آموزش عکاسی از اسب ها: چگونه از اسب ها عکس بگیریم

بر کسی پوشیده نیست که اسب ها جزء باشکوه ترین حیوانات سیاره ما هستند یا حداقل این چیزی است که یک اسب سوار می گوید. قدرت محض، حرکات ظریف، یال ها و دم ابریشمی و نرم و یک روحیه لطیف خیلی زود ما را عاشق این مخلوقات می کنند. اما هنگام عکس گرفتن از اسبی که با سرعت در حال تاختن است یا یک پرتره ساده از چهره های زیبای آنها، ظرافت و زیبایی اسب می تواند به اشکالی شبیه یک کرگدن یا زرافه تبدیل شود. در این آموزش عکاسی برای شروع سفر عکاسی از اسب ها چند توصیه به شما می کنم.

مرمر

تجهیزات

اول از همه، مهم ترین نکته برای گرفتن عکس های خوب از اسب ها این است که از یک لنز تله فوتو که حداقل از ۱۳۵mm شروع شود، استفاده کنید. اعوجاج جاسوزنی که این لنزها ایجاد می کنند بر روی موتیف (نقوش) اسب خیلی خوب عمل می کند و باعث می شود مدل شما فشرده تر و ظریف تر به نظر برسد.

تجهیزات من برای یک جلسه عکاسی از اسب:

Canon 135mm f/2.0: من از این لنز برای عکاسی پرتره از اسب و صاحبش استفاده می کنم. این لنز بوکه واقعا خوبی ایجاد می کند و لنز بسیار واضح و شارپی است.

Canon 70-200mm f/2.8: این لنز ابزار مورد استفاده من برای تقریبا هر چیز دیگری است. به خصوص برای اسب های در حال حرکت یک لنز زوم انعطاف پذیری بسیار بیشتری نسبت به یک لنز پرایم ارائه می دهد.

Canon 1DX: به عنوان یک عکاس حرفه ای، بدنه دوربین به اندازه لنز مهم است. برای یک جلسه عکاسی از اسب شما به یک دوربین سریع، با عملکرد نویز خوب (به خصوص هنگام عکاسی از حرکات اکشن در آب و هوای بد) و البته، یک سنسور خوب برای تصاویر با کیفیت نیاز دارید.

نکته حرفه ای: اگر مجبور هستید بین یک دوربین کراب سنسور واقعا سریع و یک دوربین فول فریم نه چندان سریع یکی را انتخاب کنید، من قطعا سنسور بهتر را به سرعت دوربین ترجیح می دهم. شما می توانید یاد بگیرید که چه موقع دکمه تریگر را فشار دهید، اما نمی توانید یک سنسور بد را در مقایسه با یک سنسور فول فریم بهبود بخشید.

صعود

آماده کردن مدل

آماده کردن اسب برای یک جلسه عکاسی کار بسیار مهمی است و به کمی دانش در مورد نژادها و سبک های سوارکاری نیاز دارد. تمام اطلاعاتی که می توانید در اینترنت در مورد نژاد خاص مدل خود پیدا کنید را مطالعه کنید. از دانشنامه نژاد اسب ها کمک بگیرید. از صاحب اسب در مورد روش های معمول برای آماده کردن آن نژاد خاص اسب سوال کنید.

صرف نظر از نژاد اسب، شستن یا نظافت بدن، یال و دم آن برای یک جلسه عکاسی ضروری است. فراموش نکنید افساری که می خواهید از آن استفاده کنید را تمیز کنید. اگر قصد دارید تصاویری از اسب و صاحبش بگیرید، از مدل انسانی خود بخواهید لباس هایی با رنگ متناسب بپوشد (لباس هایش را با اسب سِت کند).

تب طلایی

آماده کردن چیدمان استودیو

برای عکاسی از اسب ها در استودیو بهتر است که استودیوی خود را به اسطبل ببرید، به جای این که یک اسب را به فضای کوچک استودیو ببرید. در اغلب موارد شما می توانید از سالن اسب سواری، انبار یونجه، یا چیزی مشابه آن استفاده کنید.

شما به یک سیستم پس زمینه سیار و یک پتوی سیاه بسیار بزرگ (حداقل ۳ متر تا ۴ متر، هرچه بزرگتر بهتر) نیاز خواهید داشت. متاسفانه، استفاده از کاغذ پس زمینه، به دلیل رطوبت ناشی از شن و ماسه سالن سوارکاری، چندان آسان نیست.

شما تقریبا می توانید از هر گونه چیدمان نورپردازی که از کار معمولی استودیوی خود با مدل های کوچکتر بلدید، استفاده کنید. فقط مطمئن شوید که سافت باکس های شما کمی بزرگتر باشند (چون اسب بزرگتر از انسان یا سگ است) و فضای کافی بین چراغ ها قرار دهید. من در مجموعه خودم مطمئن می شوم که اسب حداقل فضایی برای قرار گرفتن به طور کامل در کادر داشته باشد.

مراقب کابل ها باشید. من سعی می کنم کابل ها را نزدیک دیوارها قرار دهم، به طوری که خطر گیر کردن اسب به آنها وجود نداشته باشد. حضور یک دستیار برای چیدمان چراغ ها مفید است، تا در صورتی که اسب سعی کرد فرار کند، یک نفر بتواند وسایل تکنیکی را جابجا کند.

قبل از شروع جلسه عکاسی، به اسب کمی وقت بدهید تا با شرایط جدید آشنا شود. در اغلب موارد مدل های من به ۱۰ تا ۱۵ دقیقه زمان نیاز دارند تا در آن مجموعه احساس راحتی کنند.

زیبای سیاه

لطفا توجه کنید!

کشش کلید گرفتن عکس های پرتره خوب از اسب هاست. سعی کنید کاری کنید که اسب گردنش را کمی خم کند تا حیوان چابک تر و ظریف تر به نظر برسد. دستیار شما می تواند از صدای خش خش کیسه های پلاستی، غذا، چتر، رفلکتور، یا صداهای گوشی موبایل برای جلب توجه اسب استفاده کند. به همین سادگی است.

از قبل در مورد خلق و خو و رفتار مدل خود اطلاعات جمع آوری کنید. برخی از اسب ها واقعا خونسرد هستند و تحت تاثیر قرار دادن آنها با این چیزها چندان آسان نیست، در حالی که برخی دیگر واقعا حساس هستند و زود ناراحت می شوند. سعی کنید از کمترین محرک ممکن برای جلب توجه اسب استفاده کنید، قطعا نباید مدل خود را بترسانید!

همچنین زمانی که لازم است صاحب اسب آن را جابجا کند تا به درستی در مقابل پس زمینه شما قرار گیرد، باید به طور واضح با او ارتباط برقرار کنید.

بازیلیو و اوتنس

آماده کردن یک مکان در فضای باز

آماده سازی ها برای جلسات عکاسی از اسب واقعا مهم هستند و بخش زیادی از کار و استرس شما را کم می کنند.

به یاد داشته باشید: اسب، سگ نیست. در اکثر موارد، نمی توانید فقط آن را جایی روی علفزار سبز قرار دهید و سپس به سادگی با صدا زدن اسمش کاری کنید که چهار نعل به سمت شما بتازد.

به همین دلیل علفزارهایی که فضای بی پایانی دارند، مکان های خوبی برای عکاسی نیستند. در این صورت، شما باید خیلی بدوید و برخی از بهترین حرکات اکشن را از دست خواهید داد. اما نگران نباشید، جدا کردن بخشی از یک چراگاه با ساختن یک حصار جدید درست در وسط آن ساده تر از تلاش برای به دست آوردن فضای بیشتر در یک چراگاه واقعا کوچک است.

مکان عکس شما باید برای استفاده از یک فاصله کانونی ۲۰۰mm به اندازه کافی بزرگ باشد، اما نه آنقدر بزرگ که مجبور شوید در تصویر خود به دنبال اسب بگردید. مطمئن شوید که یک پس زمینه خوب بدون المان های حواس پرت کننده مانند خانه ها یا تیرهای چراغ برق انتخاب کرده، و فضای کافی بین پس زمینه و مدل قرار دهید. این کار جدایی اسب از پس زمینه را تضمین می کند.

اگر یک حصار جدید برای جداسازی محل عکاسی ساخته اید، قبل از این که اجازه دهید اسب آزادانه بدود، بگذارید با این فضای جدید آشنا شود.

اولین روز بهار

تندر

هدایت اسب

وقتی همه چیز برای گرفتن عکس های اکشن آماده شد، فقط باید به مدل خود بگویید که به کدام سمت بدود. اسب ها حیواناتی اجتماعی و دسته ای هستند. آنها احتمالا سعی می کنند به سمت گله (دسته) خود برگردند. اگر اسب های دیگری در سمت دیگر حصار وجود داشته باشند، می توانید از آنها به عنوان نقطه ورود استفاده کنید (در صورتی که مدل شما به شدت تحت تاثیر دوستان اسب خود قرار می گیرد).

از صاحب اسب بخواهید تا آن را به بهترین موقعیت شروع بیاورد که از آنجا کمی فضا برای دویدن به سمت «نقطه ورود» داشته باشد. دو سه نفر دستیار می توانند به هدایت اسب در مسیرش به شما کمک کنند. اگر این روش عملی نبود، خروجی چراگاه را به عنوان نقطه ورود امتحان کنید.

مطمئن شوید که مدل شما بی وقفه در انتهای چراگاه جایی که نمی توانید عکس های خوب بگیرید، نچرخد. همیشه بهتر است که اسب را در نقطه ای متوقف کرده، او را آرام کنید، و دوباره به موقعیت شروع برگردانید. به این ترتیب، خیلی زود انرژی خود را از دست نمی دهد.

یادگیری فازها

اگر با ثبت فاز (مرحله) مناسب یورتمه رفتن یا چهار نعل تاختن اسب مشکل دارید، با کمک ویدئوهای اسب های در حال دویدن در یوتیوب، به چشم های خود آموزش داده و زمان واکنش دقیق را یاد بگیرید. ویدئو را در جایی که باید دکمه شاتر را فشار دهید، متوقف (Pause) کنید. این کار شما را از بررسی تصاویر بی پایانی که نمی توانید از آنها استفاده کنید نیز نجات می دهد.

گردباد

موقعیت عکاس

در اکثر موارد، عکاسی از زاویه پایین مسحورکننده ترین و جذاب ترین نقطه دید است.

این به این معنی است که: روی زانوهای خود پایین بیایید. جلوه تاثیرگذارتری به دست خواهید آورد.

و دوباره: همیشه سعی کنید از بلندترین فاصله کانونی ممکن استفاده کنید.

هنگامی که من در فضای باز عکس می گیرم، همیشه از دیافراگم f/2.8 (یا f/2.0) برای به دست آوردن بهترین جدایی از پس زمینه استفاده می کنم. در استودیو سعی می کنم با استفاده از یک دیافراگم حدود f/11 عمق میدان بیشتری به دست آورم.

حتی وقتی چیدمان محل عکاسی شما عالی است، انعطاف پذیر باشید! اسب یک حیوان است و زمانی که مسیر دیگری را انتخاب می کند، شما باید موقعیت خود را بهبود بخشید.

در اعماق جنگل

رقص زمستانی

صبر و شکیبایی

این ساده ترین و موثرترین توصیه ای است که می توانم به شما بکنم: همیشه در مورد مدل حیوانی خود صبور باشید. از نزدیک نگاه کنید و بیشتر در مورد مدل خود یاد بگیرید، تا زمانی که مدل یک ژست ارائه می دهد، بتوانید به طور ناخودآگاه واکنش نشان دهید.

روتوش

با آماده سازی درست یک جلسه عکاسی خوب، به کار روتوش زیادی نیاز ندارید. من از لایت روم و فتوشاپ برای به دست آوردن سطح خوبی از نوردهی، کنتراست، اشباع، و رنگ ها استفاده می کنم. در فتوشاپ، من افسارها و ریسمان ها (اگر بخواهم آنها را حذف کنم) و حصارها را روتوش می کنم.

ریسمان هایی که در واقع وجود آنها در موقعیت نشان داده شده در تصویر شما لازم است را حذف نکنید (مانند افسار اسب یا چیزی از زین، زمانی که یک سوارکار بر پشت اسب نشسته است)!

موتزارت

نویسنده: ویبک هاس (Wiebke Haas)