نحوه ترکیب بندی عکس های سیاه و سفید خیره کننده

عکس های سیاه و سفید خیره کننده در دو مرحله ایجاد می شوند. مرحله دوم پس پردازش است، و بسیار مهم می باشد. اما قبل از این که به آن مرحله برسید، باید یاد بگیرید که چطور عکس ها را در حالت سیاه و سفید ببینید و ترکیب بندی کنید. این کار درست به اندازه ویرایش مهم است – مهم نیست که شما در کار با لایت روم یا فتوشاپ چقدر خلاق یا باهوش هستید، اگر تصویر خوب ترکیب بندی نشود، یا سوژه برای عکاسی سیاه و سفید مناسب نباشد، آن وقت برای تبدیل مناسب و معقول عکس به حالت تک رنگ دچار مشکل می شوید، چه برسد به یک تبدیل عالی و بی نقص. من فکر کردم برای شما جالب خواهد بود که به برخی از عکس های سیاه و سفید مورد علاقه من و داستان پشت آن ها نگاهی بیاندازید و بیاموزید که چرا آنها از نظر ترکیب بندی خوب هستند.

قایق های چوبی – پورتو آیزن، شیلی

پورتو آیزن یک شهر بندری کوچک در جنوب غربی شیلی است. هوا در آنجا اغلب سرد و گرفته است، حتی در فصل تابستان. و باران زیاد می بارد. من داشتم در اطراف حومه شهر پرسه می زدم که به این قایق های چوبی قدیمی برخوردم. در ابتدا توجه من به جو و فضای این صحنه جلب شد – باران نرم نرمک می بارید، و در عکس اصلی کراپ نشده می توانید تپه ها را در افق ببینید که در میان باران ریز محو شده اند. صحنه در حالت رنگی خوب بود (عکس زیر را ببینید)، اما در مرحله پس پردازش من متوجه شدم که در حالت تک رنگ نیز به زیبایی ظاهر می شود.

دلایل این که این عکس در حالت سیاه و سفید نیز خوب عمل می کند، عبارتند از:

– کنتراست تُن ها (Tonal contrast): رنگ قایق ها تُن روشنی دارد و پس زمینه عمدتا از تُن های تیره تشکیل شده است. نگاه به طور طبیعی به سمت بزرگترین قایق در صحنه کشیده می شود، که به نقطه کانونی عکس تبدیل شده است.

– بافت (Texture): آن قسمت از سطح قایق که در معرض هوا قرار دارد و چمن ها بافت های زیبایی هستند، که معمولا در حالت سیاه و سفید موثرتر از رنگی می باشند. اگر قایق ها کاملا نو بودند، این تصویر تقریبا به این خوبی از کار در نمی آمد.

– خطوط: موقعیت قایق ها در صحنه دو خط مورب ایجاد می کند. اولی از پایین سمت چپ به بالا سمت راست می رود، و خط دوم که توسط قایق پارویی شکل گرفته است، یک خط مورب دیگر ایجاد می کند که با اولی برخورد می کند. خطوط مورب نگاه بیننده را به میان عکس می کشانند و به ایجاد یک حس حرکت در ترکیب بندی کمک می کنند. درباره خطوط بیشتر بخوانید.

– کراپ پانوراما: من به این نتیجه رسیدم که تپه ها در دوردست حواس پرت کننده هستند و عکس را کراپ کردم تا توجه بیننده را بر روی قایق ها متمرکز کنم. این کار در پس پردازش صورت گرفت و با متمرکز کردن توجه بر روی قایق ها، ترکیب بندی را تقویت کرد.

لنزک: به عبارت ساده، کنتراست تُن ها، به تضاد بین قسمت های روشن و تاریک عکس گفته می شود.

ساعت مچی رئیس مائو – شانگهای، چین

من به بازار عتیقه فروشی Dongtai Road در شانگهای رفتم، یک بازار خیابانی در فضای باز متشکل از غرفه ها و مغازه هایی که در آن می توانید انواع عتیقه های اصل و تقلبی، به علاوه زیورآلات و سوغاتی های پر زرق و برق و ارزان قیمت را خریداری کنید. من یک ساعت مچی پیدا کردم که این فروشنده خیلی جالب آن را ارائه می کرد. من نمی خواستم ساعت را بخرم، اما از او پرسیدم آیا می توانم یک عکس بگیرم. جواب مثبت بود.

چرا این عکس در حالت سیاه و سفید خوب عمل می کند:

– استفاده قوی از شکل: صفحه ساعت دایره ای است. در مرکز ترکیب بندی قرار گرفته و بر آن غالب شده است. درباره شکل و فرم در عکاسی بیشتر بخوانید.

– مقدار زیادی بافت: بافت ساعت و دست فروشنده بسیار قوی هستند.

– خطوط مورب قوی: انگشتان فروشنده خطوطی ایجاد می کنند که نگاه بیننده را از پایین کادر به بالا می کشند. من عمدا عکس را طوری کادربندی کردم که انگشتان در امتداد یک گوشه قرار گیرند، به جای این که با لبه ها موازی باشند. این کار ترکیب بندی پویاتری ایجاد کرد.

– ترکیب بندی ساده: من نزدیک شدم تا ترکیب بندی ساده ای ایجاد کنم که بر شکل، خط و بافت، یعنی المان های غالب عکس، تاکید می کند. مزیت دیگر نزدیک شدن و استفاده از یک دیافراگم باز این بود که پس زمینه خارج از فوکوس و مات شد، که حواس پرتی های بالقوه را از بین می برد.

بیشتر بیاموزید: ۱۰ مقاله برتر آموزش ترکیب بندی عکاسی

پرتره جان – ولینگتون، نیوزیلند

من از طریق سایتی برای تعامل بین مدل ها و عکاسان با جان ارتباط برقرار کردم و با هم یک جلسه عکاسی پرتره را ترتیب دادیم. چیدمان ساده بود – من از لنز ۸۵mm (با یک دوربین فول فریم) و دیافراگم باز f/2.8 برای مات کردن پس زمینه استفاده کردم. پرتره با نور طبیعی نورپردازی شده است – جان در زیر یک طاق (گذرگاه سرپوشیده) ایستاده بود، به طوری که نور از سمت چپ او (سمت راست دوربین) می تابید.

مردها می توانند سوژه هایی عالی برای پرتره های سیاه و سفید باشند، چون هیچ اجباری برای روتوش پوست آنها وجود ندارد. حالت سیاه و سفید بر بافت تاکید می کند – بافت پوست می تواند چیز زیبایی باشد که نیازی به روتوش ندارد (یا شاید اصلا نباید روتوش شود)، هرچند برخی افراد فکر می کنند که نیاز است.

چرا این عکس در حالت سیاه و سفید خوب عمل می کند:

– تماس چشمی قوی: قدرت این پرتره در تماس چشمی آن است. جان به طور مستقیم به دوربین خیره شده است که یک ارتباط قوی با بیننده ایجاد می کند. صورت او با دوربین هم سطح است بنابراین من توانستم از یک دیافراگم باز برای خارج کردن پس زمینه از فوکوس استفاده کنم، در حالی که هر دو چشم در فوکوس شارپ باقی بمانند.

– بافت: بافت پوست جان، به خصوص در شارپ ترین قسمت های اطراف چشمش، در حالت سیاه و سفید بسیار زیبا می شود. پس زمینه خارج از فوکوس است و فاقد بافت می باشد، و این تضادی بین قسمت های شارپ صورت مدل و پس زمینه بسیار مات ایجاد می کند.

– کنتراست تُن ها: صورت مدل تُن روشن تری نسبت به پس زمینه دارد. تُن های روشن نگاه را به سمت خود جلب می کنند، و کنتراست تُن ها در اینجا (همراه با تماس چشمی قوی) صورت مدل را به عنوان نقطه کانونی یا مرکز جذابیت ترکیب بندی تعیین کرده است. جلوه نورپردازی جانبی، که با درخواست از مدل برای ایستادن در زیر یک طاق ایجاد شد، به این معنی است که یک طرف صورتش روشن تر از طرف دیگر است. این امر، با آشکار کردن شکل صورت او، عمق ایجاد می کند.

نتیجه گیری

تجزیه و تحلیل این عکس ها یک تمرین ساده است، اما چند المان مختلف به شما می دهد که در اکثر عکس های سیاه و سفید خوب عمل می کنند – بافت، خط، شکل، کنتراست تُن ها، و ترکیب بندی ساده. هنگامی که شما سوژه ای را پیدا می کنید که در آن این المان ها در کنار یکدیگر قرار می گیرند، می فهمید که این سوژه پتانسیل ایجاد یک عکس سیاه و سفید عالی را دارد.

شما فکر می کنید چه چیزی برای یک عکس سیاه و سفید خیره کننده مهم است؟ لطفا در قسمت نظرات برای ما بنویسید. من منتظرم تا نظر شما را بشنوم.

نویسنده: اندرو س. گیبسون (Andrew S. Gibson)