چگونه عکس های پرتره نقاشی وار کیاروسکورو بگیریم

من الکس هاف (Alex Huff) هستم، من در شب، عکاس پرتره استودیویی در سان فرانسیسکو و در روز عکاس صنعتی و نویسنده در سایت BorrowLenses هستم! در این مطلب قصد دارم آموزشی پایه از نورپردازی جهت اجتناب از استفاده تجهیزات اضافی و تمرکز بیشتر بر روی مدلتان، ارائه دهم.

لنزک: کیاروسکورو (Chiaroscuro) واژه ای ایتالیایی است که در انگلیسی سایه روشن (light-dark) نام دارد. در هنر به تضاد های شدید بین قسمت های تیره و روشن که کل ترکیب بندی را تحت تاثیر قرار می دهد، گفته می شود. این همچنین یک اصطلاح فنی است که توسط هنرمندان و تاریخ نویسان هنر برای بُعد بخشی به اشیاء یا اجسام سه بُعدی به کار برده می شود. همانطور که در این مطلب لنزک خواهید خواند، تاثیرات مشابه در سینما و عکاسی نیز کیاروسکورو خوانده می شوند.

کلی اثر الکساندریا هاف در سایت ۵۰۰px

عکاسان دیگر نیز احتمالا از این مطلب آموزشی لذت خواهند برد، چراکه این تکنیک توسط آماتورها و حرفه ای ها دست یافتنی است. این مطلب شما را ترغیب می کند تا در مورد جهت دهی نور به سمت سوژه بیشتر فکر کنید. کراپ یا بُرش های کوچک و اینکه منابع نوری به سوژه ها نزدیک هستند (در تصاویر می بینید)، به دلیل فضای کوچک استودیو است.

تجهیزات

• تک نور Elinchrom BX-Ri 500Ws

جایگزین: Elinchrom D-lite 2 Monolight یا Nikon SB-910 Flash

• سافت باکس هشت ضلعی Elinchrom 39

جایگزین: سافت باکس Westcott 28” Apollo Softbox

• رفلکتور سفید
• من از دوربین نیکون D800 استفاده کرده ام.

جایگزین: هر دوربین دیگری که قابلیت اتصال فلاش اکسترنال را داشته باشد.

• لنز پرتره یا زوم . من از لنز Nikon 135mm f/2D AF DC یا Nikon 85mm f/1.8G استفاده می کنم.

جایگزین: با توجه به فضا می توانید از لنز با فاصله کانونی متوسط تا تله فوتو استفاده کنید.

مدل من، اندرو، در استودیوی خانگی ام با یک شاخه نور در سافت باکس هشت ضلعی Elinchrom و یک رفلکتور در نزدیکی اش

قدم اول: نورپردازی و تنظیمات دوربین

قبل از روشن کردن نور ها اطمینان حاصل کنید که نور محیطی وجود ندارد و عکس آزمایشی تان کاملا تاریک باشد. من مانند نقاشانی که با یک صفحه مشکی کارشان را آغاز می کنند، کار را با صحنه تاریک شروع می کنم. این کار را با ایزوی ۱۰۰ و سرعت شاتر بین ۱/۱۶۰ تا ۱/۲۵۰ ثانیه آغاز می کنم.

تک شاخه نور انتخابی ام در داخل سافت باکس، با توان کم و فاصله بسیار نزدیک به سوژه، در ارتفاع اندکی بالاتر از سوژه و رو به پایین تنظیم شده است. شروع کار را زاویه ۴۵ درجه انتخاب کرده و در ادامه آن را کم زیاد کردم. من به شخصه سافت باکس های عمیق را با سایز حدود ۱ متر ترجیح می دهم. در سمت مخالف سافت باکس، در سمت دیگر مدل، یک رفلکتور سفید برای اندکی نور تکمیلی قرار داده ام.

کار را با دیافراگم f/8 آغاز کزده و آن را کم زیاد می کنم. تغییری در دیگر تنظیمات ایجاد نمی کنم.

من برش عکس در حین کار را به برش نرم افزاری ترجیح داده و معمولا کادرم را بسته انتخاب کرده و معمولا دوربین در دست عکاسی می کنم.

مکان عکاسی در منزل مدلم برایان. در اینجا من از یک فلاش کوچک در داخل سافت باکس Westcott Apollo استفاده کرده ام. این مجموعه بسیار پرکاربرد و قابلیت حمل آسانی دارد.

قدم دوم: حالت و جهت مدل

من مدل هایم را معمولا در مقابل یک پرده یا دیوار خاکستری تیره قرار می دهم، در حالی که در حالت راحتی نشسته اند.

هدف ثبت حالتی جدی از سوژه است که معمولا منجر به کمی خنده می شود. من معمولا سعی می کنم پس از پایان این حالت، زمانی که فرد، چهره اش به حالت اولیه بازگشته اما در عین حال چشمانش هنوز نشاط دارد، عکس بگیرم.

بهتر است پس از مدت زمانی جای فلاش و رفلکتور را با هم عوض کنید چرا که ممکن است «سمت خوب» چهره مدل سمتی باشد که در سایه است.

من از هر دو زاویه چهره مدلم عکاسی می کنم که روشی مطمئن تر است. با این حال فراموش نکنید که عکاسی از روبرو می تواند نتایجی بسیار قدرتمند تولید کند.

عکس من از برایان در دوربین و پس از ویرایش

قدم سوم: ویرایش

ادوبی لایت روم و Nik نرم افزارهای ویرایش مورد استفاده من هستند. لایت روم را جهت اعمال ویرایش های کلی مانند نوردهی (exposure) یا تنظیمات وضوح (Clarity) یا برای از بین بردن لکه ها به کار می گیرم و از نرم افزار Nik برای اعمال خلاقیت استفاده می کنم! اگر این نرم افزار را ندارید سعی کنید افکت های مشابه را توسط لایت روم یا فتوشاپ ایجاد کنید.

برایان در نرم افزار Nik تحت افکت فیلتر نگاتیوی Fuji Superia 800

با باز کردن Nik به عنوان یک پلاگین از لایت روم، من فیلتر فیلم Fuji Superia 800 را انتخاب کردم (با اینکه من برای دستیابی به حالت مورد نظرم به فیلتر Agfa Optima 400 نیز بسیار علاقمندم). در قسمت Film Details تغییرات اندکی را در فیلتر فیلم مانند اشباع رنگ قرمز یا میزان دانه (grain) ایجاد می کنم. من همواره اندکی دانه به این نوع عکس هایم اضافه می کنم چرا که باعث می شود از زیادی مدرن و تمیز به نظر رسیدن عکسم جلوگیری شود.

اضافه کردن مقداری دانه (grain) در نرم افزار Nik

پس از اعمال فیلتر فیلم، نگاهی به عکسم در نرم افزار لایت روم می اندازم تا اگر نیازی به تغییرات دیگری وجود دارد آن را اعمال کنم. من علاقه ای ندارم صورت مدلم کاملا صاف و بدون نقص باشد و باید حداقل مقداری بافت در چهره باقی بماند و به همین دلیل بیشتر بافت طبیعی صورت را مانند خال و جای زخم های کوچک را حفظ می کنم. برای بهبود صورت از قلم ترمیم (ealing brush) با تاثیر کم (lower-opacity) برای کم کردن اثر مشکلات آن استفاده می کنم.

با استفاده از قلم ترمیم (ealing brush) با تاثیر کم (low-opacity) در نرم افزار لایت روم ویرایش های نقطه ای انجام داده ام.

در نهایت، من تغییراتی در هایلایت ها، ته رنگ (tint) و دمای رنگ ایجاد کرده ام. نیازی به این کار وجود ندارد اما برای این عکس من دوست دارم که درخشش بیشتری با این تنظیمات در پوست صورت ایجاد شود. هنگامی که نورپردازی و تنظیمات دوربین صحیح باشند، عملیات ویرایش کوتاه و ساده خواهد بود.

در لحظه آخر تصمیم گرفتم در لایت روم هایلایت ها (قسمت های روشن) را روشن تر کرده و دمای رنگی را بر طبق سلایقم تغییر دهم.

قبل/ میانه کار/ تصویر نهایی

منبع

برگرفته از: ۵۰۰px