مصاحبه با عکاس اندونزیایی: می خواهم که بچه هایم مرا از طریق عکس هایم به یاد بیاورند

در این مطلب لنزک قصد داریم شما را با عکاس اندونزیایی آیی پرماتا ساری (Ayie Permata Sari) آشنا کنیم. او در مسابقه عکاسی ای که ۵۰۰px به مناسبت تولدش برگزار کرد، نفر سوم شده است. او علاقه زیادی به عکاسی منظره، ماکرو، حیات وحش و عکاسی از مردم دارد. در ادامه شما را به خواندن صحبت های این عکاس در مورد تجهیزات عکاسی، عکس ها و ویرایشش دعوت می کنیم.

شروع عکاسی آیی به دلیل علاقه اش به سفر و طبیعت اتفاق افتاد. «من عاشق طبیعت هستم و سفر کردن را دوست دارم، به همین دلیل می خواهم چیزهایی را که در سفرم می بینم به دیگران هم نشان بدهم».

«من کارم در زمینه عکاسی را در سال ۲۰۰۹ شروع کردم. در ابتدا فقط برایم جنبه سرگرمی داشت، اما کمی بعد تبدیل به یک حرفه گردید. افراد زیادی در این کار الهام بخش من هستند، اما بیشتر از همه سه فرزندم به من الهام می دهند. می خواهم که مرا از طریق عکس ها و کارهایم در عکاسی به یاد بیاورند.»

در ادامه شما را به خواندن مصاحبه سایت ۵۰۰px با این عکاس دعوت می کنیم.

سوژه مورد علاقه شما در عکاسی چیست؟

من همه ژانرهای عکاسی را دوست دارم، همه آنها را تجربه می کنم، اما در حال حاضر بیشتر بر روی چهار موضوع خاص تمرکز کرده ام: منظره، ماکرو، حیات وحش و مردم. می توانم عظمت و بزرگی خدا را در این چهار ژانر احساس کنم. اینکه چگونه خدا همه این چیزها را برای ما آفریده تا یاد بگیریم و در زندگی خود منعکس کنیم. یاد گرفتن از طبیعت، یاد گرفتن از حیوانات کوچک و بزرگ و همچنین یادگیری از تنوع شخصیت آدم های مختلف.

در کیف دوربین شما چه چیزهایی پیدا می شود؟

قبل از هر چیز، برای مقصدهای سفرم برنامه ریزی می کنم و درمورد اتفاق هایی که ممکن است رخ دهد و چیزهایی که می خواهم از آنها عکاسی کنم، خیال پردازی می کنم. به همین دلیل می توانم تمام لوازمی را که نیاز دارم آماده کنم.

وقتی که تازه عکاسی کردن را شروع کرده بودم، عادت داشتم که همیشه دو عدد دوربین با خود ببرم تا نیازی به تعویض لنز نداشته باشم. من از دو دوربین کانن ۵D Mark II و کانن EOS 7D به همراه لنزهای Canon 16-35 mm، Canon 70-200 mm، Canon EF 2X extender II، Canon 100 mm macro، چند فیلتر کاهنده نور تدریجی (ND graduate)، کاهنده نور (ND) و فیلتر پولاریزه دایره ای (CPL یا circular polarizer)، چند کارت حافظه CF، یک باطری کمکی، یک حفاظ برای باران (تا دوربین ها و لنزها خیس نشوند) و ابزار تمیزکاری لنزها استفاده می کردم.

اما از دو سال قبل فقط یک دوربین با خودم حمل می کنم، نیکون D800 یا نیکون D35. لنز های من Nikkor 14-24mm، Nikkor 16mm fish-eye، Nikkor 50mm، Nikkor 150mm micro و تجهیزاتی دیگر چون: نگه دارنده فیلتر، چند فیلتر دیگر (ND تدریجی، ND و CLP)، چند کارت حافظه، باطری کمکی، حفاظ باران و ابزار تمیزکاری لنزها. به غیر از کیف عکاسی گاهی اوقات یک سه پایه هم با خودم می برم.

آیا می توانید به طور مختصر در مورد عکس هایی که برای مسابقه فرستاده اید توضیح دهید؟ بگویید که چطور برای هر عکس برنامه ریزی نمودید و در مورد پیدا کردن محل عکاسی و انتخاب مدل ها و کارهای پس پردازی بیشتر صحبت کنید.

۱- این لحظه را در باغچه کوچکی که در جلوی خانه ام دارم ثبت کرده ام. این نوع پروانه های کوچک زیاد به باغچه من سر می زنند. پس پردازی: رنگ ها را کمی تغییر دادم تا به نتیجه دلخواه برسم.

۲- این دومین باری بود که به این منطقه در سیتو گونانگ-سوکابومی (جاوای غربی-اندونزی) سفر می کردم. محیط طبیعی و نور خوب محیطی این نقطه را به یکی از مکان های مورد علاقه عکاسان تبدیل کرده است. هیچ مفهوم خاصی در این عکس وجود ندارد، من فقط از چیزی که طبیعت به ما ارزانی داشته است عکس گرفتم.

پس پردازی: اصلاح رنگ ها، dodge و burn

3- به نظر می رسد که این محل در بالی واقع در اندونزی یکی از مکان هایی است که عکاسان مجبور هستند به دیدنش بروند. اینجا دریاچه تامبلینگان (Tamblingan) است. این عکس هیچ مفهوم خاصی ندارد، چون من فقط از چیزی که جلویم بود عکس گرفتم. او یک قایقران بود که مرا برای گردش در دریاچه برده بود. پس پردازی: کمی برش (cropping) و اشباع (saturation)

4- این حیوان خانگی من است. اسمش نِی است و یک مارمولک خانگی است. از نِی در آبگیر کوچکم در گلخانه عکس گرفتم تا بتوانم او را منعکس کنم. اجازه می دهم که آب به طور طبیعی و با رشد خزه ها در کف آبگیر به رنگ سبز تیره در بیاید. نور طبیعی صبح ها بسیار روشن است، به همین دلیل نیاز به ویرایش خاصی نبود. پس پردازی: افزایش کنتراست.

۵- یک نفر به من گفت که برای گرفتن این عکس حتما این حیوان را اذیت کرده اید. صادقانه می گویم که اینطور نبوده است و به هیچ وجه چنین کاری را نکرده ام. این عکس، مفهومی از عکس های ماکرو است. در آن زمان من و عکاسان دیگری در حال تمرین برای عکاسی ماکرو طبیعی و مفاهیم ماکرو بودیم.

برای مفهوم ماکرو، تصمیم گرفتیم که از این قورباغه استفاده کنیم. این قورباغه متعلق به دوستم بود. وقتی از آنها عکاسی نمی کردیم، قورباغه ها را درون جعبه ای می گذاشتیم که به محیط زندگی آنها شباهت داشت. ما فقط چند لحظه کوتاه از این قورباغه عکاسی کردیم، همیشه او را با آب اسپری می کردیم تا احساس راحتی کند.

مانند حرفی که منتقدین زده بودند، نیازی به استفاده از چسب نبود. قورباغه را بر روی یک شاخه کوچک گذاشتیم و یکی از ما با استفاده از یک شاخه خیلی کوچک دستش را بلند کرد. البته قورباغه با توجه به طبیعتش چند بار جست و خیز کرد و ما مجبور بودیم که صبر کنیم.

مانند مدل های انسانی، این قورباغه هم باید استراحت می کرد. ما او را مجبور به کاری نمی کردیم. می دانستیم که اگر او را مجبور به ادامه کار کنیم بر حالت فیزیکی بدنش تاثیر منفی می گذارد و این مساله در نهایت عکس را خراب خواهد کرد. پس پردازی: حذف کردن شاخه ای که به وسیله آن دست قورباغه را بالا برده بودیم.

۶- هیچ مفهوم خاصی در این عکس از قایق ها و فروشندگان وجود ندارد. این عکس به صورت فوری و لحظه ای به ثبت رسیده است. فروشندگان محصولات خود را بر روی رودخانه به فروش می رسانند. این قایق ها با جریان آب به راه خود ادامه می دهند. من فقط از روی پل یک عکس ساده گرفتم. آب رودخانه به رنگ قهوه ای مایل به زرد است.

پس پردازی: می خواستم که این عکس با عکس های دیگری که با همین موضوع گرفته شده اند تفاوت داشته باشد. به همین دلیل موج ها را حذف کردم.

۷- این یکی از تصاویری است که نامزد دریافت جایزه شده است. من و تعدادی از دوستانم به مونت برومو (mount Bromo) در جاوای شرقی واقع در اندونزی سفر کردیم. صبح ها در برومو تعداد زیادی از مردم منطقه به سمت مزارع خود حرکت می کنند. با داشتن لنز Canon 70-200 mm می توانستم با استفاده از نور طبیعی یک عکس از این لحظه بگیرم.

هیچ ویرایشی در فتوشاپ انجام نشده است. رنگ قرمز متمایل به زرد نتیجه تنظیمات تراز سفیدی (WB) دوربینم است: کلوین در محدوده ۷۰۰۰-۶۰۰۰ .

۸- یک لحظه جالب و نتیجه ای لذت بخش. عکاسان مختلفی از این مفهوم و همین محل استفاده کرده اند، اما این عکس احتمالا اولین عکسی است که در آن سرعت شاتر پایین می باشد و از سه پایه استفاده نشده است. محل این عکس توکاد اوندا واقع در بالی اندونزی است. من از ابزار dodge و burn برای پس پردازی استفاده کرده ام.

۹- فکر می کنم که این بهترین عکسی باشد که من تاکنون گرفته ام. این عکس بازخوردهای بسیار زیاد و مثبتی را از سراسر دنیا داشته است. من این عکس را در سفرم به این منطقه در سیتو گونانگ واقع در سوکابومی (جاوای غربی، اندونزی) گرفته ام. اما در واقع این اولین باری بود که با چنین نور طبیعی و زیبایی برخورد می کردم. خوشبختانه توانستم با دوربینم این تصویر را ثبت کنم. پس پردازی: رنگ اتوماتیک، روشنایی (brightness) و کنتراست.

۱۰- این عکس را در سیتو گونانگ واقع در سوکابومی (جاوای غربی در اندونزی) گرفته ام. زاویه آن تنها کمی با عکس “نور امید” تفاوت دارد. پس پردازی: تنظیم کنتراست

شما به عنوان یک عکاس در ۵ سال اخیر چه تغییراتی کرده اید و چگونه در رشته خود رشد نموده اید؟

۵ سال پیش من در ابتدای این راه بودم. البته امروز هم همچنان به یادگیری ادامه می دهم، در واقع همیشه به یادگیری ادامه خواهم داد. در طول فرایند یادگیری همه ما قادر خواهیم بود تا کارهای بهتری را به انجام برسانیم.

از میان عکس هایتان به کدامیک بیشتر علاقه دارید؟

عکس «نور امید» را بیشتر از همه دوست دارم. این عکس فوق العاده بود. آن لحظه با پرتوهای زیبایی نور واقعا شگفت انگیز بود.

این عکس در ۱۷ اکتبر ۲۰۱۱ منتخب سردبیران ۵۰۰px شد و از آن موقع ۲۰۵K بازدید و ۷۸۸۰ لایک داشته و ۴۸۵۱ بار پسندیده شده است. این عکس توسط صد ها نفر در وب سایت های زیادی به اشتراک گذاشته شده است و یکی از ۲ پرفروش ترین عکس های ۵۰۰px است. این عکس باعث شناخته شدن این نقطه که یکی از زیباترین دریاچه های جهان می باشد شده است.

در نهایت برنامه شما برای سال ۲۰۱۵ چسیت؟ آیا پروژه، نمایشگاه یا کارگاه عکاسی در آینده دارید؟

امیدوارم که بتوانم یک کتاب عکاسی با ارزش را منتشر کنم. این کار مدت ها است که آرزوی من است. همچنین قصد دارم که یک نمایشگاه فردی در سال ۲۰۱۵ برگزار نمایم و البته بتوانم بیشتر در زمینه حرفه ام یاد بگیرم.

از شما به خاطر وقت و پاسخ های خوبتان بسیار متشکریم.

منبع

برگرفته از: ۵۰۰px