آموزش عکاسی: ۴ نکته مهم برای عکاسان مبتدی

اگر در عکاسی تازه کار هستید، ممکن است فرصت ها بی شمار و گزینه های موجود تقریبا گیج کننده به نظر برسند. دکمه ها، دکمه های چرخان، دیافراگم ها، سرعت شاتر ها، فلاش ها… اصلا از کجا باید شروع کنید؟ البته، همیشه خوب است که اصول پایه مانند مثلث نوردهی را یاد بگیرید، اما چند نکته ساده برای عکاسان مبتدی وجود دارد که بلافاصله مهارت شما را در عکس گرفتن بالا می برد که در این آموزش عکاسی ویژه مبتدیان به آن نکات اشاره می کنیم.

دوربین Nikon D7100، فاصله کانونی ۵۰mm، دیافراگم f/5.6، سرعت شاتر ۱/۲۵۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰، فیلتر کلوزآپ ۱۰+

به دنبال نور بگردید

اولین نکته برای عکاسان مبتدی این است که به دنبال نور بگردید.

آیا دوربین شما فلاش دارد؟ عالی است!

آیا همیشه روشن می شود؟ زیاد خوب نیست.

این معمولا نشانه این است که دوربین شما فکر می کند تصویر خیلی تاریک است، بنابراین سعی می کند کمی نور برای اصلاح آن اضافه کند. از این منظر، کار فلاش بسیار منطقی است، اما اغلب می تواند به خراب کردن چیزی منجر شود که در غیر این صورت می توانست عکس بسیار خوبی باشد. و شما به جای یک عکس جذاب و به خوبی نوردهی شده، با چشم های قرمز، سایه های سخت، و نقاط روشن نور بازتاب شده از پنجره ها روبرو می شوید.

من این عکس را در یک اتاق به خوبی روشن با تعداد زیادی پنجره که اجازه ورود نور خورشید را می دادند، گرفتم. دوربین Nikon D750، فاصله کانونی ۵۰mm، دیافراگم f/5.6، سرعت شاتر ۱/۹۰ ثانیه، ایزو ۶۴۰۰

به جای این که به فلاش متکی باشید، به دنبال نوری بگردید که در حال حاضر موجود است و موقعیت خودتان را مطابق با آن تغییر دهید. اگر در فضای داخلی هستید، سوژه را در مقابل خود قرار داده و پشت به یک پنجره بایستید. اگر در فضای باز هستید، ببینید خورشید کجاست. خودتان و سوژه را جابجا کنید، به طوری که نور در پشت شما قرار داشته باشد، نه در پشت شخص یا شیئی که از آن عکس می گیرید. از آن بهتر این است که عکس خود را طوری ترکیب بندی کنید که سوژه در سایه قرار گرفته و به طور یکنواخت روشن شود.

دوربین Nikon D7100، فاصله کانونی ۵۰mm، دیافراگم f/2.8، سرعت شاتر ۱/۷۵۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰

در تصویر بالا، نور آنقدر روشن بود که بچه های من کاملا در سایه قرار گرفتند، و یک تصویر سیلوئت ایجاد کردند.

تنها راه نجات عکس این بود که آن را در لایت روم سیاه و سفید کنم! همچنین می توانستم منتظر بمانم تا نور کمتر شود تا نوردهی یکنواخت تری به دست آورم. یا می توانستم عمدا از فلاش پاپ آپ به عنوان نور تکمیلی یا پُر کننده (Fill flash) استفاده کنم تا کمی نور به دو سوژه ای که در سایه قرار داشتند اضافه کنم.

این تکنیک برای عکس های فوری گاه به گاه، پرتره های رسمی، یا تقریبا هر سبک عکاسی مناسب است.

برای گرفتن این عکس گروهی از سه نسل زن در یک پارک، مجبور شدم کمی در مورد نور و موقعیت خلاقیت به خرج دهم. من نقطه ای را پیدا کردم که در سایه یک درخت قرار داشت، بنابراین صورت همه آنها به خوبی نورپردازی شد. شما می توانید یک نوار باریک نور را در پیش زمینه ببینید که اگر همه دو قدم جلوتر بودند، عکس را خراب می کرد.

دوربین Nikon D750، لنز ۷۰-۲۰۰mm f2.8، دیافراگم f/4، سرعت شاتر ۱/۲۰۰ ثانیه، ایزو ۳۶۰

گشتن به دنبال نور یکی از آن نکات عکاسی مبتدی است که محدودکننده به نظر می رسد، اما با تمرین به عادت تبدیل خواهد شد. شما به طور خودکار در مورد نور و سایه و این که چطور بهترین ترکیب بندی را بدون توسل به آن فلاش پاپ آپ ایجاد کنید، فکر خواهید کرد. همچنین یکی از تاثیرگذارترین کارهایی است که می توانید برای متمایز کردن عکس های خود انجام دهید و کاری کنید که مردم شما را فراتر از تنها یک آماتور بدانند.

لنزک: نور فلاش پاپ آپ دوربین شما می تواند سخت یا شدید باشد، اما با انواع راهکار های خلاقانه می توانید نور آن را نرم کرده و نورپردازی خود را بهبود بخشید. یکی از این روش ها را در مطلب «استفاده از بادکنک برای گرفتن پرتره های بهتر با فلاش پاپ آپ» مشاهده می کنید.

از فوکوس خودکار پیوسته استفاده کنید

DSLR ها و دوربین های بدون آینه مدرن در زمینه فوکوس خودکار برجسته هستند – قطعا خیلی بیشتر از همتایان چندین سال پیش خود.

سیستم های فوکوس مدرن می توانند افراد، اشیاء، و حیوانات را به راحتی ردیابی کنند. آخرین دوربین های بدون آینه حتی می توانند فوکوس را بر روی یک چشم تنها قفل کرده و اگر شخص سرش را چرخاند یا شیء دیگری در یک لحظه جلوی دید شما را گرفت، فورا دوباره آن را به دست آورند.

دوربین Nikon D750، فاصله کانونی ۱۴۰mm، دیافراگم f/2.8، سرعت شاتر ۱/۳۰۰۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰

گرفتن عکس های اکشن (پر تحرک) بدون فوکوس خودکار پیوسته، تقریبا غیر ممکن است.

یک اشتباهی وجود دارد که بسیاری از عکاسان مبتدی مرتکب می شوند، که واقعا عکس های اکشن آنها یا حتی عکس های روزمره از افراد یا حیوانات خانگی را خراب می کند. آنها به جای فوکوس خودکار پیوسته (continuous autofocus) از فوکوس خودکار تک شات (single-shot autofocus) استفاده می کنند.

هنگامی که شما دکمه شاتر را تا نیمه فشار می دهید، احتمالا صدایی می شنوید که به شما اجازه می دهد تا متوجه شوید که عکستان در فوکوس قرار دارد. این صدا ممکن است یک بیپ بیپ سریع همراه با یک نور کوچک نقطه ای یا مربعی باشد که نشان می دهد تصویر شما کاملا واضح و شارپ خواهد بود. آنقدر به فشار دادن انگشت خود ادامه دهید تا آنچه را که انتظار دارید به دست آورید: یک تصویر شفاف و واضح با رنگ های روشن و زنده.

جهت یادگیری بیشتر در مورد فوکوس و حالت های فوکوس خودکار دوربین دو مقاله «آموزش عکاسی با سیستم فوکوس خودکار دوربین» و «بهترین تکنیک های فوکوس» را مطالعه نمایید.

دوربین Nikon D7100، فاصله کانونی ۵۰mm، دیافراگم f/1.8، سرعت شاتر ۱/۶۰۰۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰

همه اینها خوب است، اما چه می شود اگر سوژه شما در آن لحظه کوتاه بین وقتی که فوکوس را قفل می کنید و زمانی که دکمه شاتر را تا آخر فشار می دهید، حرکت کند؟ بدتر از آن، چه می شود اگر بخواهید عکس دیگری بگیرید؟

شما باید انگشت خود را از روی دکمه شاتر بردارید، برای به دست آوردن فوکوس آن را تا نیمه فشار دهید، و سپس برای تکمیل عکس شاتر را تا انتها فشار دهید. ممکن است زمان زیادی به نظر نرسد، اما اتفاقات زیادی می تواند در آن زمان کوتاه رخ دهد!

راه حل این است که تنظیمات فوکوس خودکار پیوسته دوربین خود را فعال کنید.

به جای یک بار فوکوس کردن، با فوکوس خودکار پیوسته یا متوالی دوربین شما صرف نظر از این که سوژه کجا می رود، آن را قفل نگه خواهد داشت. سوژه تا وقتی که شما انگشت خود را به طور کامل از روی دکمه شاتر برندارید، در فوکوس خواهد بود. این تکنیک برای عکس های روزمره بسیار مفید و برای حرکات سریع تقریبا الزامی است، به خصوص هنگامی که با فوکوس دکمه پشتی جفت شود.

این کودک خیلی حرکت می کرد! فوکوس خودکار پیوسته به من کمک کرد تا مطمئن شوم که این تصاویر شارپ می شوند. دوربین Nikon D750، فاصله کانونی ۱۲۰mm، دیافراگم f/4، سرعت شاتر ۱/۱۲۵ ثانیه، ایزو ۱۴۰۰

هر دوربینی این کار را به شکلی متفاوت انجام می دهد و شما آن را با نگاه کردن به منوهای زیر تنظیمات فوکوس پیدا خواهید کرد (به لینک های بالا مراجعه نمایید).

اگرچه همیشه استفاده از آن لازم نیست، به خصوص اگر از اشیاء ثابت و بی حرکت عکس می گیرید یا عکاسی ماکرو انجام می دهید که در آن فوکوس دستی ارجحیت دارد، اما من متوجه شده ام که به طور کلی در اکثر مواقع فوکوس خودکار پیوسته را ترجیح می دهم. اگر شما با یک لنز پرایم کاملا باز عکس می گیرید، جایی که عمق میدان بسیار کم است، این قابلیت می تواند به شما کمک کند تا با کمترین تلاش، عکس های بهتری بگیرید.

از مُد برنامه به جای مُد خودکار استفاده کنید

نکته بعدی عکاسی مبتدی، استفاده از مُد نوردهی برنامه (Program) به جای مُد خودکار (Auto) است.

هر دوربین چند مُد نوردهی مختلف دارد، و اگر شما در عکاسی تازه کار هستید، ممکن است با رنگ سبز آشنای تنظیمات خودکار (A یا Auto) راحت باشید. و این هیچ اشکالی ندارد! مُد خودکار برای بسیاری از افراد عالی است، و تولیدکنندگان دوربین تنظیمات خودکار را آنقدر خوب بهبود بخشیده اند که واقعا نتایج خوبی ایجاد می کند.

البته اکثر اوقات.

پدر من این عکس را زمانی که من در مقطع فوق لیسانس فارق التحصیل شدم، از من گرفت. او همیشه در مُد خودکار برنامه عکس می گیرد، و می تواند عکس های عالی با آن بگیرد. دوربین Canon Rebel T4i، فاصله کانونی ۲۷۰mm، دیافراگم f/6.3، سرعت شاتر ۱/۵۰ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰

با وجود این که چیزهای زیادی برای یادگیری مُد اولویت دیافراگم یا اولویت شاتر، یا حتی مُد دستی وجود دارد، اما یک حد وسط خوب وجود دارد که بسیاری از مبتدیان چیزی در مورد آن نمی دانند؛ که مُد خودکار برنامه نام دارد، و اگر کمی کنترل بیشتر نسبت به مُد خودکار می خواهید، ممکن است راه حل بسیار خوبی برای شما باشد.

مُد خودکار برنامه (Program Auto) به نوعی مانند مُد خودکار معمولی است، اما شما کنترل بیشتری نسبت به نوردهی خواهید داشت. دوربین مقداری را برای دیافراگم و سرعت شاتر تنظیم می کند که فکر می کند یک تصویر به خوبی نوردهی شده به شما خواهد داد. شما می توانید این اعداد را در منظره یاب یا بر روی صفحه نمایش پشتی ببینید، اما اگر چیزی که دوربین انتخاب می کند را دوست ندارید، تنها کافی است دکمه چرخان را بچرخانید.

دوربین Canon Rebel T4i، فاصله کانونی ۲۷۰mm، دیافراگم f/7.1، سرعت شاتر ۱/۴۰۰ ثانیه، ایزو ۳۲۰٫ این عکس در مُد نوردهی Program Auto گرفته شده است.

کمی عمق میدان بیشتر می خواهید؟ دکمه کنترل را بر روی دوربین خود بچرخانید تا مقدار دیافراگم بیشتر شود.

یک سرعت شاتر سریع تر می خواهید؟ دکمه چرخان را بچرخانید تا سرعت شاتر افزایش یابد. مُد برنامه معمولا به شما اجازه می دهد تا ایزو را نیز کنترل کنید. و اگر هنوز تصویر خود را دوست ندارید، می توانید از جبران نوردهی برای روشن یا تاریک تر کردن آن استفاده کنید.

اگرچه مُد خودکار سبز روی دوربین ها راهی عالی برای شروع است، اما مُد برنامه یا Program راه خوبی برای مبتدیان می باشد تا بدون این که خیلی گیج شوند، کنترل بیشتری بر عکاسی خود به دست آورند.

زاویه عکاسی جالبی برای عکاسی پیدا کنید

آخرین نکته عکاسی مبتدی، چه شما یک DSLR لوکس گران قیمت داشته باشید و چه یک گوشی موبایل ساده، صادق است. این نکته مربوط به هم سطح کردن خودتان با سوژه یا عکاسی از سوژه از یک زاویه جالب تر می باشد. به خصوص هنگام عکس گرفتن از بچه ها مفید است، اما تقریبا در هر موقعیت عکاسی کاربرد دارد.

خودتان را با سوژه هم سطح کنید یا زاویه جالب تری برای عکاسی بیابید

من مجبور شدم روی زمین دراز بکشم تا این عکس را بگیرم. این زاویه بسیار جالب تر از حالتی است که مجبور می شدم بایستم و با زاویه رو به پایین عکس بگیرم. دوربین Nikon D750، فاصله کانونی ۱۲۲mm، دیافراگم f/3.3، سرعت شاتر ۱/۵۰۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰

موقعیت پیش فرض برای بسیاری از عکاسان مبتدی این است که یک عکس از سطح چشم بگیرند و تمام. این معمولا به معنی ایستادن، نشستن، یا هر موقعیتی است که وقتی یک فرصت عکاسی خودش را نشان می دهد، در آن قرار دارند.

برای گرفتن عکس های بهتر، مهم است که به اطراف نگاهی بیاندازید و به دنبال یک نقطه دید جالب تر، جذاب تر، یا هیجان انگیزتر بگردید.

یک گل معمولی زمانی که من دولا شدم و در موقعیتی که نور خورشید از پشت می تابید، از آن عکس گرفتم، بسیار جالب تر شد. دوربین Nikon D7100، فاصله کانونی ۵۰mm، دیافراگم f/1.8، سرعت شاتر ۱/۲۰۰۰، ایزو ۱۰۰

این یک کار ساده است، اما به تمرین مکرر نیاز دارد، تا وقتی که به یک عادت تبدیل شود. اگر سوژه شما کوتاه است، دولا شوید (یا دراز بکشید) تا عکس جالب تری به دست آورید، و اگر سوژه شما بلند است، راهی برای بالا بردن خودتان پیدا کنید.

این کار ممکن است آسان یا راحت نباشد، اما تصاویر شما بسیار بهتر خواهند شد، چون برای تنظیم سطح چشم خود تلاش کردید.

بیشتر بیاموزید: آموزش خلاقیت در عکاسی با استفاده از زوایای دوربین

این مرد جوان آنقدر بلند بود که من یک نرده بان به جلسه عکاسی او آوردم. من مجبور شدم حدود یک متر از زمین بالاتر بروم تا به سطح چشم او برسم! او و خانواده اش از نتایج بسیار راضی بودند. دوربین Nikon D750، فاصله کانونی ۲۰۰mm، دیافراگم f/3.3، سرعت شاتر ۱/۲۵۰ ثانیه، ایزو ۱۱۰

یادگیری بیشتر<

آیا تا کنون به جهتی که عکس های خود را می گیرید، دوربین به صورت عمودی یا افقی، فکر کرده اید؟ برای یادگیری بیشتر، آموزش «کدام جهت؟ چه موقع به صورت افقی و چه موقع عمودی عکس بگیریم» را مطالعه نمایید.

نتیجه گیری

این چهار نکته عکاسی مبتدی فقط مشتی از یک خروار بودند. نکات بسیار بیشتری برای یادگیری در سفر هیجان انگیز عکاسی وجود دارد.

همه باید از یک جایی شروع کنند و اگر شما مطمئن نیستید که باید از کجا شروع کنید، این نکات را امتحان کنید. اگر از تجربیات چندین ساله خود توصیه ای دارید، در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید!

نویسنده: سیمون رینگزموث (Simon Ringsmuth)