از این ۴ اشتباه پس پردازش عکاسی اجتناب کنید

پس پردازش یک موضوع بسیار حساس است و همیشه به دنبال مقالات مرتبط با این موضوع، بحث پردازش یا عدم پردازش پیش می آید. فهمیدن آن سخت نیست، چون این که تصمیم بگیرید عکس های خود را چطور پردازش کنید، انتخاب هنری شماست. در این مقاله ۴ اشتباه هنگام ویرایش یا پس پردازش عکس ها را بررسی کرده و نکات جلوگیری از آن ها را به شما عزیزان آموزش می دهیم (سطح این مطلب پیشرفته می باشد).

لزوما راه درست یا غلطی برای انجام پس پردازش وجود ندارد، اما با این حال «اشتباهات» خاصی وجود دارند که من دائما می شنوم، به خصوص در میان عکاسان مبتدی که کاملا قادر به دستیابی به ظاهری که می خواهند، نیستند.

برخی از این اشتباهات واضح هستند، اما برخی دیگر خیلی نه. هرچند، وجه مشترک همه آنها این است که اشتباهاتی هستند که اکثر ما بعضی مواقع مرتکب آنها شده ایم. بیایید به سراغ آنها برویم.

در نظر نگرفتن رنگ

بیایید با اشتباهی شروع کنیم که اکثر ما آن را انجام داده ایم، و لزوما برای همه ما واضح نیست: عدم درک هارمونی های رنگ.

کنترل هارمونی های رنگ ممکن است برای عکاسان پرتره یا استودیو ساده تر باشد، اما ما به عنوان عکاسان منظره باید با شرایطی که طبیعت پیش روی ما می گذارد کار کنیم. گاهی اوقات، کار ما این است که در میان هرج و مرج، نظم پیدا کنیم و جالب ترین جنبه های منظره را به طور برجسته نشان دهیم. در واقع، این کار آسانی نیست.

زمانی که ما شروع به صحبت در مورد کار با رنگ ها در طبیعت می کنیم، بحث ها می توانند به سرعت جدال آمیز شوند. من در اینجا قصد ندارم بگویم که چه کاری را باید یا نباید انجام دهید، بلکه چند ایده در مورد نحوه کار با رنگ در پس پردازش به شما خواهم داد.

۱- از اسلایدرهای HSL در لایت روم یا Camera Raw برای تنظیم رنگ های خاص استفاده کنید تا هارمونی رنگ بهتری در تصویر ایجاد کنید.

۲- اسلایدرهای HSL می توانند برای کم کردن اشباع رنگ هایی که بیش از حد غالب هستند و دور کردن توجه غیر ضروری از سوژه اصلی نیز مورد استفاده قرار گیرند.

۳- از تکنیک هایی مانند ماسک های روشنایی (Luminosity Masks) یا ماسک های اشباع (Saturation Masks) در فتوشاپ استفاده کنید تا به طور انتخابی بر روی روشنایی، اشباع و کنتراست بخش های خاصی از تصویر کار کنید.

هنگام کار با رنگ ها هدف باید این باشد که تنها رنگ هایی را برجسته کنید که هارمونی دارند. من اغلب یک چرخه رنگ به همراه دارم تا بررسی کنم که رنگ ها در یک تصویر با هم هارمونی یا هماهنگی دارند یا نه و آیا لازم است میزان اشباع (saturation) هر کدام از آنها را کم (یا زیاد) کنم.

تنها اعمال تنظیمات کلی

به اشتباه شماره دو می رسیم: تنها تنظیمات کلی اعمال کنید. به عبارت دیگر، هر تنظیماتی که انجام می دهید را به کل تصویر اعمال کنید.

فرض کنید که می خواهید چمن سبز را در یکی از تصاویر تابستانی خود افزایش دهید. روش قدیمی افزایش رنگ، استفاده از اسلایدر اشباع (Saturation) است. با این حال، این کار اشباع کل تصویر را افزایش خواهد داد و در اکثر موارد به یک تصویر بیش از حد اشباع شده منجر می شود؛ در نتیجه مشاهده آن، به جای یک تجربه دلپذیر، یک هرج و مرج بصری ایجاد می کند.

در اشتباه شماره یک، من به طور خلاصه به استفاده از اسلایدرهای HSL برای انجام تنظیمات اشاره کردم. با استفاده از این پنل می توانید به جای کل تصویر، تنها یک رنگ خاص را تغییر دهید. با استفاده از اسلایدر اشباع سبز (Green Saturation) می توانید تنها رنگ های سبز را هدف قرار دهید و تنظیمات را تنها بر روی این رنگ ها اعمال کنید.

هرچند تنظیم اشباع تنها موردی نیست که باید در آن به صورت انتخابی عمل کنید. من شخصا هنگام کار با رنگ، کنتراست، روشنایی و تقریبا هر تنظیمات دیگری که بتوانید فکرش را بکنید، تنظیمات انتخابی اعمال می کنم.

وضوح ۱۰۰%

ممکن است نخواهید این مورد را بشنوید، اما افزایش اسلایدر وضوح (Clarity) لایت روم به ۱۰۰% به ندرت ایده خوبی است، به خصوص زمانی که بر روی کل تصویر اعمال شود. اگرچه من موافقم که اضافه کردن وضوح اغلب می تواند یک برجستگی اضافی به تصویر بدهد، چون بسیاری از بافت ها و جزئیات خوب را نمایان تر می کند، اما زمانی که به کل تصویر اعمال می شود، بیشتر از این که خوب باشد به آن آسیب می رساند. همچنین مقدار قابل توجهی نویز به تصویر اضافه می کند و کیفیت کلی فایل را کاهش می دهد.

بیایید نگاهی به یک مثال بیاندازیم. در تصویر زیر من وضوح (clarity) را به ۱۰۰% افزایش دادم. (به غیر از آن، هیچ تنظیمات دیگری اعمال نشد). من از این که مقدار زیادی بافت در کوه برجسته شد خوشم آمد، اما حالا پیش زمینه نیز به همان اندازه بافت زیادی دارد و برای جلب توجه با کوه رقابت می کند. در واقع، خزه در پیش زمینه چیزی است که بیننده به طور طبیعی به آن نگاه می کند، چون هم روشن است و هم شارپ.

اگر به جای این کار، من با استفاده از فیلتر گرادیان (Gradient Filter)، وضوح را فقط برای کوه افزایش دهم، خواهید دید که تفاوت زیادی با تصویر بالا ایجاد می کند. هنوز هم بافت خوبی در کوه وجود دارد، اما پیش زمینه اکنون کمتر شارپ است و به عنوان یک خط هدایتگر طبیعی عمل می کند.

توجه: من ترجیح می دهم به جای آن از یک ماسک در فتوشاپ استفاده کرده و آن را فقط به کوه اضافه کنم، چون فیلتر گرادیان تنظیمات را به قسمت های بیشتری از آنچه که من می خواهم اضافه می کند. اما شما می توانید از ابزار قلم مو برای ویرایش فیلتر گرادیان خود در لایت روم نیز استفاده کنید.

وضوح فقط به کوه اعمال شده است.

به یاد داشته باشید که شما می خواهید مهم ترین قسمت های تصویر از همه بیشتر شارپ باشند. نگاه بیننده به طور طبیعی به سمت شارپ ترین بخش های تصویر هدایت می شود. همچنین، اضافه کردن وضوح به سطوح نرم مانند یک آسمان آبی یا آب ابریشمی هیچ فایده ای ندارد. بهتر است که این موارد را دست نخورده باقی بگذارید.

رها کردن نقاط گرد و غبار

این احتمال وجود دارد که حداقل چند نقطه گرد و غبار بر روی تصاویر شما وجود داشته باشد، مگر این که یک برند دوربین جدید گرفته باشید یا در زمینه داشتن تجهیزات تمیز یک سوپراستار باشید. به خصوص اگر دائما در شرایط نامساعد مانند باد، برف، باران، و شن و ماسه عکاسی می کنید، این مسئله برای شما بیشتر صدق می کند.

حذف نقاط گرد و غبار بسیار آسان است و بیش از پنج دقیقه وقت نمی گیرد، بنابراین واقعا هیچ بهانه ای برای انجام ندادن این کار وجود ندارد. باید اعتراف کنید، کاملا غیر حرفه ای به نظر می رسد اگر در یک تصویر زیبا چند نقطه گرد و غبار در آسمان وجود داشته باشد. آیا شما آن را بر روی دیوار خود آویزان می کنید؟

به یاد داشته باشید که اگر تصاویر خود را بزرگ کرده و چاپ کنید، حتی کوچکترین نقاط گرد و غبار هم قابل مشاهده می شوند. بنابراین، خوب است که تصویر را ۱۰۰% زوم کنید تا بتوانید به دنبال هر گونه نقطه گرد و غبار احتمالی بگردید. وقتی یک نقطه پیدا کردید، تنها کافی است از ابزار حذف نقطه (Spot Removal Tool) لایت روم یا Patch Tool فتوشاپ استفاده کنید و سپس به سراغ نقطه بعدی بروید.

اگر لنز شما خیلی کثیف باشد این کار می تواند خسته کننده باشد، اما کاری است که باید حتما انجام شود.

«نقطه یاب (Visualize spots)» لایتروم را فعال کنید تا به شما کمک کند نقاط گرد و غبار را پیدا کنید.

نتیجه گیری

در پایان می خواهم یک نکته نهایی را بگویم: مهم ترین چیز این است که شما از تصاویری که می گیرید و پردازش می کنید، راضی باشید. اگر تصاویر بسیار اشباع شده را دوست دارید، همین کار را بکنید. اگر خط افق های کج را دوست دارید، هیچ اشکالی ندارد.

به سبک و نگاه خود پایبند باشید و هنری که خودتان می خواهید را خلق کنید – اجازه ندهید هیچ کس تصمیم بگیرد که عکس های شما باید چطور باشند.

نویسنده: کریستین هویبرگ (Christian Hoiberg)