نکات مقدماتی عکاسی پرتره با نور طبیعی

من به پرتره های نور طبیعی علاقه مندم، آنها یک حسی دارند که پرتره های استودیویی ندارند. در مقایسه با پرتره های استودیویی، آنها بسیار آسان تر هستند – نیازی نیست تمام تکنیک های نورپردازی را یاد بگیرید. همچنین آنها ارزان تر هستند – نیازی نیست هیچ استروب، فلاش، یا تعدیل کننده نوری مانند سافت باکس یا بیوتی دیش بخرید. پرتره های استودیویی واقعا جالب هستند، اما ثبت آنها بسیار سخت تر از پرتره های نور طبیعی است. در این آموزش نکات مقدماتی برای شروع عکاسی پرتره با نور طبیعی، شامل تنظیمات دوربین، را با شما به اشتراک می گذارم.

در شروع کار عکاسی، ایجاد پرتره با نور طبیعی اولین گام عالی است. این به شما امکان می دهد تا بر روی ترکیب بندی، و ارتباط با مدل خود کار کرده و به شما کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را تقویت کنید. سپس می توانید تصمیم بگیرید که آیا می خواهید در تجهیزات استودیو سرمایه گذاری کنید یا خیر.

تجهیزات و تنظیمات دوربین

نکات و ترفندهای ساده ای برای به دست آوردن بهترین پرتره ها با نور طبیعی وجود دارد. اما بیایید ابتدا با تنظیمات و تجهیزات دوربین شروع کنیم.

عکاسی در مُد دستی

موقعیت ایده آل این است که بر تنظیمات خود کنترل کامل داشته باشید، بنابراین من به شدت توصیه می کنم از مُد نوردهی دستی (M) استفاده کنید.

سرعت شاتر

شما به حداقل سرعت شاتر حدود ۱/۱۰۰ ثانیه (یا سریع تر) نیاز دارید. این بسیار مهم است چون به شما کمک می کند تا از ایجاد تصاویر تار جلوگیری کنید، چون مدل شما اکثر اوقات در حال تکان خوردن خواهد بود.

دیافراگم و مات کردن پس زمینه

برای به دست آوردن یک ماتی پس زمینه نرم، باید از بازترین دیافراگم ممکن استفاده کنید – حدود f/4 خوب است اما دیافراگم ایده آل f/1.8 می باشد. اگر دیافراگمی بازتر از f/1.8 بخواهید، لنزهای دارای این قابلیت می توانند بسیار گران قیمت شوند.

اگر از این نوع لنزها ندارید، باز هم می توانید نتایج خوبی به دست آورید اما جدایی (فضا/فاصله) بین مدل و پس زمینه الزامی است تا به عمق میدان کمی که نیاز دارید دست یابید. این واقعا به جلب توجه بیننده به سمت مدل و اجتناب از هر گونه حواس پرتی غیرضروری کمک می کند. اگر می خواهید پس زمینه را در پشت مدل خود نشان دهید، از یک دیافراگم کوچکتر استفاده کنید.

بیشتر بیاموزید: چگونه به پس زمینه مات یا بوکه دست یابیم

از چه لنزی استفاده کنیم؟

اگر از یک لنز بلند (تله) استفاده می کنید، دیافراگم باز چندان مهم نیست چون ناخودآگاه کمی ماتی پس زمینه خواهید داشت. لنزهای بلند بهترین گزینه برای پرتره هستند، چون به دلیل فشرده سازی لنز بلند (lens compression) پس زمینه به زیبایی به سوژه نزدیک می شود – چراکه اشیاء دورتر بزرگ تر از آنچه در واقع هستند دیده می شوند. از لنزهای واید اجتناب کنید، چون صورت سوژه را دچار اعوجاج کرده و ویژگی هایی مانند بینی یا پیشانی را بزرگ می کنند. سعی کنید از لنزهایی با حداقل فاصله کانونی ۵۰mm با سنسور فول فریم و ۳۵mm با سنسور کراپ APS استفاده کنید.

ایزو

برای ایزو، پایین ترین گزینه ممکن را انتخاب کنید، با در نظر گرفتن این که سرعت شاتر شما باید ۱/۱۰۰ ثانیه یا سریع تر باشد. با استفاده از نورسنج دوربینتان، می توانید در صورت شرایط کم نور با تنظیم ایزو یک سرعت شاتر سریع به دست آورید. اما، با دانستن این که از یک دیافراگم بازتر نیز استفاده خواهید کرد، این نباید مشکل بزرگی باشد.

میانبر – مُد اولویت دیافراگم

یک نکته که می توانم به شما بگویم این است که اگر مثل من عکاس تنبلی (یا باهوشی؟) هستید از مُد اولویت دیافراگم (Av یا A) استفاده کنید. در یک جلسه عکاسی در فضای باز، نور دائما تغییر خواهد کرد و شما باید تنظیمات خود را تغییر دهید، چه سرعت شاتر باشد و چه ایزو (من معمولا هیچ وقت دیافراگم را تغییر نمی دهم).

زمانی که شما عکس پرتره می گیرید، خیلی سریع به مرحله عکاسی می رسید و با مُد دستی باید دائما تنظیمات خود را تغییر دهید. احتمال از دست دادن تعداد زیادی عکس خوب به دلیل این که فراموش کردید تنظیمات خود را تغییر دهید، بسیار بالاست. بسیار ناامیدکننده است که شما یک ژست عالی به دست آورید و آنگاه متوجه شوید تصویر بسیار تاریک یا بسیار روشن است، چون تنظیمات شما اشتباه بودند.

من از مُد دستی صرف نظر کردم چون همیشه فراموش می کردم تنظیمات را تغییر دهم، بنابراین در حال حاضر فقط از مُد اولویت دیافراگم استفاده می کنم و ایزو را تا ۴۰۰ بالا می برم تا دوربین را مجبور به استفاده از یک سرعت شاتر سریع کنم. در مُد اولویت دیافراگم با نور کم از ایزو ۱۰۰ استفاده نکنید، وگرنه در نهایت با تصاویر تار مواجه خواهید شد.

از فایل های RAW استفاده کرده و کم نوردهی کنید

من توصیه می کنم با فرمت RAW عکس بگیرید و با استفاده از جبران نوردهی تصاویر خود را کمی ناکافی نوردهی (underexpose) کنید.

این بسیار مهم است چون گاهی اوقات به طور تصادفی برای سایه ها نوردهی می کنید و این به طور خودکار تصاویر شما را بیش از حد نوردهی (overexpose) خواهد کرد. مشکل آن این است که شما تمام اطلاعات را در تُن پوست مدل از دست خواهید داد و اگر آن نواحی بسوزند (سفید شوند)، ممکن است نتوانید جزئیات را در آنجا بازیابی کنید.

فایل RAW همچنین احتمال از دست رفتن هر گونه اطلاعات در تصاویرتان را کاهش می دهد، چون حاشیه بازیابی اطلاعات بیشتری دارید. از آنجا که شما تصاویر خود را کمی ناکافی نوردهی می کنید، می توانید نوردهی را بعدا در پس پردازش اصلاح کنید. این کار کمی تکنیکی است، اما بهترین راه برای داشتن تمام اطلاعات ضروری در تصویرتان است، پیکسل های سوخته بدترین دشمنی هستند که یک عکاس پرتره می تواند داشته باشد.

راه حل دیگر این است که هشدار هایلایت یا highlight alert را برای دوربین خود روشن کنید (اکثر دوربین های سطح مبتدی این تنظیمات را دارند) و هر بار که عکس می گیرید، پیکسل های سوخته (هایلایت ها یا قسمت های روشن بریده یا clipped شده) به رنگ قرمز یا چشمک زن نشان داده خواهند شد. این بسیار مفید است، چون هر بار که آن را می بینید به این معنی است که هیچ اطلاعاتی در آن ناحیه وجود ندارد، تنها یک نقطه سفید خالص است که قابل بازیابی نیست.

من این تصویر را ناکافی نوردهی کردم تا تمام جزئیات را در پوست داشته باشم.

مکان و شرایط نورپردازی

یک چیز که باید از آن اجتناب کنید عکاسی پرتره با نور شدید است (در طول روز و رو به نور خورشید). این کار ویژگی های صورت را، با تاکید بر هر گونه لک و نقص، با سایه های سخت افزایش می دهد و نتیجه جذاب نیست.

یک نکته که می توانم بگویم تا به شما کمک کند تشخیص دهید آیا نور خوب برای پرتره دارید، این است که به سایه های اشخاصی که از خیابان عبور می کنند روی زمین نگاه کنید. اگر سایه خیلی سخت باشد (طرح قوی) احتمالا نور خوبی ندارید، اما اگر سایه خیلی نرم (مات و نامعلوم) باشد نور برای ایجاد پرتره عالی است.

یک جنبه اصلی پرتره های نور طبیعی، نور نرم است. پنج حالت مختلف برای به دست آوردن نور نرم زیبا بر روی صورت مدل شما وجود دارد.

پنج گزینه نورپردازی

۱ – از نور پنجره استفاده کنید، نور نرم بسیار خوبی بر روی صورت مدلتان به شما خواهد داد.

گرفتن پرتره با استفاده از نور طبیعی پنجره (آموزش)

۲ – در هنگام غروب آفتاب عکس پرتره بگیرید، نرم ترین نور ممکن را خواهید داشت.

پرتره ثبت شده در غروب آفتاب.

۳ – در یک روز ابری عکس پرتره بگیرید، آسمان به یک سافت باکس غول پیکر با نور بسیار نرم تبدیل خواهد شد.

پرتره ثبت شده در یک روز ابری.

۴ – در خیابانی که ساختمان ها یا آپارتمان ها نور خورشید را مسدود می کنند (مانند یک کوچه) عکس پرتره بگیرید.

زمانی که بیرون هوا روشن است، سعی کنید به دنبال ساختمان هایی بگردید که نور مستقیم خورشید را مسدود می کنند.

۵ – در وسط روز از یک دیفیوزر استفاده کنید، این کار نور سخت را به نور نرم تبدیل خواهد کرد.

محل عکاسی واقعا مهم نیست، چون اکثر اوقات پس زمینه مات خواهد شد، اما نور بسیار مهم است. بنابراین هر بار که می خواهید عکس پرتره بگیرید مطمئن شوید که یکی از این حالت های مختلف را داشته باشید.

نکات بیشتری درباره عکاسی پرتره بیاموزید

۱۰ مورد مهمی که هنگام عکاسی پرتره باید در نظر بگیرید – قسمت اول

نتیجه گیری

امیدوارم این مقاله چند نکته برای ایجاد پرتره های نور طبیعی به شما آموزش داده باشد. دوستی را پیدا کنید که برای شما ژست بگیرد و آن را امتحان کنید.

نویسنده: یاسین بسخواد (Yacine Bessekhouad)