عکاس دوچرخه سوار: فولویو سیلوستری ماجراجویی هایش را به اشتراک می گذارد

عکاس دوچرخه سوار، فولویو سیلوستری (Fulvio Silvestri)، خیالباف مدرنی است که خود را در مرز بین زندگی آرام یک معلم شهری و عکاس و ماجراجویی که مسافت های طولانی را با دوچرخه سفر می کند، متعادل نگه داشته است. در ادامه این مطلب کوتاه لنزک، شما عزیزان را به مطالعه برخی از تجربیات سفر فولویو، تجهیزات عکاسیش و مشاهده شماری از عکس های او دعوت می کنیم.

در سالهای اخیر وی حدود ۲۰ هزار کیلومتر بر روی دوچرخه اش دور اروپای شمالی رکاب زده است و تمام وسایل مورد نیازش را برای اینکه کاملا خودکفا باشد، با خود حمل می کرده. این یعنی ابزار کمپینگ، پخت و پز، آب و غذا، لباس، لوازم یدکی دوچرخه و دوربین و تجهیزاتش.

چرا دوچرخه؟

من دوچرخه را به این دلیل انتخاب کرده ام که به نظرم این وسیله، محترمانه ترین نوع وسیله نقلیه است. دوچرخه پاک و آرام است و شما را به مکان هایی هدایت می کند که حتی تصورش را نمی کنید توسط یک همراه دو چرخ به آنجا برسید.

به کجاها سفر کرده ای؟

تا اینجای کار به ایرلند، اسکاتلند، نروژ و ایسلند سفر کرده ام. تمامی این سفرها را با اسب آهنیم انجام دادم و هرگز از میانبر هایی چون اتوبوس یا قطار (به غیر از زمانی که به خاطر التهاب تاندون مجبور بودم) استفاده نکردم. سال گذشته تجربیات عکاسی در سفرهای ۵ سال گذشته را کنار هم قرار دادم و در پروژه ویدئویی به نام The Big Chill در میلان و گالری هایی در شهرهای شمالی ایتالیا به نمایش گذاشتم.

چه وسایلی در کوله پشتی ات با خود حمل می کنی؟

من با بدنه ها و لنزهای مختلفی سفرهای خود را انجام داده ام (شامل دوربین های نگاتیوی)، اما در سفرهای آخرم بدنه نیکون D700 فول فریم به همراه لنز ۲۴-۷۰ میلیمتری f/2.8 و نیکون ۸۵ میلیمتری f/1.8 برای پرتره ها و عکس های با جزئیات بالا انتخاب کردم. من از طرفداران لنز تله فوتو نیستم به این دلیل که آنها شما را از ملاقات نزدیک مردم و مکانهای مختلف باز میدارند. من هرگز خانه را بدون سه پایه، ست کامل فیلترهای Lee، کابل شاتر و تراز حبابی ترک نمی کنم. برای سفر بعدیم قصد دارم دوربین Nikon D810 جدیدم را با خود ببرم همچنین به این فکر هستم که چگونه یک دوربین با فرمت بزرگ ۴×۵ را در وسایلم جا دهم.

آیا شما بسیار اهل ورزش هستید؟

من مانند بسیاری از مردم اهل ورزش هستم، اما نه در حد قهرمانی. فکر نکنید که کاری که انجام می دهم بسیار سخت است. هر فردی می تواند این کار را انجام دهد، تفاوت ممکن است در سرعت و وزنی که با خود حمل می کند باشد.

چه مسافتی را هر روز طی می کنید؟

این بستگی به حال و هوایم، به شیب محل عبور، ساعات روشنایی و شرایط باد و باران دارد. روزی در ایسلند به دلیل وجود باد عرضی شدید، من بعد از ۶ کیلومتر پدال زدن کار را متوقف کردم… در کل، من این کار را بیشتر از اینکه ورزش بدانم، نوعی کار آرامش بخش می دانم، پس سرعت کار بستگی زیادی به حال روحی ام دارد.

چرا دوربین کوچکتری با خود حمل نمی کنید؟

به نظرم این سوال مناسبی نیست! من می دانم که کیفیت دوربین های کامپکت و بریج افزایش قابل توجه ای داشته است، اما به نظر من قابل مقایسه با خوش دستی و استحکام دوربین های DSLR نیستند، با اینکه بدون شک وزن آنها برای سفرهایی که من انجام می دهم زیاد به نظر می رسد.

چرا دوباره به کشورهایی که قبلا سفر کرده ای بر می گردی؟

وقتی شما دوچرخه سواری می کنید، نمی توانید همه مناطق زیبا را تحت پوشش قرار دهید و همواره این احساس را دارید که باید دوباره برای جستجوی بیشتر به این منطقه برگردم، کاری که من معمولا انجام می دهم. من واقعا دوست دارم که مانند ساکنین آن منطقه باشم تا اینکه یک رهگذر. به همین دلیل با مردمی که ملاقات می کنم ارتباط برقرار می کنم.