مقایسه عکاسی با نور طبیعی، فلاش و همگام سازی سرعت بالا

در این ویدیو عکاس پرتره درل هوشینگ (Derrel Hoshing)، عکاسی پرتره با نور طبیعی، فلاش و سینک یا همگام سازی سرعت بالا (High speed sync) را مقایسه می کند. همگام سازی سرعت بالا گزینه ایست که در پرتره های فضای باز اهمیت فراوانی پیدا می کند. سرعت همگام سازی دوربین و فلاش که حداکثر ۱/۲۵۰ ثانیه است، عکاس را مجبور می کند تا برای جلوگیری از نوردهی بیش از حد، دیافراگم را تا f/5 یا بیشتر بسته و در نتیجه نتواند پس زمینه مات دلخواهش را نتیجه بگیرد. راه حل استفاده از فیلتر کاهنده نور (ND) یا همگام سازی سریع (HSS) است که تنظیم سرعت های شاتر خیلی سریع تر مثل ۱/۴۰۰۰ ثانیه و در نتیجه انتخاب بیشینه گشودگی دیافراگم (مثل f/1.4) را مقدور می سازد. ویدیو درل که در ادامه مشاهده می نمایید، این مطلب را کاملا روشن خواهد ساخت.

همگام سازی سرعت بالا – High-Speed Sync/Focal Plane Flash

همگام سازی سرعت بالا (HSS)، هنگامی که عکاس به سرعت شاتری فراتر از سرعت همگام سازی فلاش نیاز دارد، کاربرد دارد. سرعت همگام سازی فلاش معمولا ۱/۲۵۰ ثانیه است. تنظیم کردن فلاش در حالت HSS به عکاس امکان می دهد از سرعت شاتر سریع مطلوبش استفاده کند (حتی ۱/۸۰۰۰ ثانیه). این حالت وقتی عکاس به یک فلاش پوشش دهنده در حالت تقدم دیافراگم نیاز دارد کارآمد است.

چیزی که در این حالت رخ می دهد این است که فلاش در طول نوردهی به جای یک بار شلیک نور، با فرکانس بالا به تولید پالس های نوری می پردازد. این پالس های فرکانس بالا، پوشش نور در هنگام باز بودن شاتر را تضمین می کنند. هزینه به دست آوردن این قابلیت، هدر رفتن انرژی است، پس فلاش باید نزدیک تر و حتی گاهی بسیار نزدیک به سوژه قرار بگیرد.

با این قابلیت می توان حرکت ها را در نور روز ثابت کرد و اگر فلاش به اندازه کافی نزدیک باشد، سایه ها را نیز از بین برد. به یاد داشته باشید هر چه سرعت شاتر زیاد تر شود، فلاش باید نزدیک تر قرار بگیرد. برای ثابت نگه داشتن فاصله، نوردهی را افزایش دهید و یا زوم فلاش را زیاد کنید.