بسیار مهم است، بنابراین تصمیم گرفتیم تا این شماره را هم اضافه کنیم. تعداد خیلی زیادی لوازم جانبی برای فلاش ها وجود دارد که می تواند نتیجه ای کاملاً متفاوت در نورپردازی حاصل کند. در ادامه به ۳ تا از این لوازم جانبی که بسیار کاربردی هستند اشاره می کنیم…

چتر – Umbrella

دو نوع چتر داریم، یک نوع چتر برای انعکاس نور است، به شکلی که نور را به آن می تابانیم و نور انعکاس پیدا کرده و بر میگردد، و نوع دیگری که نور را از خود عبور می دهد. هر دو نوع چتر نور را ملایم می کنند.

سافت باکس – Softbox

سافت باکس بر روی فلاش نصب می شود، و نور فلاش باید از چندین لایه تلطیف کننده موجود در آن عبور کند. این وسیله نور بسیار لطیفی می دهد، و بر خلاف چتر بسیار کنترل آن راحتتر است، چرا که سافت باکس جهت مشخصی دارد و اطراف آن باعث می شوند بتوانیم کنترل نور و اینکه کجا بتابد را به دست بگیریم.

اسنوت – Snoot

اسنوت وسیله ایست برای تولید نوری محدود. اگر بخواهید قسمت مشخصی را نورپردازی کنید، این وسیله بسیار کاربردی است. البته این وسیله به دلیل نور نقطه ای که ایجاد میکند، می تواند سایه های بسیار خشن و تاریکی ایجاد کند.