نقد عکس #۱۱۴

نظرات شما

1. Maxm1860

   ۹ اسفند ۱۳۹۴

   روزهای آخر زمستان و عشق گمشده و گام هایی سنگین بسوی بهار در پیش رو!
   یه عکس زیبا و با دیدهای گوناگون! سپاس

   پاسخ دهید
2. mohammad_QA

   ۸ بهمن ۱۳۹۴

   از همه نظر بی نقصه
   فقط کاش یه دستکش تیره دست سوژه بود این جوری کنتراست بهتری پیدا میکرد و رد پاها ی اضافه حذف میشدن
   روشنی دست یه کم تو ذوق میزنه
   البته تمام مطالبی که عرض کردم سلیقه ایه و به مبحث ویرایش مربوطه
   منظورم یه چیز شبیه اینه
   http://uupload.ir/files/apfe_photo-critique-114-lenzak.jpg

   پاسخ دهید
3. ششش

   ۶ بهمن ۱۳۹۴

   عکس قشنگه ولی مفهومی رو منتقل نمیکنه
   اون یکی نفر با چتر قرمز الان کجاس رو برق نشسته؟!

   پاسخ دهید
4. جعفرغیاث پور

   ۴ بهمن ۱۳۹۴

   در تصویر رد پاهایی در جهت های مختلف دیده می شود که این نشان از این است که هر دو فرد به نوعی مسیرهای مختلفی را تجربه کرده اند راهای مختلفی را رفته اند ولی نهایتا در مسیری راست به یک رابطه پایان داده اند و در واقعا امتداد خط دو چتر نشان از این است که به واقع دو کاراکتر با هم در تضاد واقعی هستند.
   هرچند اتفاق در پس زمینه ای سفید که نشان صداقت و تک رنگی و ……….. است اتفاق افتاده
   ولی لباس و چتر مشکی به خوبی روایت گر خیانت . تضاد ……… است.
   یکی از دوستان در کامنت هاشون اشاره کرده بودند که کاش جای چترها عوض می شد یعنی چتر قرمز در ابتدای تصویر بود و چتر سیاه از آن دور می شد
   ولی به نظر من این نوع تصویر نمی توانست نشانی از این مورد باشد که هر دو کاراکتر راه های مختلفی را رفتند و پس از طی مسیری به تضاد رسیده اند . اگر تصویر پیشنهادی دوستمان بود نمی توانست به نوعی شکست واقعی را القا کند
   چرا که در اول راه این جدایی اتفاق می افتاد

   پاسخ دهید
5. oveies

   ۴ بهمن ۱۳۹۴

   البته تو فرم عکس بقول دوستمون کاش چترها نو نمی موند روشون یکم برف بود خوب بود ولی وقتی برفی نمیباره چرا باید رو چتر برف باشه

   پاسخ دهید
6. oveies

   ۴ بهمن ۱۳۹۴

   با سلام دوست عزیز
   عکس خیلی خوبه تبریک میگم تو فرم بنظرم نقد خاصی نداره فقط کاش یه جایی که برف دست نخورده ای بود عکس مینداختی تا با پراکندگی رد پا تو قسمتهای مختلف کادر مواجه نشیم(البته ممکنه منظور عکاس این باشه که از هر راهی رفتیم نشد که باید تعداد رد پاها بیشتر میشد) . درباره تعدد ردپا هم کاش یکم بیشتر رو رد پاها کار میشد
   اما تو محتوا
   چرا زن مشخص نیست حتی نمیتونم تصور کنم که نشسته رو زمین . زن ثابت و مرد در حال ترک منطقه هست اگه منظورتون بی وفایی مرد و ثابت قدمی زن هست مرد رو در حال رفتن نشون میدادی نه در حال اومدن (منظورم نسبت به موقعیت عکاس هست) چیزی که به عکاس در حال نزدیک شدن هست مورد تایید عکاس برداشت میشه پس عکاس طرف مرد هست )
   در کل خیلی عکس خوبیه تبریک میگم

   پاسخ دهید
   1. sadatitabar

      ۲۲ بهمن ۱۳۹۴

      سلام،
      نقد بسیار زیبایی بود موافقم، بنظرم کراپ های بهتری میشه از این عکس گرفت

      پاسخ دهید
7. زهره

   ۴ بهمن ۱۳۹۴

   با سلام,
   به نظر من این عکس عکس بسیار زیبایی است که نشان از ذهنی خلاق و ایده پرور است,اما فکر میکنم اگه جای دو سوژه در کادر عوض بشه بهتره,یعنی چتر قرمز جلو کادر باشد وچتر سیاه در قسمت دورتر وپشت به چتر قرمز,فکر میکنم اگه چیدمان سوژه به این شکل باشه مفهوم جدایی وفاصله از لحاظ بصری بیشتر منتقل میشه,
   باتشکر

   پاسخ دهید
8. سید احمد پژوهنده

   ۳ بهمن ۱۳۹۴

   من عکاس موبایلم. میشه عکسامو بفرستم برای بخش نقد عکس؟
   من معمولا با موبایل عکسای سیاه و سفید خیابونی نمیگیرم. سعی میکنم تا جایی که ممکنه احساس کنم دستم دوربین گرفتم 🙂

   پاسخ دهید
   1. سامان نویسنده

      ۴ بهمن ۱۳۹۴

      بله حتما،

      به همراه آن مدل گوشی، ساعت عکاسی و بخش های لازم فرم را پر نمایید.

      موفق باشید

      پاسخ دهید
9. مسعود نوری

   ۳ بهمن ۱۳۹۴

   یکی از عکسهای مینی مالیست زیباییست که سایت به نظرم انتخاب کرده. هرچند همه چیز توسط عکاس هوشمندانه طراحی شده است و از یک حالت مستند خارج شده اما در قالب خودش بسیار خوب و دقیق کار شده است. توضیحات عکس هم در جهت معرفی عکس ارزشهای خاص خودش را داراست. هرچند اگر توضیحی داده نمی شد هم تمام موتیقهای عکس حق مطلب را بیان می کرد. اتمسفر عکس طبعا اتمسفر فوف العاده ای است برای روایت جدایی. اینکه عکاس خودش را فارغ کرده از کادر و از ویژگی سفیدی یک دست برف نهایت استفاده را کرده حتی آنرا در خدمت حذف افق آورده عالی است. به عبارتی هیچ خطی وجود ندارد. تنها خط ممکن یک خط فرضی است که از تمامی خطوط قوی تر است و آن هم خط جدایی.خط مسیر رفتن مرد که این بار کارکرد خط که همیشه یک عنصر وصل کننده است کارکردی فصل کننده دارد. فصل زن و مرد در حال جدا شدن است. زن در همان زمستان خواهد ماند و مردبه سمت بهار که نه ،قطعا شاید به سمت پاییز و شاید زمستانی دیگر خواهد رفت. کنجکاوی مخاطب در دیدن شخصیت زن همچنان تا آخر زمستان و شاید تا ابد چایی که عکاس خودش را از آن فارغ کرده باقی خواهد ماند. چیزی که در عکس مهم است فاصله هاست. ما حتی چهره مرد که در نزدیک و رو به ماست هم نمی بینیم . مهم فاصله ایست که هر لحظه بیشتر و بیشتر می شود. حتی در خوانش اثر در امروز و فردا هم بایست این فاصله بیشتر شده باشد مهم هم نیست که عکس است و همه اندازه ها ثابت است . فاصله در حال ازدیاد است. فاصله ای که دو عنصر اصلی عکس را به هم وصل که نه از هم جدا می کند. تنها پیشنهادی که می شود داد به عکس وجود نقطه های سفید برف روی چتر زن و مرد بود. البته این یک پیشنهاد است در جهت قوت بیشتر حس.کنتراستی هم که بین سیاهی و قرمز و رنگ سفید زمینه هست کنتراست خوبی از آب در آمده.حتی انتخاب درست لباس مرد. و چه بهتر که هیچ جزئی از بدن زن دیده نمی شود. ای کاش عکاس در توضیح عکس اشاره ای به زن و مرد بودن و جدایی نکرده بود. شاید ذهن رمزگشای مخاطب به افقهای دیگر عکس باز می شد. هرچند عکس فاقد هرگونه افقی است. چه برای مرد متحرک و چه زن ایستا و چه خود عکس که تمام افقهایش را در زیر برفی سنگین از دست داده است.
   با تشکر و تبریک به عکاس خوب این عکس ماردین عزیز

   پاسخ دهید
10. EKStudio

    ۳ بهمن ۱۳۹۴

    عالیه جناب.

    پاسخ دهید

لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.