شما چه در حال عکاسی از ماشین های مسابقه ای در طول مسیر باشید، چه ورزشکارانی که در یک میدان مسابقه می دوند، و چه بچه هایتان که در حیاط بازی می کنند، گرفتن عکس های واضح یا شارپ از اکشن یا حرکت های سریع یک چالش است. اگر تا به حال برای ثبت عکس های اکشن سریع تقلا کرده اید، شما تنها نیستید. بسیاری از مردم با همین مسئله دست و پنجه نرم می کنند! در این آموزش عکاسی لنزک، که مطالعه اش را به همه لنزکی ها توصیه می کنیم، نکات مهم عکاسی از سوژه های متحرک سریع را با شما عزیزان در میان می گذاریم.
خوشبختانه، این کار آنقدر که به نظر می رسد سخت نیست. با کمی بهبود روند عکاسیتان، می توانید همیشه عکس های اکشن خوبی بگیرید.
Nikon D750، فاصله کانونی ۱۱۲mm، دیافراگم f/4، سرعت شاتر ۱/۳۵ ثانیه، ایزو ۵۰۰
یک المان اصلی عکاسی اکشن (عکاسی از سوژه های متحرک) شامل این است که بدانید در کجا قرار بگیرید و به دنبال چه چیزی باشید.
علاوه بر آن، چند عملکرد مهم دوربین هست که باید یاد بگیرید و بدانید که چطور آنها را کنترل کنید، اگر می خواهید از آن نوع عکس هایی بگیرید که در مجله های ورزشی می بینید. تسلط بر چند تکنیک عکاسی به شما کمک خواهد کرد تا از آن نوع عکس های اکشن سریع بگیرید که همیشه می خواستید.
گرفتن یک عکس بسیار ساده است. شما دکمه شاتر را فشار می دهید، دوربین شما فوکوس خودکار را آغاز می کند، و سپس عکس را می گیرد. زمانی که فوکوس انجام شد ممکن است یک صدای بیپ سریع شنیده شود، یا ممکن است یک نور نقطه ای یا مربعی در بالای منظره یاب دوربین خود ببینید. این برای سوژه های ثابت و بی حرکت عالی است، اما اگر می خواهید از سوژه های دارای حرکت سریع عکس بگیرید، باید تنظیمات خود را تغییر دهید.
Nikon D750، فاصله کانونی ۱۴۰mm، دیافراگم f/2.8، سرعت شاتر ۱/۱۵۰۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰
این شما و این،
نکات عکاسی از سوژه های دارای حرکت یا اکشن سریع:
از مُد فوکوس خودکار مناسب استفاده کنید
درک نحوه استفاده از فوکوس خودکار برای عکاسی از سوژه های در حرکت سریع یکی از اولین و مهم ترین گام هایی است که می توانید بردارید.
فوکوس خودکار اولین بار در سال ۱۹۸۵ بر روی دوربین Minolta Maxxum 7000 روی کار آمد. و از آن زمان تا کنون، به تکامل خود ادامه داده است. در حال حاضر، دوربین های مدرن روش های مختلفی برای پیکربندی و کنترل این قابلیت اصلی دارند.
هر دوربین انواع مختلف مُدهای فوکوس خودکار را داراست. آنها بسته به تولیدکننده اسم های مختلفی دارند، اما به طور کلی، شما می توانید وجود موارد زیر را در هر دوربین مشخص انتظار داشته باشید:
Focus-and-lock (فوکوس و قفل): بعد از این که فوکوس انجام شد، تا زمانی که عکس را بگیرید یا مجددا فوکوس کنید، تغییر نخواهد کرد.
Continuous focus (فوکوس متوالی): همانطور که سوژه حرکت می کند، دوربین شما دائما فوکوس را تنظیم می کند.
Manual (فوکوس دستی): برای اکثر اکشن ها یا حرکات سریع توصیه نمی شود. اگر دقیقا بدانید در یک نقطه زمانی مشخص سوژه شما در کجا قرار خواهد گرفت می تواند خوب باشد، اما به طور کلی، بهتر است از فوکوس خودکار استفاده کنید.
همچنین دوربین شما چند تنظیمات برای نحوه محاسبه فوکوس خودکار دارد. اسم های آنها متفاوت است، اما چیزی شبیه موارد زیر خواهند بود:
Full auto (تمام خودکار): دوربین بدون هیچ گونه ورودی از طرف شما تصمیم می گیرد که بر روی چه چیزی فوکوس کند.
Expanded AF یا Group (نقاط فوکوس گروهی): شما به جای تنها یک نقطه یا مربع، از چندین نقطه فوکوس استفاده می کنید تا سوژه را در فوکوس نگه دارید.
Tracking (ردیابی): شما یک نقطه فوکوس را تنظیم می کنید و دوربین به طور پیوسته (مداوم) فوکوس را حفظ می کند، تا وقتی که یک عکس بگیرید. خواهید دید همانطور که دوربین شما تنظیمات خود را تغییر می دهد تا سوژه را در فوکوس نگه دارد، نقطه فوکوس جابجا می شود.
برای گرفتن عکس از حرکات سریع، شما باید از یکی از دو مُد آخر استفاده کنید و مطمئن شوید که دوربین خود را بر روی فوکوس خودکار پیوسته تنظیم کنید. عکس های اکشن آنقدر غیر قابل پیش بینی هستند که شما باید از تمام هوشمندی و قابلیت های دوربین خود استفاده کنید تا به شما کمک کنند.
مُدهای Tracking به ویژه در دوربین های جدیدتر مفید هستند، چون الگوریتم های مورد استفاده برای قفل کردن سوژه ها و ردیابی آنها بسیار پیشرفته هستند.
اگر دوربین شما یک گزینه ردیابی (tracking) دارد، من توصیه می کنم از آن استفاده کنید، اما مُدهای Expanded یا Group نیز خوب هستند. آنها در مقایسه با اتکا به یک نقطه فوکوس خودکار تکی، آزادی عمل و اختیار بیشتری به شما می دهند.
بیشتر بیاموزید: آموزش عکاسی با سیستم فوکوس خودکار دوربین
فوکوس دکمه پشتی
فوکوس دکمه پشتی (Back Button Focus) بیشتر یک تکنیک است تا یک تنظیمات دوربین. اگرچه در ابتدا واقعا عجیب به نظر می رسد، اما در هنگام ثبت عکس های اکشن کار شما را بسیار آسان تر می کند.
شما به جای استفاده از دکمه شاتر برای فوکوس کردن، از یک دکمه در پشت دوربین خود استفاده می کنید. و دلایل خوبی برای استفاده از فوکوس دکمه پشتی وجود دارد، به خصوص در هنگام ثبت عکس های اکشن سریع.
هنگامی که شما دوربین خود را بر روی فوکوس خودکار متوالی یا پیوسته (continuous autofocus) تنظیم کرده و از دکمه شاتر برای فوکوس خودکار استفاده می کنید، نگه داشتن دکمه شاتر به صورت نیمه فشرده شده در حین دنبال کردن سوژه می تواند سخت باشد. فوکوس دکمه پشتی به شما اجازه می دهد تا سوژه خود را به طور مداوم با فشار انگشت شست خود ردیابی کنید.
سپس هر وقت که لحظه عکاسی فرا رسید، دکمه شاتر را فشار می دهید تا به یک عکس عالی برسید.
تقریبا هر دوربینی می تواند فوکوس دکمه پشتی انجام دهد، اما شما باید برخی از تنظیمات منو را تغییر دهید تا آن را فعال کنید. در اینترنت مدل دوربین خود را همراه با کلمات «back button focus» جستجو کنید، اطلاعاتی که نیاز دارید را به دست خواهید آورد.
برای من حدود یک هفته طول کشید تا ذهنم را به استفاده از فوکوس دکمه پشتی آموزش دهم، اما در حال حاضر همیشه از آن استفاده می کنم، حتی در عکس های روزمره گاه به گاه.
وقتی به آن عادت کنید، خیلی خوب جواب می دهد!
از ایزوی خودکار استفاده کنید
هنگام گرفتن عکس های اکشن، مهم ترین چیز به دست آوردن تصاویری است که واضح یا شارپ باشند. یک عکس به خوبی ترکیب بندی شده، در صورتی که سوژه شما تار باشد هیچ معنایی ندارد (البته، مگر این که سعی داشته باشید تاری حرکتی را ثبت کنید یا نوعی عکس هنری بگیرید)، بنابراین این بدین معنی است که شما باید از یک سرعت شاتر سریع استفاده کنید. و این اغلب به معنی استفاده از مقادیر ایزوی بالاتر است، به خصوص هنگام عکاسی در فضای داخلی که در آن معمولا به اندازه بیرون نور وجود ندارد.
خوشبختانه، با استفاده از ایزوی خودکار (Auto-ISO) دیگر لازم نیست بر اساس حدس و گمان تصمیم بگیرید.
شما می توانید یک سرعت شاتر حداقل و یک مقدار ایزوی حداکثر تنظیم کرده و اجازه دهید تا دوربینتان به بقیه موارد رسیدگی کند. اکثر دوربین های مدرن تا ایزو ۶۴۰۰ عالی هستند، و بسیاری از آنها می توانند از آن هم فراتر بروند در حالی که هنوز هم رنگ و جزئیات کافی برای قابل استفاده بودن تصویر را حفظ کنند.
Nikon D750، فاصله کانونی ۸۰mm، دیافراگم f/4، سرعت شاتر ۱/۵۰۰ ثانیه، ایزو ۲۰۰۰٫ یک سرعت شاتر سریع برای کسانی که فقط راه می روند ممکن است بیش از حد سریع باشد، اما من می خواستم کاملا مطمئن شوم که واضح و شارپ ثبت می شوند. ایزوی خودکار مقدار ۲۰۰۰ را انتخاب کرد که کاملا قابل قبول بود.
تنظیمات ایزوی خودکار من برای ثبت تصاویر اکشن، حداقل سرعت شاتر ۱/۵۰۰ ثانیه (یا ۱/۱۰۰۰ ثانیه اگر سوژه ها واقعا سریع حرکت کنند) و حداکثر مقدار ایزوی ۶۴۰۰ است. شما باید آزمایش کنید تا بفهمید که با چه مقادیری راحت تر هستید و چه تنظیماتی را ترجیح می دهید.
آموزش های مرتبط:
بهترین تنظیمات دوربین جهت فریز یا ثابت کردن حرکت
آموزش کار با سرعت شاترهای مختلف برای عکاسی منظره
با مُد اولویت دیافراگم عکس بگیرید
این نکته به مورد قبلی مرتبط است و همراه با آن انجام می شود، هرچند درست مانند فوکوس دکمه پشتی، ممکن است دور از ذهن به نظر برسد.
اگر شما به یک سرعت شاتر سریع برای ثبت عکس های اکشن سریع نیاز دارید، پس چرا با مُد اولویت شاتر (Tv یا S) عکس نگیرید؟ چون مُد اولویت دیافراگم (Av یا A) همراه با ایزوی خودکار به شما اجازه می دهند تا از هر دو بهترین بهره را ببرید.
با استفاده از این تکنیک، می توانید خیلی کمتر در مورد به دست آوردن یک سرعت شاتر مناسب، بدون هیچ گونه تاری حرکتی (motion blur)، نگران باشید. به این ترتیب، می توانید بر ترکیب بندی عکس خود تمرکز کنید، در حالی که دوربین بقیه کارها را انجام می دهد.
Nikon D750، فاصله کانونی ۳۵mm، دیافراگم f/4، سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰
هنگامی که در مُد اولویت دیافراگم با ایزوی خودکار عکس می گیرید، می توانید دیافراگمی تنظیم کنید که عمق میدان مناسبی به شما بدهد. این بدین معنی است که لازم نیست در مورد سایر المان های نوردهی فکر کنید، چون دوربین شما در پارامترهای سرعت شاتر و ایزویی که تنظیم می کنید، باقی می ماند.
اگر می دانید که در یک موقعیت کم نور هستید، می توانید اندازه دیافراگم را افزایش دهید (دیافراگم را بازتر کنید – f/stop با عدد کوچکتر) یا مقدار بالاتری را برای ایزوی خودکار تنظیم کنید.
من در مُد اولویت دیافراگم عکس می گیرم، بنابراین می توانم عمق میدان را کنترل کنم، در حالی که مطمئن هستم که همیشه عکس شارپی به دست می آورم. علت آن این است که من می دانم سرعت شاترم هیچ وقت زیر ۱/۵۰۰ ثانیه نخواهد رفت.
اگر تا به حال در هنگام گرفتن عکس های اکشن این کار را امتحان نکرده اید، ممکن است شگفت زده شوید که چقدر خوب عمل می کند!
Nikon D750، فاصله کانونی ۲۰۰mm، دیافراگم f/2.8، سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰٫ من از یک دیافراگم باز برای مات کردن بچه هایی که در پس زمینه قرار دارند و جلب توجه بیننده بر روی بچه ای که در وسط کادر قرار دارد، استفاده کردم. دوربین من ایزو و سرعت شاتر را بر اساس پارامترهای ایزوی خودکار من تشخیص داد.
نقطه دید خود را تنظیم کنید
هنگام گرفتن هر سبک عکسی، باید مطمئن شوید که صحنه را در دوربین خود از نقطه دید مناسبی ترکیب بندی می کنید. این ممکن است به معنی زانو زدن، نشستن، یا حتی دراز کشیدن روی زمین باشد.
گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید بالای یک نردبان یا در کف یک کامیون بنشینید تا به نقطه دید بالاتری دست یابید. هدف، به خصوص در عکس های اکشن، این است که تصاویر خود را طوری بگیرید که پویا و جالب باشند، و توجه بینندگان شما را به وسط صحنه جلب کنند.
هنگام گرفتن عکس از سوژه متحرک سریع، همیشه نمی توانید محیط اطراف خود را کنترل کنید، و در این صورت، ممکن است لازم باشد جابجا شوید.
ممکن است موانع فیزیکی مانند نرده، حصار، یا افراد دیگر بر سر راه شما وجود داشته باشند. یک راه حل این است که آنجا بنشینید و ببینید چه اتفاقی می افتد. با این حال، یک عکاس اکشن خوب جابجا می شود تا زمانی که نقطه دیدی را پیدا کند که برای عکس بهتر از همه باشد. (البته، منطقی و عاقلانه. مودب باشید و به هیچ وجه کار غیر قانونی انجام ندهید!)
Nikon D750، فاصله کانونی ۱۰۵mm، دیافراگم f/4، سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه، ایزو ۲۰۰٫ من باید کمی سریع تر عمل می کردم تا آن میز را از پیش زمینه خارج کنم. یک جا به جایی ساده از طرف من، می توانست تصویر بهتری ایجاد کند.
یک عامل که هنگام گرفتن عکس های اکشن سریع در فضای باز نمی توانید کنترل کنید، نور و آب و هواست.
ممکن است هوا ابری یا آفتابی، بادی یا آرام، بارانی یا صاف باشد، و شما هیچ کاری نمی توانید برای تغییر آن بکنید.
کاری که شما می توانید انجام دهید این است که نقطه دید خود را مطابق با آن تنظیم کنید تا بهترین عکس ها را به دست آورید. طوری قرار گیرید که سوژه های شما از پشت روشن (نورپردازی از پشت – backlit) نشوند، و مطمئن شوید که اگر هوا بد بود، تجهیزات محافظ برای دوربین خود به همراه داشته باشید.
آموزش های مرتبط:
آموزش خلاقیت در عکاسی با استفاده از زوایای دوربین
۱۰ مقاله برتر آموزش ترکیب بندی عکاسی
لنزک: دیگر چه بخوانیم؟
نکات آموزشی مقدماتی عکاسی از ورزش های موتوری
عکاسی از ورزش های موتوری می تواند تجربه ای ارزشمند و مفرح باشد. مهم نیست که این دو چرخ باشد یا چهار چرخ، اما مهار کردن اسب بخار می تواند چشم بسیاری را به خود جلب کند. در این مطلب لنزک، استنلی هارپر نکات مقدماتی عکاسی از ورزش های موتوری، موتورسواری و اتومبیل رانی، را با شما به اشتراک خواهد گذاشت. از تجهیزات عکاسی و تنظیمات دوربین گرفته تا توصیه های ایمنی و جایگاه عکاس، استنلی در مورد هر آنچه که برای شروع عکاسی نیاز خواهید داشت صحبت کرده است.
تعداد زیادی عکس بگیرید!
بهترین راز ثبت عکس های اکشن سریع چیست؟ تعداد زیادی عکس بگیرید!
هنگامی که شما یک عکس به خوبی ترکیب بندی شده از ورزشکار مورد علاقه خود بر روی جلد یک مجله می بینید، هزاران تصویر مشابه استفاده نشده در یک هارد وجود دارد که به اندازه کافی خوب نبوده اند.
اگر یک عکس عالی می خواهید، باید مشتاق گرفتن تعداد زیادی عکس متوسط باشید و آنها را طبقه بندی کنید تا عکس های بهتری که ارزش نگه داشتن دارند را از میان آنها پیدا کنید.
همه دوربین ها می توانند در حالت عکاسی پیاپی (burst mode) با سرعت بالا عکس بگیرند. این برای عکس های اکشن بسیار مهم است، چون شما هیچ وقت نمی دانید که کدام عکس، همان عکس دلخواه شما خواهد بود.
اغلب تنها محدودیت، اندازه بافر داخلی دوربین یا سرعت انتقال تصاویر به یک کارت حافظه توسط دوربین شماست.
Nikon D500، فاصله کانونی ۲۰۰mm، دیافراگم f/2.8، سرعت شاتر ۱/۱۵۰۰ ثانیه، ایزو ۱۰۰٫ سرعت عکاسی پشت سر هم ۱۰fps در دوربین من گرفتن این عکس را ممکن ساخت. من حدود ۳۰ عکس گرفتم، اما این یکی از همه بهتر بود.
شما باید دفترچه راهنمای دوربین خود را بررسی کنید یا در اینترنت جستجو کنید تا بفهمید که چطور می توانید حالت عکاسی پیاپی دوربین خود را فعال کنید. فقط فکر نکنید که می توانید تنها چند عکس بگیرید و یک تصویر عالی به دست آورید.
لنزک: مدل دوربین + how to enable burst mode را در گوگل جستجو نمایید.
عکاسان اکشن حرفه ای هزاران عکس از یک بازی یا رویداد می گیرند، و تنها تعداد انگشت شماری از آنها منتشر می شوند.
همین امر برای شما نیز صادق است: اگر می خواهید عکس های اکشن عالی بگیرید، باید تعداد زیادی عکس بگیرید.
شما چه نکته یا تکنیکی برای عکاسی از سوژه های دارای حرکت سریع می دانید؟
موردی هست که برای شما کارساز بوده باشد و بخواهید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید؟
لطفا نظرات و بازخورد خود را در قسمت زیر بنویسید.
نویسنده: سیمون رینگزموث (Simon Ringsmuth)
۱۱ اسفند ۱۳۹۸
برای عکاسی از سوژه های متحرک می توان از لنزهای سریعتر که دارای دیافراگم های بازتری مثل f1.8 و یا حتی بازتر مثل f1 هستند استفاده نمود.
با این لنزها می توان براحتی در فضای بسته و سرپوشیده عکاسی نمود.
۱۱ اسفند ۱۳۹۸
برای عکاسی از سوژه های متحرک می توان از لنزهای سریعتر که دارای دیافراگم های بازتری مثل f1.8 و یا حتی بازتر مثل f1 هستند استفاده نمود.
با این لنزها می توان براحتی در فضای بسته و سرپوشیده عکاسی نمود.