۱۰ نکته ترکیب بندی عکاسی منظره برای ثبت عکس های نفسگیر

در این مقاله، قصد دارم ۱۰ نکته ساده اما موثر ترکیب بندی عکاسی منظره را به اشتراک بگذارم – تا بتوانید شروع به ایجاد تصاویر منظره زیبا، روان، پویا و متعادل کنید. ۵ نکته اول آموزش مقدماتی تر و مابقی نکات تکنیکی و حرفه ای تر می باشند. اگر آماده هستید که ترکیب بندی های منظره خود را ارتقاء دهید، در ادامه آموزش با من همراه شوید.

شما به طور خاص، این موارد را خواهید آموخت:

– چطور توجه بیننده را مستقیما به داخل صحنه جلب کنیم (و کاری کنیم که باز هم بیشتر بخواهد!)

– خطوط افق را چطور قرار دهیم تا حداکثر پویایی و تعادل را به دست آوریم.

– یک ترفند ساده برای عکس های منظره مینیمالیستی

– یک تکنیک جالب برای متمرکز کردن توجه بیننده دقیقا در جایی که می خواهیم

– و بسیاری موارد دیگر!

لنزک: همانطور که در مقدمه گفتیم ۵ نکته اول آموزش مقدماتی تر و ۵ نکته آخر پیشرفته تر هستند. همچنین لطفا به لینک های بیشتر بیاموزید در انتهای نکات توجه داشته باشید، این آموزش ها برای یادگیری عمیق تر شما عزیزان به دقت انتخاب شده اند.

بیایید شروع کنیم:

برای جلب توجه بیننده، یک سوژه اصلی را در عکس بگنجانید

برای این که سطح ترکیب بندی های منظره خود را فورا ارتقاء دهید، باید به این صورت کار را شروع کنید:

با گنجاندن یک سوژه واضح و قابل تشخیص در هر عکس.

سوژه می تواند هر چیزی باشد: یک سنگ، یک کوه، یک رودخانه، یک صدف در ساحل، موج هایی که به ساحل برخورد می کنند، رعد و برق در آسمان.

هدف این است که حداقل یک المان در عکس خود بگنجانید که بیننده بتواند به آن چنگ بزند – چیزی که او را به درون کادر بکشد و علاقه اش را برانگیزد. در غیر این صورت، بیننده شما گیج خواهد شد. او نمی داند که بر روی کجا تمرکز کند، بنابراین به سراغ عکس دیگری می رود و هیچ وقت دوباره به عکس شما نگاه نمی کند (که خوب نیست!)

در اینجا، سوژه اصلی آبشار ست – این چیزی است که واقعا توجه بیننده را جلب می کند.

جای دادن چند سوژه جالب در تصویر اشکالی ندارد؟ نه اصلا! در واقع، بسیاری از عکاسان منظره این روزها در کنار هم قرار دادن یک سوژه پیش زمینه و یک سوژه پس زمینه در یک عکس واحد متخصص شده اند (جزئیات بیشتر در ادامه). اما مراقب باشید آنقدر سوژه در عکس نگنجانید که بیننده دیگر جایی برای تمرکز نداشته باشد. هر موقع مطمئن نبودید، سادگی باید پیروز شود.

از قانون یک سوم برای تعیین موقعیت المان های کلیدی خود استفاده کنید

قانون یک سوم یکی از ابزارهای مورد علاقه من برای ترکیب بندی منظره است. این راه بسیار خوبی برای شروع کار با ترکیب بندی است، و یک راه آسان برای چیدمان المان های کلیدی مانند سوژه اصلی، خط افق، و سایر المان های پشتیبان در داخل کادر به شما می دهد.

این یک توضیح سریع برای کسانی است که با قانون یک سوم آشنا نیستند:

قانون یک سوم به شما می گوید که ترکیب بندی خود را در جهت افقی و عمودی به سه قسمت تقسیم کنید، تا یک سری خطوط مشبک به دست آورید. سپس، برای به دست آوردن قدرتمندترین ترکیب بندی ها، باید المان های ترکیب بندی را در امتداد آن خطوط مشبک (و در نقاط تقاطع آنها) قرار دهید.

این قانون اغلب در هنگام کار با خطوط افق به کار می آید. به جای این که خط افق را دقیقا در مرکز کادر قرار دهید، می توانید آن را در امتداد خط بالایی قانون یک سوم (به خصوص اگر پیش زمینه شما جالب باشد، ایده خوبی است) یا در امتداد خط پایینی قانون یک سوم (اگر آسمان شما رنگارنگ یا دراماتیک باشد، ایده خوبی است) قرار دهید.

در این تصویر، شن و ماسه روان در پیش زمینه خیره کننده است – بنابراین عکاس تصمیم گرفته خط افق را در امتداد خط بالایی قرار دهد:

همچنین می توانید از قانون یک سوم برای تعیین موقعیت سوژه اصلی خود استفاده کنید. می توانید سوژه را در امتداد یکی از خطوط عمودی، یا – حتی بهتر از آن – در نقطه تقاطع قرار دهید.

هرچند، باید احتیاط کنید:

قانون یک سوم یک تکنیک مفید است. اما علیرغم اسمش، یک قانون برای ترکیب بندی منظره نیست – بلکه، یک دستورالعمل است، بنابراین لازم نیست همیشه از آن پیروی کنید. در عوض، هر زمان که کارساز است از آن استفاده کنید، و هر موقع نیست آن را نقض کنید.

منطقی است؟

بیشتر بیاموزید: آموزش قانون یک سوم برای بهبود عکاسی شما

از جذابیت پیش زمینه برای ایجاد عمق استفاده کنید

اکثر عکس های منظره، حتی عکس های متوسط، شامل جذابیت پس زمینه هستند (مانند یک کوه در دوردست، یک غروب آفتاب دراماتیک، یا یک خانه روی یک صخره).

اما اگر واقعا می خواهید سطح عکس های منظره خود را ارتقاء دهید، به شدت توصیه می کنم جذابیت پیش زمینه را در عکس خود بگنجانید، که باید جایی بین دوربین و پس زمینه شما قرار گیرد. (به آن تکنیک ترکیب بندی دور-نزدیک نیز گفته می شود.)

این یک ابزار قدرتمند است، ابزاری که در میان عکاسان منظره حرفه ای امروزی محبوبیت زیادی دارد. و دلیل این که اینقدر محبوب است چیست؟ به ایجاد توهم عمق در یک صحنه کمک می کند.

به عنوان مثال، یک عکس از یک کوه در دوردست می تواند خوب باشد، اما اغلب اوقات نسبتا تخت به نظر می رسد.

اما کمی چمن (علف) نزدیک به دوربین اضافه کنید، کل ترکیب بندی بلافاصله عمق پیدا می کند. بیننده اول بر روی چمن پیش زمینه تمرکز می کند، سپس به سراغ زمینه میانی می رود، و در نهایت کوه خیره کننده در پس زمینه را می بیند.

بنابراین دفعه بعد که یک سوژه زیبا در پس زمینه مانند کوهی که در بالا به آن اشاره کردم، پیدا کردید…

…چند دقیقه وقت بگذارید و به دنبال جذابیت پیش زمینه بگردید. سپس پیش زمینه و پس زمینه را در یک عکس واحد جای دهید.

توجه داشته باشید که جذابیت پیش زمینه می تواند یک سوژه مجزا مانند یک تکه زمین چمن کاری شده باشد. یا می تواند نگاه را به داخل کادر هدایت کند، همانطور که در نکته بعد در مورد آن بحث کردم:

بیشتر بیاموزید: ایجاد عمق در تصویر به کمک پیش زمینه

از خطوط هدایتگر برای کشیدن بیننده به داخل صحنه استفاده کنید

خطوط هدایتگر خطوطی هستند که بیننده را به داخل صحنه می کشند. آنها به طور کلی از پیش زمینه ترکیب بندی شروع شده، و سپس عقب و عقب تر می روند… تا به یک سوژه در دوردست می رسند.

در عکس زیر، جاده به عنوان یک خط هدایتگر عمل می کند، که بیننده را به سمت غروب زیبای آفتاب می برد:

جاده واقعا یک سوژه مجزا نیست، اما جذابیت پیش زمینه را فراهم می کند، و بیننده را به سمت پس زمینه می برد.

ضمنا، شما می توانید خطوط هدایتگر را تقریبا از هر چیزی ایجاد کنید. من اکیدا توصیه می کنم که نگاهی به برخی از عکس های منظره مورد علاقه خود بیاندازید و ببینید که خطوط هدایتگر چطور در آن جای داده شده است؛ انواع ترکیب بندی های خلاقانه را با خطوطی که از جاده ها، رودخانه ها، درختان افتاده، سرخس ها، خطوط روی خاک، و بسیاری موارد دیگر ایجاد شده اند، پیدا خواهید کرد.

رودخانه نگاه را به سمت کوه ها در پس زمینه هدایت می کند.

آموزش های مفید:

آموزش تکنیک ترکیب بندی خطوط هدایتگر در عکاسی منظره

نحوه کار با خطوط ترکیب بندی در عکاسی

۱۰ نمونه از خطوط هدایتگر خلاقانه و غیرمعمول در عکاسی

از مقدار زیادی فضای منفی برای ایجاد ترکیب بندی های منظره مینیمالیستی استفاده کنید

این روزها، مینیمالیسم در عکاسی منظره بسیار محبوب شده است. نحوه کار آن به شرح زیر است:

اول، یک صحنه پر از فضای منفی پیدا کنید. (فضای منفی به خلأ در یک ترکیب بندی اشاره دارد، مانند بخش وسیعی از آسمان آبی، مسیری از چمن سبز، یک ساحل صاف و خالی، و غیره.)

دوم، یک سوژه کوچک، مجزا و تنها، مانند یک درخت در یک دشت، یک صخره بیرون زده از یک منظره تخت، یا حتی یک شخص پیدا کنید.

سوم، سوژه مجزای خود را طوری قرار دهید که در کادر کوچک باشد، و با مقدار زیادی فضای منفی احاطه شده باشد. در اینجا، اغلب ارزشش را دارد که قانون یک سوم را بشکنید؛ به جای قرار دادن سوژه خود در یکی از نقاط تقاطع قانون یک سوم، آن را نزدیک لبه های کادر قرار دهید، که به تاکید بر خالی بودن کمک می کند.

شخصی که به تنهایی در حال قدم زدن است، یک نقطه کانونی فراهم می کند و با مقدار زیادی فضای منفی احاطه شده است.

در نهایت یک عکس جالب توجه به دست خواهید آورد، عکسی که هم حس معاصر بودن دارد و هم حس بی زمانی.

از بستن کادر نترسید

اکثر عکاسان، عکاسی منظره را با لنزهای واید انجام می دهند. و به طور کلی، این کار واقعا نتیجه خوبی دارد؛ شما می توانید در عین تاکید بر سوژه های پیش زمینه و پس زمینه، وسعت صحنه را نیز ثبت کنید.

با این حال…

گاهی اوقات ارزشش را دارد که با استفاده از یک لنز تله (یک لنز ۷۰-۲۰۰mm یا ۱۰۰-۴۰۰mm خوب است) کادر را ببندید (زوم کنید).

این کار به خصوص برای سوژه های نسبتا تخت با خطوط گرافیکی خوب عمل می کند: یک آبشار در دوردست، شکاف های روی دیوار یک دره عمیق و باریک، کوه هایی که هم پوشانی دارند. زوم کردن صحنه را فشرده خواهد کرد، بنابراین توصیه در مورد اضافه کردن عمق کاملا منتفی می شود، و این اشکالی ندارد.

در عوض، بر استفاده از ابزارهای ترکیب بندی منظره مانند قانون یک سوم برای ایجاد تعادل و جریان تمرکز کنید. و همانطور که در ابتدای این مقاله تاکید کردم، مطمئن شوید که یک نقطه جذابیت واضح را در عکس بگنجانید!

بیشتر بیاموزید: مقایسه لنزهای واید و تله برای ثبت عکس های منظره زیبا

لنز تله این کوه ها را فشرده کرده، بنابراین یک ترکیب بندی چند لایه زیبا به دست آمده است.

از لایه ها برای کمک به ساده سازی صحنه استفاده کنید

لایه ها یکی از تکنیک های مورد علاقه من در ترکیب بندی عکاسی منظره هستند، چون صحنه ها را ساده تر، به راحتی قابل هضم، و روی هم رفته زیبا می کنند.

هنگامی که شما با دوربین خود بیرون هستید، به دنبال یک لایه زیرین واضح، یک لایه میانی، و یک لایه بالایی باشید (هرچند لایه های بیشتر هم خوب است!).

یکی از چیزهای خوب در مورد ترکیب بندی های چند لایه این است که آنها صرف نظر از فاصله کانونی یا سوژه شما خوب عمل می کنند. شما می توانید با ترکیب پیش زمینه های واضح، زمینه های میانی، و پس زمینه ها در ترکیب بندی خود، عکس های واید چند لایه ایجاد کنید.

به چمن ها در پیش زمینه، آب در زمینه میانی، و آسمان در پس زمینه توجه کنید.

و می توانید با فشرده کردن المان های دوردست عکس های تله چند لایه ایجاد کنید (همانطور که در نکته قبلی اشاره کردم، هم پوشانی کوه ها خوب به نظر می رسد، اما شما می توانید درختان، تپه های شن و ماسه، و غیره را نیز لایه بندی کنید).

در اینجا، لایه ها ظریف تر هستند – کوه ها چند لایه اند، هرچند لایه نهایی آسمان است.

همه ترکیب بندی ها قابل لایه بندی نیستند. اما هنگامی که یک صحنه با المان های تکرار شونده یا همپوشانی شده پیدا می کنید، این نشانه خوبی است که می توانید یک عکس چند لایه بگیرید – و در صورت امکان، توصیه می کنم این کار را انجام دهید.

خطوط مورب را در عکس بگنجانید تا به آن حرکت ببخشید

این مورد، ابزار ترکیب بندی منظره پیشرفته تری است، و اثر آن می تواند ظریف باشد – اما هنگامی که به درستی انجام شود، می تواند یک عکس خوب را به یک عکس عالی ارتقا دهد.

خطوط مورب یک روش موثر برای حرکت چشم در اطراف صحنه و افزودن جریان به یک عکس هستند. آنها بیننده را با احتیاط به سمت سوژه اصلی سوق می دهند، در حالی که او را به یک سفر کوچک سرگرم کننده در اطراف عکس شما نیز ترغیب می کنند.

برای شروع، توصیه می کنم اول سوژه اصلی خود را شناسایی کنید. این سوژه باید نقطه کانونی تصویر شما بوده، و در جایی قرار داشته باشد که می خواهید خطوط مورب به آنجا منتهی شوند.

سپس در اطراف قدم بزنید، و به دنبال خطوط مورب بالقوه ای بگردید که به سمت سوژه شما – نه در خلاف جهت آن! – اشاره می کنند. اغلب لازم است خلاقیت به خرج دهید. تمام گزینه های خود را در نظر بگیرید: مسیرها، خطوط درختان، حصارها، رودخانه ها، یک سایه، و حتی ابرها!

در آخر، عکس خود را ترکیب بندی کنید، و حداقل یک خط مورب را در عکس بگنجانید که به سمت سوژه شما حرکت کند (و حتی می توانید از دو، سه، یا چهار خط استفاده کنید، اگر بتوانید آنها را پیدا کنید).

ابرها خطوط موربی ایجاد می کنند که بیننده را به سمت کوه می برند.

توجه داشته باشید که خطوط مورب می توانند خطوط مورب پیش زمینه باشند، اما لزومی ندارد که اینطور باشد. پیدا کردن یک خط مورب که از فاصله دوردست شروع شود کاملا قابل قبول است، تا زمانی که به سمت سوژه اصلی شما حرکت کند.

بیشتر بیاموزید: آموزش ۵ نکته ترکیب بندی عکاسی با خطوط مورب

از اَشکال هندسی، به خصوص مثلث، برای افزودن جریان و پایداری استفاده کنید

در عکاسی منظره، اَشکال هندسی دوست شما هستند.

به خصوص می توانید اَشکالی مانند مثلث، مربع، و دایره را در ترکیب بندی های خود بگنجانید. این اَشکال یه ایجاد جریان و پایداری کمک می کنند، به علاوه بسیار جالب به نظر می رسند (به خصوص هنگامی که با ظرافت انجام شوند!).

به عنوان مثال، مثلث را در نظر بگیرید، یکی از قدرتمندترین اَشکال در دسترس برای عکاس منظره. این شکل هندسی شامل خطوط مورب است و در نتیجه حرکت زیادی به عکس می بخشد. همچنین به لطف لبه های قوی و پایه عریض آن بسیار ظریف است.

کوه یک مثلث واضح ایجاد کرده، و ترکیب بندی را بسیار قوی تر می کند.

دایره ها نیز عالی هستند – دایره های ناتمام (ناقص) منحنی های خوبی برای جریان زیاد ایجاد می کنند. و دایره های کامل نقاط جذابیت چشم نواز ایجاد می کنند.

ضمنا، شما نیازی به پیدا کردن اَشکال کامل در منظره ندارید. استفاده از یک سنگ تا حدودی دایره شکل، یک کوه تقریبا مثلثی، و غیره اشکالی ندارد. هدف این است که در صورت امکان المان های شکل دار را در عکس خود بگنجانید، بدون این که خیلی در مورد داشتن یک شکل کامل یا ضمنی نگران باشید. به این ترتیب، ترکیب بندی های قوی ایجاد می کنید که هنوز هم طبیعی به نظر می رسند.

منطقی است؟

بیشتر بیاموزید: آموزش ترکیب بندی عکاسی با استفاده از هندسه

برای متمرکز کردن توجه بیننده، کادرهای طبیعی پیدا کنید

همانطور که پیش تر (در نکته شماره ۳) تاکید شد، جذابیت پیش زمینه یک راه عالی برای اضافه کردن عمق به ترکیب بندی های منظره است.

اما گاهی اوقات، با المان های پیش زمینه ای روبرو می شوید که نمی توانند به عنوان یک المان ترکیب بندی مجزا عمل کنند…

…با این حال هنوز هم به عنوان یک کادر در اطراف لبه های عکس شما قرار می گیرند.

این تکنیک کادربندی در عکاسی منظره است: شما المان های مماس در لبه های بیرونی یک تصویر را در عکس می گنجانید و از آنها برای هدایت نگاه بیننده به سمت زمینه میانی و پس زمینه جالب خود استفاده می کنید.

به عنوان مثال، ممکن است یک شاخه کاملا آویزان در بالای تصویر را در عکس بگنجانید، تا نگاه بیننده را به سمت سوژه در وسط عکس هدایت کنید:

یا ممکن است یک تونل یا سنگ هایی پیدا کنید که نگاه بیننده را به سمت غروب آفتاب در پس زمینه هدایت کنند.

در فضاهای کاملا باز، پیدا کردن کادرها می تواند سخت باشد. اما اگر در یک منظره شلوغ تر عکس می گیرید، اغلب می توانید درختان یا سنگ هایی را برای ایجاد یک کادر طبیعی پیدا کنید. در واقع، اغلب این کادرهای ساده هستند که یک ترکیب بندی خوب را ارتقا می دهند؛ آنها با نشان دادن جایی که بیننده دقیقا باید به آن نگاه کند، تمرکز مورد نیاز را فراهم می کنند (و هنگامی که به طور دقیق قرار گیرند، می توانند المان های حواس پرت کننده را نیز بپوشانند).

سخن آخر

خب، بفرمایید:

این هم ۱۰ نکته و تکنیک برای ارتقاء ترکیب بندی های منظره شما.

این تکنیک ها را تمرین کنید، و از همه مهم تر، خوش بگذرانید!

حالا نوبت شماست:

کدام یک از این نکات ترکیب بندی مورد علاقه شماست؟ کدام یک از آنها را می خواهید اول از همه امتحان کنید؟ نظرات خود را به اشتراک بگذارید!

نویسنده: دارن روس (Darren Rowse)