آیا به دنبال ایجاد عکس های هنری تر هستید؟ آیا احساس می کنید که عکس های شما به کمی ارتقاء نیاز دارند؟ شما تنها نیستید. این نیاز چیزی است که اکثر عکاسان بالاخره زمانی آن را احساس می کنند. خود من نیز آن را احساس کرده ام، به همین دلیل چند روش برای افزایش حس هنری در عکاسی ام ایجاد کرده ام. و امروز قصد دارم این روش ها را با شما به اشتراک بگذارم. بنابراین اگر می خواهید سطحی از خلاقیت و هنر را به عکس های خود اضافه کنید، این آموزش عکاسی (توصیه شده توسط لنزک) را از دست ندهید.
۳۰۰mm، سرعت شاتر ۱/۱۲۵۰ ثانیه، دیافراگم f/6.3، ایزو ۲۰۰
از مینیمالیسم برای بهبود ترکیب بندی های خود استفاده کنید
ایجاد عکس های هنری تر می تواند با تغییر ترکیب بندی های شما شروع شود.
چون نکته اینجاست:
بعد از کمی کار عکاسی، شما کم کم در الگوهای ترکیب بندی گیر می کنید. شما بارها و بارها یک نوع عکس یکسان را خواهید گرفت. حتی ممکن است متوجه آن نشوید.
بنابراین برای این که کار خود را بهبود بخشید…
…باید تلاش جدی کنید تا از دام الگوهای ترکیب بندی خود خلاص شوید.
یکی از روش های مورد علاقه من برای انجام این کار استفاده از مینیمالیسم است. مینیمالیسم یا ساده گرایی شامل استفاده از مقدار زیادی فضای منفی است، در حالی که سوژه خود را نیز رو به سمت لبه های کادر قرار می دهید.
۴۰۰mm، سرعت شاتر ۱/۳۲۰ ثانیه، دیافراگم f/5.6، ایزو ۴۰۰
به عنوان مثال، یک عکاس مینیمالیستی ممکن است یک گیاه تنها را در نظر بگیرد و آن را در قسمت بالا یا پایین کادر قرار دهد، در حالی که بقیه صحنه عمدتا سفید باقی می ماند:
۱۰۰mm، سرعت شاتر ۱/۱۲۵ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۳۲۰
مینیمالیسم عالی است، و یکی از چیزهایی که من بیشتر از همه در مورد آن دوست دارم این است که بسیار متفاوت از تکنیک های ترکیب بندی عادی به نظر می رسد. هنگامی که شما شروع به تفکر مینیمالیستی می کنید، کل دیدگاه شما تغییر می کند.
و عکس های شما به مرور بسیار هنری تر به نظر خواهند رسید.
بیشتر بیاموزید: نکات عکاسی مینیمالیستی
برای تقویت رنگ ها، از تکنیک تفکیک تُن ها (Split Toning) استفاده کنید
اگر به دنبال افزایش حس هنری در عکس های خود هستید، از خودتان بپرسید:
چگونه باید با رنگ کار کنم؟
چون رنگ علیرغم نقش مهمی که در اکثر عکس ها دارد، یکی از نادیده گرفته شده ترین جنبه های عکاسی است.
رنگ به تصویر شما کنتراست یا تضاد می دهد، هارمونی و عدم هارمونی ایجاد می کند، و حس و حال های مختلفی به وجود می آورد.
(همه این کارها را به طرز فوق العاده ظریفی انجام می دهد!)
خب، یک راه بهبود استفاده از رنگ در عکاسی، شامل گشتن به دنبال ترکیب رنگ های جالب در هنگام عکاسی در فضای باز است.
بیشتر بیاموزید:
آموزش نکاتی برای استفاده از رنگ در عکاسی
استفاده از رنگ برای ترکیب بندی های جذاب
اما می توانید بعد از این که کار عکاسی خود را تمام کردید نیز تغییراتی ایجاد کنید.
به خصوص، تکنیک پس پردازش تفکیک تُن ها به شما اجازه می دهد تا کمی حس و حال و کنتراست به عکس های خود اضافه کنید.
در این عکس از کمی تفکیک تُن ها برای عمیق تر کردن هایلایت های زرد و سایه های سبز استفاده شده است:
۹۰mm، سرعت شاتر ۱/۱۶۰ ثانیه، دیافراگم f/9.0، ایزو ۳۲۰
در واقع، تفکیک تُن ها تنها شامل اضافه کردن یک سایه رنگ یا ته رنگ به هایلایت های عکس و یک ته رنگ دیگر به سایه های آن است. سایه های سرد و هایلایت های گرم بسیار رایج هستند، بنابراین به راحتی می توانید از ترکیب تفکیک تُن های آبی/زرد استفاده کنید. اما باید موارد دیگر را نیز امتحان کنید تا همه چیز را تا حد امکان هنری (و جالب!) کنید.
توجه داشته باشید که تقریبا تمام ویرایشگرهای عکس RAW به نوعی تفکیک تُن ها را ارائه می دهند. بنابراین صرف نظر از این که نرم افزار پس پردازش مورد نظر شما چیست، می توانید کمی رنگ به تصویر اضافه کنید!
لنزک (۱): تفکیک تُن ها چیست؟ اضافه کردن یک سایه رنگ یا ته رنگ به هایلایت ها (قسمت های روشن) و یک سایه رنگ متضاد (اما مکمل) به سایه ها. اغلب اوقات، بهترین رنگ هایی که باید استفاده کنید یک تُن نارنجی برای هایلایت ها و یک تُن آبی برای سایه هاست، هرچند قطعا استثنائاتی نیز وجود دارد.
لنزک (۲): گاهی مه یا شرایط نورپردازی عکس شما را بی روح و بی رنگ و رو می کنند، انگار که شسته شده باشد، ما در «آموزش تکنیک تفکیک تُن ها در لایت روم» می خواهیم با استفاده از تکنیک تفکیک تُن ها (Split Toning) به این عکس که به دلیل تعداد رنگ های کمش به تک رنگ شباهت دارد جان مجددی ببخشیم و زنده و چشمگیرش کنیم. اما چطور؟ با اضافه کردن تُن رنگ نارنجی به هایلایت ها و تُن آبی به سایه ها – همین.
برای به دست آوردن یک ظاهر نرم تر، عمق میدان را کاهش دهید
این یکی از روش های مورد علاقه من برای ایجاد عکس های هنری تر است:
کم کردن عمق میدان.
با یک عمق میدان کم (باریک)، می توانید انواع جلوه های جالب را ایجاد کنید: بوکه پس زمینه خیره کننده، سوژه های نرم، و حتی تصاویر انتزاعی.
۵۰mm، سرعت شاتر ۱/۲۰۰۰ ثانیه، تکنیک لنز آزاد، ایزو ۲۵۰
برای ایجاد یک عمق میدان کم، باید از لنزی استفاده کنید که بیشینه گشودگی دیافراگم بازی ارائه دهد (چیزی در حدود f/1.2 تا f/2.8 بهترین گزینه است). همچنین به یک لنز با فاصله کانونی حداقل ۵۰mm نیاز دارید، و در صورت امکان باید به سوژه خود نزدیک شوید. هرچه به سوژه خود نزدیکتر باشید، جلوه فوکوس نرم بهتر خواهد بود.
توجه داشته باشید که فوکوس کردن در هنگام کار با چنین دیافراگم بازی (گشودگی زیاد – f/stop با عدد کوچک) می تواند سخت باشد. بنابراین ممکن است لازم باشد که لنز خود را به حالت فوکوس دستی تغییر دهید، تا مطمئن شوید که همیشه به فوکوس مناسب دست خواهید یافت.
برای جذاب تر کردن تصویر، می توانید یک منبع نور را در پس زمینه قرار دهید، به طوری که بتوانید یک بوکه خوب مانند این ایجاد کنید:
۹۰mm، سرعت شاتر ۱/۱۰۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۳۲۰
بیشتر بیاموزید: آموزش ایجاد بوکه در عکاسی (از همین نویسنده و عکاس عکس فوق)
همچنین توصیه می کنم که در مورد سوژه خود کمی متفاوت فکر کنید. سوژه را به عنوان یک موجود واحد تصور نکنید؛ در عوض، به دنبال اَشکال و خطوطی بگردید که می توانید برای یک ترکیب بندی قوی تر از آنها استفاده کنید. به این ترتیب، می توانید از جلوه فوکوس نرم برای به دست آوردن تصاویر هنری تر و انتزاعی استفاده کنید.
آموزش های مرتبط:
عمق میدان را عمقی یاد بگیرید – سه راه برای تاثیر گذاشتن بر عمق میدان
برای الهام گرفتن، به کار عکاسان خوب نگاه کنید
اگر شما از آن نوع افرادی هستید که دوست دارید بیرون بروید و تمرین عکاسی کنید، ممکن است از این پیشنهاد چندان خوشتان نیاید. بالاخره، با تمرین می توانید تصاویر عالی بگیرید (کار نیکو کردن از پر کردن است)، نه؟
اما مهم است بدانید که درک این که «عالی» چیست، سخت است…
به همین دلیل توصیه می کنم نگاهی به کار عکاسانی که آنها را تحسین می کنید، بیاندازید. «همیشه» این کار را انجام دهید. اگر دوست دارید، می توانید به آثار عکاسان ژانر مورد علاقه خود نگاهی بیاندازید.
یکی از عکاسانی که من همیشه کارهایش را نگاه می کنم جس فیندلی (Jess Findlay) است. اگرچه من و او به سوژه های متفاوتی علاقه داریم، اما کارهای او همیشه برای من الهام بخش است.
یا می توانید افق دید خود را گسترش دهید، و به دنبال عکاسان حوزه های مختلف بگردید.
(در واقع، من دوست دارم به کارهایی نگاه کنم که در حوزه علاقه من نیست؛ من متوجه شده ام که این کار ایده های نو و تازه ای به من می دهد که اگر در ژانرهای مورد علاقه ام گیر کرده بودم، هیچ وقت برای من اتفاق نمی افتاد.)
هنگامی که به عکس هایی که دوست دارید نگاه می کنید، از خودتان بپرسید:
چه چیزی است که این کار را خاص می کند؟ چه چیزی است که آن را اینقدر هنری می کند؟
سپس ایده هایی برای کار خودتان پیدا کنید. کورکورانه تقلید نکنید، بلکه سعی کنید ذره ها و تکه های خِرَد و دانشی که می توانید برای ارتقای عکس های خود استفاده کنید را بیرون بکشید.
به عنوان مثال، اگر متوجه شدید که یک عکاس دوست دارد از زاویه پایین عکس بگیرد، خودتان شروع کنید از یک زاویه پایین عکس بگیرید.
اگر متوجه شدید که عکاس عاشق کنار هم قرار دادن دو سوژه متضاد است، خودتان چند سوژه متضاد را کنار هم قرار دهید.
فقط امتحان کنید. حدس من این است که خیلی زود متوجه پیشرفت هایی در عکس های خود خواهید شد.
و آن وقت نمی خواهید دست از نگاه کردن به عکس های دیگر بکشید!
بیشتر بیاموزید: از ژانر های کاملا متفاوت عکاسی چه چیزهایی می توانید یاد بگیرید
برای به دست آوردن عکس های انتزاعی تر، سرعت شاتر خود را طولانی کنید
نکته نهایی و کاربردی برای ایجاد عکس های هنری تر این است:
از سرعت شاترهای طولانی به طور خلاقانه استفاده کنید.
به عنوان مثال، از حرکت یک گل عکس بگیرید، اما سرعت شاتر را پایین بیاورید، تا یک جلوه تار جالب به دست آورید.
و سپس دوربین خود را حرکت دهید، حتی وقتی که دارید عکس می گیرید، این کار یک تصویر انتزاعی حتی جالب تر به شما خواهد داد:
۱۰۰mm، سرعت شاتر ۱/۶ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۲۵۰
من شخصا عاشق گرفتن تصاویر انتزاعیِ دوربین در دست با سرعت شاترهای طولانی هستم. مطمئنا این کار به تمرین و تجربه زیادی نیاز دارد، اما آزادی عمل زیادی نیز به شما می دهد. و برای موقعیت هایی که نور آنقدر کم است که نمی توان با نگه داشتن دوربین در دست عکس های واضح و شارپی گرفت و از سه پایه هم نمی خواهید استفاده کنید، عالی است.
برای بهتر کردن این نوع تصاویر انتزاعی، باید دوربین خود را در مُد دستی (یا اولویت شاتر) قرار دهید و سرعت شاتر را پایین بیاورید تا وقتی که به ۱/۱۰ ثانیه تا ۱ ثانیه (یا طولانی تر) برسد. سپس، همانطور که دکمه شاتر را فشار می دهید، دوربین خود را حرکت دهید. من توصیه می کنم این حرکت را با المان های ترکیب بندی در صحنه هم تراز کنید (به عنوان مثال، اگر درخت هایی در صحنه وجود دارند، دوربین را در امتداد تنه درخت ها حرکت دهید).
تصاویر تار بسیار هنرمندانه ای به دست خواهید آورد!
بیشتر بیاموزید:
ویدیو آموزش عکاسی با حرکت عمدی دوربین (ICM)
آموزش عکاسی تار و خلاقانه – چرا نیازی نیست تصاویر شما ۱۰۰% شارپ باشند
نتیجه گیری
امیدوارم اکنون چند راه آسان برای هنری تر کردن عکس های خود یاد گرفته باشید.
ثبت عکس های هنری تر لازم نیست سخت باشد…
…فقط کافی است برخی چیزها را تغییر دهید!
بنابراین چند تا از ایده هایی که من در اینجا پیشنهاد کردم را امتحان کنید، و ببینید چه اتفاقی می افتد. شرط می بندم که نتیجه را دوست خواهید داشت!
۳۰۰mm، سرعت شاتر ۱/۴۰۰ ثانیه، دیافراگم f/6.3، ایزو ۳۲۰
آموزش عکاسی امروز را دوست داشتید؟
شما ایده دیگری برای ایجاد عکس های هنری تر دارید؟ آنها را در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید!
نویسنده: جیمیز دمپسی (Jaymes Dempsey)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.