گاهی باید جور دیگر دید. تشخیص، صنعتی در ادبیات است که با استفاده از آن به اجسام بی جان حالات، صفات و یا احساس های انسانی نسبت داده و به آن جلوه ای انسانی می بخشند. به عنوان مثال این بیت شعر: طعنه بر طوفان مزن، ایراد بر دریا مگیر، بوسه بگرفتن ز ساحل، موج را دیوانه کرد. در این بیت عمل بوسیدن و صفت دیوانگی به موج نسبت داده شده است که مختص انسان می باشد. در این مطلب لنزک مجید صفری سخاوت در مورد وارد کردن این صنعت به عکاسی صحبت می کند.
این صنعت را می توان به گونه ای در رشته عکاسی نیز وارد نمود. یعنی از طریق عکاسی از اشیا، صفات و احساس های انسانی را به مخاطب منتقل نمود. استفاده از زاویه درست دوربین، صحنه آرایی و استفاده درست از اشیا لازمه این نوع عکاسی می باشد. برای بیشتر روشن شدن موضوع چند نمونه عکس در ذیل آورده شده است.
عکس اول
روایت میخی است که سال ها در زیر ظلم و ضربه های چکش بوده در خلوت خویش در پی نقشه ای برای انتقام و هلاکت چکش می باشد.
عکس دوم
آدما قدر داشته های خودشان را نمیدانند و آن موقع قدر می دانند که از دستشان رفته. تراش و مداد عمری باهام بوده اند، اما مداد روزی در نهایت کوچیک شده و لاجرم از بین می رود و تراش در این لحطه تازه به عمق فاجعه پی می برد.
عکس سوم
گاهی خود عکس الهام گرفته از یک شعر می شود به عنوان مثال: آتش بگیر تا بدانی چه می کشم، احساس سوختن به تماشا نمی شود.
عکس چهارم
ترس یکی از حس های انسانی است که در عکس فوق سعی شده نشان داده شود. کبریت های نسوخته از ترس سوخته شدن در پشت دیواری پنهان شده اند و با نگاهی مضطرب در انتظار رفتن جعبه کبریت هستند که مبادا به سرنوشتی مشابه دچار شوند.
استفاده از میخ، کبریت، سنجاق قفلی و یا مداد و تراش نمونه کوچکی از این نوع عکاسی بود، امیدوارم شما عزیزان بتوانید عکس های خلاقانه ای در این زمینه بگیرید. موفق و پیروز باشید.
برای آشنایی بیشتر با مجید صفری سخاوت، شما را به مشاهده «مجموعه عکس سنجاق بازی های عاشقانه» دعوت می کنیم.
پروفایل مجید صفری سخاوت در اینستاگرام
http://www.instagram.com/majid.sekhavat
۱۵ تیر ۱۳۹۴
سلام و خسته نباشید خدمت شما جناب صفری و سایر دوستان گرداننده این سایت فوق العاده
حقیقتش عکسهاتون ایده های عالی دارن، فقط خواستم بگم اون حس ترس رو خیلی موفق عمل کردید. اما مثلا اون مداد تراش رو اون قدر موفق نبودید. اون حس پشیمونی رو به نظرم بهتر بود که بدون استفاده از سیم برای ایجاد حالت دست نشون میدادین. یعنی ی جوری به ذهن مخاطب ایده رو میرسوندید که نیازی به اضافه کردن دست نباشه. چون وقتی ذهن مثل ایده کبریتها برای کشف ایده به تکاپو میفته نتیجه اش ماندگاری بیشتر نتیجه زحمت شما تو ذهن مخاطبه. مثلا میتونستید روی یک کاغذ طراحی نیمه تمام خود مدادتراش رو بکشید، مدادی که از هر دو سر کوتاه شده رو بذارید کنار طراحی نیمه تمام. خود مدادتراش رو هم بذارید بالای سر طراحی و مدادی که بخاطر کوتاه شدن و کند شدن سر دیگه به کار نمیاد. مدادتراش با نتیجه کارهای خودش روبه رو شده و صدالبته راه جبرانی هم نمونده. اون طراحی مداد تراش باید حالت کات شدن دفعی از وسط رو داشته باشه بنظرم. البته این نظر من بود. بازم آرزوی موفقیت دارم براتون
۱۴ تیر ۱۳۹۴
خدا خیرت بده …
برای من مفید بود ..
چه موقع هایی و چه وقتایی مطالبتونو جدید میکنید ؟!
اگر میشه زماناشو بگید تا پله پله از مطالب خوبتون استفاده کنیم و بهره مند بشیم ..
۱۴ تیر ۱۳۹۴
سلام خدمت شما
آپدیت مطالب لنزک به صورت روزانه است، شما می توانید صفحه لنزک در اینستاگرام را دنبال نمایید تا از مطالب جدید مطلع گردید.
موفق باشید
۱۳ تیر ۱۳۹۴
مثل همیشه عااااااااااااااااااااابی …. واقعا مچکر
۱۳ تیر ۱۳۹۴
مطالب درجه یک
مگه میشه یه سایت اینقده عالی باشه!
تشکر فراواااااااااااااان