انباشت فوکوس یا فوکوس استکینگ (Focus Stacking) به صورت دوربین در دست، یک راه حل هوشمندانه برای بسیاری از سناریوهاست. این کار شما را از تمام مشکلات استفاده از سه پایه و ریل فوکوس در محل عکاسی نجات داده و حداکثر انعطاف پذیری را برای شما فراهم می کند. هر موقع بدون قربانی کردن کیفیت تصویر به عمق میدان بیشتری نیاز داشتید، این راهی برای انجام آن است. در این آموزش عکاسی لنزک، روش و نکات گرفتن عکس های ماکرو لازم برای تکنیک انباشت فوکوس با نگه داشتن دوربین در دست را یاد می گیرید.
لنزک – یادآوری: انباشت فوکوس یا فوکوس استکینگ (focus stacking) یک تکنیک ویرایشی یا پس پردازش است که برای اجرای آن چندین عکس با نقاط فوکوس مختلف می گیریم و سپس در نرم افزار های مخصوص فوکوس استکنیگ (مانند Zerene Stacker یا Helicon) یا فتوشاپ ترکیب می کنیم. نتیجه تصویری می شود که عمق میدان بیشتری داشته و مقدار بیشتری از سوژه در فوکوس واضح و شارپ قرار دارد. بیشتر بیاموزید…
نگاهی به مجموعه تصاویر زیر بیاندازید: عکس های زیر با نگه داشتن دوربین در دست، برای اجرای تکنیک انباشت فوکوس، گرفته شده اند. اولین تصویر در این دنباله نتیجه حاصل از انباشت فوکوس (در فتوشاپ) است، و پس از آن عکس های تکی انباشت قرار دارند.
البته، رقابت با یک ریل فوکوس واقعی جاه طلبانه است، اما با کمی تمرین و تکنیک درست، ایجاد یک انباشت فوکوس دستی خوب به کار ساده ای تبدیل می شود که حتی در نسبت های بزرگنمایی زیاد هم نتیجه خوبی خواهد داشت.
تجهیزات
تجهیزات معمولی که من برای گرفتن عکس های انباشت فوکوس استفاده می کنم، دوربین در حالت عکاسی پیاپی با سرعت بالا (high-speed continuous mode) و یک اسپیدلایت روی دوربین با یک تعدیل کننده نور باریک است.
فلاش نور مناسب را تضمین کرده و به از بین رفتن تاری حرکتی (motion blur) کمک می کند. تمام نور محیط باید حذف شود، چون ما دوربین را جلو و عقب می بریم، بنابراین یک عکس آزمایشی بدون فلاش بگیرید و مطمئن شوید که سیاه باشد. در حالت ایده آل، قدرت فلاش باید بر روی ۱/۱۶ یا کمتر تنظیم شود تا مدت زمان شارژ مجدد آن کوتاه باشد – یک پک باتری اکسترنال که دارای هشت باتری است به این کار کمک می کند. دوربین باید روی سرعت همگام سازی اش (sync speed) تنظیم شود، که معمولا ۱/۲۰۰ یا ۱/۲۵۰ ثانیه است.
اگر پس زمینه های سیاه را دوست ندارید، می توانید از یک تعدیل کننده نور بزرگتر برای تاباندن نور بیشتر بر روی پس زمینه استفاده کنید و سعی کنید با پس زمینه ای ترکیب بندی کنید که یا به سوژه شما نزدیک باشد یا نور طبیعی زیادی داشته باشد، مانند آسمان یا شاخ و برگی که با نور خورشید روشن شده اند.
تکنیک
انجام انباشت فوکوس دستی مستلزم یک وضعیت بدنی ثابت و بی حرکت است. برای ایجاد انباشت فوکوسی که به راحتی ترکیب شود، باید تک تک فریم ها را به بهترین شکل ممکن هم تراز کنیم. در حالت ایده آل، دوربین تنها روی یک محور حرکت می کند: عقب و جلو.
همانطور که دوربین را به آرامی در ناحیه فوکوس حرکت می دهیم، دکمه شاتر را پایین نگه می داریم و بیشترین تعداد عکس ممکن را می گیریم. اگر بافر پر شد یا فلاش به شارژ مجدد نیاز داشت، نفس خود را نگه داشته و سعی کنید دوربین یا بدنتان حرکت نکنند، تا وقتی که ابزار شما دوباره آماده شود. تغییر پرسپکتیو (زاویه عکاسی) بیش از اندازه در یک انباشت، آن را خراب می کند.
ثابت و بی حرکت کردن بدنتان کلید انباشت فوکوس دوربین در دست است.
برای اطمینان از این که این اتفاق نمی افتد، از بدن خود به عنوان یک سه پایه استفاده کنید.
من معمولا زانو می زنم یا به یک درخت تکیه می دهم (در صورت امکان) و آرنج هایم را نزدیک بدنم نگه می دارم یا آنها را روی زانوهایم می گذارم. اگر سوژه پایین و زمین خشک باشد، روی زمین دراز می کشم و بازوهایم را روی زمین قرار می دهم. سپس دوربین را با هر دو دست محکم مقابل صورتم نگه می دارم تا ثابت شود. من فقط از گردنم برای جلو بردن دوربین در ناحیه فوکوس استفاده می کنم، و تمام تلاش خود را می کنم که فقط در همان محور حرکت کنم.
لنزک: آموزش «۵ نکته برای عکاسی دوربین در دست بدون سه پایه» در زمینه عکاسی بدون سه پایه یا دوربین در دست با ثبات تر به شما کمک می کند.
دراز کشیدن روی زمین همیشه امکان پذیر نیست، اما باثبات ترین وضعیت برای عکس گرفتن است.
اکثر سوژه ها در طبیعت مستعد تاری حرکت هستند، مگر این که خوش شانس باشید و باد نوزد. اگرچه ما به لطف سرعت شاتر بالا و فلاش مطمئن هستیم که این مسئله بر کیفیت تصویر تاثیر نخواهد گذاشت، اما هنوز هم می تواند بر روی انباشت فوکوس ما اثرگذار باشد. یک تکنیک خوب برای جلوگیری از این مشکل این است که سوژه خود (یا خانه اش، اگر سوژه شما یک حشره است) را با دست دیگری که به دوربین نگرفته اید، نگه دارید.
برای تثبیت دوربین و سوژه، من ساقه یک گیاه را بین انگشتانم نگه می دارم و لنز را روی مچ دست یا شکاف بین انگشت اشاره و شست قرار می دهم.
اکنون فقط یک چیز باقی مانده که قبل از شروع کار باید به آن اشاره کنیم، و آن زیاد عکس گرفتن است. شما هیچ وقت نمی توانید مطمئن شوید که هر تکه از عمق میدانی که برای تکمیل انباشت خود نیاز خواهید داشت را دارید. بهترین راه برای به حداقل رساندن این ریسک این است که به جای ۱۰ عکس، ۱۰۰ عکس بگیرید.
البته، تعداد عکس هایی که برای به دست آوردن تصویر مناسب نیاز دارید به نسبت بزرگنمایی و دیافراگمی که استفاده می کنید بستگی دارد، اما همانطور که تصاویر انباشت خود را بررسی می کنید، تعداد مورد نیاز را متوجه خواهید شد. و حتی اگر قبل از پریدن سوژه دو تصویر پشت سر هم بگیرید، عمق میدان تصویر شما دو برابر خواهد شد:
تک فریم
انباشت دو تصویر
پس پردازش
همانطور که می دانید، پس از ثبت عکس ها باید آن ها را توسط نرم افزار های مخصوص فوکوس استکنیگ (مانند Zerene Stacker یا Helicon) یا فتوشاپ ترکیب نمایید. اگر مایلید انباشت فوکوس را با فتوشاپ انجام دهید، مطلب «آموزش عکاسی و تکنیک فوکوس استکینگ یا انباشت فوکوس در فتوشاپ» لنزک به شما کمک می کند.
و در بالا تصویر نهایی را می بینید.
نتیجه گیری
عکس گرفتن با ریل فوکوس دشوار است. زمان آماده سازی طولانی، وزش باد در محیط و محدودیت های استفاد از یک سه پایه، استفاده از ریل ها را در محل عکاسی چالش برانگیز و دشوار می کنند. انباشت دستی از لحاظ انعطاف پذیری و تجهیزات لازم بسیار کاربردی تر است.
تنها عیب این تکنیک کمی کار اضافه در پس پردازش است. اما من فکر می کنم ارزشش را دارد.
و با کمی تمرین، «انباشت فوکوس دوربین در دست» یک تکنیک آسان می شود که فرصت های جدیدی را برای عکاسی شما فراهم می کند.
از این سنجاقک، در حین پرواز و در حالی که تخم های خود را در آب کم عمق قرار می داد، عکس گرفته و سپس انباشت فوکوس شد. این عکس با یک لنز ۴۰۰mm گرفته شده و از ترکیب ۱۷ تک فریم در فتوشاپ ایجاد شده است.
نویسنده: ماکسیمیلیان سیمسون (Maximilian Simson)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.