برای همه ما افتاده که عکس بگیریم و بعد متوجه شویم که عکس در پشت دوربین با دیدگاه یا هدفی که هنگام کلیک کردن بر روی دکمه شاتر داشتیم، مطابقت ندارد. من در این شرایط «قانون دو دقیقه ای» را دنبال می کنم، روشی که به من کمک می کند تا عکس های جالب تری خلق کنم.
در ادامه به شما خواهم گفت که این قانون دو دقیقه ای که من می گویم چیست و چطور از آن برای پیشرفت و بهبود عکاسی خود استفاده کنید.
قبل از هر چیز، اصلا عکس جالب چیست؟
«عکس جالب» چارچوبی است که من برای ارزیابی و نقد عکس هایم از آن استفاده می کنم، که حول هدف ایجاد عکس هایی که به دلیل منحصر به فرد، کمیاب، یا متفاوت بودن جلب توجه می کنند، می چرخد.
اجزای سازنده عکس های جالب سوژه، نور، ترکیب بندی، و پردازش هستند. هر یک از این اجزای سازنده را می توان هم به صورت جداگانه و هم جمعی برای تعیین سطح منحصر به فرد، کمیاب، یا متفاوت بودن در عکس کلی ارزیابی کرد. معمولا یک المان وزن جذابیت را در عکس به دوش می کشد، مانند یک غروب خورشید شگفت انگیز که در آن نور تمام کار ایجاد جذابیت را انجام می دهد و تقریبا هر ترکیب بندی یا سوژه ای در آن نور جالب به نظر می رسد.
عکس العمل معمول من در مورد دوست نداشتن عکس در پشت دوربین این بود که به سراغ گرفتن یک عکس دیگر می رفتم. من از این تجربه یاد گرفتم که این کار معمولا اشتباه است. علت آن این است: وقتی ما برای گرفتن یک عکس وقت می گذاریم، معمولا به خاطر این است که چیزی توجه ما را به خود جلب کرده است. ما آگاهانه یا ناخودآگاه متوجه چیز جالبی شده ایم. اما:
اکنون چالش این است که عکسی بگیریم که نشان دهنده آن جذابیتی باشد که در ابتدا توجه ما را به خود جلب کرد.
من به جای این که با گزینه های موجود برای نحوه ایجاد بالقوه یک عکس جالب سردرگم شوم، به خودم دو دقیقه وقت می دهم تا ببینم با دوربینم و این صحنه چه چیزی می توانم کشف کنم. کار کردن در بازه های دو دقیقه ای برای بررسی فرصت ها کافی است، و حسی مانند یک سرمایه گذاری آسان بر روی زمان دارد که خیلی زیاد نیست. اگر با افراد دیگر هستید، درخواست دو دقیقه وقت بیشتر بسیار آسان تر از نیم ساعت است.
این یک چک لیست ذهنی است که من هنگام کار با قانون دو دقیقه ای از آن استفاده می کنم:
موارد تکنیکی
– آیا عکس شارپ و به خوبی فوکوس شده است؟
– آیا همان بخشی از عکس که من می خواهم در فوکوس قرار دارد؟
– آیا نوردهی در همان جایی است که من می خواهم؟ هر موقع شک داشتید، کمی نوردهی را روشن تر کنید، کمی تاریک تر کنید، و آن وقت «کاملا درست» می شود (بیشتر بیاموزید – آموزش قابلیت جبران نوردهی)
موارد مربوط به ترکیب بندی
– آیا المان حواس پرت کننده ای در کادر وجود دارد؟ اگر بله، آیا می توان آنها را به صورت فیزیکی جابجا کرد؟ یا حذف آنها در پس پردازش سریع تر است؟
– آیا سوژه در همان جایی از کادر قرار دارد که من می خواهم؟ گزینه های کادربندی دیگری وجود دارد؟ عمودی؟ افقی؟
– آیا من می توانم پرسپکتیو جالب تری روی سوژه ایجاد کنم؟ نزدیک تر؟ دورتر؟ بالا؟ پایین؟ نور پشت (پس زمینه)؟ دوربین و پاهایم را به چه جای دیگری می توانم حرکت دهم؟
– بررسی عمق میدان: آیا می خواهم، و می توانم، ماتی پس زمینه به دست آورم؟ برای تغییر فوکوس عکس، دیافراگم را تغییر دهید.
– ظاهر حرکت: آیا می توانم از حرکت سوژه یا دوربین برای گفتن یک داستان جالب تر استفاده کنم؟ در صورت نیاز سرعت شاتر را تنظیم کنید تا ظاهر حرکت مورد نظر خود را به دست آورید.
– آیا یک فاصله کانونی متفاوت (واید تر یا تله تر) به ایجاد جذابیت کمک می کند؟
موارد مربوط به پردازش
– آیا من نوردهی ای ایجاد کرده ام که در محدوده اصلاح در نرم افزار قرار دارد؟
– آیا می توانم حواس پرتی ها/ المان های ناخواسته را بدون فدا کردن ترکیب بندی کراپ کنم؟
– آیا حواس پرتی ها در نرم افزار قابل حذف کردن هستند؟ آیا برای پنهان کردن یا اجتناب از آنها باید مجددا ترکیب بندی کنید؟
گزینه های خلاقانه
– آیا HDR می تواند از لحاظ تکنیکی یا زیبایی شناسی به من کمک کند؟
– نوردهی چندگانه؟
– سه پایه برای نوردهی طولانی و ماتی حرکتی بالقوه؟
استفاده از این چک لیست ذهنی (اگر دوست دارید آن را چاپ کنید و موارد مورد نظر خود را به آن اضافه کنید!) با کمی تمرین به سرعت انجام می شود. وقتی به تمام سوالات پاسخ دادید و همه گزینه ها را امتحان کردید – و تایمر دو دقیقه به پایان رسید – وقت آن است که به تصاویری که گرفته اید نگاه کنید. من پیشنهاد می کنم با زوم کردن به ۱۰۰% وضوح تصویر را چک کنید تا قبل از این که به سراغ یک ترکیب بندی جدید بروید، فوکوس را روی صفحه نمایش دوربین بررسی کنید. به یاد داشته باشید، ما می توانیم رنگ و نوردهی را با نرم افزار اصلاح و تنظیم کنیم، اما وضوح تصویر را نمی توانیم. با این حال…
اگر دو دقیقه تمام شود و شما هنوز تصویری که می خواهید را نگرفته باشید، چه اتفاقی می افتد؟ من فکر می کنم سه گزینه اساسی وجود دارد. اول، دو دقیقه دیگر را امتحان کنید. در مجموعه تصاویر زیر، من در عرض ۱۷ دقیقه ۷۳ عکس گرفتم، چون چندین بار از چک لیست دو دقیقه ای ام استفاده کردم.
دوم، درک کنید که ثبت عکس دلخواه شما ممکن است همین حالا اتفاق نیفتد. شاید به نور جالب تری نیاز داشته باشید، یا یک لنز متفاوت، یا چیز دیگری که در حال حاضر وجود ندارد. و ممکن است برای گرفتن عکسی که در ذهن خود تصور می کنید به یک بازدید مجدد نیاز داشته باشید. و سوم، گاهی اوقات یک صحنه برای نگاه کردن جالب است، اما ممکن است در تبدیل از دنیای واقعی به دنیای دو بُعدی عکس، جالب از کار در نیاید. اگر اینطور است، از لحظه حال و آنچه که در مورد فرآیند عکاسی خلاقانه آموختید، لذت ببرید.
دفعه بعد که به پشت دوربین نگاه می کنید تا یک عکس را بررسی کرده و با خودتان فکر کنید که خیلی معمولی است، به یاد داشته باشید که در ابتدا چیزی توجه شما را به سوی آن صحنه جلب کرده است، و شما ممکن است تنها دو دقیقه وقت برای کشف آن نیاز داشته باشید.
نویسنده: مایکل اسلادک (Michael Sladek)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.