اگر چه تا همین چند سال پیش فقط کالج ها و دانشگاه های محدودی دوره های آموزش عکاسی را ارائه می دادند، اخیرا آموزش عکاسی در اینگونه موسسات رواج بیشتری یافته است. حال سوال اینجاست که اگر مشتاق حرفه ای شدن در این زمینه هستید، آیا راه بهتر محدود کردن خود به عکاسی خواندن در کلاس درس است؟ در این مطلب لنزک، دیدگاه عکاس الکسیا سینکلر در این زمینه را خواهید خواند.
این مطلب صرفا ترجمه بوده و نظرات شخصی الکسیا سینکلر را بازتاب می دهد و سایت لنزک در این مورد موضع گیری خاصی ندارد. قطعا تصمیم گیری در مورد نحوه کسب اطلاعات در هر رشته ای، به تحقیقات، مطالعه و مشورت فراوان نیازمند است.
الکسیا سینکلر (Alexia Sinclair)، عکاس استرالیایی که در زمینه فاین آرت فعالیت حرفه ای میکند، پاسخش به این سوال، منفی است. او اعتقاد دارد که صرف گرفتن مدرک عکاسی، باعث محدود شدن خلاقیت هنر آموزان می شود.
وی میگوید: «شخصا فکر میکنم این کار (محدود کردن خود به کلاس درس) چشم شما را بر روی روش های خلاقانه خلق تصویر می بندد. چراکه بسیاری را از خارج شدن از چارچوب ها هراسان می کند».
الکسیا نقاشی و مجسمه سازی و همه چیز های دیگر میان این دو را در دانشکده هنرهای زیبا فراگرفت. سپس علاقه شدیدی به فتوشاپ در خودش یافت و با بورسیه تحصیلی ای که دریافت کرده بود، شانس این را پیدا کرد که به اروپا برود و مدرک کارشناسی ارشد خود را در هنرهای زیبا بگیرد.
او می گوید وقتی که در دانشگاه مشغول تحصیل بودم فکر می کردم که دیگر هیچ وقت نقاشی نخواهم کرد، ولی حالا با استفاده از فتوشاپ و صحنه هایی که برای عکس هایش خلق می کند، نیمی از کارهایی که انجام می دهد شامل استفاده از قلم مو می شود، البته نوع دیجیتالی.
مجموعه عکس «The Regal Twelve» الکسیا خود گواه این مدعاست. ترکیب مواردی چون چیدمان صحنه، لباس های مدل ها و فتوشاپ (و همچنین دوربین Phase One او) به عکس هایی که او میگیرد، جان می بخشند.
اگر تنها هدفت آموختن عکاسی است، شاید بهترین جا برای یادگرفتنش دانشگاه نباشد.
الکسیا به جای چند سال دانشگاه رفتن و شهریه دادن، شرکت در دوره های کوتاه مدتی را پیشنهاد می دهد که صرفا راه و رسم این کار را یاد می دهند. او می گوید: من فکر نمی کنم یه نفر حتما باید سه یا چهار سال دانشگاه برود تا عکاسی بخواند.
دانشگاه ها می توانند تئوری و تاریخچه عکاسی را آموزش دهند اما معمولا وقتی کار به قسمت عملی می رسد، یک پایشان لنگ می زند. در عین حال، زمان زیادی هم طول می کشد تا یک عکاس خوب بشوی. زمانی بود به خاطر محدودیت تکنولوژی باید خودت عکست را ظاهر میکردی و نتیجتا باید درک عمیق و درستی از نوردهی و سرعت شاتر می داشتی.
امروزه با وجود دوربین های دیجیتال، قسمت حدسی کار از فرآیند آموختن حذف شده است. در یک روز میشود هزار تا عکس گرفت و شاید به صورت اتفاقی عکسی که میخواهی را هم بگیری، اما یادگرفتن اینکه چه طور این کار را در آینده مجددا تکرار کنی به مراتب زمان زیادی می طلبد.
الکسیا می گوید: «من در اتاق تاریک (اتاق ظهور عکس) زندگی می کردم. آن زمان عکاسی دیجیتال نبود. صبح تا شب مشغول کار کردن با وسایل و مواد ظاهر کردن عکس بودیم و آدم نمی دانست آیا نتیجه درست خواهد بود یا نه. به همین خاطر عکاس خیلی متکی به نورسنج (Lighr meter) بود.
در این پیشه و هنر که موانع ورود روز به روز کمتر میشوند، افراد زیادی شانس خود را امتحان می کنند تا عکاس شوند. برای رقابت کردن با این افراد و برنده شدن این رقابت چیزی بیشتر از عکاسی نیاز است.
الکسیا در مصاحبه با سایت Bokeh اینچنین می گوید: «به همین خاطر من باید خودم را بیشتر و بیشتر به چالش بکشم تا به عکاسی ام چیزی اضافه کنم که برای بقیه چالش برانگیز بوده و به آسانی قابل بازتولید نباشد. وی افزود که به عنوان مثال اگر من فقط عکاسی خوانده بودم، نمی توانستم مانند امروز در این رقابت عمل کنم».
مخلص کلام اینکه محدود کردن خود فقط به تحصیلات آکادمیک، باعث میشود که خلاقیت نهفته در خود را محدود کنی و حتی مهارتهای دیگری که باعث میشوند در آینده عکاس بهتری بشوی را هم از دست بدهی.
برای اینکه مهارت های مختلف را یادبگیری و چند بُعدی بشوی، باید برای عکاس هایی که کارشان را بلدند کار کنی و در کنار آن ها باشی و باید فکر و خلاقیت خود را پرورش بدهی.
عکاسی خواندن در دانشگاه، بله یا خیر؟ شما در این مورد چه تجربه و نظری دارید؟ قطعا بسیاری از شما عزیزان در رشته هایی غیر از عکاسی نیز در دانشگاه تحصیل کرده اید، در این صورت لطفا همین سوال را برای رشته دانشگاهی خود پاسخ دهید. لطفا نظر خود را در پایین همین صفحه، قسمت دیدگاه ها، با ما و سایر دوستان لنزکی خود به اشتراک بگذارید.
نویسنده: Hannah Scott، مترجم میهمان: آقای سامان شریعتی
منبع
برگرفته از: bokeh.digitalrev
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۵
دانشگاه رفتن بزرگترین اشتباه زندگیم بود . فقط چون درسم خوب بود فرستادنم دانشگاه تو یه رشته مهندسی . الان تو موسیقی و عکاسی و نقاشی کار می کنم. بچه هاتونو مجبور نکنین برن دانشگاه، خواهش می کنم به بچه ها کمک کنید بفهمن به چی علاقه دارند تا هم احساس خوبی داشته باشند هم پیروز بشن. اگه هر کس تو هر کاری که استعداد داره بره ، هم خودش بی نیاز می شه; هم کشور بی نیاز می شه ; هم جهان قابل تحمل می شه
دوستتون دارم
با سپاس
۲۸ فروردین ۱۳۹۵
با سلام
من ۱۵ سالم امسال باید رشته انتخاب کنم . از عکاسی فوق العاده خوشم میاد. اما نمی دانم رشته عکاسی را انتخاب کنم یا یک رشته دیگه انتخاب کنم و عکاسی را جدا بخوانم.
۲۵ فروردین ۱۳۹۵
دانشگاه برای فکر و ذهن و درک ما انسانها مثل ورز آوردن کاه گل برای اندو کردن پشت بامه، مثل دستای کوزه گره، که گل رو ورز میاره تا بتونه با تلاش بسیار شکلش بده، دانشگاه به تنهایی مثل تیکه گل ورز خورده ایست که کوزه گر نداشته تا بسازدش، پایان دانشگاه نقطه شروع تلاش ماست.
۲۲ فروردین ۱۳۹۵
سلام دوستان ب نظرم تحصیلات آکادمیک خیلی خوبه اونم توی رشته ای ک دوستش داریم . اما عکاسی رو باید تجربه کرد . دوره های کوتاه و کارگاه هایی ک برگزار میشه خیلی ب این کمک میکنن …. سایت هایی مثل یوتیوب برای هر سوالی ک ما داریم ب صورت تصویری جواب دارن و این ی پله برای ترقی کردن ماست !
۱۸ فروردین ۱۳۹۵
من خودم ارشد حسابداری دارم ولی به عکاسی میتند مشغول هستم.
به نظر شخصی من در ایران تحصیلات در دانشگاه معنبر(البته استاد مهم تر از دانشگاه ست) بینش و نگرش مارو بالا میبره. من خودم زیاد اهل مطالعه غیر درسی نبودم. تااینکه در یکی از دروس تئوری با متفکران بزرگ و کتاب هاشون آشنا شدم. با این وجود اون درس تئوری حسابداری که اصلا به عکاسی هم مربوط نبود نگرشی تازه به من داد، تا جایی که روی آوردم به سوی مطالعه زیبا شناسی، آشنایی با فلسفه های هگل، کانت، نیچه در زیبایی شناسی و… که تاثیر زیادی بر هر هنرمندی دارد.
خلاصه اینکه مهم رسیدن به نگرش و بینش درست و استفاده از آن ذهن اندیشه گر است. چه در دانشگاه چه خارج از دانشگاه.
۱۸ فروردین ۱۳۹۵
به نظر من این که دانشگاه خوبه یا نه بستگی به خود فرد داره
بعضی ها خیلی سریع مطالب رو درک میکنن ولی بعضی ها برای درک مطالب نیاز به تجربه دارن که دانشگاه براشون محل مناسبیه
ولی هر دو گروه وقتی سر کلاس میشینن شکوفایی خلاقیتشون بستگی به فرد آموزش دهنده داره که اغلب اوقات اثر منفی داره
یه مثال:(برای یه فرد مبتدی)
فکر کنید که یک دیوار ۲ در ۲ به شما سپردن و از شما میخوان که این دیوار رو برای کتابخونه قفسه بندی کنید
ممکنه چند هزا تا ایده برای این کار داشته باشید ولی چون تصمیم براتون مشکله از یه نفر مشورت میخواید که دو حالت به وجود میاد
حالت اول: طرف مقابل به شما میگه از یک طرح شبیه فلان شکل استفاه کن (مثلا طرح درخت یا کشتی) و این کارش باعث میشه اعتماد به نفس تون رو از دست بدید و فک میکنید که ایده هاتون ممکنه جالب نباشن و تمام چند هزار ایده شما رو به قتل میرسونه یا محدودشون میکنه
حالت دوم: طرف مقابل از شما میپرسه از چه طرحی خوشتون میاد یا این که بهترین ایده ای که توی ذهنت داری چیه و بعد با چکش کاری ایده شما و گفتن نقص هاتون شما رو به سمت ایده نهایی و بهترین ایدتون هدایت میکنه
_ولی متاسفانه اغلب مواقع حالت اول پیش میاد
۱۷ فروردین ۱۳۹۵
من خودم یکی از عاشقای عکاسی هستم
مخصوصا گرایش پرتره و عکاسی طبیعت
۱۷ فروردین ۱۳۹۵
از نظر من هرچیز آکادمیکش بهتر درسته کلاس دانشگاه خسته کنندس ولی روی درس متمرکز می شه
ولی این فقط نظر منه .
۱۷ فروردین ۱۳۹۵
البته داشتن مدرک دانشگاهی عکاسی در کارهای اداری و دولتی ممکنه به کار کسی بیاد…
۱۷ فروردین ۱۳۹۵
ارشد عکاسی دارم؛مطالبی رو که طی ۶-۷ سال در دانشگاه خوانده ام را میتوانم طی چند ماه به دیگری بیاموزم !
البته دانشگاه برای من دلیلی شد که دوربین بخرم عکس بگیرم، اگر دانشگاه نبود وقتی برای گذاردن به عکاسی پیدا نمیکردم و خودم رو مجبور به خریدن دوربین نمیکردم و مسیر زندگیم به سمت دیگری می رفت….
کسانیکه وضع مالیشون خوبه خارج از دانشگاه خیلی سریعتر به نتیجه می رسند…
۱۰ شهریور ۱۴۰۰
برای قبول شدن عکاسی تو دانشگاه های های دولتی تهران چند هزار باید بیاری؟
۱۷ فروردین ۱۳۹۵
من از وقتی به عکاسی علاقه مند شدم همیشه به این موضوع فکر کردم.
کلا دانشگاه ها خیلی اکادمیک و متمرکز روی موضوع درس هتسند در حالی یک انسان بخصوصی کسی کهکارهای هنری انجام میده باید با خیلی از علوم مثل روانشناسی،جامعه شناسی و حتی فیزیک و… اشنا باشه
یادگیری اصول یک بحثه خلاقیت و پرورش یک بحث دیگه که در زمینه پرورش خلاقیت متاسفانه دانشگاه ضعیف عمل میکنه 🙂