در دفاع از عکاسی با فلاش: ۵ دلیل برای اضافه کردن یک فلاش به وسایل عکاسیتان

در این مطلب لنزک جان اسپارکمن به شما ثابت خواهد کرد که عکاسی با فلاش آنقدر ها هم دشوار نیست و با دلایلی که می آورد شما را به عکاسی با فلاش تشویق می کند. جان همچنین به ساده ترین روش ممکن عکاسی با فلاش را به شما عزیزان آموزش خواهد داد. به ادامه مطلب مراجعه نموده و با چرایی و چگونگی عکاسی با فلاش آشنا شوید.

اجازه دهید اینگونه بگویم، فلاش یک ابزار پیچیده است.

فرض کنید که چند سالی هست که عکاسی را شروع کردید و استاد عکاسی با نور طبیعی هستید و به مثلث نوردهی کاملا واردید. حالا فلاش وارد کار می شود و این مثلث را خراب کرده و به یک مربع تبدیل می کند!

قبلا می توانستید با نور طبیعی هر کاری بکنید، ولی الان فلاش تمام دانش قبلی شما را درهم ریخته و سرگردانتان کرده است. حالا موقع عکاسی چند عامل دیگر مانند قدرت و شدت فلاش، جهت نور و شکل دهنده های نوری را هم باید مد نظر بگیرید. گفتم یه مربعه؟ البته بیشتر شبیه به یک ده ضلعی شد.

الان اگر می خواهید چراغ ها را خاموش کنم و آن هایی که ترس برشان داشته فرار کنند 🙂 ولی اگر هنوز علاقه مندید که بدانید چرا من فکر میکنم یاد گرفتن عکاسی با فلاش ارزشش را دارد، به خواندن ادامه دهید.

عکاسی با فلاش آنقدر ها هم سخت نیست

بله، مدتی طول می کشد تا بخش های مختلف آن را یاد بگیرید، ولی شما تا همین الان هم خیلی چیزها در مورد عکاسی یاد گرفته اید و این فقط قسمت بعدیست. با چند بار آزمون و خطای ساده می توانید به توانایی های متعدد فلاش ها پی ببرید.

(با لحن تبلیغات تلویزیونی بخوانید)

آیا تا به حال مجبور به این شده اید که یک ساعت در فتوشاپ بگردید تا صورت سوژه را روشن تر کنید به خاطر اینکه به اندازه کافی نورپردازی نشده بوده؟ فلاش اینجاست که دست گیری کند.

آیا تا به حال موقع عکاسی در نور کم مجبور شده اید سرعت شاتر را پایین بیاورید و نتیجتا تصویری خارج از فوکس ثبت

کنید؟ فلاش اینجاست که دست گیری کند.

خریدن یک فلاش و یادگیری استفاده از آن چشم های شما را به روی یک دنیای جدید برای فتح کردن باز می کند.

عکاسی با فلاش آنقدر ها هم گران نیست

بله، فلاش های استودیویی گران قیمتی مثل پروفوتو بی ۱ (Profoto B1) هم هستند، ولی شما می توانید یک فلاش Yongnuo YN-560 ارزان قیمت به جایش بخرید و مادامی که قصد ندارید محوطه بزرگی را نورپردازی کنید، اساسا نیازی به آن فلاش های گران قیمت و بزرگ هم ندارید.

شخصا چهار سال است که از همین فلاش ارزان قیمتم برای عکاسی استفاده می کنم و هرگز ناامیدم نکرده است.

چند تا از آن ها را خریداری کنید و با یه ارسال کننده و دریافت کننده رادیویی می توانید شروع به کسب تجربه کنید.

غول مرحله آخر عکاسی با فلاش، جدا کردن فلاش از دوربین است که با این کار می توانید یادگیری را شروع کنید.

داشتن چند فلاش کوچک برای نورپردازی بخش های مختلف یک صحنه خیلی بهتر از داشتن یک منبع نور بزرگ است که کل صحنه را نورپردازی می کند.

می توانید طوری نورپردازی کنید که معلوم نباشد از فلاش استفاده شده است

توضیح دادن این تکنیک به اندازه نشان دادن و اجرای عملیش آسان نیست. در هر شرایطی که باشید، البته غیر از یک اتاق کاملا تاریک، نوری در محیط وجود دارد که سنسور دوربین می تواند جذبش کند. در مرحله اول، تنظیمات دوربین را با توجه به شرایط عوض کنید تا جایی که دوربین شروع به جذب نور از محیط کند (هرچقدر هم که ضعیف باشد مهم نیست). حالا، فلاش خود را روی کمترین قدرت قرار دهید و یک عکس بگیرید. در حالی که دست به تنظیمات دوربین نمی زنید، قدرت فلاش را کم کم افزایش دهید تا جایی که فلاش با نور محیط به خوبی ترکیب شود.

نهایتا می بینید که این دو نور ترکیب می شوند و در آخر می توانید نسبت نور دریافتی از فلاش یا محیط را با تکنیکی که جلوتر آموزش می دهم تغییر دهید.

می توانید میزان نور دریافتی از محیط را تنها با تغییر سرعت شاتر، به سلیقه خود تنظیم کنید

این قانون برای همه دوربین هایی که قابلیت عکاسی با فلاش را دارند، صدق می کند. فرض کنید که به آن ترکیب مد نظرتان برای نور محیط و نور فلاش دست یافته اید. ناگهان خورشید از پشت ابرها بیرون می آید و تمام زحماتتان را بر باد می دهد. نترسید! یک تکنیک ساده این مشکل را حل می کند: سرعت شاتر دوربین

بالا یا پایین بردن سرعت شاتر، هیچ تاثیری روی قدرت فلاش یا اینکه چه قدرتی از فلاش وارد دوربین می شود ندارد و این فقط میزان نوری که از محیط به سنسور تابیده می شود را محدود می کند (و یا افزایش می دهد).

وقتی که این تکنیک را یادگرفتم سر از پا نمی شناختم. باور نکردنیه! یک گزینه برای تغییر روی دوربینم هست که می تواند به راحتی نسبت نور محیط به نور فلاش را کنترل کند. حالا دیگر می توانم انتخاب کنم که چراغ های اتاقم چقدر روشن باشند یا اینکه چقدر روشنایی از یک شمع می خواهم.

شاید فکر کنید که پایین بردن سرعت شاتر باعث شود که سوژه از فوکس خارج شود ولی نه، اینطور نیست. نوری که از فلاش خارج می شود، باعث خواهد شد که سوژه در عکس حتی در سرعت های شاتر پایین، کاملا واضح و شارپ باشد. پس این واقعا یک موقعیت دور سر برد است.

تا جایی که می شود از سرعت شاتر برای کنترل کردن نور محیط استفاده کنید. فقط حواستان باشد که فراتر از سرعت همگام سازی یا سینک (sync speed) دوربین تان که معمولا ۱/۲۵۰ ثانیه هست نروید.

سرعت شاتر در این عکس ۱/۶۰ ثانیه بود، یک فلاش بالای پله ها و یکی داخل آشپزخانه. نور روز از میان در ورودی (سمت راست) می تابید.

آهسته تر کردن سرعت شاتر تا ۱/۳۰ ثانیه، باعث دو برابر شدن نور محیط شده، به معنی روشن کردن سایه ها بدون نیاز به پس پردازش.

فلاش می تواند تعیین کننده یک احساس باشد

من عاشق استفاده از فلاشم (حتما حدس زده بودید)، برای دریافتن اینکه چطور رنگ ها، اندازه ها و جهت های مختلف فلاش می توانند یک حس و حالت کاملا متفاوت به عکس ها بدهند.

با داشتن تنها یک فلاش کوچک در یک اتاق دیگر، می توانید عکستان را از یک بُعدی به دو بُعدی تبدیل کنید.

بچه ها در حال تست تریگر روی یک فلاش Yongnuo 560 قبل از نصب آن در اتاق پشتی.

شلیک فلاش به سمت دیوار آبی رنگ (در اتاق پشتی) به اتاق یک تُن سرد داده، که با رنگ های گرم اتاق جلویی تضاد زیبایی ایجاد کرده است.

حالا می توانید برای تاکید کردن روی یک چیز خاص یا برای اهمیت بخشیدن به یک حس موجود در عکس، نورپردازی کنید. فلاش این امکان را به شما می دهد که فراتر از ثبت آنچه جلوی دوربین هست بروید و چشمان بیننده را به یک بخش خاص از صحنه که میل دارید سوق بدهید.

یک شانس به فلاش بدهید، شاید خوشتان آمد و یادتان باشد که هیچ راه درست و یا غلطی برای عکاسی با فلاش وجود ندارد. تنها راه درست امتحان چندین باره است. روش ها و زوایای مختلف را امتحان کنید تا ببینید کدام یک برای وضع موجود بهتر جواب می دهند.

هر چیزی که به نظرتان خوب آمد، همان راه درست نورپردازی در آن شرایط به خصوص است.

سپاس ویژه از مترجم میهمان: آقای سامان شریعتی (صفحه اینستاگرام).

نویسنده: جان اسپارکمن (Jon Sparkman)

منبع

برگرفته از: ۵۰۰px