آموزش عکاسی: چه موقع ایزو را کم یا زیاد کنیم

در نظر گرفتن ایزو به عنوان پایه و اساس مثلث نوردهی و تنها تنظیم کردن آن در زمانی که واقعا نیاز دارید، به شما کمک خواهد کرد تا عکس های خلاقانه تری ایجاد کنید. دز این آموزش یاد می گیرید که ایزو چیست و ایزو کم یا ایزو زیاد چه کاربرد هایی دارد.

ایزو مخفف International Standards Organization (سازمان استانداردهای بین المللی) است، که واقعا کمکی به شما برای درک چیزی که هست نمی کند. اما نشان می دهد که استاندارد بین المللی است و در میان تمام برندها و انواع دوربین ها ثابت است.

ایزو میزان واکنش سنسور دوربین شما نسبت به نور را اندازه گیری می کند. هرچه مقدار عددی کمتر باشد، سنسور کمتر واکنش نشان می دهد، و هرچه مقدار بالاتر باشد، بیشتر واکنش نشان می دهد.

یادداشت سردبیر: ایزو در واقع بسیار پیچیده تر از این است، اما برای اهداف این مقاله، این به طور کلی ساده ترین توضیح ایزو به خصوص برای مبتدیان است.

ایزو ۴۰۰

ایزوی کم

هنگامی که نور زیادی وجود دارد یا هنگامی که یک سه پایه دارید و سبک عکسی که می خواهید ایجاد کنید به شما اجازه می دهد تا از یک نوردهی طولانی استفاده کنید، انتخاب تنظیمات ایزوی کم، یعنی کمتر از ۴۰۰، بهتر است. هنگامی که تنظیمات ایزو کم باشد، سنسور کمتر به نور واکنش نشان می دهد، بنابراین به نور بیشتری برای ایجاد یک عکس به خوبی نوردهی شده نیاز دارد.

استفاده از یک تنظیمات ایزوی کم به طور کلی به عکس های با کیفیت تری از لحاظ تکنیکی منجر می شود. نویز دیجیتالی کم می شود یا کاملا از بین می رود، رنگ ها و کنتراست در تصاویر شما بهتر خواهند شد.

ایزو ۱۰۰ امکان استفاده از یک سرعت شاتر آهسته در نور روشن را می دهد. دوست من خیلی ثابت و بی حرکت ایستاده بود و دوربین بر روی یک سه پایه قرار داشت.

ایزوی بالا

هنگامی که نور کم است یا قادر به ایجاد یک نوردهی طولانی نیستید، انتخاب یک تنظیمات ایزوی بالاتر بهتر است. تنظیمات ایزوی بالاتر به این معنی است که سنسور دوربین شما بیشتر به نور واکنش نشان می دهد، بنابراین برای ایجاد یک عکس به خوبی نوردهی شده، نور کمتری لازم است به سنسور برسد.

همچنین به این معنی است که کیفیت تکنیکی تصاویر شما ممکن است تحت تاثیر نویز دیجیتالی قرار گیرد و رنگ ها ممکن است کمتر زنده باشند. مقدار آن به میزان بالا بردن تنظیمات ایزو و مدل دوربین شما بستگی دارد.

تکنولوژی سنسور به سرعت در حال تغییر است، و اگر شما یک مدل دوربین جدیدتر و پیشرفته تر داشته باشید، می توانید با اطمینان بیشتری نسبت به دوربین های قدیمی و کم کیفیت تر، در تنظیمات ایزوی بالاتر عکس بگیرید.

ایزو ۶۴۰۰٫ امکان استفاده از یک سرعت شاتر سریع برای جلوگیری از ماتی حرکتی در فانوس در شرایط کم نور را فراهم می کند.

چه موقع و چرا ایزو را تنظیم کنیم

برخلاف تنظیمات سرعت شاتر و دیافراگم، تنظیمات ایزو هیچ تاثیر خلاقانه مستقیمی بر عکس های شما ندارد. اگر فکر می کنید وجود نویز دیجیتال واضح در یک تصویر تقلیدی از یک ارزش خلاقانه شبیه به دانه دانه بودن فیلم است، من پیشنهاد می کنم که کمی مطالعه جدی تر بر روی این موضوع انجام دهید.

تنظیم ایزو می تواند به شما کمک کند تا به تنظیمات سرعت شاتر و/یا دیافراگم مورد نظر خود برای ایجاد سبک عکاسی ای که در ذهن دارید، دست یابید.

ایزو ۱۰۰ امکان استفاده از یک سرعت شاتر بسیار آهسته (نوردهی طولانی) را می دهد.

ایزو و خلاقیت دیافراگم

اگر زمانی که نور روشن است می خواهید پس زمینه را با استفاده از یک تنظیمات دیافراگم باز مات کنید، باید ایزوی خود را بر روی یکی از پایین ترین مقادیر تنظیم کنید. اگر بخواهید از یک تنظیمات ایزوی بالا استفاده کنید، ممکن است با تنظیمات دیافراگم باز قادر به دستیابی به یک نوردهی خوب نباشید، بنابراین پس زمینه شما آنقدر که می خواهید مات به نظر نخواهد رسید.

ایزو ۱۶۰ امکان استفاده از تنظیمات دیافراگم باز برای دستیابی به یک پس زمینه مات را فراهم می کند.

در عوض، اگر می خواهید تصویری ایجاد کنید که در آن همه چیز در ترکیب بندی در فوکوس واضح و شارپ قرار دارد، بهتر است که یک ایزوی بالاتر انتخاب کنید، به خصوص زمانی که نور زیاد روشن نیست. با انتخاب یک ایزوی بالاتر می توانید دیافراگم خود را بر روی یک عدد f-stop بالاتر تنظیم کنید، و نسبت به زمانی که دوربین خود را بر روی یک مقدار ایزوی کمتر تنظیم می کنید، به عمق میدان بیشتری دست خواهید یافت.

ایزو و خلاقیت سرعت شاتر

هنگامی که می خواهید تصویری شامل کمی ماتی حرکتی (motion blur) ایجاد کنید، انتخاب یک ایزوی کم می تواند به شما کمک کند تا به یک سرعت شاتر آهسته دست یابید. اگر از یک سوژه در حال حرکت مانند یک آبشار عکس می گیرید، و می خواهید یک افکت ابریشمی دوست داشتنی را در آب ثبت کنید، باید از یک سرعت شاتر آهسته استفاده کنید.

انجام این کار زمانی که تنظیمات ایزوی شما کم است، آسان تر می باشد.

ایزو ۵۰ در یک روز روشن برای استفاده از یک سرعت شاتر آهسته به منظور ثبت ماتی حرکتی در آب.

عمل متوقف یا فریز کردن با استفاده از سرعت شاتر سریع اغلب مستلزم این است که شما یک تنظیمات ایزوی بالاتر انتخاب کنید، به خصوص اگر نور زیاد روشن نباشد. تنظیم سرعت شاتر به گونه ای که یک سوژه به سرعت در حال حرکت را بلافاصله متوقف کند، اغلب به معنای متعادل کردن نوردهی شما با یک ایزوی بالاتر است.

ایزوی خودکار

اگر با این که دوربینتان در کنترل نوردهی شما باشد مشکلی ندارید، ایزوی خودکار گزینه خوبی است. اگر همانطور که دیافراگم و/یا سرعت شاتر خود را تنظیم می کنید ایزو را بر روی حالت خودکار قرار دهید، ایزو خودش را تغییر خواهد داد تا نوردهی ای که دوربین مناسب می داند را ایجاد کند.

ایزو ۸۰۰

اگر تصمیم گرفتید با ایزوی خودکار کار کنید، توصیه می کنم که اول کمی آزمایش کنید تا بفهمید با چه تنظیمات ایزوی حداکثری برای دوربین خود راحت هستید.

برای انجام این کار، یک سری عکس از یک سوژه در شرایط نوری یکسان بگیرید و هر بار تنظیمات ایزوی خود را دو برابر کنید. سپس تمام عکس ها را با هم مقایسه کنید (به صورت کلوزآپ و تصویر کامل به آنها نگاه کنید) و تنظیمات ایزویی که با آن راحت هستید را برای تصویر پیدا کنید، درست قبل از این که مقدار زیادی نویز دیجیتال ببینید.

بسیاری از دوربین ها هنگام استفاده از ایزوی خودکار قابلیتی برای تنظیم حداکثر ایزو را دارند. بنابراین اکنون می توانید آن را بر روی عددی که با آزمایش بالا تعیین کردید، تنظیم کنید.

نتیجه گیری

ایزو ۲۰۰۰ امکان استفاده از یک سرعت شاتر سریع برای متوقف کردن حرکت در این محیط کم نور را می دهد.

با تنظیم ایزو به طوری که سنسور دوربین شما بیشتر در نور کم واکنش نشان دهد، انعطاف پذیرتر شده و می توانید در استفاده از دوربین خود خلاقانه تر عمل کنید.

نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)