چگونه زاویه دوربینتان را برای گرفتن پرتره های بهتر تنظیم کنید

گرفتن پرتره متغیرهای بسیاری دارد که می تواند برای یک عکاس تازه کار دشوار باشد. چه لنزهایی استفاده کنید- لنز زوم، ثابت یا ترکیبی از هر دو؟ آیا فول فریم عکاسی می کنید یا با سنسور کراپ شده؟ آیا در فضای داخلی عکاسی می کنید یا فضای باز؟ حتی سوژه هم می تواند موضوع حساسی باشد، برخی از عکاسان پرتره منحصرا عکس خانوادگی می گیرند، بعضی فقط از فارغ التحصیلان و یا نوزادان تازه متولد شده عکاسی می کنند و عکاسان بیشتری که ترکیبی از همه چیز را عکاسی می کنند. اما باید بدانید تغییر زاویه دوربین (عکاسی از زاویه بالا/پایین) عکس هایی با حس متفاوت ایجاد می کند – بنابراین در این آموزش لنزک در مورد تنظیم زاویه دوربین برای ثبت پرتره های بهتر صحبت خواهیم کرد.

Nikon D750, 85mm, f/4, ISO 900, 1/250 second

بله گرفتن پرتره متغیرهای بسیاری دارد و زمانی که شما روی تمامی این متغیرها تعمق می کنید به سادگی نمای جنگل را از دست می دهید و اصول کلیدی مثل ژست دادن و نورپردازی را فراموش می کنید. فارغ از اینکه از چه سبک پرتره ای پیروی می کنید، نکته ای هست که هرچند به چشم نمی آید ولی همیشه موثر و مهم است: زاویه ای که با آن عکاسی می کنید. این موضوع مسبب تفاوت بین مشتریان خوشحال و مشتریان ناراضی است. درک چگونگی استفاده از زاویه دوربین و نقاط دید می تواند به شدت عکاسی پرتره تان را ارتقا دهد.

نقطه دید – از بالا یا از پایین

درک چگونگی تاثیر زاویه دوربین (و یا نقطه دید) بر عکس های شما، در طولانی مدت حاصل خواهد شد و نه تنها عکاسی پرتره، بلکه عکاسی عمومی شما را بهبود خواهد بخشید. چگونگی قرارگیری شما نسبت به سوژه مورد نظرتان اثر قابل توجهی بر تصاویر حاصل دارد. برای مشخص شدن چگونگی این کار، در اینجا دو نمونه از عکس های اخیر من از یک خانواده در یک جلسه عکاسی خانگی را مشاهده می کنید. هر دو صحنه ای بسیار مشابه را نمایش می دهند، با این وجود زوایای مختلف عکاسی من، دو عکس بسیار متفاوت ایجاد کرده است.

Nikon D750, 35mm, f/4, ISO 5600, 1/90 second

زمانی که عکس بالا را می گرفتم، موقعیتم خیلی پایین و نزدیک زمین بود. بر روی دست ها و زانوهایم کاملا خم شده و در حالی که پدر و مادر پسرانشان که با خواهر خود بازی می کردند را نگاه می کردند، من به خانواده بسیار نزدیک شده بودم. عکس فوق این احساس را به بیننده می دهد که بخشی از صحنه است و دقیقا آنجا با آنها در لحظه خوش باهم بودنشان حضور دارد. این اتفاق کاملا به دلیل این است که عکس از زاویه پایین گرفته شده است. حال به تصویری تقریبا از همان صحنه اما گرفته شده از بالا نگاه کنید.

Nikon D750, 35mm, f/4, ISO 3600, 1/90 second

برای گرفتن این عکس من یک صندلی ناهار خوری برداشتم و روی آن ایستادم تا از یک زاویه بسیار بالاتر عکس بگیرم. نتیجه عکسی است که کاملا متفاوت از عکس اول احساس می شود. شما بخشی از صحنه به نظر نمی رسید، بلکه یک ناظر بر یک جمع خانوادگی از بیرون هستید.

هرچند من هر دو عکس را دوست دارم، هر یک واکنش احساسی بسیار متفاوتی در بیننده ایجاد می کند. با وجود اینکه هر دو با دوربین و لنز یکسان، در یک محل و با سوژه مشابهی گرفته شده، نتیجه دو عکس بسیار متفاوت از یک دیگر هستند، و همه ی این تفاوت به خاطر زاویه ای است که عکس ها از آن گرفته شده اند.

حتی تغییرات ظریف تفاوت ایجاد می کند

شما می توانید یک اثر مشابه، اما ظریف تر را در این دو پرتره ببینید که من از یک دختر بچه نزدیک تولدش گرفته ام.

Nikon D750, 85mm, f/4, ISO 800, 1/500 second

زاویه (ارتفاع) دوربین در اینجا به اندازه عکس خانوادگی اول، کم نیست، اما به حد کافی پایین است تا در سطح چشم دخترک قرار بگیرد. برای گرفتن این عکس من زانو زدم و چند متر عقب تر ایستادم تا مادرش از سمت راست من با او صحبت کند این عکس هم حس صمیمیت مشابهی با تصویر خانوادگی اول را منتقل می کند و گویی بیننده در نزدیکی دختر و بخشی از صحنه است.

این موضوع وقتی عکس از دختربچه از نگاه یک فرد بالغ به سمت پایین گرفته می شود (عکس زیر)، کمی تغییر می کند.

Nikon D750, 85mm, f/4, ISO 560, 1/250 second

هرچند اثر تغییر زاویه در اینجا به اندازه عکس های خانوادگی بالا چشمگیر نیست، شما هنوز هم متوجه نتیجه ی مشابهی از نظر احساسات و لحن می شوید. به جای اینکه تا سطح چشم پایین بیایم، این عکس را درحالت ایستاده و با فاصله مشابهی گرفته ام. با این کار بیننده مانند شما احساس نمی کند بخشی از صحنه است و بلکه به نظر می رسد صرفا یک ناظر است. توجه کنید که چگونه پیاده رو در پس زمینه با زاویه ای عجیب قاب را قطع کرده است در حالی که در اولین عکس، پیاده رو کاملا افقی از عکس گذشته و حسی ملایم بدون اینکه زیاد واضح و نمایشی باشد ایجاد کرده است.

یک بار دیگر اشاره کنم که من فکر نمی کنم هر کدام از تصاویر لزوما خوب یا بد هستند، اما دیدیم که تغییر زاویه دوربین (عکاسی از زاویه بالا/پایین) در احساس عکس تفاوت ایجاد می کند.

کودکان – قوانین را بشکنید

این موضوع اتفاقا، یکی از رایج ترین مشکلاتی است که من در افرادی که با یک دوربین DSLR و یا فقط با تلفن همراه خود از فرزندانشان عکس های لحظه ای می گیرند، می بینم. چند ثانیه وقت گذاشتن و نشستن و هم سطح چشمان کودکان شدن می تواند تفاوت بین ثبت یک لحظه صمیمی از زمان و یک تصویر خسته کننده باشد.

با این حال، من نمی خواهم این تصور اشتباه که عکاسی از زاویه بالا لزوما چیز بدی است را ایجاد کنم. در واقع این زاویه اگر آگاهانه استفاده شود، مانند تصویر این دختر با برادر کوچک دو هفته ایش (عکس زیر) می تواند عکسی بسیار خوب وکاملا موثر باشد.

Nikon D750, 50mm, f/4, ISO 400, 1/125 second

این عکس کمی پر دردسر بود، اما نتیجه چیزی شد که ارزشش را داشت. من درحال کار دراین لوکیشن در خانه ی یک خانواده بودم، بنابراین چیز زیادی برای کار روی آن نداشتم، اما می خواستم عکس منحصر به فردی بگیرم. من دو بچه را روی یک پتو روی زمین قرار داده، یک صندلی برای ایستادن برداشتم، و خودم به طور مستقیم بالای سر آنها قرار گرفتم درحالیکه فلاش از سقف بازتاب می شد.

نتیجه تصویری است که احساس سرگرم کنندگی و بازیگوشی بیشتری می دهد مثل اینکه بیننده در یک لحظه سرگرم کننده بین دو خواهر و برادر سرک می کشد. تجهیزات در اینجا چیز خاصی نیست (من می توانستم به راحتی D7100 قدیمی ام با لنز ۳۵mm را برای گرفتن عکس مشابهی بکار ببرم) اما توجه به زاویه، عکسی ساخت که از بقیه ی عکس های آن روز من یک سرو گردن بالاتر بود.

زوایای دیگری که باید مدنظر قرار داد

گاهی اوقات پیدا کردن زاویه مناسب دربرگیرنده ی موضوع ساده ای مثل انتخاب مکان قرار گیریتان در رابطه با سوژه است، نه لزوما عکاسی از زاویه بالا یا پایین. شما می توانید این مثال را در زیر ببینید. پس از یک ساعت عکاسی از انواع سبک های سنتی پرتره، من عقب ماندم و درحالیکه خانواده به سمت ماشین خود بر می گشتند و درحالیکه غروب آفتاب درخشش گرمی از میان درختان ایجاد می کرد، چند عکس گرفتم.

Nikon D750, 85mm, f/4, ISO 180, 1/400 second

عناصری وجود دارند که می شد بدون آنها عکس را بگیرم، مانند شاخه های درختی که از سمت چپ آمده است. اما به طور کلی تصویر احساس گرم و خودمانی می دهد و حسی از صمیمیت را انتقال می دهد، مثل اینکه من از خانواده در یک لحظه آرام و صمیمی عکس گرفته ام. این عکس، شما، یعنی بیننده را، به عنوان ناظر خارجی صحنه قرار می دهد، و تقریبا این احساس را می دهد که شما از دور به تماشای خانواده ای که زمان خاصی را به هم اختصاص داده اند نشسته اید.

این در تضاد کامل با تصویر بعدی است، که با وجود اینکه در مکانی متفاوت است، به جز یک متغیر یعنی زاویه تقریبا به طور دقیقی به همان شیوه، ساختار یافته است.

Nikon D7100, 85mm, f/2.8, 1/250 second, ISO 100

این تصویر، احساسی پر از انرژی، هیجان، و شور و شوق در خانواده ای که دست در دست هم به سمت من می آیند را منتقل می کند. من هر دو تصویر را دوست دارم، اما تغییر زاویه، دو عکس بسیار متفاوت ایجاد کرده است.

خلاصه

امیدوارم، شما از این مثال ها ایده بگیرید که چگونه زاویه دوربین و نقطه دید به طور چشمگیری بر انواع پرتره هایی که می گیرید اثر دارد. اگر شما به دنبال امتحان چیز جدیدی هستید و می خواهید بدون صرف پول برای تجهیزات بیشتر، عکاسی تان را یک پله ارتقا دهید، سعی کنید کاری به سادگی تغییر زاویه عکاسی خود انجام دهید و ببینید چه اتفاقی می افتد.

نویسنده: سایمون رینگزموث (Simon Ringsmuth)

منبع

برگرفته از: digital-photography-school