آیا نداشتن تجهیزان حرفه ای یا سوژه های تجملی مانع از بهبود عکاسی شما شده است؟ بهانه تراشی آسان است، اما بهتر است که خلاق شوید. این مطلب را بخوانید تا ببینید که نیازی نیست برای تمرین و بالا بردن مهارت های عکاسیتان از آشپزخانه خود دورتر بروید. در این آموزش چند تمرین برای یادگیری سرعت شاتر، دیافراگم و تاثیر آن بر عمق میدان، نورپردازی نرم و سخت و همچنین بازتاب نور با رفلکتور مطرح شده است.
تنظیمات نوردهی: f/22، ۱/۶۰، ایزو ۴۰۰۰، فاصله کانونی ۵۵m.
دانش پایه در عکاسی که شما باید بدانید و بر آن تسلط پیدا کنید، نوردهی است. این به معنای پیدا کردن مقدار صحیح نور برای عکستان است. سه متغیر وجود دارد که شما باید هنگام گرفتن یک عکس در نظر بگیرید. آنها تحت عنوان مثلث نوردهی شناخته می شوند، چون همیشه به هم مرتبط هستند؛ این سه متغیر دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو می باشند.
از آنجا که اینها به هم مرتبط هستند، هنگامی که شما یکی از پایه های این مثلث را تنظیم می کنید، باید آن را با یکی دیگر از پایه ها جبران کنید. همچنین می توانید تمریناتی که من پیشنهاد می دهم را انجام دهید، حتی اگر هنوز با عکاسی در مُد دستی آشنا نشده اید.
دیافراگم و عمق میدان
همانطور که گفتم، نوردهی صحیح به سه عامل مرتبط بستگی دارد، من با دیافراگم شروع می کنم، اما به خاطر داشته باشید که هر تغییری را که در اینجا ایجاد می کنید، باید به همان اندازه با یکی دیگر از این سه عامل جبران کنید.
اگر هنوز اعتماد به نفس انجام این کار به صورت دستی را ندارید، می توانید دوربین خود را بر روی مُد اولویت دیافراگم (A یا Av) تنظیم کنید و به این ترتیب دوربین شما تصمیم می گیرد که تنظیمات صحیح متناسب با دیافراگم مورد نظر شما چه خواهد بود.
دیافراگم به یک سوراخ در لنز شما اشاره دارد که از طریق آن پرتوهای نور به هم می پیوندند و به سمت سنسور می روند. بدیهی است که هرچه این سوراخ بزرگتر باشد، نور بیشتری وارد می شود و بالعکس.
با این حال، دیافراگم بر عمق میدان نیز تاثیر می گذارد، بنابراین شما باید یاد بگیرید که چطور آن را کنترل کنید.
تصویر سمت چپ: f/2.8، ۱/۲۵۰۰ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰، ۵۵mm
تصویر سمت راست: f/11، ۱/۱۲۵ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰، ۵۵mm
هنگامی که شما دیافراگم را می بندید، عدد f بیشتر می شود (مانند f/16، f/11) که به عمق میدان بزرگتری منجر می شود. همانطور که در نمونه ها می توانید ببینید.
تصویر سمت چپ: f/2.8، ۱/۱۰۰۰ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰، ۵۵mm
تصویر سمت راست: f/11، ۱/۶۰ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰، ۵۵mm
به یاد داشته باشید که فاصله بین دوربین و سوژه و همچنین فاصله کانونی نیز بر عمق میدان تاثیر می گذارند، بنابراین تنظیمات مختلف را امتحان کرده و تمرین کنید.
بیشتر بخوانید: عمق میدان را عمقی یاد بگیرید
نوردهی: f/2.8، ۱/۲۵۰ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰، ۵۵mm
تمرین کنید
عکاسی از اشیاء مختلف در آشپزخانه خود با استفاده از تنظیمات دیافراگم مختلف را تمرین کنید. ببینید تصویر در دیافراگم f/2.8 یا کاملا باز، در مقایسه با دیافراگم کوچک تر f/11 یا f/16 چطور به نظر می رسد. ممکن است به یک سه پایه برای محکم نگه داشتن دوربین نیاز داشته باشید.
سرعت شاتر و حرکت
عامل دیگر سرعت شاتر است. سرعت شاتر همانطور که از نامش پیداست، سرعت باز و بسته شدن شاتر در هنگام گرفتن عکس می باشد. درک سرعت شاتر ساده تر از دیافراگم است. هرچه شاتر زمان بیشتری باز بماند، دنباله مسیر بیشتری از سوژه در حال حرکت ثبت خواهد شد که منجر به تاری می شود. هرچه سرعت شاتر خود را سریع تر تنظیم کنید، سوژه در حال حرکت واضح تر و شارپ تر می شود، چون به صورت متوقف (فریز) شده به نظر خواهد رسید.
تصویر سمت چپ: f/11، ۱/۶۴۰ ثانیه، ایزو ۵۰۰۰، ۵۰mm
تصویر سمت راست: f/11، ۱/۸۰ ثانیه، ایزو ۴۰۰، ۵۰mm
اگر اعتماد به نفس عکاسی در مُد دستی را ندارید، می توانید دوربین خود را بر روی مُد اولویت شاتر (Tv یا S) تنظیم کنید. به این ترتیب دوربین شما تصمیم خواهد گرفت که چه تنظیماتی با سرعت شاتر انتخابی شما متناسب است.
نوردهی: f/8، ۱/۱۲۵ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰، ۵۰mm
سعی کنید چند شیء متحرک در آشپزخانه خود پیدا کنید؛ آب در حال جریان از شیر آب، مایعی که دوستتان برای شما داخل یک فنجان می ریزد، یک پنکه روشن، و غیره. با انواع سرعت شاترهای مختلف از آن عکس بگیرید و ببینید در ۱/۳۰ ثانیه در مقایسه با ۱/۲۰۰۰ ثانیه چطور به نظر می رسد. به یاد داشته باشید که هنگام استفاده از یک سرعت شاتر آهسته تر از فاصله کانونی خود، برای حفظ وضوح تصویر دوربین را ثابت و محکم کنید.
لنزک: اگر فاصله کانونی شما ۵۰ میلیمتر است سرعت شاتر مورد نیاز برای عکاسی دوربین در دست حد اقل باید ۱/۵۰ ثانیه یا سریع تر باشد.
آخرین تمرینات در مورد کنترل تصویر حاصل با نوری است که باید با آن کار کنید، اما مرحله بعدی برای بهبود عکاسیتان در مورد دستکاری نور است. این ایده ای برای فعالیت های بعدی است.
کیفیت نور: سخت در مقابل نرم
بسته به فاصله و اندازه منبع نور، و همچنین نوع لامپ یا لوازم جانبی (تعدیل کننده های نور) که همراه با آن استفاده می کنید، می توانید نور سخت یا نرم در صحنه خود داشته باشید.
نور سخت مثلا با نور مستقیم خورشید ایجاد می شود. یا اگر در مورد نور مصنوعی صحبت می کنید، به لامپ های کوچک بدون تعدیل کننده نور اشاره دارد که دورتر از سوژه شما قرار داده می شوند. این نور به سایه های تاریک با لبه های کاملا مشخص و همچنین رنگ های پر کنتراست منجر می شود. این نور برای پرتره ها لزوما مناسب نیست، اما در صحنه های اجسام بی جان، می تواند یک حالت بسیار خاص ایجاد کند.
نوردهی: f/8، ۱/۳۰، ایزو ۴۰۰، ۵۰mm. به سایه های سخت و مشخص وسایل آشپزخانه در اینجا توجه کنید. این نورپردازی سخت است.
بنابراین نور نرم برعکس این نور است. نور نرم سایه های پخش شده ایجاد می کند که به جای داشتن لبه های واضح و مشخص، به تدریج محو می شوند. هنگامی که با نور طبیعی کار می کنید، این چیزی است که در یک روز ابری به دست می آورید، چون ابرها به عنوان یک دیفیوزر (پخش کننده نور) غول پیکر عمل می کنند.
با این حال، هنگامی که با نور مصنوعی کار می کنید، راه های بسیار مختلفی برای نرم کردن آن وجود دارد. شما می توانید نور را به سوژه نزدیک تر کنید یا از یک منبع نور بزرگتر (یا تعدیل کننده) استفاده کنید. اما در مورد هک هایی که می توانید در آشپزخانه خود انجام دهید، می توانید برای پخش کردن نور مثل من یک ورقه کاغذ فر گاز (که به عنوان کاغذ پخت نیز شناخته می شود) را در مقابل نور خود قرار دهید و آن را نرم تر کنید.
نوردهی: f/8، ۱/۱۵ ثانیه، ایزو ۴۰۰، ۵۰mm. به عدم وجود سایه های مشخص در اینجا توجه کنید، این نورپردازی نرم است.
تمرین کنید
یک سوژه را در آشپزخانه خود انتخاب کرده و با استفاده از نور سخت و نرم از آن عکس بگیرید. نور پنجره از پشت پرده یا نور غیر مستقیم خورشید منبع خوبی برای نور نرم است. یک چراغ قوه یا لامپ بدون پوشش می تواند یک منبع نور سخت باشد – هر دو را امتحان کنید.
سبک نورپردازی – high key
حالا که صحبت از نورپردازی شد، یک سبک نورپردازی خاص با نور نرم به نام high key (نور زیاد) وجود دارد. اینها تصاویری با رنگ های عمدتا روشن و سفید با سایه های نرم یا بدون سایه هستند. همچنین برای افزایش این افکت می توانید پس زمینه سفید را کمی زیاد نوردهی کنید.
یک ترفند سریع در آشپزخانه شما برای رسیدن به این ظاهر، استفاده از چراغ هود بالای اجاق گاز شماست. اکثر اجاق گازها این چراغ را دارند و معمولا یک نور ملایم پخش شده به شما می دهد. به نظر من این نور برای ایجاد تصاویر high key مفید است:
نوردهی: f/22، ۱/۱۲۵ ثانیه، ایزو ۱۰۰، ۱۶۷mm
ایجاد تصاویر high key را در خانه با وسایل آشپزخانه خود امتحان کنید.
آموزش های مرتبط
راهنمای کامل مبتدیان در عکاسی با نور زیاد (High Key)
آموزش گام به گام عکاسی پرتره کم نور یا Low Key
راهنمای کامل مبتدیان در عکاسی با نور کم (Low Key)
بازتاب نور
یک روش دیگر برای پخش کردن نور استفاده از رفلکتورهاست، هرچند آنها می توانند به اهداف دیگر نیز کمک کنند. در این مورد، من از نور طبیعی پنجره که از پشت بطری می تابید استفاده کردم و یک تخته گوشت را به عنوان یک پس زمینه سیاه قرار دادم، این کار خطوط اجسام شیشه ای را برجسته می کند.
مشکل این بود که لیمو ترش زیاد نور دریافت نمی کرد و این کل تصویر را تخت و مسطح می کرد. من با استفاده از یک سینی آلومینیومی باربیکیوی اجاق گاز نور را به قسمت جلوی لیمو بازتاب کردم و به نتیجه نهایی آن برجستگی ظریف اما لازم را دادم. به تصاویر قبل و بعد از این کار نگاه کنید.
تصویر چپ: f/8، ۱/۳۰ ثانیه، ایزو ۴۰۰، ۵۰mm
تصویر راست: f/8، ۱/۳۰ ثانیه، ایزو ۴۰۰، ۵۰mm
در خانه امتحان کنید
چند مورد از این کارها را در آشپزخانه خود امتحان کنید و ببینید با تمرین چه چیزی می توانید یاد بگیرید.
همانطور که می توانید ببینید، شما به هیچ تجهیزات حرفه ای یا حتی مهارت آشپزی نیاز ندارید، فقط باید خلاق باشید! اینها تنها چند نمونه از کارهایی هستند که می توانید انجام دهید اما می توانید بر روی ترکیب بندی، کراپ کردن، رنگ ها، کنتراست و خیلی چیزهای دیگر هم کار کنید.
هر گونه هک یا تمرین دیگر در آشپزخانه که به بهبود عکاسی شما کمک می کند را در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
نویسنده: آنا میرلس (Ana Mireles)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.