بسیاری از عکاسان از عکس گرفتن از ابرها لذت می برند، و به راحتی می توان فهمید چرا اینطور است. از الگوهای زنده و شکل گیری غروب درخشان، تا ابرهای طوفانی و سبک های غیر معمول، تقریبا همیشه چیز جالبی در آسمان اتفاق می افتد. درحالیکه هیچ شکی نیست که ابرها به نوبه خود می توانند سوژه هایی عالی باشند، من احساس می کنم که آنها از لحاظ عکاسی وقتی که به عنوان پس زمینه برای سوژه های دیگر مورد استفاده قرار می گیرند مفیدتر هستند. استفاده مناسب از ابرها در یک تصویر می تواند به آن عکس بافت، بُعد، و حس بدهد، درحالیکه به عنوان یک ویژگی داستان سرایانه اضافی برای سوژه اصلی شما عمل می کند. در این مطلب لنزک نکات آموزنده ای در مورد ابر ها خواهید خواند که عکاسی شما را ارتقاء می دهند.
استفاده درست و به جا از ابرها به این روش معمولا نیازمند کمی برنامه ریزی، کمی گشتن به دنبال مکان مناسب (که همیشه سرگرم کننده است!)، سوژه مناسب، و البته، دوختن یک چشم تیز به سمت آسمان در جستجوی ابر هایی زیبا. بیایید شروع کنیم!
ابر = بافت
اول اجازه دهید بررسی کنیم که ابرها چگونه می توانند یک عکس کسل کننده را به یک عکس جذاب تبدیل کنند. تصویر زیر از یک سگ در یک روز روشن بدون وجود هیچ گونه ابری گرفته شده. پس زمینه آبی ساده خوب است، اما یک رنگ تنها شاید فاقد جذابیت باشد.
حالا این عکس را در نظر بگیرید، که از یک سگ دیگر اما در روزی با ابرهای بزرگ تابستانی گرفته شده است. تفاوت بلافاصله معلوم می شود – ابرها یک بافت و حس بسیار مورد نیاز را به عکس اضافه می کنند، و این تصویر را از نسخه آبی ساده آن بالاتر می برند.
یک عکس چشم انداز خوب نیز می تواند از کمی بافت ابری بهره ببرد.
رسیدن به آسمان
پیدا کردن راهی برای گنجاندن ابرها در پشت سوژه یکی از آن معماهای عکاسی است که باید هر از گاهی حل شود. اغلب، کلید کار این است که بفهمید چطور سوژه را بالا ببرید، یا خودتان را پایین بیاورید. یک راه عالی برای انجام این کار استفاده از یک تپه است. به طور کلی، هر چه تپه بزرگتر باشد بهتر است، اما حتی تپه ها و فرازهای کوچک نیز می توانند جواب دهند.
تپه مانع از قرار گرفتن هر چیز حواس پرت کننده ای در عکس می شود، و یک خط افق تمیز به تصویر می دهد. اما باز هم، اگر این تنها یک آسمان آبی خالی بود، عکس آنقدر جالب نمی شد، و تاثیر چندان زیادی ایجاد نمی کرد. ابرها بافت اضافی فراهم کرده، و به حفظ تعادل بالای عکس کمک می کنند.
بخش بزرگی از عکاسی درک این است که چه چیزهایی را نباید در منظره یاب بگنجانیم. شما همچنین می توانید از مزایای سوژه هایی که خودشان بالاتر از شما هستند، بهره مند شوید.
داستان سرایی
فوق العاده است که از ابرها به عنوان یک ابزار داستان سرایی استفاده کنید. اجازه دهید به چند نمونه از این عکس ها نگاهی بیاندازیم:
ابرها در تصویر بالا به شما چه می گویند؟
با وجود این که ابرها سوژه اصلی این عکس نیستند، اما باز هم اهمیت و تاثیر قابل توجهی در ترکیب بندی دارند، و حس و تعادل زیادی به این عکس می بخشند. ابرها در مورد محل عکاسی عکس زیر به شما چه می گویند؟
عمق میدان را افزایش دهید
اگر شما از یک لنز تله فوتو استفاده می کنید، یا اگر به سوژه خود نزدیک هستید، ممکن است بخواهید کمی دیافراگم لنز خود را ببندید تا عمق میدان را افزایش داده و ظاهر متمایز پس زمینه خود را حفظ کنید. به عنوان مثال، اگر شما به طور معمول از یک پرتره در f/4 یا f/5.6 عکس می گیرید، استفاده از f/11 یا f/16 را برای کمک به حفظ جزئیات ابر امتحان کنید.
ابرهای رنگارنگ
به عنوان نکته آخر، به یاد داشته باشید که ابرها همیشه سفید و خاکستری نیستند. مانند تمام انواع عکاسی در فضای باز، ساعات طلایی (یک ساعت بعد از طلوع خورشید و قبل از غروب آن) می توانند دوست شما باشند. در مورد ابرها، یک طلوع یا غروب آفتاب عالی می تواند ابرها را به رنگ قرمز، صورتی، و نارنجی درآورد. لزوما به سمت خورشید هم عکس نگیرید، به طرف مخالف آسمان نگاه کنید تا رنگ های لطیف تر، اما در حین حال زیباتری را پیدا کنید.
نویسنده، دنیل جانسون (Daniel Johnson): یک عکاس حرفه ای در زمینه حیوانات، زندگی روستایی و مواد غذایی و نویسنده چندین کتاب در مورد عکاسی از حیوانات است. تصاویر او از سگ ها، اسب ها، و زندگی روستایی به طور منظم در کتاب ها، مجلات، و تقویم ها چاپ می شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر یا دیدن عکاسی دن، به وب سایت او Fox Hill Photo مراجعه کنید.
منبع
برگرفته از: Digital Photography School
۱۳ اسفند ۱۳۹۸
خیلی ممنونم از راهنمایی مفید شما
۵ اردیبهشت ۱۳۹۵
سلام به همه. واقعا مطلب خوبی بود. الان متوجه شدم چرا عکسهایی که از ابرها میگیرم اصلا عمق نداره. یعنی با افزایش دیافراگم و ایجاد عمق میدان بیشتر بعد و حجم ابرها هم بیشتر مشخص میشه؟
۶ اردیبهشت ۱۳۹۵
درود فراوان جناب پیرنیا بزرگوار
موافقم با شما در مورد عمق یا بُعد چنین عکس هایی. یکی از مثال های تصویری خوب برای این موضوع همان عکس اصلی مطلب (پیش زمینه علفزار و آسمان ابری) است. چراکه دیافراگم کمی بسته کمک کرده تا عمق میدان بیشتر شده و ابر هایی که دورتر هستند نیز واضح ثبت شوند. البته عمق بخشیدن به عکس آنقدر بحث مفصلی است و عوامل زیادی دارد (بعضا غیر علمی) که حتما شما مواردی را در مطالب لنزک مطالعه نموده اید و انشاالله در موردش در آینده هم بیشتر خواهیم نوشت.
سپاس فراوان از همراهی شما
۷ اردیبهشت ۱۳۹۵
سلام به سامان گرامی. سپاس فراوان از پاسخ شما.! با اشتیاق منتظر مطالب بیشتر هستم.
۵ اردیبهشت ۱۳۹۵
خدا قوت…
خیلی خیلی خیلی خیلی ازتون سپاسگذارم