عکس‌کاوی #۶: عکاسی با نوردهی طولانی و بوکه

نوردهی های طولانی (Long exposures) همواره مجذوبم کرده اند. این اولین سبک عکاسی بود که شیفته اش شدم و به من نشان داد این مهارت چقدر می تواند متنوع باشد. وقتی شروع کردم از بوکه به دفعات بیشتری در کارم استفاده کنم- اغلب اوقات به صورت تصادفی، نه از روی انتخاب- می خواستم بفهمم ترکیب نوردهی طولانی با عمق میدان های خیلی کم چه نتیجه ای دارد. انتظاراتی داشتم اما هیچ ذهنیتی درمورد اینکه چقدر نتایج می توانند جذاب باشند نداشتم تا اینکه چندین بار به روش سعی و خطا امتحانش کردم.

دلیل اصلی اینکه این دو درخت را برای موضوع عکاسی انتخاب کردم صرفا تقارن آنها نیست، بلکه نحوه ایستادن آنها که باعث شده از بقیه جنگل جدا و ایزوله باشند منجر به این انتخاب شده است. این دو درخت از بقیه درخت‌ ها فاصله داشتند و در مقابل آسمان از نظر رنگ و ارزش به راحتی قابل تعریف هستند.

ایزوله بودن برای این نوع عکس خیلی مهم بود. باد پاییزی بسیار شدید بود و من می خواستم از نوردهی طولانی برای عکاسی از شاخه و برگ در حال حرکت درخت ها استفاده کنم. اگر در قسمت انبوه جنگل بودم، حرکت برگ و شاخه ها در میان درخت های دیگر گم می ‌شد.

از آنجایی که با دیافراگم کاملا باز کار می‌کردم (f/1.4 ) نه از یک فیلتر، بلکه از دو فیلتر کاهنده نور ND400 استفاده می کردم که تصویری ۱۸ پله‌ی کامل کم نورتر از نوردهی فیلتر نشده به من می داد. سرعت شاتر من ۵۲ ثانیه بود که زمان کافی برای عکاسی از درخت های در حرکت را برایم فراهم می کرد. تمام این عوامل باعث شدند این عکس مثل یک نقاشی به نظر برسد.

یک لنز ثابت ۲۴mm روی دوربینی با سنسور فول فریم، به اندازه کافی واید بود تا اجازه دهد درخت دیگر هم در همان تصویر دیده شود. مزیت دیگر استفاده از این فاصله کانونی این است که در فواصل بین عناصر تصویر، اغراق می شود- در نتیجه فاصله بیشتری بین درخت داخل فوکوس کامل و درخت مشابه سمت چپ عکس دیده می شود. اگر آنها نزدیک تر از این ظاهر می شدند، درخت سمت راست به این حد برجسته به نظر نمی رسید و تعادل کلی تصویر تغییر می‌کرد.

کادربندی این تصویر خیلی غیرمعمول بود. دوربین من در چند سانتی متری درخت و با زاویه ای نزدیک به عمود، روی سه پایه سوار شده بود. این کار پرسپکتیو چشمگیری ایجاد کرد و زاویه ی باز لنز هم، درخت را بلندتر و سر به آسمان کشیده تر از آنچه واقعا بود جلوه داد. در کاهش تدریجی پهنای تنه درخت نیز اغراق شد که بر جلوه ی بصری کار افزود. داشتن نقطه کانونی بسیار نزدیک این مزیت را داشت که عمق میدان فوق العاده کم شود و به رویایی بودن منظره که با استفاده از سرعت شاتر طولانی و در معرض باد قرار داشتن درخت‌ها ایجاد شده بود،کمک کند.

عکس و متن از کریستوفر اُدونل (Christopher O’donnell) نویسنده کتاب آموزش عکاسی «بوکه».

کتاب آموزش عکاسی بوکه

بوکه، مبحث بسیار مهم و در عین حال جامعی در عکاسی است. از این رو به شما عزیزان مطالعه کتاب «بوکه» نوشته کریستوفر اُدونل (Christopher O’donnell) را توصیه می کنیم. برای آشنایی و تهیه این کتاب اینجا کلیک نمایید.

منبع

برگرفته از: creativeraw