شکل و فرم در عکاسی چیست؟

واژه های شکل و فرم در عکاسی گاهی اوقات به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال، این اصطلاحات در واقع دو ویژگی بصری متمایز هستند. در این آموزش، نگاهی به تفاوت بین شکل و فرم و کاربرد آنها در عکاسی خواهیم انداخت.

شکل چیست؟

در اصطلاحات پایه، شکل به یک قسمت تخت و محصور (بسته) از فضا گفته می شود. اَشکال را می توان با رنگ ها و خطوط ایجاد کرد، اما همه اَشکال به دو بُعد طول و عرض محدود می شوند.

منحنی ها و سایر اَشکال نامنظم به عنوان اَشکال طبیعی شناخته می شوند، در حالی که اَشکال زاویه دار مانند مربع و مثلث اَشکال هندسی هستند.

در طول رنسانس (و سال ها بعد از آن)، فرم، ویژگی غالب هنر دو بُعدی بود. با این حال، با پیشرفت هنر مدرن، هنرمندان دوباره به استفاده از شکل در حرکات هنری انتزاعی و مینیمالیستی روی آوردند.

هنرمندانی چون پیت موندریان، پیکاسو، واسیلی کاندینسکی و اگنس مارتین، همه از زبان شکل برای انتقال یک تجربه بصری استفاده می کردند.

فرم چیست؟

فرم ها در هنرهای بصری (تجسمی) با شکل ها تفاوت دارند، از این جهت که سه بُعدی در نظر گرفته می شوند – و دارای طول، عرض و عمق هستند. فرم ها می توانند هندسی یا آزاد و بدون هیچ گونه مرز مشخص یا بصری باشند. در قالب های دو بُعدی مانند نقاشی و عکاسی، فرم های سه بُعدی با ویژگی هایی مانند خط، حرکت و مقدار (تاریکی و روشنایی) ایجاد می شوند.

هنرمندانی مانند لئوناردو داوینچی، میکل آنژ، مارک روتکو و جورجیا اوکیف، برای استفاده از فرم شناخته شده و معروف هستند.

شکل در عکاسی

از تخیلات سیانوتایپ آنا آتکین گرفته تا نمایش های معماری تخت و مسطح گرانت مادفورد، شکل از زمان آغاز عکاسی حضور پررنگی در آن داشته است.

استیمفیتر اثر لویس دبلیو هاین، یک تصویر نمادین از نیروی کار صنعتی در دهه ۱۸۷۰، از اَشکال قوی و تخت برای تاکید بر فرم سوژه استفاده کرده است.

و هری گرویرت و اد پیترز هر دو از اَشکال برجسته در عکاسی خیابانی خود استفاده می کنند.

فرم در عکاسی

فرم نیز حضور ثابتی در تاریخ عکاسی داشته است.

جزایر کله قند (Sugar Loaf Islands) اثر کارلتون ای واتکین نمونه ای از فرم است که با بافت (texture) تقویت شده.

و مجموعه عکس تئاتر رها شده اثر هیروشی سوگیموتو، قدرت نور در شکل دادن به فرم و زمان را بررسی می کند.

دالی اتمیکوس اثر معروف فیلیپ هالسمن، اَشکال و فرم ها را با هم ترکیب کرده تا یک پرتره پویا و سورئال از سالوادور دالی ایجادکند.

و اثر رژه، هابوکن، نیوجرسی از رابرت فرانک، هم از شکل و هم فرم در عکاسی برای ایجاد یک پرسپکتیو خیابانی جذاب استفاده کرده است.

چگونه از شکل و فرم در عکاسی استفاده کنیم

فرصت های عکاسی بی پایانی هم برای شکل و هم فرم وجود دارد. تمرکز بر روی جنبه هایی مانند نور، پرسپکتیو، عمق میدان و حالت رنگی/سیاه و سفید به ایجاد شکل و فرم در عکاسی شما کمک خواهد کرد.

تمرکز بر نور

نور، بسته به زاویه منبع نور می تواند یک سوژه را برجسته یا تخت کند. اگر تصویری متشکل از فرم های دراماتیک (نمایشی) می خواهید، از نورپردازی زاویه دار برای تقویت سایه ها استفاده کنید.

از طرف دیگر، سیلوئت ها سوژه ها را به شکل اَشکال دو بُعدی تاریک ارائه می دهند. برای ایجاد یک سیلوئت، از سوژه ای که در مقابل یک پس زمینه روشن با نور جلوی کم یا بدون آن قرار دارد، عکس بگیرید.

زاویه های عکاسی متفاوت را امتحان کنید

گاهی اوقات فرم را می توان با یک تغییر زاویه عکاسی تقویت کرد. عکاسی از یک سوژه از روبرو می تواند فرم ها را به اَشکال تخت تبدیل کند. نزدیک شدن به سوژه با یک زاویه، سایه هایی را آشکار می کند که فرم را بهبود می بخشند.

بیشتر بیاموزید: آموزش خلاقیت در عکاسی توسط زوایای دوربین

با عمق میدان آزمایش کنید

عمق میدان بر نحوه خوانش اَشکال و فرم ها تاثیر می گذارد.

یک عمق میدان کم، سوژه را از پس زمینه (و گاهی اوقات پیش زمینه) تصویر جدا کرده، و تصویر چند بُعدی تری را منتقل می کند.

ماهیت بدون مرز فرم های تار نیز یک حس فعالیت را در عکس ایجاد کرده، و به تقویت بیشتر فرم کمک می کند.

بیشتر بیاموزید: چگونه به پس زمینه مات یا بوکه دست یابیم (آموزش عمق میدان کم)

حالت رنگی/سیاه و سفید را امتحان کنید

برای تاکید بیشتر بر فرم، بسیاری از عکاسان حالت سیاه و سفید را به رنگی ترجیح می دهند. اغلب اوقات متوجه می شوید که با تُن های یک طرح رنگ سیاه و سفید می توان تا حد زیادی بر عمق تاکید کرد.

از طرف دیگر، رنگ های یکدست بر «تخت بودن» شکل تاکید می کنند. استفاده یکدست از رنگ های برجسته یا به اصطلاح جیغ (bold) راهی برای تقویت فوریت ساختارهای دو بُعدی است.

بیشتر بیاموزید: آموزش نکاتی برای استفاده از رنگ در عکاسی

حرکت

فرم اغلب با مرزهای روان یا سیال تجسم می شود. این افکت را می توان از طریق تکنیک عکاسی حرکت عمدی دوربین (یا ICM) ایجاد کرد. ICM از طریق حرکت دادن دوربین در طی یک نوردهی طولانی (معمولا ۱/۱۲۵ ثانیه یا آهسته تر) انجام می شود. نتایج، فرم های انتزاعی منحصر به فرد و جذابی هستند که ایجاد آنها سرگرم کننده است!

مقاله مرتبط: برای مطالعه یک مقاله مرتبط، مطلب «چگونه فرصت های عکاسی انتزاعی را در همه جا پیدا کنیم» لنزک، که روی کلمه «انتزاعی» بالا هم لینک شده، مطالعه نمایید.

نتیجه گیری

شکل و فرم در عکاسی نقش های متفاوتی ایفا می کنند و با استفاده از نور، زاویه عکاسی، عمق میدان، حالت رنگی/سیاه و سفید و حرکت، می توانیم از شکل و فرم برای تقویت یک تصویر استفاده کنیم.

نویسنده: مگان کندی (Megan Kennedy)