این ۴ تصور غلط رایج در مورد نورپردازی مانع از پیشرفت شما می شوند

وقتی بحث نورپردازی و تکنیک های نورپردازی مطرح باشد، توصیه های بد ممکن است حتی خوب به نظر برسند! یک چیز مسلم است – اگر در این صنعت تازه کار هستید، فهمیدن تفاوت بین توصیه های خوب و بد بسیار دشوار است. اما دلسرد نشوید. برای کمک به شما ما با عکاسان حرفه ای بروک شادن، تونی کوربل و اسکات رابرت لیم صحبت کردیم تا به شما کمک کنیم برخی از رایج ترین تصورات غلط مربوط به نورپردازی و تکنیک های نورپردازی را تشخیص دهید.

بروک شادن (Brooke Shaden)

تصور غلط: اگر نتوانید از سیستم های نورپردازی استفاده کنید، هرگز عکاس خوبی نخواهید بود.

«بارها و بارها به من گفته شده است که برای حرفه ای بودن باید یاد بگیرم چگونه از نور استفاده کنم. بارها به من در مورد این فلاش و آن فلاش، و بهترین تجهیزاتی که باید بخرم توصیه کرده اند، برای این که عکاسی ام را به سطح بالاتری ببرم. من فکر می کنم نورپردازی می تواند فوق العاده باشد، و این واقعیت که من از چراغ های اکسترنال استفاده نمی کنم به این معنی نیست که نور را دستکاری نمی کنم، چه نور خورشید باشد و چه نور یک لامپ. من کل مجموعه نمونه کارها و شغلم را حول آنچه که در تخیلم شناور است ساخته ام، و معتقدم که هیچ ابزاری وجود ندارد که یک عکاس برای پیشرفت یا حرفه ای بودن به آن نیاز داشته باشد. از هر چیزی که دوست دارید استفاده کنید، آزمایش کنید و چیزهای جدید را امتحان کنید، اما هیچ وقت احساس نکنید که باید با استانداردهای یک شخص دیگر از کمال و حرفه ای بودن مطابقت داشته باشید.

تونی کوربل (Tony Corbell)

تصور غلط ۱: اگر تُن سوژه شما واقعا تاریک است، نوردهی خود را بیشتر کنید تا کمی روشن تر شود.

«این درست نیست. نوردهی باید همیشه بر اساس میزان نور موجود باشد، نه تُن سوژه شما. یک نمونه خوب شخصی است که پوست بسیار تیره ای دارد. بگذارید بگوییم که شما احساس می کنید آنها کمی تاریک هستند، بنابراین نوردهی خود را کمی بیشتر می کنید. مشکل این است که همه چیزهای دیگر در تصویر نیز روشن می شوند و احتمالا بیش از حد روشن به نظر می رسند. یک ماشین سیاه باید سیاه به نظر برسد. یک گل سفید باید سفید باشد.»

تصور غلط ۲: تقریبا هر وضعیتی را می توان با اضافه کردن نور بیشتر بهبود بخشید.

«این هم اشتباه است. عکاسان برتر جهان و سینماگران همه توافق نظر دارند که استفاد گسترده از سایه ها و دور کردن نور تقریبا همیشه می تواند موثرتر از اضافه کردن نور به یک عکس باشد. کنترلی که ممکن است بر یک وضعیت نورپردازی چندگانه داشته باشید را تصور کنید، اگر ابتدا بر هنر خود با یک نور تسلط پیدا کرده باشید. کاری کنید که آن یک نور مانند دو یا سه یا چهار نور به نظر برسد. سپس به سراغ دو نور بروید و بر این دو نور تسلط پیدا کنید، و به همین ترتیب. درک کامل هنرتان همیشه بر پیروی کورکورانه از آنچه که دیگران ممکن است تلاش کنند به شما آموزش دهند، پیروز می شود.»

اسکات رابرت لیم (Scott Robert Lim)

تصور غلط: شاتر نوردهی فلاش را کنترل می کند.

«شاتر قادر به کنترل نوردهی فلاش نیست. نور با سرعت ۱۸۶۰۰۰ مایل در ثانیه حرکت می کند و تقریبا لحظه ای است و شاتر دوربین نمی تواند مقدار نوری که به سنسور دوربین برخورد می کند را تغییر دهد. شاتر نور محیط یا نور پیوسته را کنترل می کند. چند راه برای کنترل فلاش در سیستم دستی وجود دارد:

۱) تغییر قدرت خروجی فلاش.

۲) تنظیم دیافراگم دوربین – هرچه FStop کوچکتر باشد، اجازه ورود نور بیشتری را خواهد داد و برعکس.

۳) فاصله تا سوژه.

۴) ایزو – هرچه ایزو بالاتر باشد، خروجی فلاش قدرتمندتر خواهد بود.

حقیقت این است که هر بار فلاش مورد استفاده قرار می گیرد، مانند این است که دو نوردهی در یک عکس انجام می شود – یک نوردهی توسط شاتر و دومی توسط فلاش کنترل می شود».

نویسنده: تافر کلی (TOPHER KELLY)