نقد و بررسی کامل Canon EOS 1200D

در سال های اخیر سازندگان دوربین های DSLR دوربین های کمی را به بازار ارائه کرده اند. در حقیقت مدت سه سال طول کشید تا کمپانی Canon مدل ۱۲۰۰D را به بازار عرضه کند. در ادامه این مطلب لنزک به نقد و بررسی کانن EOS 1200D خواهیم پرداخت.

امتیاز:

[lenzak_rating number=”4″ product=”Canon EOS 1200D” desc=”امتیاز این مدل کانن بر اساس رتبه بندی سایت PocketLint عدد ۴ از ۵ است”]

نقاط قوت:

• عملکرد منظره یاب برای یک دوربین آماتوری مناسب است
• کیفیت تصویر خیلی خوب
• رنج وسیع لنز های نوع EOS قابل انتخاب
• قیمت مناسب

نقاط ضعف:

• تصویر زنده (Live view) ضعیف
• پردازش jpeg ضعیف
• ساختار پلاستیکی
• جایگزین های مناسبی از نوع دوربین های کامپکت در این حد وجود دارند
• کیت لنز داخلی زیاد مناسب نیست

این دوربین در آمریکا تحت عنوان Rebel T5 به بازار عرضه می شود. ما برای رسیدن یک کیت لنز مناسب هر چه قدر زمان لازم باشد صبر می کنیم اما باید این مطلب را نیز بررسی کنیم که در این زمان آیا بازار این دوربین ها تغییر قابل توجهی کرده یا خیر.

این دوربین نوع به روز شده مدل ۱۱۰۰D می باشد که در سال ۲۰۱۱ به بازار وارد شد. البته تغییر کلی ۱۲۰۰D نسبت به مدل قبلی آن در ارائه یک قیمت مناسب می باشد.

بسیاری از امکانات جالب دوربین های سری EOS در این دوربین قرار داده شده اند و این در حالی است که قیمت آن مناسب بوده و در یک قالب پلاستیکی قرار داده شده است.

در مورد عملکرد دوربین می توان نسبتاً به آن اطمینان کرد اما سوال اینجاست که آیا دوربین کامپکتی در بازار با این مشخصات وجود دارد که جایگزین مناسبی برای این دوربین باشد؟ آیا این دوربین می تواند با قیمتی که دارد در بازار باقی بماند؟ آیا Canon توانسته تعادل مورد نظر خود را در مورد قیمت این دوربین به خوبی برقرار کند؟

اگر شما تصمیم دارید یک دوربین DSLR بخرید پس اکثراً از منظره یاب آن استفاده خواهید کرد. در صورتی که از منظره یاب استفاده نکرده و به جای آن می خواهید با استفاده از صفحه نمایش LCD پشت دوربین عکاسی کنید بنابراین بهتر است این دوربین را فراموش کرده و به دنبال یک دوربین کامپکت باشید.

اگرچه مدل ۱۲۰۰D دارای یک صفحه نمایش ۳ اینچی و چگالی ۴۶۰ هزار نقطه ای می باشد اما از مدل های مشابه رقبای خود مانند Panasonic و Olympus بسیار ضعیف تر عمل می کند.

در هر حال، زمانی که صحبت از منظره یاب باشد این دوربین با قیمت ارائه شده خود گزینه بسیار خوبی است. سیستم فوکوس خودکار ۹ نقطه ای این دوربین پوشش مناسبی را در صحنه داشته و با پوشش ۹۵ درصدی کادر (به این معنی که ۵ درصد از حاشیه خارجی کادر در منظره یاب قابل مشاهده نبوده اما در عکس نهایی وجود دارد) و نیز چراغ قرمز برای فوکوس به شما اطمینان می دهند که فوکوس مناسبی خواهید داشت.

اگرچه با این درصد پوشش، این دوربین به پای دوربین های گران قیمت با پوشش کامل تصویر نمی رسد اما با چنین قیمت مناسبی قطعاً دوربین دیگری با این ویژگی نخواهید یافت.

بعضی از دوربین های فشرده دارای منظره یاب الکترونیکی بوده که به دو صورت داخلی و قطعه جانبی در دسترس می باشند. این منظره یاب ها شبیه به صفحه نمایش LCD کوچک می باشند. این منظره یاب ها بسیار عالی هستند اما تجربه واقعی کار با یک منظره یاب نوری مانند چیزی که در ۱۲۰۰D وجود دارد بسیار حرفه ای تر می باشد. در این منظره یاب هیچ نویزی در نور کم وجود ندارد. همچنین زمانی که دوربین را حرکت می دهید تصویر مانند شبح به نظر نمی رسد.

شکل ظاهری دوربین بسیار شفاف بوده و هر چیزی در جای خود قرار دارد. تمامی کنترل ها و دکمه ها در جای مناسب قرار داده شده و ما نتوانستیم در این مورد انتقاد کنیم. همچنین به راحتی در دست جای می گیرد. چرخ شستی بالای دوربین به راحتی در دسترس بوده، دکمه های دسترسی سریع و d-pad پشتی با برچسب های مناسب ارائه شده اند.

جنس دوربین پلاستیکی به نظر می رسد. اگرچه با پول £۴۰۰ نباید انتظار قاب طلایی از دوربین داشته باشیم اما رقبای این مدل با بهبود جنس بدنه در دوربین های خود باعث شده اند که این دوربین از لحاظ شکل ظاهری ارزان قیمت به نظر برسد. البته این مسئله بیشتر جنبه نقد داشته و عیب محسوب نمی شود.

ما به عنوان آزمایش چندین عکس در جاهای مختلف مانند باغ وحش های لندن، لس آنجلس، کالیفرنیا و حتی یک خواننده (با یک لنز ۲۴-۷۰mm f/2.8 که قیمت آن از خود دوربین گران تر است) گرفتیم و در این مورد کاملاً راضی بودیم. اما آیا این دوربین برای تمام هدف ها مناسب است؟

دهانه لنز

این مورد یکی از بهترین نقاط قوت در این دوربین است: دهانه لنز نوع EF-S. پس می توان تعداد زیادی از لنز ها را برای کاربرد های مختلف به این دوربین متصل کرد.

برای هر سلیقه ای یک لنز می توان انتخاب کرد، از لنز چشم ماهی گرفته تا لنز های پرتره و زوم. به هر حال، در حالت استاندارد این دوربین با یک لنز ۱۸-۵۵mm f/3.5-5.6 به بازار عرضه می شود. اگر این اعداد برای شما نامفهوم هستند بد نیست بدانید که آن ها نشانگر میزان نور ورودی به دوربین بوده و با زوم بیشتر در این لنز میزان نور ورودی به دوربین کمتر خواهد بود.

این مسئله در برخی موارد باعث ایجاد مشکل می گرد. برای مثال گاهی اوقات باعث زمان نوردهی بیشتر و در نتیجه تار شدن سوژه می گردد. این لنز یک لنز کاملاً معمولی بوده و بزرگترین عامل محدودیت توانایی های دوربین است.

ما یک لنز بهتر تهیه کرده و فهمیدیم که این دوربین بسیار خوب عمل می کند. ۱۲۰۰D یک گزینه بسیار عالی برای قدم گذاشتن در دنیای لنز های EF است؛ در واقع اولین قدم در دنیای DSLR. اما انتخاب های لنز را با دقت کامل انجام دهید زیرا لنز های Canon با دوربین های سایر رقبا مانند Sony، Panasonic و Nikon سازگار نبوده و در صورتی که در آینده بخواهید دوربین خود را عوض کنید برای شما هزینه زیادی خواهد داشت زیرا دوباره بایستی لنز های خود را نیز تعویض کنید.

برای آشنایی شما با دوربین ها و لنز ها، کانن یک نرم افزار تحت اندروید و iOS برای شما طراحی کرده است. این نرم افزار شامل نکته هایی در مورد دوربین بوده و همچنین شما را با مفاهیم پایه در عکاسی آشنا می کند. این نرم افزار کاملاً کاربردی و مفید می باشد مانند یک دفترچه راهنما. علیرغم وجود این نرم افزار کاربردی متاسفانه مدل ۱۲۰۰D فاقد شبکه وایرلس (Wi-fi) است.

عملکرد

بدون در نظر گرفتن تصویر زنده و با استفاده از منظره یاب این دوربین شما می توانید عکس هایی با کیفیت عالی با این دوربین آماتوری بگیرید. مد های فوکوس خودکار فراوانی وجود دارند که با دکمه اختصاصی فوکوس و همچنین با استفاده از چرخ شستی بالای دوربین قابل انتخاب هستند.

همه چیز به صورت کاملاً واضح در صفحه پشت دوربین نشان داده می شود و شما می توانید عملکرد ۹ نقطه فوکوس را مشاهده کنید. انتخاب نقاط کاملاً با خود شماست و می توانید تنها از یک نقطه استفاده کنید. مد AI Focus به این معنی است که تنها یک نقطه فوکوس در تصویر پیدا شده و با انتخاب آن نقطه عکسبرداری انجام می شود. مد AI Servo برای فوکوس متوالی به کار می رود به این معنی که نقطه فوکوس با جابجا شدن سوژه خود را آپدیت و به روز می کند.

این مد با اینکه بسیار سریع عمل نمی کند اما می توان از آن استفاده کرد.

تصویر بالا با سطح حساسیت ISO 800 گرفته شده است.

در این دوربین، سرعت، یک نقطه قوت به شمار نمی رود. با توجه به سرعت مد فوکوس خودکار این دوربین و همچنین قابلیت عکسبرداری متوالی با سرعت ۳ فریم در ثانیه (این نوع عکسبرداری در مد Al Servo قابل انجام نیست) می توان گفت که ۱۲۰۰D برای اهداف سریع ساخته نشده است. ما با کیت لنز دوربین چند عکس از سوژه های در حال حرکت گرفتیم که با توجه به محدودیت های لنز، بعضاً دارای تاری در تصویر بودند.

در حالی که مدل ۱۲۰۰D یک دوربین DSLR مناسب بوده و مانند رقبای خود در دوربین های کامپکت زیاد به امکانات الکترونیکی تکیه نکرده اما عمر باتری آن از اکثر رقبای خود بیشتر است. ما بعضی از مدل های آماتوری (و حتی مدل های سطح متوسط) را دیده ایم که پس از گرفتن ۳۵۰ عکس در یک دوره شارژ، باتری را خالی می کنند اما با این دوربین توانستیم ۵۰۰ عکس در یک دوره شارژ بگیریم که یک نقطه قوت از دیدگاه ما محسوب می شود.

کیفیت عکس

با وجود تمام نقاط قوت و ضعف این دوربین، کیفیت تصویر در ۱۲۰۰D تضمین شده است. با استفاده از همان سنسور ۱۸ مگا پیکسلی که در دوربین های هم رده در سایر رقبای ۱۲۰۰D استفاده می شود، کیفیت تصویر – که به لنز مورد استفاده نیز بستگی دارد – در حد دوربینی است که برای آن دو برابر این دوربین پول داده اید.

تصویر بالا در سطح حساسیت ISO 100 گرفته شده است.

شما می توانید پس از گرفتن عکس ها در مد jpeg آن ها را مشاهده کنید و یا در صورتی که مایل به ویرایش آن ها در رایانه هستید در مد RAW عکاسی کنید. ما در هر دو مد عکاسی کردیم اما برای سنسوری به کیفیت این دوربین بهتر است که در مد RAW عکاسی کنید تا با مزایای این مد آشنا شوید هر چند که برای هر عکس نیازی به این مد نداشته باشید.

همانطور که گفتیم محدودیت هایی در کیت لنز در این دوربین وجود دارد اما پس از استفاده از لنز های دیگر، از کیفیت عکس های گرفته شده با این دوربین شگفت زده شدیم. تنها در یکی دو مورد در تعادل رنگ ها کمی اشکال به وجود آمد و پردازش عکس ها در مد jpeg گاهاً جالب نبود اما صرفنظر از این موارد کم، روند کلی بسیار عالی بود.

عکس بالا در سطح حساسیت ISO 320 گرفته شده است.

هرچه شرایط نوری تاریک تر باشد، باید ایزو بالاتری را انتخاب کرد که می تواند باعث ایجاد نویز در عکس شود.

در دوربین ۱۲۰۰D رنج حساسیت سنسور (ایزو) از ۱۰۰ تا ۶۴۰۰ متغیر بوده و در این رنج می توان عکس های قابل قبولی را با آن گرفت. ایزو ۶۴۰۰ می تواند کمی باعث نرم شدن دانه های نویز شود و فایل های JPEG به نحوی پردازش می شوند که زیادی دانه های نویز را نرم می کنند. ما نویز تولید شده در ایزو های پایین تر با فرمت RAW را ترجیح می دهیم.

در واقع همین تنظیمات سطح حساسیت پایین هستند که باعث ایجاد نتایج عالی در عکس می گردند. عکس های مناطق روشن و آفتابی و همچنین پنگوئن های داخل یک باغ وحش در روز بسیار عالی بوده و دارای جزئیات زیاد و وضوح بالا هستند. درست نزدیک حساسیت ISO 800 وجود نویز تصویر مشاهده می شود که این نویز در مناطق سایه های تیره تر نیز وجود دارد. فقط در تنظیمات ایزو بالاتر از ۴ رقم بود که ما توانستیم کمی عدم وضوح رنگ در عکس را مشاهده کنیم به عنوان مثال در پشم گوسفند.

به عنوان نتیجه گیری در این بخش: اگر شما به دنبال کیفیت تصویر هستید در این صورت ۱۲۰۰D انتخاب عالی شماست. به خصوص اگر یک لنز مناسب نیز همراه آن بخرید.

نتیجه

دوربین مدل Canon EOS 1200D یک انتخاب مناسب در بین دوربین های DSLR آماتوری می باشد اگرچه با حضور دیگر دوربین های کامپکت و با امکانات جدیدتر آن ها این دوربین دیگر مثل ابتدای ورود خود یک انتخاب تک نیست.

اگر شما می خواهید که برای عکاسی از صفحه نمایش LCD پشت دوربین استفاده کنید در این صورت ۱۲۰۰D را فراموش کنید. همچنین فقدان وای فای داخلی و چند نقطه ضعف دیگر ایراداتی برای این دوربین در بازار دوربین های امروز به شمار می رود. اما در صورتی که شما به دنبال عکاسی با یک منظره یاب مناسب هستید در این صورت این مدل گزینه بسیار مناسبی است به خصوص قیمت آن عالی است.

بدنه دوربین پلاستیکی بوده و پیشرفت زیادی نسبت به ۱۱۰۰D نکرده است اما زمانی که صحبت از کیفیت تصویر و عملکرد دوربین باشد قطعاً ۱۲۰۰D یک گزینه بسیار مناسب خواهد بود.

به نظر شما، چه دوربینی برای عکاسان آماتور مناسب است؟ آیا مدل خاصی را به دوستانتان در لنزک پیشنهاد می کنید؟

منبع

برگرفته از : Pocket Lint