چگونه با یک درپوش بدنه DSLR یک دوربین پین هول بسازیم

عکاسی پین هول یا سوراخ سوزنی (Pinhole Photography) یک نوع عکاسی بدون لنز است. در واقع، دوربین پین هول یک جعبه ضد نور با یک روزنه کوچک و یک ماده حساس به نور در داخل آن است. نور از طریق روزنه (سوراخ جعبه) عبور کرده و طرح یک تصویر وارونه را بر روی فضای داخلی جعبه جایی که ماده حساس به نور یا فیلم قرار دارد، می اندازد. شما می توانید عملا از هر چیزی یک دوربین پین هول بسازید، و نتایج منحصر به فرد و اغلب شگفت آوری به دست آورید. در این مطلب لنزک یک روش ساده برای تبدیل دوربین DSLR به یک دوربین سوراخ سوزنی را آموزش خواهیم داد.

ایده های آنالوگ در دنیای دیجیتال

تغییر درپوش بدنه DSLR شما برای ایجاد افکت دوربین های سوراخ سوزنی، پروژه ساده ای است که تنظیمات بلادرنگی (real-time) را که در روند آنالوگ امکان پذیر نیست، میسر می سازد. تنها اگر بتوانید از یک درپوش بدنه چشم پوشی کنید، می توانید این کار را انجام دهید. این کار عکس های پین هول، که مات با گوشه های تیره (وینیت) هستند، را در کسری از زمان شبیه سازی کرده و برای افزودن یک کیفیت انتزاعی یا سورئال به یک تصویر عالی است. اگرچه روش دیجیتال با یک دوربین قوطی بیسکوییتی کلاسیک یکی نیست، یعنی اما یک رویکرد پویا برای ایجاد یک روند آنالوگ نوستالژیک می باشد. به علاوه، غیر قابل پیش بینی بودن نتایج، پیچیدگی جالبی به شیوه دیجیتال شما می بخشد.

لنزک: برای آشنایی بیشتر با دوربین های سوراخ سوزنی یا پین هول، به این مطلب مراجعه نمایید.

چیزهایی که نیاز دارید:

یک دوربین DSLR
یک درپوش بدنه که متناسب با بدنه دوربینی باشد که می خواهید از آن استفاده کنید
یک مته و یک سر مته
یک سوزن
فویل آلومینیومی
نوار چسب
چسب نواری

روش کار

مرکز درپوش بدنه را علامت گذاری کرده و با فشار دادن نوک سر مته بر روی علامت یک تورفتگی ایجاد کنید. مهم است که یک سوراخ در مرکز درپوش بدنه ایجاد کنید، در غیر این صورت اثر (افکت) کامل را به دست نخواهید آورد. با مته یک سوراخ ¼” یا ۶٫۳۵ میلیمتری در مرکز درپوش ایجاد کنید. مطمئن شوید که هیچ براده (تراشه) یا لبه تیزی توسط مته در سوراخ باقی نمانده باشد.

یک قطعه کوچک فویل آلومینیوم را به اندازه داخل لبه های درپوش ببُرید.

ورقه را محکم نگه دارید و آن را با نوار چسب به داخل درپوش بچسبانید.

برای مشخص کردن جایی که با دریل سوراخ شده، فویل را به آرامی با انگشت خود به داخل درپوش بدنه فشار دهید.

حالا نگاهی به طرح سوراخ ایجاد شده بیاندازید. با یک سوزن خیاطی کوچک، یک سوراخ کوچک را در مرکز طرح خراش دهید.

هرچه روزنه کوچک تر باشد، عکس شارپ تر یا واضح تر می شود، بنابراین تنها از نوک تیز سوزن برای ایجاد سوراخ استفاده کنید. مطمئن شوید که هیچ فویلی از سوراخ تازه ایجاد شده آویزان نباشد چون این امر می تواند کیفیت تصویر را به خطر بیاندازد.

عکاسی با دوربین پین هول

قبل از اتصال درپوش به بدنه دوربین، مطمئن شوید که درپوش بدنه را به طور کامل از گرد و غبار و ذرات باقیمانده تمیز کنید. تکه ای نوار چسب مشکی برای پوشاندن سوراخ زمانی که دوربین در حال استفاده نیست، کنار خود داشته باشید.

دیافراگم یا روزنه کوچک دوربین پین هول ما نسبت به یک لنز معمولی، اجازه ورود نور بسیار کمتری را به سنسور می دهد، بنابراین نوردهی ها باید طولانی تر باشند تا جبران شوند. زمانی که من بیرون در حال عکاسی هستم، ایزو را بر روی ۵۰۰ تنظیم می کنم، به طوری که بدون ایجاد نویز دیجیتال زیاد در تصویر، سنسور نسبت به نوری که به آن می رسد، حساس تر خواهد بود. من همچنین دوربینم را بر روی مُد نوردهی اولویت دیافراگم تنظیم می کنم (A در نیکون و سونی، و Av برای کانن و پنتاکس) تا بتوانم نوردهی را به راحتی تنظیم کنم، و سرعت شاتر به طور خودکار توسط دوربین تنظیم خواهد شد.

در تاریکی و شرایط فضای داخلی، تنظیمات سرعت شاتر من می تواند تا ۸ ثانیه کم شود. در روزهای روشن در فضای باز من در ۱/۳۰ ثانیه عکس می گیرم اما از سرعت شاترهای بالا تا ۱/۸۰۰۰ ثانیه نیز می توان برای عکاسی از سوژه های روشن مثل خورشید استفاده کرد. در ابتدا، کمی باید آزمون و خطا کنید، اما نیمی از سرگرمی و جذابیت این کار در آزمایش کردن است و شما خیلی زود به آن عادت می کنید. از آزمایش کردن نترسید و استفاده از سه پایه در نوردهی های طولانی (سرعت شاتر های آهسته) را فراموش نکنید.

همچنین با توجه به روزنه کوچک دوربین پبن هول، لکه های گرد و غبار بیشتر از تصاویر گرفته شده با یک لنز معمولی قابل مشاهده هستند. وحشت نکنید، این نشانه یک سنسور کثیف نیست! از فتوشاپ یا یک برنامه مشابه برای حذف نقاط از طریق ابزار Spot Healing استفاده کنید. در حالیکه دارید این کار را انجام می دهید، رنگ های تصویر خود را با منحنی ها یا Curves تقویت کنید تا تصویر جذاب تر و زنده تری داشته باشید. یا برای به دست آوردن یک حس آنالوگ قدیمی، تصویر را به سیاه و سفید تبدیل کنید.

نتیجه گیری

این پروژه عکاسی سریع، آسان و سرگرم کننده است، اما نتایج شگفت انگیز و غیره منتظره ای نیز به همراه دارد. بسیار شبیه همتای آنالوگ آن، من متوجه شدم که این روش نیز مستلزم این است که کاربر آرام باشد و از روند آزمایش لذت ببرد و تمام حواس خود را به عکاسی بدهد، به جای این که بیش از حد در مورد جزئیات فکر کند.

من متوجه شدم که بهترین عکس های من آنهایی بودند که ناخودآگاه گرفتم، که اغلب باید به سرعت نوردهی مناسب را حدس زده و عکس می گرفتم. همچنین، من با این دید جدید مجبور بودم ترکیبی از حرکت دوربین، نوردهی طولانی، میدان دید محدود، و حداقل تنظیمات تکنیکی ارائه دهم.

از این کار لذت ببرید و عکس های خود را در اینستاگرام با هشتگ lenzak# با ما و دوستان لنزکی خود به اشتراک بگذارید.

این عکس از شاخه های برگ دار با دو ثانیه نوردهی در یک روز ابری گرفته شد. فوکوس نرم دوربین سوراخ سوزنی ما و حرکت شاخه ها کیفیت نقاشی مانندی به تصویر می دهد.