هنری کارتیه برسون، پدر عکاسی خیابانی، معتقد بود که ماموریت عکاس این است که صبورانه و هدفمند، با دوربین در دست منتظر آن لحظه منحصر به فردی باشد که دیگر هیچ وقت تکرار نخواهد شد. او این زمان را لحظه تعیین کننده عکاس (Decisive Moment) معرفی کرد. هدف ما نیز در این مقاله مطرح کردن نکات عکاسی از اشخاص در لحظه ای منحصر به فرد، زمانی که مشغول انجام کار و زندگی اند، می باشد.
هر موقع که یک عکاس به سفر می رود، عکس گرفتن از برج ایفل یا کلیسای سنت پیتر بدیهی و ضروری است. با این حال، لذت واقعی این است که از یک شخص پاریسی یا رومانیایی در حال انجام کاری عکس بگیریم، که بخش کوچکی از انسانیت (بشریت) جهانی ما را به تصویر می کشد.
مشکل این است که چگونه می توان بدون ایجاد مزاحمت به این شاهکار دست یافت، و در عین حال از روز خود لذت برد. بیرون رفتن با دوستان برای یک روز عکاسی، سرگرم کننده است. با این حال، هنگامی که به مکان انتخابی خود رسیدید، از هم جدا شوید! عکاسی خیابانی یک ورزش تیمی نیست.
نامرئی ماندن زمانی که شخص تنهاست هم به اندازه کافی سخت هست. راه رفتن در خیابان با یک دوست با دو دوربین DSLR بزرگ غول پیکر غیرممکن است. هر زمان که من با یکی از دوستانم برای عکاسی می روم، به محض این که به محل عکاسی می رسیم، سر یک زمان و مکان معین با هم وعده می کنیم، و سپس از هم جدا می شویم.
هنگام پرسه زدن در خیابان با یک دوربین در دست، باید همیشه حواستان به چیزهای جالب باشد. هنگامی که یک صحنه احتمالی کشف شد، به آن خیره نشوید! به جایی دور نگاه کنید. وانمود کنید که دارید از چیزی در یک زاویه دیگر عکس می گیرید. در حین انجام این کار، دیافراگم خود را روی f-stop مورد نیاز تنظیم کنید، و همچنین نقطه فوکوس خود را در جایی که برای عکس مورد نظر نیاز دارید قرار دهید. اکنون تنها چیزی که نیاز است یک چرخش آرام به سمت سوژه و گرفتن چند عکس در حالت «بی صدا» است.
لنزک: نکات مطرح شده نوشته و عقیده عکاس می باشند. لطفا توجه داشته باشید که عکاسی خیابانی در برخی مکان ها، فرهنگ ها و جوامع حساسیت های خاصی داشته و می تواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد. یکی از روش های توصیه شده که نویسنده این مقاله نیز کمی پایین تر مطرح می کند، کسب اجازه از سوژه، آشنایی دادن و وعده ارسال عکس برای ایشان پیش از گرفتن عکس است.
گاهی اوقات در طول سفر، باید به شهود خود اعتماد کنید. شما ممکن است با شخص یا گروه امیدوارکننده ای روبرو شوید، اما در آن لحظه هیچ چیز جالبی اتفاق نیفتد. در این مواقع، با یک فاصله کم در اطراف پرسه بزنید و ببینید چه اتفاقی می افتد. بسیاری از اوقات غریزه شما ارزشمند است، و چیزی منحصر به فرد پاداش خواهید گرفت.
هنگامی که هدف عکاسی از کودکان است، عکاس باید احتیاط بیشتری به خرج دهد. در یک فضای شاد، مانند یک نمایشگاه، والدین معمولا آرامش بیشتری دارند.
اگر می توانید والدین یک کودک جالب را تشخیص دهید، تنها کافی است با یک لبخند به والدین نزدیک شده و توضیح دهید که یک عکاس جدی هستید که سعی در مستندسازی این رویداد دارید. صادق باشید و به آنها بگویید که دوست دارید از کودک عکس بگیرید. من معمولا پیشنهاد می دهم که اگر عکس خوب از کار درآمد، آن را برایشان ارسال می کنم. معمولا این تنها چیزی است که نیاز است.
در موقعیت عادی در خیابان، احتیاط بیشتری لازم است. اگر خیابان شلوغ است، و شما فاصله مناسبی از سوژه دارید، در یک حرکت دایره ای شروع به عکس گرفتن کنید، و وقتی زاویه مناسب بود، تصویر مورد نظر خود را ثبت کنید. پس از آن، به عکاسی دایره ای خود ادامه دهید. اگر کسی چیزی گفت، لبخند بزنید و توضیح دهید که شما یک عکاس جدی هستید که دارید زندگی در شهر را مستندسازی می کنید.
عکاسی از والدین با کودکان بسیار آسان تر است. فقط با یک لبخند نزدیک شوید و دوربین را به آنها نشان دهید – معمولا سرشان را به نشانه موافقیت تکان می دهند. اگر از شما سوالی کردند، یک داستان آماده داشته باشید. شما یک عکاس جدی از باشگاه عکاسان محلی هستید، و دارید زندگی در شهر را مستندسازی می کنید. پس از آن، دوباره به والدین نزدیک شوید، از آنها تشکر کنید، و پیشنهاد دهید که یک عکس برای آنها بفرستید.
در طول پیاده روی خود به دنبال موارد غیرعادی، متفاوت، و عجیب باشید. برخی از دوست داشتنی ترین تصاویر خیابانی کمی خنده دار، عجیب و غریب، یا کنایه آمیز هستند.
عشق همیشه یک سوژه جالب است. از نقطه نظر یک عکاس، این مسئله گرفتن یک عکس کاندید (بی هوا) را بسیار آسان تر می کند. زوج ها معمولا آنقدر غرق یکدیگر هستند که متوجه شما یا دوربینتان نمی شوند.
گاهی اوقات فقط رنگ یا ترکیب رنگ هاست که یک عکس را می سازد. من معمولا در پس پردازش عکس ها را به تک رنگ (سیاه و سفید) تبدیل می کنم، اما گاهی اوقات همه چیز وابسته به رنگ است.
بیشتر بیاموزید: آموزش استفاده از رنگ در عکاسی [۵ نکته مهم]
انعکاس ها یک چالش هستند. با وجود آنها فوکوس کردن کمی مشکل می شود، اما گاهی اوقات ارزشش را دارد.
هنگامی که مشغول جستجو هستید، فقط به خیابان نگاه نکنید. به داخل ساختمان هایی که از کنار آنها رد می شوید، درهای باز، و رستوران ها نیز نگاه کنید. گاهی اوقات بهترین سوژه ها بیرون نیستند!
و گاهی اوقات شما با چیزهای واقعا عجیب و غریب پاداش می گیرید.
راه های زیادی وجود دارد که عکاسان از دوربین خود لذت ببرند. بسیاری از آنها از مناظر لذت می برند، در حالی که برخی دیگر به دنبال حیات وحش هستند، و عده ای دیگر صمیمیت یک پرتره را ترجیح می دهند. برای من، چالش این است که متواضعانه رد پای هنری کارتیه برسون را دنبال کنم و تلاش کنم تا به نوعی جنبه هایی از افرادی که خودشان هستند را به تصویر بکشم. هنری از فیلم استفاده می کرد، و ما امروزه از صفر و یک ها استفاده می کنیم، اما هدف یکی است – ایجاد یک مجموعه عکس برای نسل های آینده تا درباره گذشته خود چیزهایی بیاموزند.
بیشتر بخوانید: منظور هنری کارتیه برسون از این نقل قول چه بوده است
آموزش های بیشتر
با مطالعه آموزش ها و مقاله های پیشین لنزک درباره عکاسی خیابانی، لذت ببرید و بیشتر بیاموزید:
۱۰ مقاله برتر آموزش عکاسی خیابانی لنزک
در آخر، دشمن ناگفته یک عکاس خیابانی تردید یا بیش از حد محتاط بودن است. سعی کنید مردد و دودل نباشید. شما نه یک عکاس حیات وحش هستید که بترسید توسط یک شیر وحشی خورده شوید، و نه یک عکاس ورزشی که بترسید توسط یک هافبک ۲۳۰ پوندی زیر گرفته شوید.
به قول آلفرد آیزنشتات: «وقتی یک دوربین در دست دارم، هیچ ترسی ندارم.»
نویسنده: چارلز لوی (Charles Levie)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.