اگر شما هم مثل من به پرتره های احساسی یا مودی (moody portraits) علاقه مند هستید و می خواهید بدانید که چطور باید آنها را ایجاد کنید، این آموزش عکاسی پرتره برای شماست. به دست آوردن پرتره های احساسی – عکس های پرتره ای که نور، ترکیب بندی و حالت یا مود سوژه در آن ها ادغام می شوند تا احساسی را در بیننده تصویر ایجاد کنند – با نور طبیعی پنجره می تواند کاملا ساده باشد. عکاسی پرتره احساسی معمولا با تم یا ظاهر تاریک انجام می شود و این عکس ها اغلب به صورت کم نور (low-key) گرفته می شوند. در ادامه این مطلب لنزک، ۳ نکته برای ایجاد این پرتره ها به شما عزیزان آموزش می دهیم و لینک آموزش ایجاد پرتره های کم نور را برای یادگیری تنظیمات دوربین می آوریم. با ما همراه شوید.
عکاسی پرتره احساسی یا مودی چیست؟
در آموزش های عکاسی فراوانی، به پرتره های مودی (moody) اشاره می شود که سعی کردیم در این مقاله لنزک، تعریفی برای آن ارائه دهیم. البته راه خاص و مشخصی برای تعریف پرتره های «مودی یا احساسی» وجود ندارد، ولی می توان با دیدن آن ها گفت در این دسته جای می گیرند. از روی نورپردازی، رنگ های به کار رفته (اغلب سبز و آبی) و یا فقط فرم بدن و حالت چهره مدل.
یک تعریف کلی می تواند این باشد: در عکاسی پرتره احساسی یا مودی نور، ترکیب بندی و حالت یا مود سوژه ادغام می شوند تا احساسی را در بیننده تصویر ایجاد کنند. اگر در اینترنت آموزش عکاسی پرتره مودی را به انگلیسی جستجو نمایید بیشتر می بینید که آن ها اغلب همراه با کلمه تاریک می آیند (پرتره های تاریک و/یا مودی). چراکه پرتره های احساسی بیشتر با تم یا ظاهر تاریک و گرفته جا افتاده اند. که در نکته اول این آموزش، فایده یا دلیل این تاریکی خواهیم گفت.
همانطور که گفتیم این پرتره ها اغلب ظاهر تاریک و گرفته دارند بنابراین آموزش های عکاسی زیر، به ویژه اگر در زمینه تنظیمات دوربین و چیدمان نورپردازی به آموزش بیشتری نیاز داشته باشید، برای شما مفید خواهند بود. همچنین می توانید (اگر آشنا نیستید) با پرتره های کم نور (Low key) و سبک کیاروسکورو بیشتر آشنا شوید:
راهنمای کامل مبتدیان در عکاسی با نور کم (Low Key)
آموزش عکاسی سر و شانه یا هدشات با نور کم (Low-Key)
آموزش گام به گام عکاسی پرتره کم نور یا Low Key
چگونه عکس های پرتره نقاشی وار کیاروسکورو با شکوه بگیریم؟
چگونه عکس های پرتره نقاشی وار کیاروسکورو بگیریم
و
۲۵ نمونه زیبا از عکاسی کیاروسکورو
قبل از شروع، در ابتدا جلسه عکاسی خود را با توجه به این موارد برنامه ریزی کنید: مود یا احساسی که می خواهید انتقال دهید، تُن ها (روشن یا تاریک)، لباس (رنگ های مکمل تُن ها)، و زمان روز برای عکاسی. اینها ممکن است برای شما تفاوتی ایجاد نکنند، اما برای من، که پنجره ام رو به شمال شرقی است، می دانم که بین ساعت ۱۰ صبح و ۲ بعد از ظهر نور مناسبی خواهم داشت، و بعد از آن، میزان دسترسی به نور کم می شود. این محدودیت عکاسی با نور طبیعی است. شما به مقدار و کیفیت نور موجود وابسته خواهید بود.
اهمیت پس زمینه – پس زمینه ای تاریک ایجاد کنید
ساده ترین راه برای رسیدن به یک پرتره مودی یا احساسی با نور طبیعی، استفاده از یک پس زمینه متوسط تا تاریک است. تاریکی پس زمینه به تصویر عمق و توهم فضا می بخشد. در واقع، توهم یک فضای سه بُعدی را نیز می دهد. نه تنها این، بلکه بین پس زمینه و چهره سوژه که می خواهید بر آن تاکید و تمرکز کنید نیز کنتراست ایجاد می کند. شما نگاه بیننده را به سمت تصویر می کشید، و پس زمینه به طور موثر زمینه و محیط آن را فراهم می کند.
انواع مختلف پس زمینه وجود دارد: رنگ یکدست ساده، بافت دار، منظره، و الگوهایی مانند کاغذ دیواری. یکی را انتخاب کنید که با سوژه شما ناهمخوانی نداشته باشد (مگر این که ناهمخوانی هدف شما باشد)، به طوری که سوژه پرتره، ستاره نمایش و پس زمینه فقط خودش – پس زمینه – باشد.
با یک پس زمینه ساده، همیشه می توانید در صورت تمایل در پس پردازش به تصویر خود بافت اضافه کنید و تُن ها را تغییر دهید. تصویر زیر مقایسه عکس بدون بافت (سمت چپ) و عکسی است که یک بافت گرم به آن اضافه شده است (سمت راست).
بیشتر بخوانید: آموزش ۶ نوع پس زمینه برای عکاسی پرتره
اهمیت نورپردازی – چیدمان نورپردازی رامبراند با نور پنجره
در بسیاری از فضاها، به خصوص در خانه ها، نور طبیعی با یک زاویه ۴۵ درجه از یک پنجره می تابد، مگر این که شما سقف شیشه ای داشته باشید که در این صورت نور از بالا می آید. شما باید آن نور سقف را بپوشانید و خودتان را به یک منبع نور که ترجیحا از زاویه ۴۵ درجه از کنار می تابد، محدود کنید. شما باید سوژه خود را در جایی قرار دهید که نور با این زاویه به او برخورد کند. سوژه را خیلی نزدیک به پنجره قرار ندهید، چون این کار صورت سوژه را بیش از حد روشن می کند.
برای رسیدن به آن محیط و حالتی که به دنبالش هستید، تنها کافی است مقدار کمی نور به سوژه برسد. قبل از این که عکس بگیرید، به سایه های روی صورت و به خصوص زیر بینی نگاه کنید. با جابجا کردن سوژه موقعیت او نسبت به نور و نحوه قرارگیری سایه ها بر روی صورت او را تعیین کنید.
از روشنایی یک پنجره با زاویه ۴۵ درجه که بالاتر از سر سوژه قرار دارد، سایه های روی صورت با یک زاویه کمی رو به پایین و به سمت کنار در خلاف جهت منبع نور قرار می گیرند. این سایه ها احساس دلپذیری دارند و تحت عنوان نورپردازی رامبراند (Rembrandt Lighting) نیز شناخته می شوند. لنزک: شما در «راهنمای نورپردازی پرتره: ۲۴ چیدمان ضروری نورپردازی استودیویی» با انواع چیدمان های نورپردازی از جمله رامبراند آشنا می شوید.
در چیدمان نورپردازی رامبراند، شما می توانید یک رفلکتور را در جهت مخالف نور قرار دهید. هدف، بازتاب کردن کمی از نور پنجره (در آموزش ما، چراکه این نور می تواند از فلاش نیز باشد) بر روی چهره سوژه است، به طوری که به جای افت تند و سریع نور به تاریکی، انتقال سایه های نرم تری داشته باشید. اگر رفلکتور ندارید، می توانید از یک ورق سفید یا یک قطعه مقوای سفید استفاده کنید.
رفلکتورها رنگ های مختلفی دارند که یک ته رنگ بر روی صورت سوژه ایجاد می کنند، بنابراین آنها را با دقت انتخاب کنید. برای مشاهده مقایسه عملکرد انواع مختلف رفلکتورها اینجا کلیک نمایید.
تعریف: نورپردازی رامبراند چیست؟
لنزک: «یا بهتر اینکه بگوییم، چیدمان (setup) نورپردازی رامبراند (Rembrandt lighting) چگونه ایجاد می شود؟
رامبراند، یکی از پنج چیدمان نورپردازی اولیه (basic) است که در عکاسی پرتره استودیویی به کار می روند. چهار تای دیگر، گسترده، کوتاه، جداکننده و پروانه ای هستند. دو چیز هستند که نورپردازی رامبراند را می سازند: یک نور روی نیمی از صورت سوژه و یک مثلث نور روی سمت سایه دار صورت او. در ساده ترین فرم برای ایجاد چیدمان نورپردازی رامبراند، شما به یک منبع نور، مثل نور فلاش یا پنجره احتیاج دارید که باید با زاویه ۴۵ درجه به سوژه بتابد و کمی بالاتر از سطح چشم او قرار گیرد. این منبع نور تکی معمولا با یک رفلکتور یا منبع نور دوم که با زاویه تقریبی ۴۵ درجه به سمت سایه دار صورت می تابد همراه می شود. اگر منبع نور دومی اضافه نمودید، باید روی قدرت نصف یا ۱/۲ نور اصلی (که نور کلیدی key light نامیده می شود) تنظیم گردد. در تصویر بالا، چیدمان نورپردازی رامبراند با نور پنجره را مشاهده می نمایید».
لنزک: عکس پرتره کم نور (low key) گرفته شده با نورپردازی رامبراند – به مثلث نور ایجاد شده بر روی گونه در سمت سایه دار صورت مُدل توجه نمایید
اهمیت پخش نور – با یک دیفیوزر یا پارچه نازک نور را پخش کنید
پخش کننده نور (دیفیوزر)، نور را از میان یک ماده شفاف عبور می دهد تا نور به جای این که از یک منبع متمرکز بیاید، پخش شود. نور بعد از پخش شدن به طور نرم تر به سوژه می رسد، در نتیجه دیفیوزر، سختی نور پخش نشده را از بین می برد.
می توان استدلال کرد که در یک روز ابری، نور طبیعی که از یک پنجره می تابد، توسط ابرهای بزرگ در آسمان دیفیوز یا پخش شده است. من این را قبول دارم. اما، اگر امکان پخش نور را دارید، من هنوز هم توصیه می کنم که این کار را انجام دهید. در یک روز آفتابی که در آن نور قوی است، دیفیوز کردن یا پخش کردن نور کاملا ضروری است.
در عکس بالا، نور پنجره در پایین پوشیده شده و در بالا با یک پارچه نازک پوشانده شده است، در نتیجه به عنوان یک دیفیوزر عمل می کند. من از تجربه بیش از یک دهه عکاسی، تفاوت بین نور پخش شده و پخش نشده را یاد گرفته ام، و اولی قطعا برای پوست نرم تر و بهتر است.
به طور کلی، پخش یا دیفیوز کردن نور عاملی است که به دستیابی به پرتره های حالت داری که هدف من در این جلسه عکاسی بود، کمک می کند.
لنزک: شما می توانید یک دیفیوزر خریداری کنید – یک پنل پخش کننده (diffusion panel) یا سطح نیمه شفافی در داخل اغلب رفلکتورهای ۵ کاره هم وجود دارد – یا می توانید از یک پارچه سفید نازک به عنوان دیفیوزر استفاده کرده، آن را جلوی منبع نور قرار داده، و نور را نرم یا پخش نمایید.
چند مثال برای عکس پرتره احساسی یا مودی
امیدوارم آموزش عکاسی سایت لنزک برای شما عزیزان لنزکی مفید بوده باشد! سعی کردیم تا می شود اطلاعات و لینک به آن اضافه کنیم تا یک آموزش کاربردی و مفید برای شما بزرگواران باشد. لطفا هر نکته ای که در ذهن دارید را در قسمت نظرات پایین صفحه به اشتراک بگذارید و اگر سوالی دارید در بخش پرسش و پاسخ سایت مطرح نمایید.
نویسنده: لیلی ساویر (Lily Sawyer)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.