مقایسه دوربین های کانن و نیکون در سطوح کامپکت، ابتدایی، میانی، پیشرفته و فوق حرفه ای

کانن بهتر است یا نیکون؟ این سوالی است که زیاد می شنویم، اما قصد ما در این مطلب لنزک نگاهی متفاوت به این دوربین ها و مقایسه ای است که شما بتوانید با کمک آن دوربین مورد نظر خود را ساده تر انتخاب کرده و تصمیم گیری راحت تری داشته باشید. در ادامه مطلب در بخش نظرات به ما بگویید که دوربین مورد علاقه شما چه مدلی است.

Canon یا Nikon: دوبین های سیستم کامپکت یا Compact

Canon آخرین شرکتی است که به جمع شرکت های سازنده دوربین های Compact پیوسته است. اولین و تنها دوربین CSC یا Compact System Camera این شرکت ( تا به امروز ) EOS M در سال ۲۰۱۲ تولید شد.

این دوربین در رنگ های مختلفی تولید شده ( و بله، یکی از این رنگ ها مشکی است )، دوربین Canon EOS M از همان سنسور ۱۸MP APS-C CMOS و پردازنده DIGIC 5 استفاده شده در دوربین EOS 650D بهره می برد. اما دوربین های سری Nikon 1 از سنسور های کوچکتر ۱ اینچی CX-format برای این دوربین ها استفاده می کنند که به نظر مناسب تر می آیند.

از ضعف های اصلی دوربین EOS M می توان به سرعت پایین فوکوس خودکار ( که با به روز کردن Firmware آن کمی بهتر می شود )، عمر کم باتری، فلاش ضعیف و پشتیبانی از لنزهای محدود نام برد.

Canon تنها ۳ لنز EF-M برای دوربین EOS M خود دارد، اما رابط اتصالی ای دارد که با استفاده از آن می توان تمام لنز های EF و EF-S این شرکت را بر روی آن وصل کرد. شرکت Samyang هم چند لنز EF-M برای این دوربین طراحی کرده است.

Nikon تعهد بیشتری روی دوربین های سیستم Compact خود دارد، دوربین های CSC این شرکت به سه سری تقسیم می شوند: دوربین های برای استفاده روزانه ( Nikon 1 J و Nikon 1 S )، دوربین های با کارایی بالا ( Nikon 1 V ) و دوربین های برای ماجراجویی ( Nikon 1 AW1 ).

تا به حال Nikon 13 لنز Nikkor 1 تولید کرده، از لنز کوچک استاندارد ۱۰mm گرفته تا لنز ۱۰-۳۰۰mm VR با لرزش گیر و قابلیت زوم. محل اتصال لنز این دوربین ها به شما امکان اتصال تمامی لنز های F Nikkor را به این دوربین می دهد.

دوربین های CSC شرکت Nikon چندین رکورد جالب را در بین دوربین ها به نام خود ثبت کرده اند، یکی از این رکورد ها داشتن سریعترین عکاسی متوالی است ( سرعتی نزدیک به ۲۰ عکس در ثانیه با فوکوس خودکار و عکس ۱۸٫۴ مگاپیکسلی در دوربین Nikon 1 V3 ) و اولین دوربین ضد آب و ضد ضربه با قابلیت تعویض لنز ( Nikon 1 AW1 با ابعاد عکس ۱۴٫۲ مگاپیکسلی ).

در زمینه CSC شرکت Nikon با اختلاف زیاد بهتر از Canon است.

Canon یا Nikon: دوربین های DSLR سطح ابتدایی

Canon EOS 1200D

Canon EOS 100D

Canon EOS 700D

Nikon D3300

مدل های ابتدایی دوربین های DSLR شرکت Nikon و Canon همه APS-C format یا Cropsize هستند. سنسور این دوربین ها کم و بیش هم اندازه فریم های دوربین های قدیمی فیلمی APS-C هستند، و این بدین معنی است که کادری کوچکتر از تصویری که با استفاده از لنز متصل بر روی دوربین می بینید، خواهد گرفت.

Canon چند دوربین سطح پایین مخصوص عکاس های تازه کار دارد. ۳ دوربین EOS سطح مبتدی وجود دارد، که هر سه این دوربین ها از سنسور های ۱۸MP CMOS بهره می برند.

گران ترین این دوربین ها EOS 700D است. که نزدیک به ۵۰۰£ قیمت دارد، این دوربین از LCD محرک لمسی بهره می برد، می تواند با سرعت ۵ فریم بر ثانیه عکاسی کند که تا سقف ۲۲ عکس می تواند ادامه پیدا کند، این دوربین دارای ۹ نقطه فوکوس خودکار Cross-type است ( که فوکوس با دقت محسوب می شود ). این دوربین می تواند با کیفیت Full HD فیلمبرداری کند و دارای سیستم Wireless است که می توانید از فلاش های Speedlite برای آن استفاده کنید.

با قیمتی نزدیک به ۱۰۰£ یا کمتر می توان دوربین EOS 100D را خریداری کرد، که کوچکترین و سبک ترین دوربین DSLR است. این دوربین خیلی از قابلیت های دوربین ۷۰۰D را دارد، پردازنده DIGIC 5، سقف ISO تا ۱۲۸۰۰ و سنسور این دوربین دارای سیستم ۶۳-zone Dual-Layer Metering برای اصلاح رنگ ها است.

دوربین ۱۰۰D هم LCD لمسی دارد، اما متحرک نبوده و ثابت است، این دوربین Wireless ندارد و از فلاش های Speedlite پشتیبانی نمی کند، تنها فوکوس مرکزی این دوربین دارای سیستم Cross-type بوده و در حالت عکسبرداری متوالی تنها می تواند ۴ عکس در ثانیه بگیرد.

البته این دوربین از آخرین نسخه سیستم Hybrid CMOS AF بهره می برد که در هنگام عکاسی رگباری فوکوس پیوسته و قوی ای دارد.

و اما ارزان ترین دوربین EOS DSLR شرکت Canon که ۱۲۰۰D است. همانطور که از چنین دوربینی انتظار می رود، عکاسی رگباری آن تنها ۳ فریم بر ثانیه سرعت دارد، پردازنده آن DIGIC 4 است، بالاترین میزان ISO آن ۶۴۰۰ است و نسبت طول به عرض LCD آن ۴:۳ است.

تنها دوربین شرکت Nikon برای مبتدی ها امکانات قابل توجه تری دارد، این دوربین ۲۴٫۲ مگاپیکسلی دارای ۱۱ نقطه فوکوس است ( نقطه مرکزی آن Cross-type است )، با سرعت ۵ فریم بر ثانیه می تواند به صورت رگباری عکس بگیرد، بازه انتخابی ISO آن از ۱۰۰ تا ۱۲۸۰۰ است و پردازنده آن EXPEED 4 است.

برای فیلمبرداری Full HD می تواند به صورت پیوسته فوکوس خودکار داشته باشد و سنسور آن از سیستم اصلاح رنگ ۴۲۰-pixel RGB بهره می برد.

در کنار این که این دوربین عکس های واضح تری ثبت می کند، احتمال ایجاد Moiré در عکسهای این دوربین هم بیشتر است، چیزی که باید با برنامه های ویرایش عکس به بهانه داشتن عکسی شفاف تر از بین برود و چیزی نیست که عکاس های ابتدایی دوست داشته باشند با آن سر و کله بزنند.

نسخه جدید این دوربین یعنی Nikon D3300 را می توان با قیمتی کمتر از ۴۰۰£ تهیه کرد، در حالی که نسخه اصلی و قدیمی تر این دوربین ۲۴٫۲ مگاپیکسلی، یعنی Nikon D3200 را می توان با مبلغی کمتر از ۳۰۰£ خریداری کرد.

عدم وجود LCD لمسی در دوربین Nikon D3300 از نکات ضعف این دوربین نسبت به دوربین های EOS 100D و EOS 700D شرکت Canon است، اما حالت فوق العاده Guide Mode ( حالت راهنمایی ) را دارد. دوربین Canon 1200D با داشتن برنامه ای به نام EOS Companion برای گوشی های دارای سیستم عامل iOS و Android شیوه جدید تری را برای کمک به عکاسان مبتدی مهیا کرده است.

Canon یا Nikon: دوربین های DSLR سطح میانی – مخصوص علاقه مندان به عکاسی

Canon EOS 60D

Canon EOS 70D

Canon EOS 7D

Nikon D5300

Nikon D7100

Nikon D300s

در این دسته دوربین های DSLR قابلیت دوربین های پیشرفته به صورت محدود تری قرار داده شده تا برای عکاسانی که از دوربین های سطح مبتدی به این سطح مهاجرت می کنند دلگرم کننده باشد و قابلیت های بیشتری داشته باشند.

یکی از قدیمی ترین مدل های دوربین DSLR شرکت Canon در این دسته قرار دارد: Canon EOS 7D. اما امکانات این دوربین هنوز هم قابل ستایش است، سرعت عکاسی رگباری یا متوالی ۸ فریم بر ثانیه، قابلیت اتصال به فلاش های Speedlite و بدنه منیزیومی که دوربین را در برابر آب و هوای بد مقاوم کرده است از قابلیت های جالب این دوربین است. شایعاتی وجود دارد مبنی بر ساخته شدن سری دوم این دوربین یعنی Canon 7D Mark II.

دوربین ۷۰D بهترین دوربین علاقه مندان به شرکت Canon در سری دوربین های میانی است. سنسور این دوربینDual-pixel CMOS 20.2 مگاپیکسلی است و از پردازنده DIGIC 5 استفاده می کند، ۱۹ نقطه فوکوس Cross-type دارد، LCD لمسی متحرک دارد و دارای سیستم Wifi هم می باشد، بنابراین این دوربین خیلی قابلیت های پیشرفته تری نسبت به ۷D دارد.

البته این دوربین نقاط ضعفی هم دارد، مثلاً تنها هنگامی که از طریق Live View عکاسی می کنید می توانید از فیلتر های پیش فرض آن ( Creative Filters ) استفاده کنید و حالت HDR آن فقط با فرمت JPEG کار میکند.

دوربین ۱۸ مگاپیکسلی ۶۰D هم هنوز در این سری از دوربین های Canon تولید می شود، البته سخت می توان آن را پیدا کرد. اما قیمت آن تقریباً نصف قیمت ۷۰D است و اگر قابلیت های خاص و اصلاح شده این دوربین را احتیاج نداشته باشید خیلی ۶۰D به صرفه تر است.

پرچم دار Nikon در سری دوربین های میانی، دوربین Nikon D7100 با سنسور ۲۴٫۱ مگاپیکسلی DX format است. این دوربین مانند Canon 70D، ال سی دی لمسی و Wifi ندارد، بنابراین برای فیلمبرداری به خوبی این دوربین Canon نیست. عکاسی پیاپی ۶ فریم بر ثانیه آن هم از ۷ فریم بر ثانیه ۷۰D کند تر است. البته اگر عکس ها را با اندازه ۱٫۳x crop mode بگیرید می توانید تا ۷ فریم بر ثانیه با آن عکس بگیرید.

اما دوربین D7100 عکس های با رزولوشن بالاتری دارد و با توجه به فیلتر Anti-aliasing می تواند عکس های واضح تری بگیرد، فوکوس خودکار این دوربین با ۵۱ نقطه فوکوس Multi-Cam 3500DX به همراه ۱۵ نقطه فوکوس Cross-type در مرکز کادر یکی از قدرت های اصلی آن محسوب می شود.

ارزشمندترین دوربین در سری میانه شرکت Nikon، دوربین D5300 است. این دوربین LCD 3.2 اینچی دارد، سنسور این دوربین فیلتر Low Pass ندارد، ۲۴٫۲ مگاپیکسلی است و GPS و Wifi هم دارد، و در مقابل این امکانات قیمت آن خیلی پایین تر از Canon 70D است.

در حقیقت، از لحاظ قیمت و بعضی از امکانات این دوربین را بیشتر می توان با Canon 700D مقایسه کرد، به غیر از نقطه فوکوس های خودکار که دوربین ۷۰۰D 39 نقطه و ۹ نقطه Cross-type دارد و یک سری افکت های مفید دیگر که Nikon D7100 بیشتر دارد.

Canon یا Nikon: دوربین های DSLR سطح پیشرفته

Canon EOS 6D

Canon EOS 5D Mark III

Nikon D610

Nikon D800 & D800E

Nikon Df

دوربین های DSLR سطح پیشرفته Nikon و Canon همه دوربین های فول فریم یا Full frame هستند. هر دو شرکت دوربین های Full frame را هم با امکانات اولیه ( Canon 6D و Nikon D510 ) و هم با امکانات پیشرفته ( Canon 5D Mark III و Nikon D800 ) دارند. Nikon همچنین یک دوربین Full frame گران قیمت برای عکاسان خبره دارد، Nikon Df ( که f مخفف کلمه Fusion – ادغام – با مفهوم ترکیب تمامی امکانات است ).

دوربین های فول فریم شرکت Canon تنها از لنز های مخصوص دوربین های Full frame پشتیبانی می کنند. این دوربین ها از سری لنز های Canon EF-S که مخصوص دوربین های APS-C ( سنسور Crop size ) ساخته شده، پشتیبانی نمی کنند.

اما Nikon اجازه نصب لنز های DX Nikkor (لنز های مخصوص بنده دوربین های با سنسور کوچکتر ) را بر روی دوربین های FX Full-frame DSLR هم می دهد. با این کار دوربین به صورت خودکار به حالت DX Crop mode رفته و قسمت کوچکتری از سنسور مورد استفاده قرار می گیرد. که این یک انعطاف و تنوع پذیری در دوربین های Nikon محسوب می شود.

دوربین های Canon 6D و Nikon D610 از لحاظ امکانات شباهت زیادی با هم دارند، اگرچه هر دو مزایایی نسبت به دوربین دیگر دارند. دوربین Nikon D610 سنسور ۲۴٫۳ مگاپیکسلی دارد، در حالی که سنسور Canon 6D 20.2 مگاپیکسلی است. همچنین این دوربین به صورت متوالی می تواند ۶ فریم بر ثانیه عکاسی کنید ( ۶D تا ۴٫۵ فریم بر ثانیه سرعت دارد ) و Visor آن ۱۰۰% کادر را پوشش می دهد ( از Visor 6D می تواند ۹۷% کادر را دید ). دوربین Nikon کاملاً در برابر تغییرات آب و هوایی مقاوم است و دو ورودی برای حافظه های SD دارد ( ۶D از یک حافظه SD پشتیبانی می کند ).

دوربین ۶D اولین دوربین Full frame DSLR است که Wifi ( برای اینکه به دوربین D610 سیستم Wifi اضافه کنید باید برای آن Wireless WU-1b Mobile Adapter را به صورت جداگانه خریداری کنید ) و GPS دارد. این دوربین ۱۱ نقطه فوکوس خودکار دارد ( نقطه مرکزی آن Cross-type f/5.6 است و در f/2.8 حساسیت بالاتری دارد ) و فوکوس خودکار آن تا -۳EV بسط داده شده ( دوربین Nikon D610 39 نقطه فوکوس خودکار دارد اما تا -۱EV بسط داده می شود ). EV مخفف Exposure Value ( مقدار نوردهی ) است و هرچه فوکوس خودکار دوربین EV پایین تری داشته باشد یعنی می تواند در شرایط کم نور تری فوکوس کند.

وقتی بحث از رزولوشن باشد دوربین های Nikon D800 و Nikon D800E با ۳۶٫۳ میلیون پیکسل حرف اول را می زنند. اما در حالی که دوربین ۲۲٫۳ مگاپیکسلی Canon 5D Mark III در رزولوشن از دوربین های نام برده پایین تر است اما قدرت فوکوس ۵D Mark III از آنها بهتر است.

این دوربین از همان سیستم فوکوس خودکار دوربین Canon EOS 1DX تبعیت می کند، ۶۱ نقطه فوکوس خودکار دارد، که ۴۱ نقطه از این نقاط Cross-type هستند ( حساس تا f/4 ) و ۵ نقطه فوکوس آن تا f2.8 حساس است. در مقابل، دوربین Nikon D800، ۵۱ نقطه فوکوس خودکار داد، که ۱۵ نقطه از این نقاط Cross-type هستند.

دوربین Canon EOS 5D Mark III همچنین محدوده بزرگتری را در ISO پوشش می دهد، از ۱۰۰ تا ۱۲۸۰۰ ( که از ۵۰ تا ۲۵۶۰۰ بسط داده می شود )، در حالی که ISO دوربین Nikon D800 از ۱۰۰ تا ۶۴۰۰ را پوشش می دهد ( که از ۱۰۰ تا ۲۵۶۰۰ بسط داده می شود ) و کیفیت LCD پشت آن کمی بالاتر است.

اگر در همه زمینه ها عکاسی می کنید، باید به سراغ ۵D Mark III بروید، اما اگر در کار شما باید عکس ها جزئیات بیشتری داشته باشند و مجبور هستید که از سه پایه استفاده کنید، باید دوربین D800E را انتخاب کنید.

Canon یا Nikon: دوربین های DSLR فوق حرفه ای

Canon EOS 1D X

Canon EOS 1D C

Nikon D4s

بهترین دوربین فوق حرفه ای DSLR متعلق به کدام شرکت است؟ سوال سختی است. هر دو شرکت دوربین های با امکانات قابل پیش بینی ای نسبت به قیمت ۵۰۰۰£ ای شان دارند.

در قدیم تفاوت های زیادی بین دو شرکت Canon و Nikon وجود داشت. شرکت Nikon در زمینه فلاش و نور سنجی خیلی قوی بود. و شرکت Canon در زمینه فوکوس خودکار و لنز های پیشرفته قابل اعتماد بود، لنز های Image Stabilizer ( لرزشگیر ) آن هنوز هم محبوب هستند.

زمانی که دوربین Nikon D3 با ۱۲٫۱ مگاپیکسل در ماه آگوست سال ۲۰۰۷ عرضه شد، توقع عکاسان را برای داشتن ISO بالا و گرفتن عکس های با نویز کمتر، بالا برد.

در کنار این مزیت دوربین Full frame FX شرکت Nikon که محدوده بزرگی از ISO را پوشش می داد، این دوربین می توانست در شرایط کم نور عکس های بسیار خوبی بگیرد.

دوربین Nikon D3s دو سال بعد، با قابلیت فیلمبرداری با کیفیت ۷۲۰p عرضه شد، این دوربین شاتر بسیار کم صدایی داشت و سنسور آن قابلیت گرد و خاک زدایی داشت، و اما بعد از آن دوربین Nikon D4 با ۱۶٫۲ مگاپیکسل در زمان المپیک ۲۰۱۲ لندن عرضه شد.

این دوربین برای علاقه مندان به فیلمبرداری بسیار مناسب بود، D4 می تواند با کیفیت Full HD 1080p فیلمبرداری کند، بر روی خود خروجی Ethernet ( خروجی کابل LAN ) دارد و اولین دوربینی است که از حافظه های XQD پشتیبانی می کند.

در سال ۲۰۱۴ دوربین Nikon D4s با فوکوس خودکار قوی تر عرضه شد، این دوربین می تواند تا ۱۱ فریم بر ثانیه به صورت پیاپی عکس بگیرد، از پردازنده Expeed 4 استفاده می کند که می تواند حساسیت ISO بالاتری داشته باشد ( با تکنولوژی جدید Hi4 می تواند تا ISO 409600 مقدار ISO را بسط دهد ).

در سال ۲۰۱۱ Canon از دوربین EOS 1DX رو نمایی کرد، دوربین Full frame فوق حرفه ای با ۱۸٫۱ مگاپیکسل رزولوشن که جایگزینی است برای دو دوربین فوق حرفه ای قبلی Canon؛ دوربین Full frame 21.1 مگاپیکسلی EOS 1D Mark III که پرچمدار Canon بود و دوربین Crop frame 16.1 مگاپیکسلی Canon EOS 1D Mark IV.

دوربین EOS 1DX با کمی ارفاق جایگزین دو دوربین قدیمی تر از خود است، چرا که رزولوشن این دوربین ۳ مگاپیکسل پایین تر از EOS 1D Mark III است و با توجه به Crop frame بودن EOS 1D Mark IV و در نتیجه داشتن ضریب ۱٫۳x در فاصله کانونی، این دوربین کمی در فاصله کانونی و رزولوشن از آن دوربین ها ضعیف تر است.

اما این دوربین عکاسی رگباری با سرعت ۱۲ فریم بر ثانیه دارد، به همراه یک حالت سریعتر ۱۴ فریم بر ثانیه ( با قفل شدن آینه و فوکوس خودکار ). نقطه قوت عکاسی رگباری آن حداکثر عکس های پی در پی است، این دوربین با سرعت ۱۲ فریم بر ثانیه می تواند تا سقف ۱۸۰ عکس با فرمت JPEG یا ۳۸ عکس با فرمت RAW بگیرد.

دوربین Nikon D4 تنها می تواند ۱۱ فریم بر ثانیه عکاسی کند، اما می تواند تا ۲۰۰ عکس با فرمت JPEG یا تا ۶۰ عکس خام فشرده نشده با فرمت Raw 14-bitعکاسی رگباری را ادامه دهد.

دوربین EOS 1DC محصول شرکت Canon برای علاقه مندان به فیلمبرداری است که مشابه با دوربین ۱DX طراحی شده. این دوربین با کیفیت ۴K و با سرعت ۲۴ فریم بر ثانیه فیلمبرداری می کند، و می تواند با کیفیت Full HD 1080p هم با سرعت ۵۰ تا ۶۰ فریم بر ثانیه فیلمبرداری کند. اما برای خرید آن به بودجه بالایی نیاز خواهید داشت، قیمت این دوربین نزدیک به ۸۵۰۰£ است.

منبع

برگرفته از: Digital camera world