آموزش عکاسی خیابانی: چند نکته برای ثبت عکس های بهتر

برای مطالعه چند نکته آموزشی در زمینه عکاسی خیابانی آماده اید؟ زمان واکنش سریع، کنتراست های طبیعی و در نظر گرفتن عکس ها مثل نقاشی تنها شماری از نکاتی هستند که در این مقاله عکاسی خیابانی خواهید آموخت.

سه راه برای ثبت لحظات عالی در خیابان ها

وقتی بحث ثبت لحظات عالی در خیابان ها مطرح باشد، من یاد گرفته ام که در اصل سه راه برای رسیدن به آن وجود دارد. راه اول تقریبا واضح است. تنها کافی است در اطراف شهر یا روستای خود قدم بزنید و به دنبال لحظات جالبی که در اطراف شما اتفاق می افتند، باشید.

شما باید ناظر واقعا خوبی باشید و زمان واکنش شما باید تا حد ممکن کوتاه باشد تا آن لحظات را در عرض چند میلی ثانیه ثبت کنید. اما من در مورد بهبود زمان واکنش بعدا بیشتر صحبت خواهم کرد.

در دومین و سومین راه همه چیز معتبر و قابل اعتماد است، اما اجازه دهید خودتان مدیر صحنه های نمایش زندگی خود باشید. دومین راه در واقع به شما اجازه می دهد تا صحنه زندگی خود را طراحی کنید، اما باید منتظر بمانید تا یک «بازیگر» ظاهر شود. تنها به دنبال پارک ها، کوچه ها یا نقاط زیبای دیگری باشید که برای یک لحظه یک صحنه هیجان انگیز ایجاد می کنند. به اطراف نگاه کنید، نحوه راه رفتن افراد و آنچه که ممکن است در اینجا اتفاق بیفتد را تجزیه و تحلیل کنید. اگر یک مفهوم جالب در ذهن دارید، تنها صبر کنید فرد مناسب از راه برسد و آن وقت دکمه شاتر را فشار دهید. این کار را با عابران پیاده مختلف امتحان کنید، ترکیب بندی صحنه خود را تغییر داده و بهترین راه ممکن را پیدا کنید.

روش سوم و کمی ترسناکتر این است که «بازیگر» خود را پیدا کرده و او را تا یک صحنه عالی دنبال کنید. صادقانه بگویم، من افراد بسیار جالبی را دنبال کرده ام، در حالی که به مدت ۲۰-۱۵ دقیقه سعی کردم جلب توجه نکنم. همیشه فاصله خود را حفظ کنید و اگر صحنه ای شما را تحت تاثیر قرار داد، دکمه شاتر را فشار دهید.

زمان واکنش بسیار مهم است

عکاسی خیابانی، درست مانند عکاسی ورزشی، یکی از ژانرهایی است که در آن زمان واکنش شما باید تا حد ممکن سریع باشد. برای بهبود زمان واکنش خود وقت صرف کنید. اگر بخواهید می توانید این کار را در خانه انجام دهید.

«منتظر یک لحظه عالی و بی نقص نباشید… لحظه را دریابید و آن را کامل و بی نقص کنید!»

تا خانه خود قدم بزنید و یک شیء خاص را انتخاب کنید، به عنوان مثال یک گلدان، و در سریع ترین زمان ممکن از زوایا و موقعیت های مختلف از آن عکس بگیرید. به سرعت بچرخید و عکس بگیرید، دولا شوید، بپرید یا حتی روی زمین دراز بکشید. می دانم که این کارها عجیب به نظر می رسد، اما یک لحظه تعیین کننده تنها به اندازه یک چشم به هم زدن طول می کشد.

بر المان ها مسلط شوید

تا جایی که من می دانم، ایجاد یک پرسپکتیو عکاسی خیابانی به درون اندیشی بیشتری نسبت به هر ژانر دیگری نیاز دارد. شما باید زیاد احساس کنید تا واقعا عکس های خود را پیدا کنید. به همین دلیل است که قلب، چشم و روح شما همیشه مهمترین ابزار شما خواهند بود. اما با این حال باید این زندگی درونی خود را نشان دهید. و این کار به اندازه به دست آوردن آن سخت است.

در خیابان ها المان های مختلف زیادی وجود دارد که می توانید از آنها برای یک عکس استفاده کنید، در نتیجه اغلب آنقدر به جزئیات توجه می کنید که موقعیت کلی را از دست می دهید. چیزی که به من کمک کرد، تمرکز بر یک المان، مثلا یک رنگ خاص، به مدت چند ساعت بود. همچنین می توانید فقط به خطوط، کنتراست ها، لباس های جالب یا صحنه های هیجان انگیز توجه کنید. این محدوده گسترده المان ها را تنها به چند مورد کاهش دهید، آن وقت نتایج بهتری خواهید گرفت. هرچه این کار را به مدت طولانی تر انجام دهید، المان های بیشتری را می توانید به طور هم زمان اسکن (بررسی) کنید.

استاد شطرنج شوید

عکاسی خیابانی چیزی جز پیش بینی نیست. شما تنها نباید در تشخیص لحظات شگفت انگیز خوب باشید، بلکه همچنین باید بدانید که آنها اتفاق خواهند افتاد. سعی کنید تا آنجا که می توانید برای فهمیدن این که افراد چطور با هم ارتباط برقرار می کنند و چگونه حرکت می کنند، وقت بگذارید.

به الگوهای راه رفتن، ترافیک و چیزهایی که در اطراف شما اتفاق می افتند توجه کنید. چه اتفاقی ممکن است بیفتد اگر کسی آن چراغ عجیب چشمک زن را ببیند یا افراد چگونه به سر و صدای سمت ساخت و ساز واکنش نشان خواهند داد. شما نمی توانید بر کاری که عابران پیاده انجام می دهند تاثیر بگذارید، اما می توانید یاد بگیرید که آن را بهتر پیش بینی کنید. و این به شما به عنوان مدیر صحنه های کاندید (بی هوا) خیلی کمک خواهد کرد.

بهترین دوست شما: کنتراست های طبیعی

این یکی از مهم ترین درس هایی است که من یاد گرفته ام. نمی توانم به اندازه کافی تاکید کنم که کنتراست یا تضاد های طبیعی چقدر مهم هستند – به خصوص در عکاسی خیابانی. من صدها بار این اشتباه را مرتکب شده ام و همیشه هم آن را می بینم. همیشه سعی کنید سوژه تاریک (تیره) خود را در مقابل یک پس زمینه روشن قرار دهید و برعکس.

این ممکن است خیلی واضح باشد، اما یکی از رایج ترین اشتباهاتی است که انرژی یک عکس را می گیرد. من عکس های فوق العاده زیادی گرفته ام که خوب از کار در نیامدند چون سوژه به اندازه کافی با پس زمینه تفاوت نداشت. سعی کنید تا حد ممکن از این اشتباه جلوگیری کرده و خودتان را از حسرت از دست دادن یک عکس شگفت انگیز نجات دهید.

عکس های خود را به عنوان نقاشی در نظر بگیرید

تفاوت بزرگ بین نقاشی و عکاسی این است که وقتی شما نقاشی می کنید، المان هایی را اضافه می کنید و وقتی عکس می گیرید، المان هایی را کم می کنید. من نمی گویم که شما هم باید به اندازه من صحنه های خود را کاهش دهید، این فقط ترجیح شخصی من است. اما یک چیز که من در ابتدا یاد گرفتم این بود که عکاسی خیابانی حق نادیده گرفتن و غفلت از ترکیب بندی و سوژه را به شما نمی دهد، چون یک لحظه کاندید یا بی هوا (کارگردانی نشده) است. من در ابتدا این کار را انجام می دادم و فکر می کنم که اشتباه است.

«هر کودک یک هنرمند است. مسئله اینجاست که چگونه یک هنرمند باقی بمانیم.» – پابلو پیکاسو

این ژانر نیازمند انتخاب دقیق سوژه ها، ترکیب بندی، و تمام المان های دیگری است که یک عکس عالی ایجاد می کنند. فقط سخت تر است، چون شما نفوذ مستقیم بر آنچه که اتفاق می افتد، ندارید.

المان هایی که دوست دارید را پیدا کنید و آنها را به بوم خود اضافه کنید. در حالت ایده آل باید دلیلی برای وجود هر المان وجود داشته باشد. حتی اگر شما عکس های خیابانی واقعا زیبا با تعداد زیادی المان بگیرید، هنوز هم باید از خودتان بپرسید، چرا من نیمی از یک کارت خرید را در پس زمینه ثبت کردم؟ هیچ نقاشی چیزی را بی دلیل نمی کشد و همیشه از خود می پرسد این المان چه چیزی به نقاشی اضافه می کند. برای من مدت زیادی طول کشید تا این را فهمیدم، اما قطعا به من کمک کرد و من هنوز هم دارم روی آن کار می کنم.

واقعیت این است که شما دارید از خودتان عکس می گیرید

یکی از مهم ترین بینش هایی که من تا کنون در سفرم به دست آورده ام این است که عکاسی خیابانی چیزی بیش از عکس های گرفته شده از خودتان توسط دیگران نیست. به ۱۰ نفر یک دوربین دقیقا یکسان بدهید و اجازه دهید هر روز در یک زمان یکسان، به مدت یک ساعت در یک خیابان معین راه بروند. من مطمئنم که چیزهای مشابهی در عکس های آنها وجود خواهد داشت، چون آنها واضح اند، اما چیزهای دیگر در بین افراد متفاوت خواهد بود. اینها چیزهایی هستند که به نظر آنها جذاب اند، چیزهایی که آنها نسبت به آن شور و اشتیاق دارند. برای برخی، یک خیابان یک فضای غمگین و افسرده دارد، بنابراین عکس های سیاه و سفید از غریبه های جدی تر خواهند گرفت. بقیه بلافاصله عاشق رنگ ها و افراد شاد می شوند و این عشق را در عکس های خود می ریزند.

هنگامی که من کار عکاسی خیابانی را شروع کردم، شخصا مرتکب این اشتباه شدم که فکر می کردم باید شبیه عکاسی خیابانی معمولی سیاه و سفید، با زاویه باز (واید) و نسبتا پر جنب و جوش باشد (حداقل این ایده من از یک عکس معمول بود). من سعی می کردم این عکس ها را ایجاد کنم، اما آنها را احساس نمی کردم. مدتی طول کشید تا متوجه شدم چطور به هیچ چیزی اهمیت ندهم و تنها کاری را که دوست دارم انجام دهم. و اینگونه در نهایت به سبک شخصی خودم رسیدم.

«تفاوت بین شما و هر فرد دیگری، به اندازه تمام افراد دیگر است. و این تفاوت خیلی زیادی است، بنابراین باید احساس خاص بودن داشته باشید.» – جارود کینتز

چیزی که می خواهم بگویم این است که یادگیری از اساتیدی مانند برسون (Bresson) یا لیتر (Leiter)، خواندن هزاران نکته آموزشی و امتحان کردن سبک های مختلف خوب است، اما لطفا، یک لطفی در حق خودتان بکنید و تنها کاری را انجام دهید که فکر می کنید عالی است.

اشتباهی را که من کردم، شما تکرار نکنید. تنها آرزوی من این است که سبک کار این ژانر به اندازه افرادی که در خیابان از آنها عکس می گیریم متنوع شود – و من مطمئنم که شما این آرزو را به واقعیت تبدیل خواهید کرد.