ده سوالی که باید هنگام عکس گرفتن از خود بپرسیم

وقتی دوربین دیجیتالتان را بر می دارید تا عکس بگیرید، درست قبل از اینکه دکمه شاتر را فشار دهید، در ذهنتان چه می گذرد؟ آیا مثل خیلی از عکاسان دیجیتال زیاد فکر نمی کنید و فقط می خواهید آن لحظه را ثبت کنید و بعد راه بیفتید؟

به هر حال اگر به پرسیدن برخی سوالات ساده عادت کنید، این سوال ها به شما کمک می کنند که سطح عکس هایتان را بالا ببرید. در اینجا با ده سوالی آشنا خواهید شد که باید به طور معمول در هنگام کادر بندی یک عکس از خودتان بپرسید.

چه داستانی می گویم؟

این سوال مهمی است و سوالی است که به شما کمک می کند که بر اساس پاسخ این سوال بتوانید تصمیم های دیگری را در مورد ترکیب بندی، کادر بندی، نوردهی و… بگیرید. در اصل شما این سوال را از خودتان می پرسید که «چرا می خواهم این عکس را بگیرم؟ هدف این عکس چیست و می خواهم چه چیزی را بیان کنم؟ ایا این عکس صرفا روشی برای ثبت یک لحظه است، آیا تلاش می کنم که احساس یک لحظه را ثبت کنم؟ آیا این عکس را می گیرم تا به کسی بدهم؟ آیا این عکس بخشی از سری بزرگتری از عکس ها است یا فقط همین یک عکس است که قرار است یادبود آن لحظه باشد؟

نقطه کانونی بصری این عکس چیست؟

به طور طبیعی بینندگان این عکس چشمشان را در این صحنه به کدام بخش می دوزند؟ از آن که این نقطه کانونی را شناختید می توانید در این مورد فکر کنید که کادر را باید در کجا قرار داد (مثلا قانون یک سوم را در نظر بگیرید)

روش های متنوعی وجود دارند که می توانند کادر بندی عکس شما را بهتر کرده و برخی از این روش ها را در اینجا بررسی کرده ایم.

چه نقاط کانونی دیگری وجود دارند؟

وقتی فهمیدید که می خواهید چشم های بینندگان را به کجا هدایت کنید و آن نقطه را در کادر قرار دادید، عکس را با چشم تان وارسی کنید و ببینید آیا نقطه کانونی دیگری هم وجود دارد؟ و این سوال را از خودتان بپرسید که آیا باید این نقاط کانونی دیگر را به تصویر اضافه کنم یا اینکه از تصویر حذف کنیم؟ نقاط کانونی ثانویه باعث افزایش عمق عکس ها می شوند اما می توانند خیلی حواس را پرت کنند و بنابرین ممکن است به این نیاز داشته باشید که موقعیت خودتان را تغییر دهید، فاصله کانونی و عمق میدان را به شکلی تنظیم کنید که با این نقاط هماهنگ باشند یا اینکه این نقاط کانونی رقیب را از عکس هایتان حذف کنید. به خاطر داشته باشید که اگر عکس شما بیش از یک نقطه کانونی داشته باشد، ممکن است که گرفتن دو عکس به زحمتش بیارزد و هر کدام از نقاط کانونی یک عکس مجزا را ایجاد کنند و کارها ساده تر پیش می روند.

چه چیزی در پس زمینه و چه چیزی در پیش زمینه قرار دارد؟

یکی از رایج ترین دلایل پرت شدن حواس در عکاسی دیجیتال، پس زمینه عکس شما است. چشم هایتان را در فضای پشت سوژه حرکت دهید تا ببینید چه چیز دیگری در تصویر وجود دارد (همین کار را در پیش زمینه هم انجام دهید) . این نکته را بررسی کنید که آیا می خواهید پس زمینه در فوکوس و مشخص باشد یا اینکه تار باشد.

آیا به اندازه کافی نزدیک هستم؟

یک اشتباه رایج دیگر در عکاسی دیجیتال گرفتن عکس هایی است که سوژه بیش از حد در کادر کوچک به نظر می رسد. عکس هایی که کادر را با سوژه شما پر می کنند خیلی پویا تر هستند و جزئیات بسیار بیشتری از سوژه را نشان می دهند. برای رسیدن به این افکت شما باید گزینه نزدیک تر شدن به سوژه یا حرکت دادن سوژه به نزدیک خودتان یا استفاده از فاصله کانونی بلندتر برای ایجاد حس نزدیک بودن را مد نظر قرار دهید.

منبع نور اصلی کدام است؟

همیشه به نحوه ای که نور به سوژه می تابد توجه کنید. بدون نور شما جزئیات و وضوح عکستان را از دست می دهید و دوربین شما باید با انجام کارهایی مثل افزایش ISO و طولانی تر کردن سرعت های شاتر (که ممکن است باعث تصاویر نویزدار و تار) شود، این نقص را جبران کند. منبع اصلی نور کدام است؟ نور از کجا می آید؟ ایا نور کافی است؟ آیا نیاز به منبع نور مصنوعی (مثل فلاش) دارید؟ ایا باید دوربین را روی یک سه پایه ثابت کنید تا به دلیل نور پایین مانع از تکان خوردن دوربین شوید؟. برای مطالعه بیشتر در زمینه نورپردازی مطلب «قوانین لازم برای داشتن نور عالی در عکاسی» را مطالعه نمایید.

آیا کادربندی من صاف است؟

عجیب است که عکس های زیادی به دلیل اینکه کادر بندی آنها کمی کج بوده است، خراب شده اند. افق شیب دار و انسان ها یا ساختمان هایی که کمی مایل ایستاده اند، ضعف هایی هستند که شما باید همیشه در ذهن تان داشته باشید و حین عکسبرداری همیشه صاف بودن کادر را کنترل کنید. 
نکته دیگری که به این سوال مربوط می شود این است که «آیا دوربین را درست نگه داشته ام؟». عده زیادی دوربین را درست نگه نمی دارند و به همین دلیل به خاطر تکان خوردن و اشتباهات کادربندی به عکس هایشان آسیب می زنند.

از چه چشم اندازهای دیگری می توانم از این سوژه عکس بگیرم؟


۱۰ مالک دوربین دیجیتال را جلوی یک صحنه قرار دهید و اکثر آنها دقیقا عکس مشابهی را از موقعیت مشابهی می گیرند. با یافتن زاویه های تازه و خلاق و چشم اندازهایی که می توان از آن ها عکس گرفت خودتان را به چالش بکشید و صرفا عکس های استانداردی نگیرید که هر کس دیگری هم می تواند بگیرد.

نگه داشتن دوربین با یک حالت دیگر چه تغییری در این عکس ایجاد می کند؟

عکاس های زیادی هستند که عادت دارند همیشه دوربین را به روش مشابهی نگه دارند (افقی/منظره یا عمودی/پرتره). در حالیکه ترجیح دادن یک روش یا روش دیگر قابل قبول است اما این نکته را به یاد داشته باشید که تغییر حالت نگه داشتن دوربین می تواند اثر عکس را به شدت تغییر دهد. فراموش نکنید که می توانید دوربین را در زاویه ای نگه دارید که نتیجه موثرتری به دست آید.

چشم این عکس را چگونه مرور می کند؟

این به سوال نقاط کانونی مربوط می شود اما نکته دیگری هم در آن وجود دارد. اگرچه شما یک عکس بدون حرکت را می گیرید اما چشم بیننده ها در حین تماشای عکس بی حرکت نمی مانند. انسان ها تمایل دارند که خطوط را دنبال کنند و جذب شکل ها و رنگ ها می شوند. بنابرین همه این عناصر و سرنخ های بصری می توانند به بهبود عکس های شما کمک زیادی کنند.

البته احتمالا شما همه این سوالات را در حین عکاسی به یاد نخواهید آورد و احتمال کمی وجود دارد که در هر عکسی که می گیرید همه آنها را مرور کنید به هر حال دفعه بعدی که دوربین دیجیتال تان را برای عکس برداری برداشتید حداقل در حین عکس گرفتن روی یک یا دو سوال از بین این سوال ها تمرکز کنید. به زودی متوجه خواهید شد که پاسخ دادن این سوال ها به صورت یک عادت خودکار در شما در می آید و به طور طبیعی عکس های دیجیتالی می گیرید که همه این عناصر را در خود لحاظ کرده است.

منبع

برگرفته از : Digital Photography School