۱۰ تکنیک ژست دهی پایه برای پرتره های فاین آرت

در عکاسی پرتره، ژست دهی المان کلیدی است که عکس عالی را از خوب متمایز می کند. تمام تجهیزات آخرین مدل، خلاقیت، نورپردازی و مدل های زیبا در جهان نیز نمی توانند پرتره های شما را نجات دهند، اگر نکات اولیه در مورد ژست دهی را ندانید. عکاس مفهومی بروک شادن، در دوره آموزشی خود با نام «بر هنر خود مسلط شوید»، ۱۰ مورد از تکنیک های اصلی ژست دهی خود را بیان می کند تا به شما کمک کند ظاهری را که می خواهید در هر پرتره یا عکس فاین آرت به دست آورید.

جداسازی

بازوها و پاهای سوژه را جابجا کنید تا امکان ایجاد فضای منفی، خطوط، و اَشکال مثلثی در اطراف بدن میسر شود. خطوط و اَشکال به حرکت چشم در اطراف کادر کمک می کنند. با این کار، علاوه بر این که مدل لاغرتر ظاهر می شود، به نظر خواهد رسید که در وسط انجام کاری است به جای این که تنها بی حرکت ایستاده باشد.

جمع کردن بازوها

بازوها را به اندازه کافی برگردانید تا بازوی بالایی پنهان شود. این کار اجازه می دهد تا آرنج ها کمر را کمی باریک کنند. این موضع باعث می شود که سوژه خیال انگیز به نظر برسد، انگار که در یک داستان افسانه ای است.

دور نگه داشتن چانه از گردن

سر را عقب ببرید و گردن را به بیرون بکشید. این ژست یک خط مستقیم تر در زیر گردن ایجاد کرده و کمک می کند تا سوژه شما هوشیار و هدفمند به نظر برسد.

قوس دادن پشت

اغراق در نشان دادن یک پشت قوس دار و خمیده، کمر را برجسته می کند، فضای منفی ایجاد می کند، و کشش و حرکت ضمنی اضافه می کند.

انداختن شانه ها

از مدل خود بخواهید یک نفس عمیق بکشد و شانه های خود را رها و آزاد کند. با شانه های افتاده، گردن بلندتر به نظر می رسد. ژست سوژه زیبا و حالت ایستادن او بهتر می شود.

خم کردن سر به عقب

با خم کردن سر سوژه خود به عقب، طوری که رو به بالا نگاه کند، خط چانه را برجسته کرده و گردن او را بلندتر نشان دهید. در این حالت بیننده کنجکاو می شود که سوژه به چه چیزی نگاه می کند، و مدل در صحنه مشغول و فعال به نظر می رسد.

چرخاندن بدن

برای جلوگیری از ایجاد یک ژست بدن بلوک مانند و مستطیلی غیر جذاب، مرکز بدن سوژه خود را کمی بچرخانید تا نیم تنه پایینی بدن او از نیم تنه بالایی جدا شود. شکل جدیدی که از این ژست به دست می آید، یک حس حرکت ایجاد کرده و احساس ایستا بودن بدن را کاهش می دهد.

باز کردن بازوها

از سوژه خود بخواهید تا بازوهای خود را باز کرده و به پشت خود ببرد، تا به تصویر خود کشش، هوشیاری، و حرکت ضمنی اضافه کنید. این کار به یک ژست پویاتر و داستان سرایی منجر می شود.

ایجاد حرکت

با واداشتن سوژه به انجام حرکات واقعی، حرکت را قابل باور کنید. هنگامی که سوژه در یک حرکت واقعی درگیر شود، کل بدن به فعالیت می افتد. بدن باید حرکت را احساس کند تا آن را به شیوه ای واقعی نشان دهد.

ایجاد شکل

با چرخاندن بدن، سوژه به طور لحظه ای احساس فعال تر بودن می کند، و به تصویر کشش و شکل بیشتری می دهد. این نوع چرخاندن عمیق تر از تکنیک شماره ۷ ذکر شده در بالاست. از قبل برای شکل مورد نظر در عکس خود برنامه ریزی کنید. هنگامی که یک شکل عمدی ایجاد می کنید، سوژه مشغول و فعال تر به نظر می رسد.

هنگام هدایت سوژه های خود، معمولا بهتر است که با یک ایده ساده شروع کنید. با سوژه ایستاده به صورت صاف و مستقیم شروع کنید. دستورالعمل ها را قدم به قدم به سوژه بگویید، از او بخواهید تا از شما پیروی کند، و اجازه دهید تا قبل از انجام ژست نهایی، با هر بخش از روند کار آشنا شود.

هر یک از این تکنیک های ژست دهی جذابیت و کشش مورد نظر را در جای مناسب قرار می دهند تا تصاویر فاین آرتی ایجاد کنند که داستان مورد نظر شما را بگوید. به یاد داشته باشید، اینها فقط پیشنهاد هستند؛ لزومی ندارد که برای هر عکس حتما این کارها را انجام دهید. آزمایش کنید تا آنچه که برای مدل های شما بهتر است و سبک هنری خود را پیدا کنید.

نویسنده: نیکولا پرایس (NICOLA PRICE)