اخیرا نگاهی به عکاسی high key در محیط استودیو و تولید تصاویر نورانی با تاکید بر زیبایی و روشنی، انداختیم. امروز به سراغ روشی دیگر در نورپردازی می رویم و می فهمیم که عکاسی با نور کم چیست و چگونه می توانید خودتان آنرا انجام دهید.
عکاسی با نورپردازی Low Key چیست؟
Low key به نوعی عکاسی اطلاق می شود که عمدتا از تن های تاریک برای ایجاد ظاهری دراماتیک استفاده می کند. در حالی که high key به دنبال پر نور کردن سوژه برای کاهش سایه ها است، نورپردازی low key سایه های یک تصویر را با کاهش شدید نور زیاد می کند.
هدف در اینجا فقط تولید یک عکس تاریک نیست بلکه هدف استفاده انتخابی از نورپردازی به منظور روشن کردن بخش های خاصی از تصویر است. به عنوان یک عکاس همیشه سعی داشته اید از سایه های خشن (به خصوص سایه های روی چهره و اطراف چشمان سوژه) پرهیز کنید. به این دلیل عکاسی low key می تواند یک تنوع جالب برای شما ایجاد کند.
به جای پرهیز از سایه های شدید، شما باید آنها را به عنوان عنصر اصلی ساخت عکس به حساب بیاورید؛ چیزی که حس کل عکس را مشخص می کند. نکته ای که نورپردازی و موقعیت سوژه در کادر را تحت تاثیر قرار می دهد این است که سایه ها در نقاط درستی قرار بگیرند تا ظاهری که می خواهید تشکیل شود.
نورپردازی Low Key در هنر
هنرمندان دیگر مدت ها قبل از عکاسان به قدرت نورپردازی low key پی برده بودند. نقاشان در طول دوره های رنسانس و باروک اغلب از تکنیکی به نام کیاروسکورو (chiaroscuro) استفاده می کردند تا تن های دراماتیک مشابهی برای تصاویرشان ایجاد کنند. کیاروسکورو از ترکیب لغات ایتالیایی chiaro به معنی واضح/روشن و oscuro به معنی مبهم/تاریک ایجاد شده است.
کیاروسکورو نه تنها برای ایجاد درام بلکه برای آوردن واقع گرایی به نقاشی استفاده می شد. نورپردازی های متفاوت حسی از وجود عمق ایجاد می کند که واقعا خیره کننده است.
یکی از هنرمندان محبوب من که از این تکنیک استفاده کرده، کاراواجو است. او چندین کار از جمله «شکاکی سنت توماس» (در بالا دیده می شود) خلق کرده که در واقع با این کار همه ی ماهیت تکنیک کیاروسکورو را به تصویر کشیده است. دیگر هنرمندانی که از این تکنیک استفاده کرده اند شامل Gerrit Van Honthorst، Tintoretto، El Greco و در سطحی پایین تر Rembrandt می باشند.
Low Key در استودیو
اگر شما استودیوی خودتان را دارید، راه های بسیاری برای تنظیم نورپردازی low key وجود دارد که به نتایج خارق العاده می انجامند. اول، مطمئن شوید که یک پرده پس زمینه سیاه بزرگ دارید. به عنوان یک قانون کلی، از استفاده از هر نوری که سبب نمایش بافت و چین خوردگی و چروک و … می شود اجتناب کنید.
قطعا با انواع دیگری از پرده نیز می توانید پرتره های low key داشته باشید اما، این پرده کمک می کند که آن ظاهر مشکی خالص درجه یک که وقتی به عکاسی low key فکر می کنید در ذهنتان ایجاد می شود را به دست بیاورید.
برای یک آماده سازی آسان و مقرون به صرفه، سوژه خود را کمی جلوتر از پرده قرار دهید و از یک تک فلاش در یک سمت سوژه استفاده کنید. همچنین مطمئن شوید که قدرت فلاش را کم کرده باشید تا هیچ قسمت از سوژه بیش از حد نورانی نشود.
این روش باید به شما یک نتیجه نسبتا دراماتیک بدهد که تمام نورپردازی فقط به یک سمت سوژه (مانند مثال زیر) است. توجه کنید که چه طور کمی از پس زمینه در این عکس برجسته شده است. بر اساس اولویت های شما این اتفاق ممکن است مطلوب باشد یا چیزی باشد که باید سعی کنید از آن پرهیز نمایید. اگر مایلید این کار را با هزینه کم انجام دهید و افکتی مشابه استودیو را ایجاد نمایید مطلب «بازسازی افکت نورپردازی حرفه ای استودیو» لنزک را مطالعه نمایید.
اگر می خواهید کمی نور پشتی فراهم کنید، توجه کنید که آنرا در یک reflector بیندازید و یا از یک فلاش دیگر که عقب تر از سوژه و در یک سمت آن قرار داده اید استفاده کنید. این می تواند کمی نور زیبا برای مو ها و یا نوعی از جلوه هاله مانند ایجاد کند.
مثل همیشه انتظار نداشته باشید که در عکس اول به نتیجه برسید. با موقعیت نور ها و سوژه بازی کنید و توان های مختلف فلاش را نیز امتحان کنید. مصرانه در برابر این فکر که در فوتوشاپ کدام قسمت ها را می توانید درست کنید، مقاومت کنید و سعی کنید بهترین نتیجه ای که می خواهید را همینجا به دست آورید. به دست آوردن این عادت شما را مجبور می کند همه ی زوایای وسایلتان را بهتر بشناسید و از زمانی که بر روی ویرایش تصویر صرف می کنید بکاهید.
عکاسی با نور کم – بودجه کم
اگر به اندازه کافی خوش شانس نیستید که استودیوی خانگی خود را داشته باشید، اخم نکنید. هنوز راه های زیادی برای گرفتن یک عکس low key شایسته با یک بودجه کم فقط با استفاده از دوربینتان و وسایل معمول خانه وجود دارد.
حقه ای کم من اغلب دیده ام استفاده از یک آماده سازی دو اتاقه با یک درب می باشد. اتاق اصلی، یکی از اتاق هاست که کاملا تاریک شده است و هیچ در و پنجره و منابع دیگر نور در آن نیست. در این اتاقی که تا جای ممکن تاریکش کرده اید سوژه را در جایی روبروی در قرار دهید.
حالا یک چراغ نورانی در اتاق دیگر در جلوی در قرار دهید. درب اتاق نقش کنترل کننده و سد کننده نورهای اتاق دیگر را دارد. برای گرفتن عکس کافی است جلوی دیوار جایی بیرون از مسیر نور قرار بگیرید.
ممکن است بخواهید نوعی از صفحه های بازتاب کننده را پشت منبع نور، مانند تصویر بالا، قرار دهید. می توانید از یک تابلو، کاغذ، یا هر چیز ارزان دیگری که در اطرافتان هست و نور را به طور موثری بازتاب می کند استفاده کنید.
یک حقه دیگر برای یک آماده سازی مشابه، استفاده از یک پنجره به جای در است. این روش کمی سخت تر است چرا که پنجره تمایل دارد کل اتاق را روشن کند اما می توانید تحت شرایط درست و با استفاده از کرکره برای ملایم کردن نور نتیجه هایی عالی بگیرید.
Low Key در بیرون
یک راه خوب دیگر برای گرفتن عکس های low key زیبا بدون خرج پول در نورپردازی، بیرون رفتن در شب است. در این طبیعت مراقب عنصر تاریکی باشید و یک منبع نور خوب پیدا کنید.
بدیهی است که نور ماه و چراغ های خیابان موقعیت های خوبی برای شروع هستند. پارکینگ ها هم مکان هایی عالی برای پیدا کردن شرایط نوری به شدت مختلف هستند که برای خلق عکس های واقعا دراماتیک ایده آل اند.
تنظیمات دوربین
برای عکاسی low key، تنظیمات دوربین در واقع می تواند کاملا متفاوت باشد. نکته، کمینه کردن نور ورودی به دوربین بدون تاریک شدن بیش از حد همه چیز است. برای توضیح این موضوع، بیایید به تعدادی عکس همراه با تنظیمات مربوط به آنها نگاهی بیندازیم.
اینجا ما یک پس زمینه سیاه خالص و یک منبع نور اصلی می بینیم. می بینیم که نوردهی بر ۱/۸۰ ثانیه قرار دارد، دیافراگم f/6.3 و ایزو ۱۰۰ است. معمولا ایزوی پایینی مثل این باعث ایجاد عکسی بسیار تاریک تحت اکثر شرایط به جز محیط های بسیار روشن می شود اما اینجا تاریکی دقیقا همان چیزی است که عکاس می خواهد و فلاش همراه با یک زمان شاتر کاهش یافته به کار گرفته شده اند تا سطوحی که او می خواسته نور بخورد، پوشیده شود.
مزیت عکاسی در ایزوی ۱۰۰ این است که کیفیت عکس بالا باقی می ماند و از ایجاد نویز رنگی که در مقابل یک پس زمینه مشکی راحت تر ایجاد می شود جلوگیری می گردد. بیایید به یک عکس دیگر نگاهی بیندازیم و ببینیم که تشابهی کشف می کنیم یا نه.
همان طور که می بینید اگر چه این عکس روشن تر است ولی در نوردهی ۱/۲۰۰ sec که به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از قبلی است گرفته شده است. همین طور دیافراگم در f/13 اجازه ی عبور نور کمتری را می دهد ولی ایزو با عکس قبل مشابه است. این طور به نظر می رسد که نور در محیط نسبت به عکس قبل بیشتر بوده است. نور اضافی عکاس را قادر می سازد همچنان که همان مقدار جزئیات را ثبت می کند از سرعت شاتر بیشتری استفاده کند.
نکته اصلی که از این دو عکس یاد می گیرید این است که باید بیشترین سعی تان را بکنید که ایزو را بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ نگه دارید تا عکسی هم تاریک و هم بدون نویز داشته باشید. سپس باید با سرعت شاتر و دیافراگم کار کنید تا بهترین جلوه را برای نورپردازی خاص خود به دست بیاورید.
اکتشاف Low Key
تصاویر نمونه بالا در درجه اول عکس های چهره هستند اما شما نباید در تجربه low key خود در این مرحله متوقف شوید. عکاسی low key برای هر چیز دیگری که بخواهید خوب و شیک به نظر برسد عالی است. در ادامه تعدادی عکس قرار دارد که ذهن شما را کمی بازتر کند.
نتیجه گیری
برای جمع بندی، نورپردازی low key یک راه دراماتیک سطح بالا برای بالا بردن سایه ها یک عکس است که ریشه هایی در دوره باروک و پیش از آن دارد. شما می توانید این جلوه را درون ساختمان با وسایل استودیویی یا کمی نبوغ و خلاقیت و در بیرون از ساختمان در شب و منطقه ای تاریک با منبع نور مناسبی به دست بیاورید.
۱۳ اسفند ۱۳۹۴
مطالبتون بسیار عالی و آموزنده هستند ممنون
۷ مرداد ۱۳۹۴
خیلی خیلی خوب بود.
۱۸ شهریور ۱۳۹۳
بسیار مفید وعالی. ممنون
۲۷ فروردین ۱۳۹۳
سلام. ممنون از مطالب خوبتون. میشه بفرمایید تو این شرایط دوربین بهتره تو چه حالتی باشه؟