استفاده از نوردهی طولانی برای محو کردن حرکت آب یک تکنیک عکاسی قدیمی است ولی از همین روش می‌توان برای افکت محو سازی حرکت ابرها نیز استفاده کرد. در این مطلب لنزک قصد داریم چگونگی تخمین نوردهی با فیلتر کاهنده نور یا ND برای محوسازی حرکت ابرها را به شما آموزش دهیم تا بتوانید به عکس‌های منظره خود جلوه‌ی زیباتری ببخشید.
اصول کلی استفاده از نوردهی طولانی برای ثبت محو حرکات برای آب و ابر یکسان است ولی دو تفاوت مهم در این دو وجود دارد.
اول اینکه مدت زمان نوردهی برای محو کردن تحرک ابرها باید به نسبت طولانی‌تر باشد. چیزی در حدود ۳۰ ثانیه یا بیشتر.
دوم اینکه سطح نور در این نوع عکسبرداری معمولا بالاتر است و استفاده از سرعت شاتر پایین برای تنظیم نوردهی دشوارتر می‌شود.
برای حل این مشکل ما از فیلتر‌های کاهنده نور (ND یا Neutral Density) استفاده می‌کنیم. به طور خلاصه این نوع فیلتر مقدار نور تابیده شده بر لنز را کاهش می‌دهند و به این صورت می‌توانید از نوردهی طولانی‌تری استفاده کنید.
انتخاب فیلتر
فیلتر‌های ND بر اساس مقدار نوری که فیلتر می‌کنند شدت‌های مختلفی دارند. هر چه فیلتر قوی‌تر باشد، شما می‌توانید نوردهی طولانی‌تری داشته باشید.
فیلتر ۰٫۳ND شما را قادر می‌سازد تا زمان نوردهی را تا یک پله (برای نمونه از ۳۰/۱ تا ۱۵/۱ ثانیه) افزایش دهید ولی حتی اگر خیلی سریع هم عمل کنید این زمان همچنان برای محو کردن تحرک ابرها کافی نیست.
برای رساندن زمان نوردهی به ۳۰ ثانیه به یک فیلتر کاهنده‌ی قوی نور نیاز دارید که با آن بتوانید نوردهی را تا ۱۰ پله افزایش دهید (برای نمونه از ۳۰/۱ آن را تا ۳۰ ثانیه افزایش دهید).
تنظیم کادر و محاسبه نوردهی
اولین موضوعی که توجه شما را جلب می‌کند این است که فیلتر‌های قوی کاهنده نور آنقدر تیره هستند که به سختی می‌توانید پشت آن‌ها را ببینید، بنابراین باید پیش از قرار دادن فیلتر بر لنز کادر خود را تنظیم کنید.
قسمت سخت ماجرا تنظیم درست زمان نوردهی می‌باشد.
اکثر فیلترها جدول تبدیلی نیز به همراه دارند که به شما کمک می‌کنند زمان نوردهی هنگام وجود فیلتر را بر اساس زمان نوردهی در هنگام عدم وجود فیلتر محاسبه نمایید.
همانطور که عرض کردم سرعت شاتر ۳۰/۱ ثانیه با استفاده از یک فیلتر ND قوی به ۳۰ ثانیه تبدیل می‌شود.
تنظیمات دوربین
برای به وجود آوردن افکت محو باید از سرعت شاتری طولانی‌تر از ۳۰ ثانیه استفاده نمایید. برای اینکار بهتر است از محدوده‌ی دیافراگم کوچک (مثلا f/22) و ایزو ۱۰۰ استفاده کنید.
وقتی که سرعت شاتر مناسب را پیدا کردید، می‌توانید از جدول برای محاسبه زمان نوردهی در زمان اتصال فیلتر استفاده نمایید.
سپس دوربین را روی حالت Bulb قرار دهید. به این صورت تا زمانی که دکمه‌ی شاتر را رها نکرده باشید دریچه‌ی شاتر باز می‌ماند.
گرفتن عکس
کندترین سرعت شاتری که در اکثر دوربین‌های حال حاضر وجود دارد ۳۰ ثانیه است، بنابراین برای افزایش مدت زمان نوردهی باید از یک رهاساز شاتر دارای قفل استفاده نمایید.
اگر بخواهید به صورت دستی شاتر را نگه دارید، ممکن است دوربین بلرزد و عکس نهایی به صورت مات ثبت شود.
از کرنومتر یا ثانیه شمار ساعتتان برای تنظیم زمان نوردهی استفاده نمایید و سپس قفل رهاساز را آزاد کنید تا نوردهی خاتمه یابد. عکس گرفته شده را روی صفحه‌ی نمایش LCD مشاهده کرده و در صورت نیاز زمان نوردهی را افزایش یا کاهش دهید.
منبع
برگرفته از: Digital camera world
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.