عمق میدان در عکاسی چیست؟ چگونه دیافراگم، فاصله کانونی و فوکوس، وضوح عکس را کنترل می کنند

عمق میدان در عکاسی چیست؟ درک این که چگونه دیافراگم، فاصله کانونی و فوکوس، وضوح یا شارپنس عکس را کنترل می کنند، یکی از اولین موانع بزرگ در عکاسی است و اعتماد به نفسی باورنکردنی به عنوان یک عکاس به شما می دهد. در این آموزش عمق میدان لنزک، ما به برخی از سوالات رایج در مورد کنترل آنچه که در عکس های شما شارپ است، پاسخ داده و چند ترفند برای گرفتن تصاویری که می خواهید به شما نشان می دهیم.

«عمق میدان» چیست؟

یک دوربین تنها می تواند لنز خود را بر روی یک نقطه تک فوکوس کند، اما ناحیه ای وجود خواهد داشت که در جلو و پشت این نقطه فوکوس امتداد می یابد که هنوز هم واضح و شارپ به نظر می رسد.

این منطقه تحت عنوان عمق میدان (depth of field یا DoF) شناخته شده است. این فاصله ثابت نیست، اندازه آن تغییر می کند و می تواند به عنوان «کم عمق» (که در آن تنها یک منطقه باریک شارپ به نظر می رسد) یا «عمیق» (که در آن مقدار بیشتری از تصویر شارپ به نظر می رسد) توصیف شود.

من چه چیزی باید در مورد آن بدانم؟

از آنجا که عمق میدان بر هر دو کیفیت زیبایی شناسانه و تکنیکی عکس تاثیر می گذارد، گاهی اوقات شما می خواهید از یک عمق میدان گسترده به منظور شارپ نگه داشتن همه چیز در تصویر استفاده کنید.

یک نمونه کلاسیک زمانی است که شما در حال عکاسی منظره هستید، که در آن به طور کلی مطلوب ترین نتیجه، ثبت واضح جزئیات از پیش زمینه تا افق است.

اما در مواردی هم، یک عمق میدان کم ارجح خواهد بود. که شما را قادر می سازد تا جزئیات پس زمینه و پیش زمینه را تار یا مات کنید، که باعث می شود حواس پرتکن ها در عکس محو شوند و به شما اجازه می دهد تا چشم بیننده را به سمت نقطه کانونی (سوژه اصلی) در تصویر هدایت کنید.

خب، پس من از کجا می توانم کنترل عمق میدان را بر روی دوربینم پیدا کنم؟

بسیاری از دوربین های دیجیتال با دکمه پیش نمایش عمق میدان در کنار لنز (جایی که لنز سوار شده است)، عرضه می شوند (برای اطلاع از نحوه استفاده از آن پایین صفحه را ببینید!)، یا شما را قادر می سازند تا همین عملکرد را به یکی از دکمه های دیگر واگذار کنید. با این حال، این کار هیچ تاثیری بر روی عمق میدان ندارد.

تصویری که شما به طور عادی از طریق منظره یاب (ویزور) یا صفحه نمای زنده (live view) می بینید، در بیشینه یا باز ترین دیافراگم لنز نمایش داده می شود؛ دیافراگمی که شما با کلید چرخان روی بدنه دوربین تنظیم می کنید، تنها وقتی که یک عکس می گیرید، تنظیم خواهد شد.

با این حال، فشار دادن دکمه پیش نمایش عمق میدان (Dof Preview) به شما اجازه می دهد تا صحنه را با نتیجه دیافراگمی که انتخاب نموده اید ببینید، به طوری که بتوانید ببینید کدام نواحی شارپ خواهند شد.

راه های مختلفی برای کنترل عمق میدان وجود دارد – انتخاب دیافراگم، فاصله فوکوس و نوع دوربین. به طور خلاصه، دیافراگم های عریض تر و فواصل فوکوس نزدیک تر به یک عمق میدان کم تر منجر می شوند.

برای مشاهده در اندازه بزرگ روی تصویر فوق کلیک نمایید.

به من یادآوری کن که منظور از «دیافراگم باز» چیست…

دیافراگم های باز یا واید (عریض) با شماره های ضریب اف (f-stop) کوچک موجود بر روی دوربین شما قابل تنظیم هستند. بنابراین یک دیافراگم f/2.8 باز است، در حالی که یک دیافراگم f/22 کوچک است.

مجددا، فاصله فوکوس در نتیجه کلی نقش دارد، به این صورت که دیافراگم های باز وقتی بر روی یک سوژه که دور از آنهاست فوکوس شوند، به طور قابل توجهی عمق میدان بیشتری ارائه می دهد، نسبت به وقتی که بر روی سوژه ای که به لنز نزدیک است فوکوس شده باشند.

با این حال، تغییر فاصله فوکوس اغلب حداقل راه مناسب برای کنترل عمق میدان است – بسیار ساده تر است که تنها یک تنظیمات دیافراگم جایگزین انتخاب کنیم.

تنها چیزی که شما باید از آن آگاه باشید این است که تغییر از یک دیافراگم بزرگ به یک دیافراگم کوچک می تواند منجر به ایجاد عکس های تار شود.

من فکر می کردم دیافراگم های کوچک باعث می شوند مقدار بیشتری از یک عکس شارپ به نظر برسد؟

می تواند اینطور باشد، اما به منظور حفظ یک نوردهی سازگار، انتخاب دیافراگم باید متعادل با سرعت شاتر و ایزو باشد.

دیافراگم های بزرگتر اجازه ورود نور بیشتری را می دهند، بنابراین می توان از سرعت شاترهای سریع تر برای ثابت کردن حرکت استفاده کرد. اگر به دیافراگم های کوچک تر تغییر وضعیت دهید، مقدار نوری که از لنز عبور می کند کاهش می یابد.

در نتیجه، سرعت شاتر باید آهسته تر شود، که خطر لرزش دوربین و حرکت سوژه را افزایش می دهد. برای حل این مشکل، شما می توانید ایزو را افزایش دهید (ایزو چیست؟ اینجا کلیک کنید!). این به شما اجازه می دهد تا از دیافراگم های کوچک تر برای افزایش عمق میدان و استفاده از سرعت شاترهای سریع تر، استفاده کنید.

خب، پس نوع دوربین چگونه بر عمق میدان تاثیر می گذارد؟

این اندازه سنسور تصویر داخل دوربین است که تفاوت ایجاد می کند. هرچه سنسور بزرگتر باشد، عمق میدان در یک دیافراگم معین کمتر خواهد بود.

دلیل آن این است که شما باید از یک فاصله کانونی بزرگتر استفاده کنید یا از نظر فیزیکی به یک سوژه نزدیک تر شوید، تا به همان اندازه تصویری که با استفاده از دوربینی با یک سنسور کوچک تر به دست می آورید، دست یابید – و اثری که از نزدیک تر فوکوس کردن بر عمق میدان دارد را به خاطر داشته باشید.

به همین دلیل است که یک دوربین فول فریم عمق میدان بسیار کمتری را نسبت به یک دوربین با سنسور کراپ (APS-C SLR) یا دوربین سیستم کامپکت (CSC) در فواصل کانونی و دیافراگم های معادل ایجاد می کند.

لنزک: اگر می خواهید نکته فوق را بهتر متوجه شوید، باید با مفهوم ضریب برش آشنا شوید (اینجا کلیک کنید).

آیا درست است که لنزهای بلند تر عمق میدان کمتری ایجاد می کنند؟

به نظر می رسد که فاصله کانونی لنز تاثیر قابل توجهی بر عمق میدان دارد، و لنزهای بزرگتر تاری بسیار بیشتری ایجاد می کنند. یک لنز ۲۰۰ میلی متری فوکوس شده در فاصله ۱۲ فوت (۳٫۶ متر)، عمق میدان بسیار باریک تری در مقایسه با یک لنز ۲۰ میلی متری فوکوس شده در فاصله ۱۲ فوت به شما می دهد.

با این حال، اگر سوژه نسبت یکسانی از کادر را اشغال کند، عمق میدان (ناحیه ای که شارپ به نظر می رسد) در اصل یکسان است، چه شما در حال عکاسی با یک لنز واید باشید و چه یک لنز تله فوتو!

البته، با یک لنز واید شما مجبورید نزدیک تر شوید یا با یک لنز تله فوتو باید دورتر شوید تا اندازه سوژه را یکسان نگه دارید.

دلیل این که به نظر می رسد لنزهای بلند تر عمق میدان کمتری ایجاد می کنند، به لطف زاویه دید باریک آنهاست: در مقایسه با یک لنز واید، یک لنز تله فوتو کادر را با ناحیه بسیار کوچک تری از پس زمینه پر می کند، بنابراین هرگونه تاری نیز بزرگنمایی شده به نظر می رسد. از این ویژگی برای اضافه کردن یک زیبایی حرفه ای به پرتره های خود استفاده کنید.

۳ موقعیتی که شما باید کنترل عمق میدان را به دست بگیرید

عکاسی منظره

برای رسیدن به وضوح یا شارپنس جلو تا عقب در یک چشم انداز یا منظره شهری، از فواصل کانونی کوتاه و دیافراگم هایی در حدود f/16 یا کوچکتر استفاده کنید، و حدود یک سوم مسیر تا صحنه را فوکوس کنید. برای ثابت نگه داشتن دوربین در طول نوردهی طولانی تر، از یک سه پایه استفاده کنید یا به جای آن ایزو را افزایش دهید.

عکاسی پرتره

چه در حال عکاسی پرتره از افراد باشید و چه از حیوانات، موفق ترین عکس ها اغلب آنهایی هستند که در آن پس زمینه خارج از عمق میدان بوده و در نتیجه تار شده است. فواصل کانونی طولانی تر و تنظیمات دیافراگم باز (ضریب اف کوچکتر) در اینجا انتخاب خوبی هستند، هرچند فوکوس باید دقیقا درست باشد.

عکاسی کلوزآپ

هرچه شما از نزدیک تر فوکوس کنید، عمق میدان کاهش می یابد، بنابراین زمانی که بحث عکاسی از سوژه های مینیاتوری مطرح باشد، انتخاب دیافراگم بسیار مهم می شود. حتی کوچک ترین دیافراگم موجود بر روی یک لنز نیز ممکن است تنها یک عمق میدان اندازه گیری شده بر حسب میلی متر به شما بدهد، وقتی که از لنز در نزدیک ترین فاصله فوکوس آن استفاده شود.

چگونه دیافراگم مناسب را انتخاب کنیم

دوربین را بر روی حالت اولویت دیافراگم، یا اگر زمان اجازه می دهد، بر روی مد نوردهی دستی (M) تنظیم کنید. این دو مد نوردهی کنترل کامل انتخاب دیافراگم را به شما می دهند، و شما را قادر می سازند تا تنها در چند ثانیه یک دیافراگم بزرگ را به یک دیافراگم کوچک تغییر دهید.

ما تقریبا از منتهی درجه دیافراگم این لنز استفاده کرده ایم تا تاثیری که دیافراگم بر عمق میدان دارد را نشان دهیم. در واقع، همانطور که در این محدوده حرکت می کنید، تغییر خیلی شدید نیست.

پیش نمایش عمق میدان چیست: چگونه آن را در دوربین درست به دست آوریم

پیش نمایش عمق میدان چیست (Depth of Field Preview)؟ یک ویژگی فوق العاده مفید بر روی بسیاری از DSLR هاست که به شما اجازه می دهد تا عمق میدان خود را در دوربین به طور دقیق تنظیم کنید. در اینجا توضیح می دهیم که چگونه بهترین استفاده را از ویژگی پیش نمایش عمق میدان دوربین خود بکنید.

فعال کردن نمای زنده

عملکرد پیش نمایش عمق میدان DSLR شما می تواند برای عکاسی از طریق منظره یاب (ویزور) یا نمای زنده (live view) مورد استفاده قرار گیرد، اما تصاویر بزرگتر و روشن تر نمای زنده، قضاوت در مورد این که چه چیزی شارپ و چه چیزی نرم (مات) است را آسان تر می کنند. در اینجا، یک دیافراگم باز f/2.8 انتخاب شده است.

پیش نمایش DOF را فشار دهید

کنترل پیش نمایش عمق میدان معمولا در جلوی دوربین، نزدیک لنز قرار دارد. این دکمه را فشار داده و نگه دارید و سپس برای گشتن در میان دیافراگم های موجود بر روی لنز، دکمه چرخان کنترل دوربین را بچرخانید.

پیش نمایش و عکاسی

وقتی دیافراگم های کوچک تر (بسته تر – ضریب اف بزرگ تر) انتخاب می شوند، تصویر بسیار تاریک می شود، هرچند صفحه نمای زنده، دیدن نتیجه را آسان می کند. هنگامی که شما از عمق میدان راضی بودید، دکمه پیش نمایش DOF را رها کرده و عکس بگیرید.

منبع

برگرفته از: Digital Camera World