آیا تصمیم دارید از پرندگان در حال پرواز عکاسی کنید؟ در این آموزش لنزک به تمام نکات و حقه های لازم برای دستیابی به نتایج عالی در «عکاسی از پرندگان در حال پرواز» اشاره خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه شوید.
ثبت عکسی واضح و شارپ از پرنده ای در حال پرواز، برای هر عکاس حیات وحش یک موفقیت محسوب می شود. اما پرندگان در حال پرواز دشوارترین موجوداتی هستند که می توان تصویر آنها را ثبت کرد و به احترام آنها در مفاهیم عکاسی حیات وحش یک عبارت اختصاری برای آن در نظر گرفته اند: BIF برگرفته از Birds in Flight (پرندگان در حال پرواز).
علاوه بر اینکه در این کار نیازمند دوربین مناسب و تکنیک های مورد نیاز هستید، یک عکس عالی همواره متکی به شانس هم خواهد بود و همین باعث جذابیت بیشتر عکاسی از پرندگان می شود. روش هایی وجود دارند که شما بتوانید از این مساله به نفع خود استفاده کنید.
ساده ترین راه برای دستیابی به پرندگان رفتن به مکان هایی چون باغ وحش است. ما برای این کار به منطقه حفاظت شده Hawk Conservancy Trust در همپشر انگلستان رفتیم.
وقتی نوبت به انتخاب دوربین و لنز می رسد، می توانید تکنیک های بسیاری را به کار گیرید که به آنها خواهیم پرداخت. اما موفقیت تنها متکی بر بهترین تجهیزات یا بهترین محل نیست. شناخت سوژه هم به همین اندازه اهمیت دارد.
اگر بدانید کجا و چه زمانی ظاهر خواهند شد، می توانید موقعیت درست را انتخاب کنید. ما به شما آموزش خواهیم داد که چگونه حرکت آنها را پیش بینی کنید و در بهترین حالت از آنها عکس بگیرید.
مطالب و نکات پایه در عکاسی از پرندگان
نوردهی را صحیح انجام دهید
پرندگان از آسمان روشن به سمت درختان تاریک یا برعکس پرواز می کنند و این مسأله ممکن است نورسنجی شما را به اشتباه بیاندازد. از مُد نوردهی دستی استفاده کنید تا نورسنجی ثابت بماند، حتی اگر پس زمینه متغیر باشد.
سوژه را دنبال کنید
به جهت داشتن حرکت (پنینگ) مستحکم تر، از چرخاندن شانه ها اجتناب کنید، آرنج هایتان را قفل کنید و چرخش را از کمر انجام دهید. یا می توانید از سه پایه و سر گیمبال (gimbal head) استفاده کنید.
کادر را پر کنید
برای پُر کردن کادر از یک لنز تله فوتو و از فاصله دور استفاده کنید.
لنز Canon EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS II USM روی یک دوربین کانن EOS 60D با سنسور کراپ، فاصله کانونی ۶۴۰ میلیمتر خواهد داد.
شارپی هر چه بیشتر
پرندگان پر سرعت نیاز به فوکوس خودکار سریع دارند. هر چه فوکوس لنزتان سریع تر باشد و تعداد نقاط فوکوسش بیشتر باشد، شانس شارپ تر شدن عکس هایتان بیشتر خواهد شد.
دوربین DSLR تان را برای عکاسی از سوژه های متحرک تنظیم کنید
سرعت شاتر بالا
سوژه های متحرک، فاصله کانونی بالا و حرکت دادن دوربین در جهت حرکت سوژه (تکنیک پنینگ – panning) به این معناست که هر سرعت شاتری آهسته تر از ۱/۱۰۰۰ ثانیه باعث ماتی حرکت خواهد شد، پس سرعت شاتر سریع تری انتخاب کنید و برای جبران این مسأله اگر لازم است ایزو را بالاتر ببرید.
فوکوس با دکمه پشتی
از دکمه پشتی فوکوس استفاده کنید؛ با انجام این کار می توانید عمل فوکوس و فشردن شاتر را از هم مستقل کنید، به این صورت که با انگشت شست عمل فوکوس را انجام دهید و سپس از انگشت اشاره جهت فشردن دکمه شاتر در لحظه مناسب استفاده کنید.
مُد فوکوس AI Servo
ما در این کار از مُد فوکوس AI Servo دوربین Canon 6D استفاده کرده ایم. بقیه دوربین ها نیز از سیستم مشابهی استفاده می کنند. در این حالت تا زمانی که دکمه فوکوس خودکار فشرده باشد، سیستم فوکوس خودکار دوربین بصورت لحظه به لحظه به روزرسانی می شود و حرکت بعدی سوژه پیش بینی خواهد شد.
عکاسی متوالی سریع
مُد عکاسی (Drive mode) متوالی سریع (high continuous) کمک می کند تا احتمال ثبت عکس مورد نظرتان بیشتر شود. تا زمانی که دکمه شاتر نگه داشته شود، دوربین بصورت پی در پی عکس خواهد گرفت و تعداد زیادی عکس تولید خواهد شد که می توانید بهترین عکس را از میان آنها انتخاب کنید.
بیشتر بخوانید: مُد های عکاسی یا Drive modes چه کاری انجام می دهند و چه موقع باید از آن ها استفاده کرد
سه پایه
در دست گرفتن لنزهای تله فوتو دشوار است و فواصل کانونی بالا احتمال ثبت لرزش را افزایش خواهد داد. سه پایه در این زمینه به شما کمک خواهد کرد. سر گیمبال هم برای حرکت دادن دوربین و هم دنبال کردن سوژه بصورت نرم عالی است، اما سرهای سه جهته معمولی هم می توانند جایگزینی خوب باشد.
لنز تله فوتو را جهت عکاسی از پرندگان در حال پرواز تنظیم کنید
محدودکننده فوکوس را بکار بگیرید
اغلب لنز های سوپر تله فوتو، یک کلید محدودکننده فوکوس دارند که بازه نزدیک فوکوس را قفل می کند. این قابلیت به جلوگیری از مشکل Focus hunting (سعی و تلاش مکرر لنز برای فوکوس) هنگام فوکوس روی سوژه های دور کمک می کند. پس اگر می دانید سوژه به شما نزدیک نخواهد شد، بازه فوکوس را به کمک این کلید محدود کنید.
از قابلیت های تثبیت تصویر لنز استفاده کنید
برخی لنزها ۲ یا ۳ حالت تثبیت تصویر (IS modes) دارند. حالت اول برای تثبیت استاندارد در همه محورها است، حالت دوم حرکت پنینگ (panning) دوربین را تشخیص می دهد و تثبیت در جهت حرکت را اعمال نمی کند، پس این حالت برای عکاسی از پرندگان بهتر است. حالت سوم تنها در زمان نوردهی پایدارسازی یا تثبیت را انجام می دهد.
از آفتابگیر یا هود لنز استفاده کنید
هنگامی که دوربین را به سمت آسمان نشانه می روید، آفتابگیر لنز (Lens hood) از ضروریات است، به این دلیل که جلوی لنز را در سایه قرار می دهد و هاله های نوری در عکس ایجاد نمی شوند. آفتابگیرهای جدید مانند موردی که ما بر روی لنز Canon 100-400mm استفاده کرده ایم، دارای دریچه ای هستند که ما را قادر می سازد تا بدون باز کردن آفتابگیر فیلترها را تنظیم کنیم.
۶ روش برای ثبت رفتار پرندگان
بیاموزید که چگونه حرکت آنها را پیش بینی کنید و بهترین زاویه را بیابید
باد به چه سمتی است؟
حرکت پرندگان تا حد زیادی به جهت باد بستگی دارد. آنها ترجیح می دهند در جهت مخالف باد حرکت کنند تا نیروی لازم رو به بالا در بدن آنها ایجاد شود. پشت به باد بایستید تا بتوانید از روبرو از آنها عکاسی کنید.
پریدن و نشستن
لحظه ای قبل از نشستن پرندگان بزرگ، آنها پرهایشان را بطور کامل باز می کنند و به آرامی به زمین نزدیک می شوند. این لحظه زمانی مناسب برای ثبت عکس آنهاست. مجددا در این حالت نیز جهت باد را در نظر بگیرید.
پرتره پرندگان
در مناطق حفاظت شده و باغ وحش ها، می توانید از پرندگان در حالت نشسته عکس بگیرید. با این نوع عکس مانند پرتره های معمولی برخورد کنید. بر روی چشم های پرنده فوکوس را انجام دهید و از دیافراگم باز استفاده کنید تا پس زمینه را به زیبایی مات کنید.
از قبل بر روی نقطه مورد نظر فوکوس کنید
اگر قادر به پیش بینی محل نشستن پرنده هستید (مانند غذای روی دست فرد آموزش دهنده یا ماهی در برکه)، سعی کنید از قبل ترکیب بندی و فوکوس را با توجه به این نقطه انجام دهید، سپس بطور متوالی عکاسی کنید تا پرنده وارد کادر تصویر شود.
محیط اطراف را در کادر بگنجانید
وقتی ترکیب بندی انجام می دهید، درباره پس زمینه فکر کنید. آسمان صاف برای این کار جالب به نظر نمی رسد، سعی کنید زاویه دوربین را طوری تعیین کنید که زمین یا درختان را وارد کادر کنید. این کار باعث می شود به عکستان بافت اضافه کنید.
نورپردازی
نورخورشید از پشت عالی است، به ویژه در هنگام برخواستن پرنده، چراکه بالهای پرنده را به زیبایی نورپردازی می کند. خورشید در ارتفاع کم می تواند به صحنه گرما اضافه کند.
اشتباهات رایج در عکاسی از پرندگان در حال پرواز
برخی از بزرگترین اشتباهات عکاسی از پرندگان و چگونگی اجتناب از آنها
برش خوردن بالها
در هنگام بستن کادر، ممکن است محاسبه طول بالهای پرنده دشوار باشد، پس مقداری فضای اضافی در نظر بگیرید تا بالهایش در کادر عکس برش نخورد.
پرش فوکوس
مراقب باشید که نقطه فوکوس به جای سوژه به روی پس زمینه تغییر پیدا نکند. دوربین را روی نقطه فوکوس خودکار بسط یافته (AF Point Expansion) تنظیم کنید تا از این حالت اجتناب کنید.
نوردهی ناکافی
سوژه کوچک در یک پس زمینه روشن دوربین شما را گول خواهد زد و عکس دچار نوردهی ناکافی (underexposure) می شود. برای نوردهی بر اساس پرنده، از جبران نوردهی استفاده کنید یا از مُد نوردهی دستی (Manual mode) استفاده کنید.
مراقب قفس ها باشید
هنگام دنبال کردن پرندگان مراقب قفس ها، سایبان ها و هرگونه حصار باشید، چراکه ترکیب بندی عکستان معمولا بدون آنها بهتر خواهد شد.
عمق میدان کم
عمق میدان کم ممکن است باعث شود دُم پرنده واضح و شارپ شده و سر آن نرم (مات) شود، پس بهتر است ایزو را اندکی بالا ببرید تا بتوانید دیافراگم را یک پله کوچک تر کنید (ضریب اف بزرگتر) و عمق میدان بیشتری داشته باشید.
خارج از فوکوس
تعدادی عکس نرم و مات معمولا اجتناب ناپذیر است، اما شما می توانید شانس خود را با تنظیمات فوکوس خودکار صحیح، عکاسی متوالی سریع و پشتکار زیاد افزایش دهید.
منبع
برگرفته از: Digital Camera World
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.